Δυστυχώς, ο καρκίνος είναι μια ασθένεια που χτυπά και τους κυνόφιλους φίλους μας. Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα εστιάσουμε σε μια από τις πιο συχνές εκδηλώσεις του, που δεν είναι άλλος από τον καρκίνο του μαστού από τον οποίο μπορεί να υποφέρουν τα θηλυκά μας σκυλιά. Θα ανακαλύψουμε τα συμπτώματά του, τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να το διαγνώσουμε και φυσικά τη θεραπεία που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, καθώς και τα προληπτικά μέτρα αφού όπως πάντα η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία.
Αν ενδιαφέρεστε να μάθετε περισσότερα για τον καρκίνο του μαστού σε σκύλους, συμπτώματα και θεραπεία, Συνέχισε να διαβάζεις!
Τι είναι ο καρκίνος;
Καρκίνος είναι η μη φυσιολογική ανάπτυξη, συνεχής και ταχεία ανάπτυξη των κυττάρων στο σώμα. Στον καρκίνο του μαστού στους σκύλους, όπως υποδηλώνει το όνομά του, αυτή η παθολογική εξέλιξη θα λάβει χώρα στους μαστικούς αδένες. Σχεδόν όλα τα κύτταρα πεθαίνουν και αντικαθίστανται σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ατόμου. Εάν εμφανιστεί μια μετάλλαξη στους μηχανισμούς που διέπουν αυτήν την κυτταρική διαίρεση, θα προκύψουν πολύ γρήγορα αναπτυσσόμενα κύτταρα που θα σχηματίσουν μάζες ικανές να εκτοπίσουν υγιή κύτταρα.
Επιπλέον, τα καρκινικά κύτταρα δεν εκτελούν τις λειτουργίες των κυττάρων. Εάν ο καρκίνος αναπτυχθεί στην περιοχή ή στο όργανο από όπου προέρχεται, θα προκαλέσει βλάβη που, με τον καιρό, θα οδηγήσει στο θάνατο του σκύλου. Στα νεαρά ζώα, η ανάπτυξή τους είναι συνήθως ταχύτερη, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με τα μεγαλύτερα ζώα, λόγω του ρυθμού αναγέννησης των κυττάρων.
Υπάρχουν γονίδια που καταστέλλουν τα καρκινικά γονίδια αλλά υπάρχουν και άλλα που αναστέλλουν τη λειτουργία τους και όλα αυτά προκαλούνται από εξωτερικούς παράγοντες όπως η διατροφή, το στρες ή το περιβάλλον. Έτσι, ο καρκίνος είναι ένα φαινόμενο όπου η γενετική και το περιβάλλον αλληλεπιδρούν. Επιπλέον, είναι γνωστά καρκινογόνα, δηλαδή επιρροές που αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου. Στοιχεία όπως υπεριώδες φως, ακτίνες Χ, πυρηνική ακτινοβολία, ορισμένα χημικά προϊόντα, καπνός, ιοί ή εσωτερικά παράσιτα έχουν δοκιμαστεί σε ανθρώπους.
Οι όγκοι που προκαλούνται από καρκίνο ονομάζονται νεοπλάσματα και μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις Τα πρώτα αναπτύσσονται συνήθως αργά, χωρίς να εισβάλλουν ή να καταστρέφουν τους περιβάλλοντες ιστούς. Συνήθως δεν εξαπλώνονται σε άλλα μέρη του σώματος. Εάν είναι δυνατόν, αφαιρούνται χειρουργικά. Αντίθετα, οι κακοήθεις όγκοι εισβάλλουν στους παρακείμενους ιστούς και αναπτύσσονται απεριόριστα. Αυτά τα κύτταρα όγκου μπορούν να εισέλθουν στο κυκλοφορικό σύστημα και να ταξιδέψουν από τον πρωτοπαθή όγκο σε άλλα μέρη του σώματος. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται μετάσταση
Συμπτώματα καρκίνου του μαστού σε σκύλους
Οι σκύλοι έχουν περίπου δέκα μαστικούς αδένες, κατανεμημένους σε δύο συμμετρικές αλυσίδες σε κάθε πλευρά του σώματος, από το στήθος μέχρι τη βουβωνική χώρα. Οι όγκοι σε αυτούς τους αδένες είναι δυστυχώς πολύ συχνοί και οι περισσότεροι εμφανίζονται σε θηλυκούς σκύλους άνω των έξι ετών, με υψηλότερη επίπτωση περίπου στην ηλικία των δέκα ετών. Αυτοί οι όγκοι μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις.
