Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα εξετάσουμε τις πιο κοινές ασθένειες των ματιών σε σκύλους. Αν και τα μάτια διαθέτουν μηχανισμούς προστασίας όπως το τρίτο βλέφαρο ή τα δάκρυα, είναι ευαίσθητα σε αλλοιώσεις λόγω κλιματικών παραγόντων, ξένων σωμάτων, βακτηρίων, συγγενών αιτιών κ.λπ. Οποιοδήποτε σημάδι οφθαλμικού προβλήματος όπως έκκριμα, πόνος, πρήξιμο ή ερυθρότητα είναι αιτία για κτηνιατρική συμβουλή, καθώς πολλές από αυτές τις διαταραχές, εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσουν σε τύφλωση.
Συνεχίστε να διαβάζετε για να ανακαλύψετε τις πιο συχνές οφθαλμικές παθήσεις σε σκύλους και πηγαίνετε στον κτηνίατρο με όλες τις πληροφορίες.
Κατάλογος οφθαλμικών παθήσεων σε σκύλους
Οι πιο συχνές οφθαλμικές παθήσεις σε σκύλους είναι οι ακόλουθες:
- Πτώση δακρυϊκού αδένα τρίτου βλεφάρου
- Φλόγωση της μεμβράνης των βλεφάρων
- Sicca κερατοεπιπεφυκίτιδα
- Επιφόρα
- Έλκη κερατοειδούς
- Καταρράκτες
- Πρόθια ραγοειδίτιδα
- Γλαυκώμα
- Κερατίτιδα
- Όγκοι βλεφάρων
Παρακάτω, θα μιλήσουμε λεπτομερώς για καθεμία από αυτές τις οφθαλμικές παθήσεις, εξηγώντας τα κύρια συμπτώματα και τις θεραπείες τους.
Πτώση δακρυϊκού αδένα τρίτου βλεφάρου
Αρχίζουμε αυτήν την ανασκόπηση των οφθαλμικών παθήσεων σε σκύλους με μια κοινή διαταραχή, γνωστή ως κερασιά, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από την έκθεση του δακρυϊκού αδένα που βρίσκεται στο τρίτο βλέφαρο. Αυτός ο εσφαλμένος αδένας ερεθίζει την οφθαλμική επιφάνεια και μπορεί να προκαλέσει επιπεφυκίτιδα. Αυτό το πρόβλημα είναι ένα συγγενές ελάττωμα σε φυλές όπως το κόκερ ή το λαγωνικό.
Η θεραπεία πρέπει να είναι χειρουργική Καθώς αυτός ο αδένας παράγει καλό μέρος των δακρύων, αν αφαιρεθεί μπορεί να έχουμε προβλήματα ξηροφθαλμίας, γι' αυτό καλό είναι να το αντικαταστήσουμε, αν και πρέπει να γνωρίζουμε ότι, με την πάροδο του χρόνου, το πρόβλημα μπορεί να επανεμφανιστεί.
Φλόγωση της μεμβράνης των βλεφάρων
Αυτή η οφθαλμική νόσος στους σκύλους προκαλεί φλεγμονή στον επιπεφυκότα, που προκαλεί ερυθρότητα και εκκρίσεις. Υπάρχουν πολλές αιτίες πίσω από την επιπεφυκίτιδα του σκύλου, όπως μια αλλεργία, η οποία θα επηρεάσει και τα δύο μάτια ή ξένα σώματα, όπου μόνο ένα θα επηρεαζόταν. Η επιπεφυκίτιδα μπορεί να είναι διαφορετικών τύποι:
- Serosa: με διαυγή, διαφανή και υδαρή εκκένωση, που συνήθως προκαλείται από αέρα ή σκόνη. Προκαλεί φαγούρα.
- Βλεννοειδές: με βλεννώδη έκκριση που προέρχεται από τα ωοθυλάκια του τρίτου βλεφάρου μετά από αντίδραση που προκαλείται από οποιοδήποτε ερεθιστικό ή μόλυνση.
- Πυώδης: με παρουσία πύου λόγω της δράσης βακτηρίων. Αυτή η εκκένωση θα σχηματίσει κρούστες στα βλέφαρα.
Η θεραπεία περιλαμβάνει τη διαπίστωση της αιτίας. Τα προσβεβλημένα μάτια πρέπει να καθαριστούν σχολαστικά και να εφαρμοστεί το αντιβιοτικό που υποδεικνύει ο κτηνίατρος.
