Η οικογένεια των μουστελίδων περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων σαρκοφάγων θηλαστικών, τις ενυδρίδες, που είναι ζώα με μεγάλη ποικιλομορφία. Οι συνήθειές τους συνδέονται με το υδάτινο περιβάλλον, το οποίο ανάλογα με το είδος μπορεί να είναι πιο συνεχές ή ενδιάμεσου τύπου. Ο βιότοπος αυτών των ζώων μπορεί να είναι γλυκό, θαλάσσιο ή υφάλμυρο νερό. Είναι ιδιόρρυθμοι, αρκετά ευκίνητοι στο κολύμπι και με πολύ δραστήρια συμπεριφορά.
Λόγω της μεγάλης ποικιλομορφίας που υπάρχει εντός της ομάδας, καθώς σε διαφορετικές περιπτώσεις έχουν ακόμη αναφερθεί αρκετά υποείδη, σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας παρουσιάζουμε τους διαφορετικούς τύπους ενυδρίδες. Χαλαρώστε και συνεχίστε να διαβάζετε.
Ανατολίτικη ενυδρίδα με μικρά νύχια (Amblonyx cinereus)
Αυτός ο τύπος βίδρας είναι εγγενής σε πολλές χώρες της Ασίας, μεταξύ των οποίων μπορούμε να αναφέρουμε: Μπαγκλαντές, Μπουτάν, Καμπότζη, Κίνα, Ινδία, Ινδονησία, Ταϊβάν και Βιετνάμ. Αναπτύσσεται σε διάφορα υδάτινα οικοσυστήματα, γενικά ρηχά, σε ορισμένες περιπτώσεις λιμνάζοντα νερά και σε άλλα ποτάμια αργής ή γρήγορης ροής.
Έχει εύρος βάρους μεταξύ 2,7 και 5,4 kg, με διαστάσεις που κυμαίνονται από 40 έως 65 cm σε μήκος. Έχει γκριζοκαφέ χρώμα, αλλά το πρόσωπο και ο λαιμός είναι συνήθως πιο ανοιχτόχρωμα. Τρέφεται κυρίως με ασπόνδυλα, όπως καβούρια, μαλάκια και έντομα, αλλά μπορεί επίσης να καταναλώσει ψάρια, τρωκτικά, φίδια και αμφίβια.
Αφρικανική βίδρα χωρίς νύχια (Aonyx capensis)
Γνωστή και ως βαλτώδης ενυδρίδα, είναι καλά κατανεμημένη σε πολλές αφρικανικές χώρες. Είναι ένα υδρόβιο είδος που σπάνια ξεφεύγει από αυτό το περιβάλλον. Αν και μπορεί να υπάρχει στο θαλάσσιο περιβάλλον, η πρόσβαση σε γλυκό νερό είναι απαραίτητη. Βρίσκεται σε βραχώδεις ακτές, μαγγρόβια, εκβολές ποταμών, ταμιευτήρες, ποτάμια ακόμα και σε ερημικές περιοχές. Τρώτε ψάρια, βατράχους, καβούρια και έντομα.
Είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδη, με μήκος από περίπου 76 έως 88 cm, με βάρος που κυμαίνεται από 10 και τα 22 κιλά. Το χρώμα του είναι σκούρο καφέ και έχει λευκό χρώμα κάτω από το στόμα προς το στήθος. Δεν έχει νύχια, εκτός από την παρουσία μικρών σε ορισμένα δάχτυλα που χρησιμοποιεί για να περιποιηθεί τον εαυτό του.
Θαλάσσια ενυδρίδα (Enhydra lutris)
Το είδος είναι εγγενές στον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία Αναπτύσσεται σε διάφορους θαλάσσιους χώρους κοντά στην ακτή, αλλά συνήθως απαντάται σε βραχώδεις περιοχές με σημαντική παρουσία φυκιών, αν και μπορεί να λείπουν και τα τελευταία. Μπορεί να βουτήξει πάνω από 50 μέτρα, αλλά προτιμά να καταδύεται σε μικρότερα βάθη.