Αυτός ο τύπος καρκίνου είναι σε μεγάλο βαθμό ορμονοεξαρτώμενος, πράγμα που σημαίνει ότι η εμφάνιση και η ανάπτυξή του συνδέονται με ορμόνες, βασικά τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη, τα οποία εμπλέκονται στον αναπαραγωγικό κύκλο της σκύλας και για τα οποία υπάρχουν υποδοχείς στον μαστικό ιστό.
Το κύριο σύμπτωμα που, ως φροντιστές, θα μπορούμε να παρατηρήσουμε στον καρκίνο του μαστού του σκύλου μας είναι η παρουσία ενός ανώδυνου όγκου ή μάζας σε έναν ή περισσότερους μαστούς, αρκεί δηλαδή μια φυσική εξέταση για ανίχνευση. Οι μεγαλύτερες μητέρες, δηλαδή οι βουβωνικές μητέρες, προσβάλλονται συχνότερα. Αυτή η μάζα θα είναι μεταβλητού μεγέθους και με λίγο πολύ καθορισμένο περίγραμμα, προσκολλημένη στο δέρμα ή ελεύθερη. Μερικές φορές, το δέρμα εξελκώνεται και μπορούμε να δούμε μια πληγή Μπορείτε επίσης να δείτε μια αιματηρή έκκριση μέσω η θηλή.
Διάγνωση του καρκίνου του μαστού σε σκύλους
Μόλις εντοπιστεί αυτό το πρώτο σημάδι, θα πρέπει να αναζητήσουμε κτηνιατρική φροντίδα χωρίς να χάσουμε χρόνο. Ο κτηνίατρος, μετά την ψηλάφηση, θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση, διαφοροποιώντας την από άλλες πιθανές αιτίες όπως η μαστίτιδα. Όπως θα δούμε, η θεραπεία εκλογής σε κάθε περίπτωση θα είναι η χειρουργική εξαγωγή.
Το αποκομμένο υλικό πρέπει να σταλεί για ανάλυση (βιοψία) και θα είναι το εξειδικευμένο ιστοπαθολογικό εργαστήριο που θα είναι υπεύθυνο για τον ακριβή προσδιορισμό τον τύπο των κυττάρων που υπάρχουν. Επιπλέον, αυτή η μελέτη θα μπορεί να μας πει εάν ο όγκος είναι καλοήθης ή κακοήθης και, στην τελευταία περίπτωση, ποιος είναι ο βαθμός μολυσματικότητάς του. Αυτά τα δεδομένα είναι βασικά για την πρόγνωση, το προσδόκιμο ζωής ή την πιθανότητα υποτροπές (ποσοστό υποτροπής του καρκίνου, στην ίδια ή διαφορετική περιοχή).
Θεραπεία του καρκίνου του μαστού σε σκύλους
Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας του καρκίνου του μαστού σε σκύλους θα εξαρτηθεί από την έγκαιρη διάγνωση. Η χειρουργική αφαίρεση, όπως είπαμε, θα είναι η θεραπεία εκλογής, εκτός από περιπτώσεις κατά τις οποίες υπάρχει επακόλουθο νόσημα ή επαληθεύεται η ύπαρξη μετάστασης. Για το λόγο αυτό, πριν μπει στο χειρουργείο, ο κτηνίατρος θα κάνει ακτινογραφία που θα μας επιτρέψει να διακρίνουμε την παρουσία μαζών σε άλλα μέρη του σώματος.
Είναι σύνηθες για την εμφάνιση μετάστασης στους πνεύμονες (μερικές φορές μπορεί να προκαλέσουν αναπνευστικές δυσκολίες). Μπορεί επίσης να γίνει υπερηχογράφημα και εξέταση αίματος. Στη χειρουργική επέμβαση, ο όγκος και ο περιβάλλοντας υγιής ιστός θα αφαιρεθούν. Η έκταση της εξαγωγής θα εξαρτηθεί από το μέγεθος και τη θέση του όγκου. Έτσι, μόνο το εξόγκωμα, ολόκληρο το στήθος, ολόκληρη η αλυσίδα του μαστού ή ακόμα και οι δύο αλυσίδες μπορούν να αφαιρεθούν. Η πρόγνωση θα είναι δυσμενέστερη όσο μεγαλύτερος είναι ο όγκος και η επιθετικότητά του.