Sicca κερατοεπιπεφυκίτιδα
Αυτή η οφθαλμική ασθένεια στους σκύλους ονομάζεται επίσης ξηροφθαλμία Η αιτία είναι μια διαταραχή των δακρυϊκών αδένων που οδηγεί σεανεπαρκής παραγωγή δακρύων , με αποτέλεσμα να στεγνώνει ο κερατοειδής. Το χαρακτηριστικό σημάδι αυτής της νόσου είναι η εμφάνιση παχύρρευστου, βλεννώδους ή βλεννοπυώδους εκκρίματος, επειδή τα δάκρυα έχουν ένα υδαρές στρώμα, το οποίο είναι αυτό που επηρεάζεται στην κερατοεπιπεφυκίτιδα, και ένα άλλο βλεννογόνο. Αν παρατηρήσουμε αυτή την έκκριση στον σκύλο μας, η οποία συνήθως συνοδεύεται από θαμπό μάτι, θα πρέπει να πάμε στον κτηνίατρο γιατί, αν καθυστερήσουμε την αντιμετώπισή της, μπορεί να επηρεαστεί ο κερατοειδής και να εμφανιστεί τύφλωση.
Υπάρχουν διάφορες αιτίες που εξηγούν την ξηροφθαλμία, όπως ασθένειες που προκαλούνται από το ανοσοποιητικό, βλάβες στους δακρυϊκούς αδένες λόγω σύγχυσης, Addison κ.λπ. Άλλες περιπτώσεις είναι ιδιοπαθείς. Ο κτηνίατρος καταλήγει σε αυτή τη διάγνωση μετρώντας τον όγκο των δακρύων του ματιού με το τεστ Schirmer Η θεραπεία, που βασίζεται σε ανοσοκατασταλτικά, θα είναι εφ’ όρου ζωής. Υπάρχει μια χειρουργική επιλογή αλλά είναι αμφιλεγόμενη.
Επιφόρα
Θα μπορούσαμε να ορίσουμε την επιφόρα ως μια οφθαλμική νόσο σε σκύλους που χαρακτηρίζεται από ένα συνεχή δακρύρροια Ότι η υγρασία στο δέρμα μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή. και μολυσμένα. Είναι κυρίως αισθητικό πρόβλημα, αλλά μπορεί να είναι σύμπτωμα ασθενειών ή να αποκαλύψει την παρουσία ξένου σώματος, εξ ου και η ανάγκη συμβουλής κτηνιάτρου.
Το
Επιφόρα είναι κοινό σε ράτσες όπως το κανίς, το μαλτέζικο ή το πεκινέζικο, το οποίο παρουσιάζει μια κοκκινωπό-καφέ κηλίδες κάτω από το μάτιΗ αντίδραση των δακρύων με το φως είναι υπεύθυνη για αυτούς τους λεκέδες. Μπορεί να χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή που αποτρέπει αυτή την αντίδραση, έτσι ώστε, αν και το σκίσιμο συνεχίζεται, ο χρωματισμός να εξαφανίζεται. Μια άλλη θεραπευτική επιλογή είναι η χειρουργική επέμβαση, αλλά μετά το χειρουργείο μπορεί να συμβεί το αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή ξηροφθαλμία.
Έλκη κερατοειδούς
Το έλκος του κερατοειδούς είναι μια βλάβη που επηρεάζει το μεσαίο και εσωτερικό στρώμα του κερατοειδούς Τις περισσότερες φορές προκαλείται αυτή η ασθένεια των οφθαλμών του κυνόδοντα από τραύμα, αλλά άλλα έλκη μπορεί να συσχετιστούν με sicca κερατοεπιπεφυκίτιδα, διαβήτη ή σύνδρομο Addison.
Το έλκος προκαλεί πολύ πόνο, δακρύρροια και φωτοφοβία. Ορισμένες μπορεί να θεωρηθούν ως θολές περιοχές. Ο κτηνίατρος μπορεί να επιβεβαιώσει την παρουσία τους με την ενστάλαξη φλουορεσκεΐνη στο μάτι, καθώς τα βάφει πράσινα. Είναι σημαντικό να πάτε γρήγορα στον κτηνίατρο γιατί, εάν η βλάβη προχωρήσει, ο σκύλος μπορεί να χάσει το μάτι. Συνταγογραφείται φαρμακευτική αγωγή και, εάν αυτό δεν έχει αποτέλεσμα, χρησιμοποιείται χειρουργική επέμβαση. Το άτονο έλκος , χαρακτηριστικό ορισμένων φυλών όπως το μπόξερ, το κανίς ή το σαμογιέντ, είναι ένας συγκεκριμένος τύπος έλκους που χρειάζεται χρόνο για να επουλωθεί.
Καταρράκτες
Ο καταρράκτης περιλαμβάνει την απώλεια της διαφάνειας του φακού. Κάποια μπορούμε να τα δούμε ως γκριζωπές ταινίες πίσω από την κόρη. Αυτή η οφθαλμική ασθένεια στους σκύλους είναι συνήθως κληρονομικής προέλευσης. Συγγενής ή νεανικός καταρράκτης έχουν περιγραφεί σε πολλές ράτσες όπως το Κόκερ, το Γουέστυ, το Σνάουζερ, το Πουντλ, το Γκόλντεν, το Λαμπραντόρ ή το Χάσκι. Εμφανίζονται πριν από την ηλικία των έξι ετών και στα δύο μάτια, αν και όχι πάντα ταυτόχρονα. Ο επίκτητος καταρράκτης, από την άλλη πλευρά, προκαλείται από τη γήρανση ή άλλες ασθένειες. Είναι γεροντικός καταρράκτης που ξεκινά από το κέντρο του φακού και εξαπλώνεται. Η θεραπεία είναι χειρουργική, αν και ορισμένοι νεανικοί καταρράκτες απορροφώνται αυθόρμητα μέσα σε ένα χρόνο.
