Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου ή ΙΦΝΕ στις γάτες αποτελείται από τη συσσώρευση φλεγμονωδών κυττάρων στον βλεννογόνο του εντέρου. Αυτό το διήθημα μπορεί να είναι λεμφοκύτταρα, πλασματοκύτταρα ή ηωσινόφιλα. Στις γάτες, μερικές φορές συνοδεύεται από φλεγμονή του παγκρέατος και/ή του ήπατος, που ονομάζεται τότε τριαδίτιδα των αιλουροειδών. Τα κλινικά σημεία είναι τα γενικά ενός πεπτικού προβλήματος, αν και εμφανίζονται συχνά έμετοι και απώλεια βάρους, σε αντίθεση με τη χρόνια διάρροια που εμφανίζεται συνήθως στα κυνοειδή. Πρέπει να γίνει καλή διαφορική διάγνωση μεταξύ άλλων παθολογιών που παράγουν το ίδιο και η οριστική διάγνωση λαμβάνεται με ιστοπαθολογία. Η θεραπεία θα είναι διαιτητική και φαρμακολογική.
Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο που σας προσφέρουμε από τον ιστότοπό μας στο οποίο αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου σε γάτες, τα συμπτώματά της, διάγνωση και θεραπεία.
Τι είναι η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου στις γάτες και τι την προκαλεί;
Η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD) είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος άγνωστης προέλευσης του λεπτού εντέρου Μερικές φορές, μπορεί επίσης να θέσει σε κίνδυνο το παχύ του εντέρου ή του στομάχου και σχετίζεται με παγκρεατίτιδα και/ή χολαγγειίτιδα, που γίνεται γνωστή ως τριαδίτιδα των αιλουροειδών.
Στη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου της γάτας, υπάρχει διήθηση φλεγμονωδών κυττάρων (λεμφοκύτταρα, πλασματοκύτταρα ή ηωσινόφιλα) στο lamina propria της βλεννογόνου στιβάδας του εντέρου, η οποία μπορεί να φτάσει σε βαθύτερα στρώματα. Αν και η προέλευση είναι άγνωστη, υπάρχουν τρεις υποθέσεις σχετικά με τις αιτίες της IBD στις γάτες:
- Αυτοάνοση αλλοίωση κατά του ίδιου του επιθηλίου του εντέρου.
- Απόκριση σε βακτηριακά, παρασιτικά ή διατροφικά αντιγόνα του αυλού του εντέρου.
- Αποτυχία στη διαπερατότητα του εντερικού βλεννογόνου που προκαλεί μεγαλύτερη έκθεση σε αυτά τα αντιγόνα.
Υπάρχει προδιάθεση φυλής ή ηλικίας στην ανάπτυξη ΙΦΝΕ της γάτας;
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικία. Αν και εμφανίζεται περισσότερο σε μεσήλικες γάτες, μπορεί επίσης να προσβληθούν νεότερες και μεγαλύτερες γάτες. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει μια ορισμένη φυλετική προδιάθεση στις γάτες Σιάμ, Πέρσες και Ιμαλαΐων.
Συμπτώματα φλεγμονώδους νόσου του εντέρου σε γάτες
Όταν εμφανίζεται φλεγμονή στο έντερο, τα κλινικά σημεία είναι πολύ παρόμοια με εκείνα του εντερικού λεμφώματος, καθώς, αν και αυτό είναι συνήθως πιο συχνό σε μεγαλύτερες γάτες, δεν είναι αποκλειστικό. Έτσι, τα κλινικά σημεία που παρουσιάζει μια γάτα με ΙΦΝΕ είναι:
- Ανορεξία ή φυσιολογική όρεξη.
- Απώλεια βάρους.
- Βλενώδης ή χοληφόρος έμετος.
- Διάρροια λεπτού εντέρου.
- Διάρροια του παχέος εντέρου εάν επηρεάζεται επίσης, συνήθως με αίμα στα κόπρανα.
