Οι λύκοι είναι ζώα του γένους Canis που ομαδοποιούνται στο ίδιο είδος, το οποίο, με τη σειρά του, έχει πολλά υποείδη. Ένας από αυτούς είναι οι Άραβες Canis lupus, κοινώς γνωστός ως αραβικός λύκος. Καθένας από τους τύπους λύκων έχει αναπτύξει ορισμένα χαρακτηριστικά που τους διαφοροποιούν μεταξύ τους, όχι μόνο λόγω της φυσικής τους εμφάνισης, αλλά και λόγω της προσαρμογής τους σε οικοσυστήματα με τόσο ανόμοιες περιβαλλοντικές συνθήκες που κυμαίνονται από πολικούς οικοτόπους έως ερημικούς. Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το αρχείο στον ιστότοπό μας για να μάθετε ενδιαφέροντα γεγονότα σχετικά με τα χαρακτηριστικά του αραβικού λύκου
Χαρακτηριστικά του αραβικού λύκου
Ο αραβικός λύκος είναι ένας από τους μεγαλύτερους κυνόδοντες στην Αραβία, ωστόσο, στο υποείδος των λύκων, είναι ένα από τα περισσότερα μικρά. Οι ενήλικες έχουν ύψος περίπου 65 εκατοστά και φτάνουν σε βάρος μεταξύ 18 και 20 κιλών, περίπου, γεγονός που τους δίνει μια λεπτή εμφάνιση, απαραίτητη για τον σκληρό βιότοπο στον οποίο αναπτύσσονται.
Ο χρωματισμός του τριχώματος μπορεί να ποικίλλει από ανοιχτό καφέ έως γκριζωπό κίτρινο, με την περιοχή της κοιλιάς να έχει πιο ανοιχτό τόνο. Τα μαλλιά είναι κοντά και λεπτά, αναμφίβολα λόγω των θερμοκρασιών στις οποίες ζει. Ωστόσο, η γούνα αυτών που βρίσκονται στην πάνω περιοχή τείνει να είναι λίγο μεγαλύτερη, πιθανώς για προστασία από την ηλιακή ακτινοβολία. Το χειμώνα, όπως και με άλλα υποείδη, το τρίχωμα γίνεται παχύτερο και μακρύτερο, αλλά όχι υπερβολικά.
Ο αραβικός λύκος έχει μεγάλα αυτιά σε σύγκριση με άλλα υποείδη αυτών των κυνοειδών, γεγονός που τον διευκολύνει να διαχέει τη θερμότητα. Από την άλλη, δεν έχει ιδρωτοποιούς αδένες, επομένως για τον έλεγχο της θερμοκρασίας βασίζεται σε επιταχυνόμενο λαχάνιασμα, παράγοντας εξάτμιση από τους πνεύμονες.
Όπως άλλοι λύκοι, έχει κίτρινα μάτια, αλλά έχουν εντοπιστεί άτομα με καφέ χρωματισμό, στοιχεία διασταυρώσεων μεταξύ λύκων και άγριων σκύλων. Υπάρχουν δύο μοναδικά γνωρίσματα σε αυτό το υποείδος, το ένα είναι η σύντηξη των μεσαίων δακτύλων των ποδιών, που επιτρέπει την αναγνώριση του αποτυπώματός του ως διακριτικού σε σύγκριση με άλλους λύκους, και το άλλο είναι ότι δεν ουρλιάζει
Οικότοπος αραβικού λύκου
Ο βιότοπος αυτού του λύκου είχε προηγουμένως επεκταθεί σε όλη την Αραβική Χερσόνησο. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, η κατανομή του μειώθηκε σημαντικά και, σήμερα, απαντάται σε μεμονωμένες ομάδες στο Ισραήλ, το Ομάν, την Υεμένη, την Ιορδανία, τη Σαουδική Αραβία και υπολογίζεται ότι και σε ορισμένες περιοχές της χερσονήσου του Σινά, στην Αίγυπτο.
Τα υποείδη λύκων έχουν αναπτυχθεί σε πολύ διαφορετικούς οικοτόπους. Έτσι, ο αραβικός λύκος ζει στις άνυδρες και ημίξηρες συνθήκες της Μέσης Ανατολής. Είναι σύνηθες να υπάρχει παρουσία σε ορεινές περιοχές, πεδιάδες που σχηματίζονται από χαλίκια και ερημικούς τόπους.
