Έχετε παρατηρήσει ότι ο σκύλος σας αιμορραγεί υπερβολικά από τα ούλα ή τη μύτη χωρίς προφανή λόγο; Ή μήπως χρειάζεται πολύς χρόνος για να επουλωθεί μια μικρή πληγή όταν την πάθεις κατά λάθος; Λοιπόν, εάν οι απαντήσεις σας είναι καταφατικές, το κατοικίδιο ζώο σας μπορεί να έχει αυτήν την παθολογία αίματος που θα εξηγήσουμε παρακάτω, ειδικά αν ανήκει σε μία από τις περισσότερες από 50 ράτσες που είναι πιο πιθανό να το φέρουν.
Ανακαλύψτε με αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας πώς επηρεάζει τη Νόσος Von Willebrand σε σκύλους, η πιο κοινή κληρονομική διαταραχή πήξης του αίματος που είναι κοινή στους κυνόδοντες. Τι είναι αυτή η ανωμαλία, ποια συμπτώματα προκαλεί, πώς διαγιγνώσκεται, ποιες θεραπείες υπάρχουν και πώς μπορεί να επηρεάσει τη ρουτίνα του κατοικίδιου ζώου σας, όλα αυτά και άλλα είναι αυτά που θα μάθετε αν συνεχίσετε να διαβάζετε.
Τι είναι η νόσος Von Willebrand;
Η νόσος Von Willebrand (VWD) είναι μια παθολογία του αίματος που προκαλείται από έλλειψη του παράγοντα Von Willebrand (VWF), μιας γλυκοπρωτεΐνης που υπάρχει στο αίμα και είναι απαραίτητη για την πήξη των αγγειακών βλαβών. Επίσης, αυτή η πρωτεΐνη είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά του παράγοντα πήξης VII, επομένως η έλλειψή της προκαλεί ανώμαλη ένωση των αιμοπεταλίων, προκαλώντας έτσι υπερβολική αιμορραγία ακόμη και σε πολύ μικροτραυματισμούς. Αυτή η ανωμαλία είναι η πιο κληρονομική ασθένεια πήξης του αίματος στους σκύλους και είναι συγκρίσιμη με την αιμορροφιλία στον άνθρωπο. Προκαλείται από μια γενετική μετάλλαξη και μπορεί να αναπτυχθεί τόσο σε αρσενικούς όσο και σε θηλυκούς σκύλους, αν και ορισμένες ράτσες είναι πολύ πιο επιρρεπείς σε αυτήν.
Υπάρχουν 3 τύποι της νόσου Von Willebrand γνωστοί σύμφωνα με τη λειτουργία και τη συγκέντρωση του παράγοντα VW στο αίμα που επαληθεύτηκε σε περισσότερους από 50 ράτσες και διακρίνονται από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- Τύπος 1: Αυτή είναι η πιο κοινή μορφή της νόσου και προκαλεί ήπια έως μέτρια συμπτώματα. Οι ράτσες που είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από αυτόν τον τύπο είναι τα Dobermans, Airedale και Manchester terrier, Golden Retriever, Poodles ή Poddles, German Shepherd, Akita inus, miniature Schnauzers και Pembroke Welsh corgis. Οι σκύλοι που έχουν προσβληθεί από αυτόν τον τύπο VWD μπορούν να ζήσουν φυσιολογική ζωή, εκτός εάν αιμορραγούν από τραύμα ή χειρουργική επέμβαση.
- Τύπος 2: Προκαλεί μέτρια έως σοβαρά συμπτώματα και οι φυλές που είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από αυτό είναι οι Γερμανοί κοντότριχες δείκτες και οι γερμανικές συρμάτινες.
- Τύπος 3: Προκαλεί σοβαρά έως πολύ σοβαρά συμπτώματα και είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί σε Chesapeake Retriever, Shetland Sheepdogs και Scottish terrier. Οι σκύλοι που επηρεάζονται από VWD τύπου 2 και τύπου 3 συχνά βιώνουν επαναλαμβανόμενα αιμορραγικά επεισόδια.
Επιπλέον, αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι οι σκύλοι με τη νόσο von Willebrand διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ορμονικών ανισορροπιών και να γίνουν υποθυρεοειδικοί σκύλοι.