Το χρώμα είναι καφέ ή κοκκινωπό με πιο ανοιχτό κεφάλι. Τα θηλυκά ζυγίζουν περίπου 30 κιλά, ενώ τα αρσενικά συνήθως δεν ξεπερνούν τα 40 κιλά. Έχουν μήκος μεταξύ 1 και 1,5 μ., ενώ τα αρσενικά είναι μεγαλύτερα. Τρέφεται μεταξύ άλλων με αχινούς, μύδια, μύδια, χταπόδι και ψάρια.
Σε αυτήν την άλλη ανάρτηση μιλάμε σε βάθος για το τάισμα των ενυδρίδων.
Βίδρα με στίγματα (Hydrictis maculicollis)
Κατανομή σε όλη την και σε υγρές περιοχές της υποσαχάριας περιοχής. Είναι είδος γλυκού νερού που ζει σε οικοσυστήματα χωρίς ιζήματα και που δεν είναι μολυσμένα. Έτσι, αναπτύσσεται σε μεγάλες λίμνες, ανοιχτά υδάτινα σώματα, ποτάμια και δεξαμενές
Διακρίνεται από τις καφέ και λευκές κηλίδες του στο λαιμό, στο υπόλοιπο σώμα έχει καφέ ή κοκκινωπό χρωματισμό. Έχει ύψος από 85 cm έως 1 m και μέσο βάρος 4 kg. Τρέφεται κυρίως με ψάρια, αλλά μπορεί να περιλαμβάνει βατράχους, καβούρια, έντομα και πουλιά.
Βορειοαμερικανική βίδρα ποταμού (Lontra canadensis)
Αυτός ο τύπος βίδρας είναι εγγενής στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες και έχει αναφερθεί αβέβαιη παρουσία στο Μεξικό. Έχει υδάτινες συνήθειες, που μπορεί να είναι τόσο γλυκού όσο και αλμυρού νερού, έτσι ώστε κατοικεί σε ποτάμια, λίμνες, έλη, εκβολές ποταμών και βάλτουςΠροϋπόθεση για την παρουσία του σε ένα από αυτά τα οικοσυστήματα είναι η διαθεσιμότητα τροφής και η ποιότητά του, αφού είναι επιρρεπές σε μόλυνση. Είναι σύνηθες να συσχετίζεται με χώρους που έχουν τροποποιηθεί από τον Αμερικανό κάστορα (Castor canadensis).
Έχει μακρύ σώμα, όπως η ουρά, καλά προσαρμοσμένο για κολύμπι, με εύρος βάρους από 5 έως 15 κιλά και διαστάσεις που κυμαίνονται από 90 cm έως 1,3 m σε μήκος. Η γούνα είναι απαλή, μεταξύ καφέ και σχεδόν μαύρης, αλλά πιο ανοιχτή στην κοιλιακή της περιοχή. Η σαρκοφάγα διατροφή τους βασίζεται κυρίως στα ψάρια, αλλά περιλαμβάνει επίσης βατράχους, καραβίδες και πουλιά, ανάλογα με την παρουσία των τελευταίων ζώων.
Γάτα βίδρα (Lontra felina)
Λόγω της επιστημονικής του ονομασίας, είναι επίσης γνωστή ως θαλάσσια γάτα ή θαλάσσια βίδρα. Είναι ιθαγενής στην Αργεντινή, τη Χιλή και το Περού Στο γένος, είναι το μόνο είδος που κατοικεί αποκλειστικά σε θαλάσσια οικοσυστήματα, στο οποίο είναι αρκετά ευκίνητο. Κινείται σε εύρος έως και 30 m περίπου στην ξηρά πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και από 100 έως 150 m βάθος στη θάλασσα, κυρίως σε βραχώδεις περιοχές με ισχυρούς ανέμους και άφθονα φύκια. Τελικά μπορεί να μετακινηθεί σε ποτάμια αναζητώντας τροφή.
Είναι το μικρότερο είδος του γένους του , έχει κατά μέσο όρο μήκος 90 εκατοστά και ζυγίζει μεταξύ 3 και 5 κιλά. Η γούνα είναι σκούρα πλευρικά και στην πλάτη, αλλά ανοιχτόχρωμη στο κοιλιακό επίπεδο. Τρέφεται κυρίως με μαλακόστρακα και μαλάκια, αν και μπορεί να περιλαμβάνει ψάρια, πτηνά και μικρά θηλαστικά.