Εάν γίνει ψηλάφηση της κοιλιάς, μπορεί να παρατηρήσουμε αύξηση της συνοχής των εντερικών βρόχων ή μεγεθυνμένους μεσεντέριους λεμφαδένες.
Διάγνωση φλεγμονώδους νόσου του εντέρου της γάτας
Η οριστική διάγνωση της ΙΦΝΕ της γάτας γίνεται με την ενσωμάτωση ενός καλού ιστορικού, φυσικής εξέτασης, εργαστηριακής ανάλυσης, διαγνωστικής απεικόνισης και ιστοπαθολογίας των βιοψιών. Θα πρέπει να γίνει τεστ αίματος και βιοχημεία, εξέταση Τ4, ανάλυση ούρων και ακτινογραφία κοιλίας για να αποκλειστούν συστηματικά νοσήματα όπως π.χ. υπερθυρεοειδισμό, νεφρική νόσο ή ηπατική νόσο.
Μερικές φορές παρατηρείται CBC χρόνιας φλεγμονής με αυξημένα ουδετερόφιλα, μονοκύτταρα και σφαιρίνες. Εάν εμφανιστεί χαμηλή βιταμίνη Β12, μπορεί να υποδηλώνει ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο τελικό τμήμα του λεπτού εντέρου (ειλεός). Από την πλευρά της, η ακτινογραφία κοιλίας μπορεί να ανιχνεύσει ξένα σώματα, αέρια ή παραλυτικό ειλεό. Ωστόσο, το υπερηχογράφημα κοιλίας είναι το πιο χρήσιμο απεικονιστικό τεστ, που μπορεί να ανιχνεύσει πάχυνση του εντερικού τοιχώματος και συγκεκριμένα του βλεννογόνου, ακόμη και να το μετρήσει. Δεν είναι σύνηθες σε αυτή τη νόσο να χάνεται η αρχιτεκτονική των εντερικών στοιβάδων, όπως μπορεί να συμβεί σε όγκο του εντέρου (λέμφωμα). Μπορείτε επίσης να δείτε αύξηση στους μεσεντέριους λεμφαδένες και, ανάλογα με το μέγεθος και το σχήμα τους, να γνωρίζετε εάν είναι φλεγμονώδεις ή αν είναι όγκοι.
Η οριστική διάγνωση και η διαφορική με το λέμφωμα θα ληφθούν με την ιστοπαθολογική ανάλυση των δειγμάτων που λαμβάνονται με ενδοσκόπηση ή λαπαροτομική βιοψία. Σε περισσότερο από το 70% των περιπτώσεων, το διήθημα είναι λεμφοκυτταρικό/πλασματοκυτταρικό, αν και μπορεί επίσης να είναι ηωσινοφιλικό με μικρότερη ανταπόκριση στη θεραπεία. Άλλα πολύ λιγότερο πιθανά διηθήματα είναι ουδετερόφιλα (ουδετερόφιλα) ή κοκκιωματώδη (μακροφάγα).
Θεραπεία για φλεγμονώδη νόσο του εντέρου σε γάτες
Η θεραπεία της IBD στις γάτες βασίζεται σε συνδυασμό δίαιτας και ανοσοτροποποιητών και, εάν υπάρχουν, στη θεραπεία συνοδών νόσων.
Διατροφική θεραπεία
Πολλές γάτες με ΙΦΝΕ βελτιώνονται σε μια υποαλλεργική δίαιτα μέσα σε λίγες ημέρες. Αυτό συμβαίνει επειδή μειώνει το υπόστρωμα για την ανάπτυξη των βακτηρίων, αυξάνει την εντερική απορρόφηση και μειώνει το οσμωτικό δυναμικό. Αν και η αλλαγή σε αυτές τις δίαιτες μπορεί να ομαλοποιήσει την εντερική χλωρίδα, είναι δύσκολο για αυτές να μειώσουν τα παθογόνα είδη που υπερπληθίζουν το έντερο. Επιπλέον, εάν υπάρχει ταυτόχρονη παγκρεατίτιδα, θα πρέπει να χορηγούνται αντιβιοτικά για την αποφυγή λοιμώξεων στον χοληδόχο πόρο ή στο έντερο λόγω των ανατομικών χαρακτηριστικών της γάτας (τριαδίτιδα της γάτας).