Συμπτώματα της νόσου Von Willebrand σε σκύλους
Τα πιο σοβαρά συμπτώματα της νόσου Von Willebrand μπορεί να γίνουν εμφανή αφού ο σκύλος γίνει ενός έτους ηλικίας και είναι:
- Αιμορραγία από το στόμα ή τα ούλα
- Υπερβολική αιμορραγία όταν χάνετε τα βρεφικά δόντια
- Μρινορραγίες ή επίσταξη
- Αιμορραγία στα κόπρανα
- Υπερβολική κολπική αιμορραγία κατά τη διάρκεια των κύκλων ζέστης ή τοκετού
- Αιμορραγία στα ούρα ή αιματουρία
- Αναιμία
- Υπερβολική αιμορραγία μετά από χειρουργική επέμβαση ή τραύμα
- Υπερβολικοί μώλωπες του δέρματος χωρίς προφανή λόγο
Ευτυχώς, τα περισσότερα από τα σκυλιά που υποφέρουν από αυτή την παθολογία έχουν πολύ πιο ήπια συμπτώματα όπως καθυστερημένη επούλωση αγγειακών βλαβών λόγω κακής προσκόλλησης των αιμοπεταλίων που προκαλείται, ίσως, ενώ παίζουν ή απλά κόβοντας τους νύχια λίγο παραπάνω από όσο θα έπρεπε. Αλλά αυτά τα συμπτώματα είναι πολύ δύσκολο να ανιχνευθούν από τους ιδιοκτήτες σκύλων, καθώς γενικά δεν είμαστε γιατροί και δεν ασχολούμαστε με το θέμα του πλάσματος του αίματος, επομένως συχνά δεν διαγιγνώσκεται. Von Willebrand μέχρι να χειρουργηθεί ο σκύλος για κάποιο συνηθισμένο χειρουργικό τραυματισμό,ευνουχισμό, κλπ… και ο γιατρός παρατηρεί. Τα καλά νέα είναι ότι τα συμπτώματα συνήθως βελτιώνονται καθώς ο σκύλος μεγαλώνει, αλλά ακόμα κι έτσι, θα πρέπει να πάτε σε κτηνίατρο αμέσως μόλις εντοπίσετε οποιαδήποτε ανωμαλία στην πήξη του αίματος του κατοικίδιου ζώου σας.
Ο τρόπος για τη διάγνωση της VWD σε σκύλους είναι με μια εξέταση αίματος γνωστή ως χρόνος αιμορραγίας του στοματικού βλεννογόνου (BTMB), η οποία συνίσταται, όπως υποδηλώνει το όνομά της, στη μέτρηση του χρόνου που χρειάζεται για μια μικρή πληγή γίνεται στα ούλα στο στόμα του ζώου για να πήξει Επιπλέον, πραγματοποιείται επίσης μια πλήρης εξέταση αίματος για τον προσδιορισμό της ποσότητας του παράγοντα VW, καθώς και μια εξέταση DNA για τον εντοπισμό σκύλων που έχουν συμπτώματα και φορείς της παθολογίας. Η τελευταία είναι το πιο αξιόπιστο για τη διάγνωση της νόσου.
Θεραπεία της νόσου Von Willebrand σε σκύλους
Δυστυχώς, η νόσος Von Willebrand σε σκύλους Δεν υπάρχει θεραπεία αλλά μπορεί να ελεγχθεί και οι θεραπείες στοχεύουν στην ανακούφιση του όγκου των αιμορραγιών, ελέγξτε την αιμορραγία και διορθώστε οποιαδήποτε υποκείμενη αιτία που μπορεί να επηρεάσει τα κατοικίδια ζώα μας.
Για πιο ήπια συμπτώματα που προκαλούνται από εξωτερικά τραύματα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε επίδεσμους, πιεστικούς επιδέσμους, δερματικές κόλλες ή διάφορα ράμματα για να ελέγξουμε την αιμορραγία έως ότου ο αγγειακός τραυματισμός καταλήξει σε πήξη.
Σε περίπτωση χειρουργικής επέμβασης, οι γιατροί θα δώσουν στα ζώα φάρμακα που περιέχουν παράγοντες πήξης και μπορεί να χρειαστεί να τους μεταγγίσουν φρέσκο αίμα ή φρέσκο πλάσμα μία ή πολλές φορές προκειμένου να αποκατασταθούν οι παράγοντες πήξης. επίπεδα συντελεστών κατά τη λειτουργία.
Τι ζωή πρέπει να ζήσει ένας σκύλος με τη νόσο Von Willebrand;
Σκύλοι που έχουν VWD τύπου 1 με ήπια ή μέτρια συμπτώματα μπορούν να ζήσουν μια κανονική ζωή, αλλά πάντα προσέχετε και επιβλέπετε τις δραστηριότητές τους, ιδιαίτερα όταν γίνονται μικρές πληγές για να επουλωθούν αμέσως και να τους αποτρέψουμε από το να παίζουν χοντροκομμένα με εμάς ή με άλλα σκυλιά για να αποφύγουμε μώλωπες, τραυματισμούς στις αρθρώσεις ή πιο σοβαρή αιμορραγία. Θα πρέπει επίσης να αποφεύγουμε να δίνουμε παιχνίδια για σκύλους με αιχμηρές γωνίες ή άκρες και σκληρά κόκαλα ή λιχουδιές για να αποτρέψουμε την αιμορραγία από το στόμα ή τα ούλα.
Για σκύλους με τύπους 2 και 3 της νόσου Von Willebrand που πάσχουν από πιο σοβαρά συμπτώματα, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η χορήγηση φαρμάκων πήξης και μεταγγίσεις αίματος θα είναι απαραίτητη ή φρέσκο πλάσμα κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων, επίσης ως επίβλεψη και περιορισμός κάποιων σωματικών δραστηριοτήτων για την ανακούφιση της μεγαλύτερης δυνατής ζημιάς. Και προφανώς, δεν πρέπει ποτέ να χορηγούμε αντιπηκτικά, αντιαιμοπεταλιακά ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) σε αυτούς τους σκύλους ανεξάρτητα από τη μορφή της παθολογίας. ή ορισμένα συμπληρώματα διατροφής υψηλής δόσης όπως βιταμίνες C και E, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και αυτά που περιέχουν προανθοκυανιδίνες (φυσικά αντιοξειδωτικά).