Νεοτροπική βίδρα (Lontra longicaudis)
Πρόκειται για ένα είδος βίδρας με μεγαλύτερη κατανομή από τα προηγούμενα και συγκεκριμένα στην Αμερική. Έχει ευρεία παρουσία που πηγαίνει από τα βορειοανατολικά του Μεξικού, εκτείνεται μέσω της Νότιας Αμερικής, μέχρι την Αργεντινή, αν και δεν έχει αναφερθεί στη Χιλή. Διανέμεται σε μια ποικιλία υδρόβιων οικοτόπων συμπεριλαμβανομένων ποταμών, λιμνών, λιμνοθάλασσων, ελών, μαγγρόβια και ακτών Απαντάται από βραχώδεις θαλάσσιες περιοχές έως θερμά ή ψυχρά δάση, παράκτιες σαβάνες και υγροτόπους.
Μετράει μεταξύ 36 και 66 cm σε μήκος και έχει μακριά ουρά. Έχει ένα γυαλιστερό γκριζοκαφέ τρίχωμα, με πιο ανοιχτό χρώμα στην κοιλιά και το λαιμό. Λόγω της ποικιλίας των ενδιαιτημάτων στα οποία βρίσκεται, έχει μια ευκαιριακή διατροφή, η οποία περιλαμβάνει ψάρια, καρκινοειδή, αμφίβια, θηλαστικά και πτηνά.
Βίδρα νότιου ποταμού (Lontra provocax)
Αυτό το είδος βίδρας είναι ιθαγενές στην Αργεντινή και τη Χιλή, βρίσκεται σε εύκρατα δάση της περιοχής, στα γλυκά νερά στα βόρεια, αλλά σε θαλάσσια περιβάλλοντα στο νότο. Κατοικεί σε λίμνες των Άνδεων, λιμνοθάλασσες, ποτάμια που ποικίλλουν σε μέγεθος και εκβολές ποταμών. Στα θαλάσσια οικοσυστήματα βρίσκεται προς την ακτή, αφού δεν κινείται σε ανοιχτά νερά, ενώ στα γλυκά υδάτινα οικοσυστήματα επιλέγει εκείνα με άφθονη βλάστηση.
Το μέγεθός του είναι μεσαίο, έχει μήκος περίπου ένα μέτρο. Η γούνα είναι βελούδινη, καφέ χρώματος, εκτός από την κοιλιακή περιοχή που είναι πιο ανοιχτή. Είναι ένα υδρόβιο τροφοσυλλέκτη, τρέφεται με ψάρια και καρκινοειδή που αιχμαλωτίζει προς τον πυθμένα του νερού.
Ευρασιατική βίδρα (Lutra lutra)
Είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα είδη ενυδρίδας, που διανέμεται στην Ευρώπη, Ασία και Αφρική Επιπλέον, μεγάλος αριθμός ποικιλιών των υποειδών. Λόγω της επέκτασής του, διανέμεται σε μια σημαντική ποικιλία οικοτόπων που περιλαμβάνουν λίμνες, ποτάμια, ρυάκια, βάλτους και παράκτιες περιοχέςΕπιπλέον, έχει εμβέλεια που φτάνει από το επίπεδο της θάλασσας έως τα 4.120 μέτρα ύψος.
Το χρώμα του είναι καφέ στην επάνω περιοχή και ανοίγει προς τα κάτω. Έχει μήκος μεταξύ 50 cm και σχεδόν ένα μέτρο και ζυγίζει μεταξύ 7 και 12 κιλά. Η κατανάλωση ψαριών αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 80% της διατροφής τους, το άλλο ποσοστό εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα στο περιβάλλον, επομένως μπορούν να τρώνε έντομα, ερπετά, αμφίβια, μικρά θηλαστικά, πτηνά και καρκινοειδή.
Βίδρα με τρίχες μύτη (Lutra sumatrana)
Σε αυτή την περίπτωση, έχουμε έναν τύπο βίδρας εγγενής στην Ασία , συγκεκριμένα από χώρες όπως η Καμπότζη, η Ινδονησία, η Μαλαισία, η Βιρμανία, Ταϊλάνδη και Βιετνάμ. Ο βιότοπος αντιπροσωπεύεται κυρίως από δάση τύρφης, πλημμυρισμένες περιοχές και τροπικά δάση Με αυτή την έννοια, μην χάσετε αυτήν την άλλη ανάρτηση σχετικά με τα ζώα που ζουν στο δάσος.