Εάν επηρεάζεται επίσης το παχύ έντερο, μπορεί να ενδείκνυται η χρήση δίαιτας με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες. Σε κάθε περίπτωση, ο κτηνίατρος θα είναι αυτός που θα υποδείξει ποια είναι η καλύτερη τροφή για γάτες με ΙΦΝΕ ανάλογα με την ιδιαίτερη περίπτωση τους.
Ιατρική περίθαλψη
Εάν αποδειχθεί χαμηλή ποσότητα βιταμίνης Β12, θα πρέπει να συμπληρωθεί σε δόση 250 μικρογραμμαρίων υποδορίως μία φορά την εβδομάδα για 6 εβδομάδες. Στη συνέχεια, κάθε 2 εβδομάδες άλλες 6 εβδομάδες και μετά κάθε μήνα.
Το
μετρονιδαζόλη είναι αποτελεσματικό καθώς είναι αντιμικροβιακό και ανοσοτροποποιητικό, αλλά πρέπει να χρησιμοποιείται σωστά για να αποφευχθούν δυσμενείς επιπτώσεις στα εντερικά κύτταρα και νευροτοξικότητα. Σε αυτό το άρθρο εξηγούμε τι είναι η μετρονιδαζόλη για γάτες. Από την άλλη, χρησιμοποιούνται κορτικοειδή, όπως πρεδνιζολόνη σε ανοσοκατασταλτικές δόσεις. Αυτή η θεραπεία θα πρέπει να γίνεται, ακόμη και αν η αλλαγή διατροφής δεν έχει γίνει για να παρατηρηθεί εάν υπάρχει υπερευαισθησία στα τρόφιμα, σε γάτες που παρουσιάζουν έντονη απώλεια βάρους και πεπτικά σημάδια. Η θεραπεία με πρεδνιζολόνη μπορεί να ξεκινήσει με δόση 2 mg/kg/24h από το στόμα. Η δόση, εάν παρατηρηθεί βελτίωση, διατηρείται για άλλες 2-4 εβδομάδες. Εάν τα κλινικά σημεία υποχωρήσουν, η δόση μειώνεται στο 1 mg/kg/24h. Η δόση θα πρέπει να μειωθεί μέχρι να φτάσει στην ελάχιστη αποτελεσματική δόση που επιτρέπει τον έλεγχο των συμπτωμάτων.
Εάν τα κορτικοστεροειδή δεν είναι αρκετά, θα πρέπει να εισαχθούν άλλα ανοσοκατασταλτικά, όπως:
- Χλωραμπουκίλη σε δόση 2 mg/γάτα από του στόματος κάθε 48 ώρες (γάτες άνω των 4 κιλών) ή 72 ώρες (γάτες κάτω των 4 κιλών). Πλήρεις αιματολογικές εξετάσεις πρέπει να γίνονται κάθε 2-4 εβδομάδες σε περίπτωση που αναπτυχθεί καταστολή του μυελού των οστών.
- Κυκλοσπορίνη σε δόση 5 mg/kg/24 ώρες.
Η θεραπεία της ήπιας φλεγμονώδους νόσου του εντέρου σε γάτες περιλαμβάνει:
- Υποαλλεργική δίαιτα για 7 ημέρες και αξιολογήστε την ανταπόκριση.
- Μετρονιδαζόλη για 10 ημέρες σε δόση 15 mg/kg/24 ώρες από το στόμα. Μειώστε τη δόση κατά 25% κάθε 2 εβδομάδες μέχρι τη διακοπή.
- Εάν δεν ανταποκριθούν στα παραπάνω, η πρεδνιζολόνη θα πρέπει να ξεκινά με 2 mg/kg/24h μόνη της ή σε συνδυασμό με μετρονιδαζόλη, μειώνοντας τη δόση κατά 25% κάθε 2 εβδομάδες μέχρι να επιτευχθεί η ελάχιστη αποτελεσματική δόση.