Αλλά, επιπλέον, καθώς πρόκειται για ορμονοεξαρτώμενο καρκίνο, εάν η σκύλα είναι ολόκληρη, μπορεί να προχωρήσει σε ωοθηκεκτομή, δηλαδή αφαίρεση της μήτρας και των ωοθηκών. Όπως έχουμε πει, εάν ο σκύλος μας έχει μετάσταση, δεν συνιστάται η χειρουργική επέμβαση, αν και, σε ορισμένες περιπτώσεις, η μάζα μπορεί να αφαιρεθεί εάν προκαλεί βλάβη. Ανάλογα με το αποτέλεσμα της βιοψίας, εκτός από τη χειρουργική αφαίρεση, μπορεί να χρειαστεί και η χορήγηση χημειοθεραπείας (προλαμβάνει και ελέγχει τη μετάσταση).
Από την άλλη, η μετεγχειρητική περίοδος θα είναι όπως κάθε άλλη επέμβαση, οπότε πρέπει να προσέχουμε να μην τραβάει ο σκύλος μας έξω τα ράμματα καθώς και η εμφάνιση του τραύματος για τον έλεγχο πιθανής μόλυνσης. Θα αποφύγουμε επίσης ξαφνικές κινήσεις, βίαια παιχνίδια ή άλματα που μπορεί να προκαλέσουν άνοιγμα της πληγής. Φυσικά, πρέπει να το το διατηρούμε καθαρό και απολυμασμένο, σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου, με τον ίδιο τρόπο που πρέπει να χορηγούμε την έντονη αντιβιοθεραπεία και αναλγησία. Λάβετε υπόψη ότι η τομή μπορεί να γίνει αρκετά μεγάλη.
Πρόληψη
Όπως βλέπουμε, σε αυτή την περίπτωση, η αιτία εμφάνισης καρκίνου του μαστού στα θηλυκά σκυλιά είναι κυρίως ορμονική, με την οποία είναι δυνατή η λήψη προληπτικών μέτρων, όπως η έγκαιρη στείρωση του θηλυκού σκύλου μας. Με την αφαίρεση της μήτρας και των ωοθηκών, η σκύλα σταματάει να κάνει ποδήλατο και, χωρίς τη δράση των ορμονών αυτού του μηχανισμού, δεν μπορεί να αναπτυχθεί όγκος.
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι αυτή η προστασία είναι πρακτικά πλήρης σε σκύλες που έχουν χειρουργηθεί πριν από την πρώτη τους θέρμανση. Πραγματοποιώντας την επέμβαση μετά την πρώτη θέρμανση, η προστασία εδραιώνεται γύρω στο 90%. Από τις δεύτερες και τις διαδοχικές θερμάνσεις μειώνεται το ποσοστό προστασίας που παρέχει η αποστείρωση. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να στειρώνουμε την σκύλα μας πριν από την πρώτη της καύσωνα Εάν την υιοθετήσουμε ως ενήλικη, θα πρέπει να την χειρουργήσουμε το συντομότερο δυνατό, καλύτερα όταν δεν είναι σε ζέστη, καθώς αυξάνεται το πότισμα της περιοχής κατά τη διάρκεια αυτών των εβδομάδων, γεγονός που θα αυξήσει τον κίνδυνο αιμορραγίας κατά τη διάρκεια της επέμβασης.
Μεταξύ των προληπτικών μέτρων, η πρώιμη ανίχνευσηΑξίζει να εξετάζουμε περιοδικά το στήθος του σκύλου μας και να αναζητούμε άμεση κτηνιατρική φροντίδα σε οποιαδήποτε αλλαγή ή παρουσία μαζών, ερυθρότητα, φλεγμονή, έκκριση ή πόνο.
Από την ηλικία των έξι ετών, μπορεί να γίνει μηνιαία εξέταση στο σπίτι σε μη στειρωμένα ή όψιμα στειρωμένα σκυλιά. Ομοίως, πρέπει να πάμε σε συνήθεις κτηνιατρικούς ελέγχους. Οι σκύλοι άνω των 7 ετών θα πρέπει να υποβάλλονται σε ετήσια φυσική εξέταση αφού, όπως είδαμε, μια απλή φυσική εξέταση μπορεί να ανιχνεύσει την παρουσία καρκίνου.
Τέλος, πρέπει να γίνει γνωστό ότι η χρήση προϊόντων για τον έλεγχο της θερμότητας της σκύλας (προγεσταγόνα) ευνοεί την εμφάνιση καρκίνου από τη μαμά Επιπλέον, οι σκύλες που έχουν υποστεί ψευδοκύηση (ψυχολογικές εγκυμοσύνες) είναι επίσης πιο πιθανό να υποφέρουν από αυτό. Όλα αυτά τα δεδομένα επαναλαμβάνουν την ανάγκη για έγκαιρη στείρωση για να διασφαλίσουμε ότι η σκύλα μας έχει την καλύτερη ποιότητα ζωής.