Πρόθια ραγοειδίτιδα
Αυτή η οφθαλμική ασθένεια στους σκύλους είναι επίσης γνωστή ως μαλακό μάτι Προκαλεί φλεγμονή της ίριδας και του βλεφαρικού σώματος, η οποία συνεχίζεται στην ίριδα και παράγει υδατικό υγρό. Είναι ένα κοινό σύμπτωμα σε διάφορες ασθένειες. Παράγει πολύ πόνο, δακρύρροια, ερυθρότητα, φωτοφοβία και προεξοχή του τρίτου βλεφάρου. Η κόρη φαίνεται μικρή και δυσκολεύεται να αντιδράσει στο φως. Μπορεί επίσης να δείτε μια ομίχλη πάνω από το μάτι.
Η θεραπεία αυτής της πάθησης των ματιών περιλαμβάνει ανακάλυψη της αιτίας και έναρξη της θεραπείας έγκαιρα.
Γλαυκώμα
Αυτή η οφθαλμική ασθένεια στους σκύλους είναι σοβαρή και μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση. Εμφανίζεται όταν παράγεται περισσότερο υαλοειδές χυμό από ό,τι αποβάλλεται, γεγονός που αυξάνει την πίεση στο εσωτερικό του ματιού, η οποία προκαλεί αλλοιώσεις στο οπτικό νεύρο και στον αμφιβληστροειδή. Μπορεί να είναι πρωτογενές, κληρονομικό σε ράτσες όπως το λαγωνικό, το κόκερ ή το μπάσετ, ή δευτερεύουσα, αποτέλεσμα της επιπλοκής μιας άλλης ασθένειας που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ή ενός τραύματος.
Το γλαύκωμα που εμφανίζεται με οξεία μορφή προκαλεί πόνο, δακρύρροια, σκληρυμένο μάτι, θολότητα του κερατοειδούς και διευρυμένη κόρη. Το χρόνιο γλαύκωμα διευρύνει και διογκώνει τον βολβό του ματιού ενός ματιού που θα είναι ήδη τυφλό. Ακριβώς για την πρόληψη αυτής της τύφλωσης, το οξύ γλαύκωμα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, εμφυτεύοντας ένα φάρμακο που μειώνει την ενδοφθάλμια πίεση. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί χειρουργική επέμβαση. Στο χρόνιο γλαύκωμα θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο αφαίρεσης, καθώς το μάτι, αν και τυφλό, μπορεί να συνεχίσει να πονάει και είναι επιρρεπές σε τραυματισμό.
Κερατίτιδα
Γνωστή και ως σύννεφο στο μάτι, αυτή η οφθαλμική νόσος στους σκύλους αποτελείται από την φλεγμονή του ο κερατοειδής, που γίνεται θολό και χάνει τη διαφάνεια. Εμφανίζεται έντονη δακρύρροια, φωτοφοβία και προεξοχή του τρίτου βλεφάρου.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι κερατίτιδας στους σκύλους, συμπεριλαμβανομένων της ελκώδους, της λοιμώδους, της διάμεσης, της αγγειακής και της χρωστικής. Όλα πρέπει να αντιμετωπίζονται για την πρόληψη της τύφλωσης.
Όγκοι βλεφάρων
Τέλος, σε αυτήν την ανασκόπηση των οφθαλμικών παθήσεων σε σκύλους, επισημαίνουμε τους όγκους των βλεφάρων, που είναι το Αδένωμα Μεϊβομιανού αδέναο πιο συχνός. Είναι αδένες που βρίσκονται στα βλέφαρα και παράγουν μια σμηγματογόνο ουσία. Αυτοί οι όγκοι έχουν εμφάνιση που μοιάζει με κουνουπίδι, μονός ή πολλαπλός.
Άλλοι συχνοί όγκοι των βλεφάρων είναι τα σμηγματογόνα αδενώματα, τα οποία είναι συνήθως καλοήθη και εμφανίζονται σε ηλικιωμένους σκύλους. Μπορείτε επίσης να δείτε θηλώματα, τα οποία μοιάζουν με κονδυλώματα, που προκαλούνται από τον ιό του στοματικού θηλώματος του σκύλου. Σε όλες τις περιπτώσεις συνιστάται η αφαίρεσή τους γιατί το συνεχές τρίψιμο με αυτά μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς στον κερατοειδή.