Η γούνα του ταιριάζει με αυτή άλλων ειδών ενυδρίδας, σχεδόν όλα καφέ εκτός από την κοιλιακή περιοχή, που είναι πιο ανοιχτή. Έχει μήκος περίπου 60 cm αν και μπορεί να φτάσει τα 82 cm σε μήκος και ζυγίζει μεταξύ 5 και 8 kg. Οι κύριες τροφές είναι τα ψάρια και τα νεροφίδια, αλλά περιλαμβάνει επίσης βατράχους, σαύρες, χελώνες, θηλαστικά και έντομα.
Βίδρα με λεία επίστρωση (Lutrogale perspicillata)
Κατανομή κυρίως στη Νότια Ασία, αλλά υπάρχει πληθυσμός στο Ιράκ. Αναπτύσσεται σε πεδινές και ημίξηρες περιοχές, που σχετίζεται με μεγάλες λίμνες και ποτάμια, επίσης σε βαλτώδη δάση τύρφης, μαγγρόβια, εκβολές ποταμών και συνήθως μετακινείται σε ορυζώνες. Αν και κινείται καλά στο νερό, τα πάει καλά και στη στεριά.
Είναι το μεγαλύτερο είδος βίδρας στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας, με βάρος από 7 έως 11 κιλά, με διάσταση έως και 1,3 m σε μήκος. Τα μαλλιά του είναι πιο κοντά από αυτά άλλων ειδών, καθώς και λαμπερά. Ο χρωματισμός κυμαίνεται από σκούρο έως ανοιχτό καφέ και γίνεται ακόμα πιο ανοιχτός προς την κοιλιά. Αν και προτιμά τα ψάρια, περιλαμβάνει επίσης έντομα, γαρίδες, καβούρια, τρωκτικά και βατράχους.
Γιγάντια βίδρα (Pteronura brasiliensis)
Είναι εγγενής στη Νότια Αμερική , διανέμεται σε όλη τη Βολιβία, Βραζιλία, Κολομβία, Εκουαδόρ, Γουιάνα, Γαλλική Γουιάνα, Παραγουάη, Περού, Σουρινάμ και Βενεζουέλα. Κατοικεί σε οικοσυστήματα γλυκού νερού όπως ποτάμια, ρυάκια, λίμνες και βάλτους, τα οποία μπορεί να είναι πυκνά με σκοτεινά ή καθαρά νερά, ανάλογα με την περιοχή.
Διακρίνεται από όλους τους άλλους τύπους ενυδρίδων επειδή είναι το μεγαλύτερο και πιο κοινωνικό από αυτά τα ζώα. Η γιγάντια βίδρα έχει μήκος από 1 έως σχεδόν 2 μέτρα μήκος , με βάρη που κυμαίνονται από 22 έως 32 κιλά, με τα αρσενικά να είναι τα μεγαλύτερα. Αν και μερικές θαλάσσιες ενυδρίδες μπορεί να είναι πιο βαριές, δεν είναι μεγαλύτερες. Το χρώμα του είναι καφέ ή κοκκινωπό, με αρκετά κοντή γούνα. Αν και είναι αλήθεια ότι τρέφεται κυρίως με ψάρια, μπορεί επίσης να καταβροχθίσει αλιγάτορες και άλλα είδη σπονδυλωτών ζώων.
Με αυτό το είδος ολοκληρώνουμε τη λίστα των τύπων ενυδρίδων που, όπως είδατε, είναι πραγματικά ποικίλη. Χωρίς αμφιβολία, είναι εξαιρετικά ζώα που πρέπει να ζουν στα φυσικά τους ενδιαιτήματα. Ωστόσο, η ρύπανση προκαλεί πολλά είδη που απειλούνται. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια έχει προκύψει η «μόδα» να τα έχεις ως κατοικίδιο, κάτι που αναλογιζόμαστε σε αυτό το άλλο άρθρο: «Είναι σωστό να έχεις μια βίδρα ως κατοικίδιο;»
