Οι γάτες, όπως και οι σκύλοι, μπορεί να τσιμπηθούν από τσιμπούρια και να μολυνθούν με μία από τις πολλές ασθένειες που φέρουν αυτά τα παράσιτα. Μία από αυτές τις ασθένειες είναι η ερλιχίωση των αιλουροειδών, επίσης γνωστή ως ασθένεια κροτώνων των γατών
Αν και η ασθένεια που μεταδίδεται από κρότωνες είναι σπάνια στις γάτες, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που αναφέρονται από κτηνιάτρους σε όλο τον κόσμο. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να γνωρίζετε και να γνωρίζετε τα πιθανά συμπτώματα αυτής της ασθένειας, ώστε να μπορείτε να ενεργήσετε γρήγορα εάν υποψιάζεστε ότι συμβαίνει στο αιλουροειδές σας. Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα σας εξηγήσουμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την ερλιχία στις γάτες, συνεχίστε να διαβάζετε!
Τι είναι η ερλιχίωση της γάτας;
ΤοΤο Erlichia canis έχει μελετηθεί εκτενώς σε σκύλους και είναι το κύριο βακτήριο που προκαλεί ερλιχίωση των σκύλων. Η ερλιχίωση των αιλουροειδών, από την άλλη πλευρά, είναι ακόμη ελάχιστα μελετημένη και δεν υπάρχουν πολλά δεδομένα. Ωστόσο, υπάρχουν όλο και περισσότερες αναφορές περιστατικών και, ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε για τη νόσο.
Η ερλιχίωση των αιλουροειδών προκαλείται από ενδοκυτταρικούς οργανισμούς γνωστούς ως Rickettsia. Οι πιο συχνοί παράγοντες στην ερλιχίωση των αιλουροειδών είναι: Ehrichia risticii και Ehrichia canis.
Εκτός από το γεγονός ότι η ασθένεια είναι κακή για το γατάκι σας, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η ερλιχίωση είναι ζωονόσος, ότι δηλαδή μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο. Οι οικόσιτες γάτες, όπως και οι σκύλοι, μπορούν να είναι δεξαμενές του Erlichia sp και τελικά να το μεταδώσουν στον άνθρωπο μέσω ενός φορέα, όπως ένα τσιμπούρι ή άλλο αρθρόποδο, το οποίο, δαγκώνοντας το μολυσμένο ζώο και στη συνέχεια τον άνθρωπο, μεταδίδει τον μικροοργανισμό.
Πώς μεταδίδεται η ερλιχίωση των αιλουροειδών;
Μερικοί συγγραφείς επισημαίνουν ότι η μετάδοση πραγματοποιείται με κρότωνες, όπως συμβαίνει με τους σκύλους. Το τσιμπούρι, δαγκώνοντας τη γάτα, μεταδίδει Ehrlichia sp., ένα αιμοπαράσιτο, δηλαδή ένα παράσιτο του αίματος. Ωστόσο, μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε με γάτες που φέρουν αυτό το αιμοπαράσιτο ανίχνευσε πιθανή έκθεση σε τσιμπούρια μόνο στο 30% των περιπτώσεων, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχει ένας άγνωστος φορέας υπεύθυνος για τη μετάδοση αυτής της ασθένειας στις γάτες [1] Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι η μετάδοση μπορεί επίσης να συμβεί με την κατάποση μολυσμένων τρωκτικών
Συμπτώματα ερλιχίωσης σε γάτες
Τα σημεία είναι συνήθως μη ειδικά, δηλαδή παρόμοια με αυτά διαφόρων ασθενειών και, επομένως, ασαφή. Ωστόσο, τα πιο κοινά συμπτώματα της νόσου των κροτώνων στις γάτες είναι:
- Ελλειψη ορεξης
- Απώλεια βάρους
- Πυρετός
- Χλωμή βλεννογόνοι
- Έμετος
- Διάρροια
- Λήθαργος
Διάγνωση ερλιχίωσης σε γάτες
Όταν υπάρχει υποψία για ασθένεια κροτώνων σε γάτες, ο κτηνίατρος θα πραγματοποιήσει ορισμένες εργαστηριακές εξετάσεις, όπως μια εξέταση αίματος, για να ελέγξει εάν υπάρχει πράγματι κάποιο από τα υπεύθυνα βακτήρια της ασθένειας. Οι πιο συχνές εργαστηριακές ανωμαλίες της ερλιχίας στις γάτες είναι:
- Μη αναγεννητική αναιμία
- Λευκοπενία ή λευκοκυττάρωση
- Ουδετεροφιλία
- Λμφοκυττάρωση
- Μονοκύττωση
- Θρομβοπενία
- Υπερσφαιριναιμία
Για να κάνει μια οριστική διάγνωση, ο κτηνίατρος χρησιμοποιεί συχνά μια εξέταση που ονομάζεται επίχρισμα αίματος, η οποία βασικά σας επιτρέπει να εξετάσετε τον μικροοργανισμό στο το αίμα με μικροσκόπιο. Αυτή η εξέταση δεν είναι πάντα οριστική και επομένως ο κτηνίατρος μπορεί επίσης να χρειαστεί το τεστ PCR
Επίσης, μην εκπλαγείτε αν ο κτηνίατρός σας κάνει άλλες εξετάσεις όπως ακτινογραφίες, οι οποίες του επιτρέπουν να δει αν επηρεάζονται άλλα όργανα.
Θεραπεία ερλιχίωσης αιλουροειδών
Η θεραπεία της ερλιχίωσης των αιλουροειδών εξαρτάται από την κάθε περίπτωση και τη συμπτωματολογία. Γενικά, ο κτηνίατρος χρησιμοποιεί αντιβιοτικά από την ομάδα των τετρακυκλινών. Η διάρκεια της θεραπείας είναι επίσης μεταβλητή, κατά μέσο όρο 10 έως 21 ημέρες.
Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί να νοσηλευτεί η γάτα και να λάβετε υποστηρικτική θεραπεία. Επιπλέον, σε σοβαρά αναιμικές γάτες, μπορεί να απαιτείται μετάγγιση αίματος..
Εάν το πρόβλημα εντοπιστεί έγκαιρα και ξεκινήσει άμεσα η θεραπεία, η πρόγνωση είναι θετική. Από την άλλη πλευρά, οι γάτες με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα έχουν χειρότερη πρόγνωση. Το σημαντικό είναι να ακολουθείτε τη θεραπεία και τις οδηγίες του επαγγελματία που ακολουθεί κατά γράμμα την υπόθεση.
Πώς να προλάβετε την ερλιχία στις γάτες;
Αν και είναι λιγότερο συχνό να μολύνονται οι γάτες από ασθένειες που μεταδίδονται από τσιμπούρια ή άλλα αρθρόποδα, μπορεί να συμβεί! Για το λόγο αυτό, είναι απαραίτητο να διατηρείτε πάντα τοσχέδιο αποπαρασίτωσης ενημερωμένο από τον κτηνίατρό σας και να παρακολουθείτε καθημερινά το δέρμα της γάτας σας. Χωρίς αμφιβολία, ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη αυτής της ασθένειας είναι να αποτρέψετε τη γάτα από το δάγκωμα από τσιμπούρι. Αυτό θα σας προστατεύσει και από άλλες ασθένειες που μεταδίδονται από κρότωνες.
Αν εντοπίσετε ασυνήθιστα συμπτώματα ή αλλαγές συμπεριφοράς στη γάτα σας, συμβουλευτείτε αμέσως τον αξιόπιστο κτηνίατρό σας. Κανείς δεν ξέρει το αιλουροειδές σας καλύτερα από εσάς και αν η διαίσθησή σας σας πει ότι κάτι δεν πάει καλά, μη διστάσετε και επισκεφτείτε την κλινική. Όσο νωρίτερα διαγνωστεί ένα πρόβλημα, τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση.
