Περιστασιακά, είναι δυνατό να παρατηρηθεί διάρροια σε σκύλους μετά την αποπαρασίτωση. Τα αίτια μπορεί να ποικίλλουν και μπορεί να αφορούν τόσο τα ίδια τα παράσιτα που προκαλούν τη μόλυνση όσο και το αντιπαρασιτικό φάρμακο που συνταγογραφείται για την πρόληψη ή τη θεραπεία της μολυσματικής νόσου. Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να προσέχετε την παρουσία αυτού του κλινικού σημείου και να ειδοποιήσετε τον επαγγελματία κτηνίατρο που συνέταξε τη θεραπεία, ειδικά εάν επιδεινωθεί ή διαρκέσει με την πάροδο του χρόνου.
Αν θέλετε να μάθετε πόσο διαρκεί η διάρροια μετά την αποπαρασίτωση ενός σκύλου, μην χάσετε το επόμενο άρθρο στον ιστότοπό μας.
Λόγος για τον οποίο αποπαρασίτωσες τον σκύλο σου
Για να κατανοηθούν οι λόγοι της διάρροιας σε σκύλους λόγω αποπαρασίτωσης, είναι απαραίτητο να είναι ξεκάθαρο γιατί έχει χορηγηθεί το φάρμακο, καθώς θα εξαρτηθεί εν μέρει από αυτό. Επομένως, πριν απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα φάρμακα αποπαρασίτωσης μπορούν να χορηγηθούν για δύο διαφορετικούς σκοπούς:
- Πρόληψη μιας παρασιτικής νόσου
- Θεραπεία μιας παρασιτικής νόσου
Στη συνέχεια, θα εξηγήσουμε πότε ένας σκύλος πρέπει να αποπαρασιτωθεί με βάση καθέναν από αυτούς τους δύο στόχους.
Πρόληψη
Οι παρασιτικές ασθένειες πρέπει να προληφθούν χρησιμοποιώντας δύο στρατηγικές:
- Μέτρα ελέγχου: για παράδειγμα, μη τροφή ωμής τροφής σε σκύλους, παροχή καθαρού πόσιμου νερού, αποτροπή πρόσβασης σε τρωκτικά, θηράματα, νεκρά ζώα, και τα λοιπά.
- Αποπαρασίτωση ρουτίνας: συνίσταται στη χορήγηση αντιπαρασιτικών φαρμάκων σε τακτική βάση, προκειμένου να αποτραπεί η εγκαθίδρυση παρασιτικής νόσου.
Η συχνότητα με την οποία πρέπει να γίνεται η προληπτική αποπαρασίτωση μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με πολλούς παράγοντες, ο πιο σημαντικός είναι:
- Τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής: οι σκύλοι θα εκτεθούν σε διαφορετικό επίπεδο κινδύνου ανάλογα με τον επιπολασμό των διαφόρων παρασιτικών ασθενειών σε τη γεωγραφική περιοχή στην οποία ζουν.
- Οι ατομικοί κίνδυνοι κάθε σκύλου: η δραστηριότητα που ασκεί (κυνήγι, σκύλοι βοσκών κ.λπ.) και η διατροφή σας (κατανάλωση από ωμό κρέας ή παραπροϊόντα σφαγίων).
Ανάλογα με τους διαφορετικούς παράγοντες που καθορίζουν τον κίνδυνο για κάθε ζώο, πρέπει να καθιερωθεί ένα κατάλληλο πρόγραμμα αποπαρασίτωσης, το οποίο πρέπει πάντα να σχεδιάζεται και να συνταγογραφείται από επαγγελματία κτηνίατρο. Με αυτή την έννοια:
- Σκύλοι που ζουν σε εσωτερικούς χώρους ή έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε εξωτερικούς χώρους, δεν έχουν άμεση επαφή με άλλους σκύλους ή έχουν πρόσβαση σε άλλους παράγοντες κινδύνου (παιδικές χαρές, αμμοκούτες, τρωκτικά, θηράματα, σφάγια ή παραπροϊόντα σφαγίων, σαλιγκάρια ή γυμνοσάλιαγκες ή ωμό κρέας) θεωρούνται ζώα χαμηλού κινδύνου ζώα, έτσι ώστε αρκεί να αποσκώληκα 1-2 φορές το χρόνο, ή πραγματοποιήστε κοπρολογικές εξετάσεις ρουτίνας και αποπαρασιτώστε μόνο όταν ληφθούν θετικά αποτελέσματα.
- Σκύλοι με πρόσβαση στην ύπαιθρο, σε πάρκα και αμμοδόχους και με άμεση επαφή με άλλα σκυλιά, αλλά δεν έχουν πρόσβαση σε άλλους παράγοντες κινδύνου (τρωκτικά, θηράματα, σφάγια ή παραπροϊόντα σφαγίων, σαλιγκάρια ή γυμνοσάλιαγκες ή ωμό κρέας) θεωρούνται μέτριου κινδύνου ζώα που θα πρέπει να είναιαποσκουλήκια 4 φορές το χρόνο , ή κάντε συνήθεις εξετάσεις κοπράνων και αποπαρασιτώστε μόνο όταν βρεθούν θετικά αποτελέσματα.
- Σκύλοι με πρόσβαση στην ύπαιθρο, σε πάρκα και αμμόλοφους, με άμεση επαφή με άλλα σκυλιά και άλλους παράγοντες κινδύνου (τρωκτικά, θήραμα, σφάγια ή σπλάχνα, σαλιγκάρια ή γυμνοσάλιαγκες ή ωμό κρέας) θεωρούνται ζώα υψηλού κινδύνου, επομένως πρέπει να αποπαρασιτωθούν 4 έως 12 φορές το χρόνο
Υπάρχουν λίγες παρασιτικές ασθένειες που σχετίζονται αποκλειστικά με την ηλικία του ζώου. Ο κίνδυνος μόλυνσης υπάρχει από τη γέννηση, επομένως η προληπτική αποπαρασίτωση πρέπει να πραγματοποιείται καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής. Συγκεκριμένα, το πρέπει να ξεκινά από την ηλικία των 2 εβδομάδων και να επαναλαμβάνεται ανά δεκαπενθήμερο έως και 8 εβδομάδες. Από εκεί και πέρα, η αποπαρασίτωση θα πρέπει να διατηρείται όσο συχνά καθορίζεται με βάση τον κίνδυνο, όπως εξηγήθηκε παραπάνω. Θα βρείτε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτό σε αυτό το άλλο άρθρο: "Πόσο συχνά να αποπαρασιτώσεις έναν σκύλο;".
Θεραπεία μιας παρασιτικής νόσου
Όταν αποτύχουν τα προληπτικά μέτρα και το ζώο παρασιτωθεί, είναι απαραίτητο να καθιερωθεί ειδική αντιπαρασιτική θεραπεία κατά του αιτιολογικού παράγοντα της νόσου.
Η ειδική αντιπαρασιτική θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει τη στιγμή που θα προσδιοριστεί το παρασιτικό είδος που ευθύνεται για τη μόλυνση και πρέπει να επαναληφθεί ανάλογα με την περίοδο πριν από το δίπλωμα ευρεσιτεχνίαςτου εν λόγω παρασιτικού είδους.
Αιτίες διάρροιας σε σκύλους λόγω αποπαρασίτωσης
Είναι σχετικά συχνό ότι, μετά την αποπαρασίτωση, οι φροντιστές αναρωτιούνται: «Γιατί αποπαρασίτωσα τον σκύλο μου και έχει διάρροια;». Λοιπόν, υπάρχουν πολλές αιτίες που μπορούν να εξηγήσουν την παρουσία διάρροιας μετά την αποπαρασίτωση και είναι οι ακόλουθες:
- Η ίδια η παρασιτική νόσος: πολλά από τα παράσιτα του εντέρου προκαλούν διάρροια λόγω των κυτταροτοξικών επιδράσεων και της μηχανικής δράσης που ασκούν τα παράσιτα στο εντερικός βλεννογόνος. Παρά την έναρξη της αντιπαρασιτικής θεραπείας, η διάρροια μπορεί να συνεχιστεί για τις πρώτες μέρες, μέχρι να πεθάνουν όλα τα παράσιτα και να αναγεννηθεί ο εντερικός βλεννογόνος.
- Παρενέργειες μετά την αποπαρασίτωση σκύλου: Ορισμένα φάρμακα αποπαρασίτωσης, όπως η μπουναμιδίνη, μπορεί να προκαλέσουν διάρροια ως παρενέργεια.
- Σφάλμα δοσολογίας: η υπερβολική δόση ενός αντιπαρασιτικού φαρμάκου μπορεί να επιδεινώσει τις παρενέργειές του και να προκαλέσει, μεταξύ άλλων, διάρροια.
Όπως μπορείτε να δείτε, εάν ο λόγος της αποπαρασίτωσης ήταν η θεραπεία μιας παρασιτικής νόσου, το πιθανότερο είναι ότι αυτός είναι ο λόγος για τη διάρροια και αυτό θα καθορίσει και τη διάρκειά της, όπως θα δούμε στο την επόμενη ενότητα.
Πόσο καιρό πρέπει να διαρκεί η διάρροια μετά την αποπαρασίτωση ενός σκύλου;
Η διάρκεια της διάρροιας σε σκύλους λόγω αποπαρασίτωσης θα εξαρτηθεί από τον λόγο για τον οποίο χορηγήθηκε το αντιπαρασιτικό φάρμακο.
Σε περίπτωση που η διάρροια οφείλεται στην παθογόνο δράση του ίδιου του παρασιτικού παράγοντα, είναι πιθανό ότι παρατείνεται κατά τις πρώτες ημέρες της αντιπαρασιτικής θεραπείας Ωστόσο, σε περίπτωση πολύ έντονης διάρροιας ή εάν συνεχιστεί για περισσότερες από 7-10 ημέρες , είναι σημαντικό να πάτε στον κτηνίατρο, καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις το ζώο μπορεί να αφυδατωθεί και να χρειαστεί θεραπεία υγρών.
Σε περίπτωση που υποπτευόμαστε μια παρενέργεια φαρμάκου, είναι σημαντικό να ενημερώσετε τον κτηνίατρο που συνταγογράφησε τη θεραπεία. Σε περίπτωση ήπιας διάρροιας, πιθανότατα θα αποφασίσετε να διατηρήσετε το ίδιο φάρμακο μέχρι να ολοκληρωθεί η θεραπεία, ακόμα κι αν το ζώο έχει λιγότερο σχηματισμένα κόπρανα από το κανονικό κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Σε περίπτωση έντονης διάρροιας, θα χρειαστεί να διακόψετε τη θεραπεία και να χρησιμοποιήσετε άλλη δραστική ουσία.
Τι να κάνω αν ο σκύλος μου έχει διάρροια μετά την αποπαρασίτωση;
Αν η διάρροια οφείλεται σε παθογόνο, θα πρέπει να περιμένετε να κάνει τη δουλειά της η θεραπεία ώστε να υποχωρήσει η διάρροια. Όπως έχουμε αναφέρει, αν διαρκεί πάνω από 7 ημέρες, τότε θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρο για να σας πει τι να κάνετε.
Αν πρόκειται για παρενέργεια του φαρμάκου, η διάρροια θα πρέπει να υποχωρήσει από μόνη της εντός 24-48 ωρών. Ωστόσο, εάν επιμείνει μετά από αυτό το διάστημα, θα χρειαστεί επίσης να απευθυνθείτε στο κτηνιατρικό κέντρο.
Από την άλλη πλευρά, μπορείτε να καθιερώσετε μια μαλακή δίαιτα ή να προσφέρετε μια εύπεπτη τροφή για να προωθήσει την εντερική διέλευση και να μην επιδεινώσει την κατάσταση Του σκύλου.