Ο αραβικός λύκος είναι ένα από τα πολλά είδη που έχει εξαφανιστεί από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ένα γεγονός που συνέβη πριν από περίπου τρεις δεκαετίες. Αυτά τα ζώα βρίσκονται μόνο σε καταφύγιο άγριας ζωής στην Αραβία, καθώς και σε άλλες προστατευόμενες περιοχές όπου αναπτύσσονται προγράμματα για την ανάκτησή τους.
Έθιμα του αραβικού λύκου
Αυτός ο λύκος συνήθως περιπολεί μεγάλες εκτάσεις της επικράτειας που κατοικεί. Ωστόσο, καθώς εξαρτάται από το νερό για την επιβίωσή του, αυτή η πτυχή το περιορίζει να ταξιδέψει σε ορισμένες περιοχές όπως οι έρημοι με άμμο. Δεδομένων των συνθηκών υψηλής θερμοκρασίας όπου βρίσκεται, είναι σύνηθες να σκάβει λαγούμια με συγκεκριμένο βάθος για να προστατεύεται από τη ζέστη.
Σε αντίθεση με άλλα υποείδη λύκων, ο δεν σχηματίζει πολύ μεγάλες ομάδες Στην πραγματικότητα, κυνηγάει συνήθως σε ζευγάρια ή, το πολύ, σε Ομάδες περίπου τεσσάρων ατόμων. Λόγω της σκληρής επίδρασης που έχει υποστεί και που έχει αποδεκατίσει σημαντικά τον πληθυσμό του, προσπαθεί να αποφύγει την επαφή με τον άνθρωπο.
Αραβικός λύκος Τροφοδοσία
Ο αραβικός λύκος είναι κυρίως σαρκοφάγο ζώο, ωστόσο, τελικά και ανάλογα με τη διαθεσιμότητα ορισμένων φρούτων,μπορεί να είναι παμφάγο Τρέφεται με ό,τι κυνηγά, όντας αποτελεσματικός κυνηγός, αλλά επίσης καταναλώνει νεκρά ζώα ή ζώα σε αποσύνθεση, καθώς και υπολείμματα απορριμμάτων που αφήνουν οι άνθρωποι.
Μεταξύ των ζώων που καταπίνει αυτός ο λύκος βρίσκουμε τρωκτικά, μικρότερα οπληφόρα, λαγούς, ψάρια, πουλιά και ακόμη και οικόσιτα ζώα όπως πρόβατα, κατσίκες ή γάτες, που προκαλούν ατυχείς συγκρούσεις με τους ανθρώπους, οι οποίες, σε αυτά περιπτώσεις, αντιδρούν πυροβολώντας ή βάζοντας δηλητήριο.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τη διατροφή του αραβικού λύκου και άλλων ειδών, μην χάσετε αυτό το άλλο άρθρο σχετικά με το Πώς κυνηγούν οι λύκοι.
Αναπαραγωγή αραβικού λύκου
Οι αραβικοί λύκοι είναι ζώα που γίνονται αρκετά εδαφικά όταν τα φροντίζουν τα κουτάβια τους. Επιπλέον, για το ζευγάρωμα τείνουν να συγκεντρώνονται σε μεγαλύτερες ομάδες από το συνηθισμένο. Η περίοδος αναπαραγωγής ξεκινά τον Οκτώβριο και μπορεί να διαρκέσει μέχρι τον Δεκέμβριο.
Ο χρόνος κύησης διαρκεί μεταξύ 63 και 65 ημερών. Αν και σε εξαιρετική περίπτωση μπορούν να δημιουργήσουν μεγάλες γέννες, συχνά γεννούν από δύο έως τρία κουτάβια, μια φιγούρα που είναι κοινή σε είδη που κατοικούν κάπως σκληρές συνθήκες.
Όπως συμβαίνει γενικά στα κυνοειδή, τα κουτάβια αραβικού λύκου γεννιούνται τυφλά και εξαρτώνται πλήρως από τη μητέρα τους. Θηλάζουν μέχρι περίπου τις οκτώ εβδομάδες, οπότε θα αρχίσουν να λαμβάνουν τροφή από τους γονείς τους.
Κατάσταση διατήρησης αραβικού λύκου
Όπως αναφέραμε, ο αραβικός λύκος έχει εξαφανιστεί από ορισμένες περιοχές και σε άλλες ο πληθυσμός του έχει μειωθεί σημαντικά λόγω ανθρώπινων ενεργειών, που έχουν επιτεθεί ευθέως σε αυτό το ζώο. Ανάμεσα στα αίτια της πληθυσμιακής του μείωσης βρίσκουμε τη μαζική δολοφονία που διέπραξαν οι κάτοικοι της περιοχής καταγωγής τους με τη δικαιολογία ότι επιτέθηκαν σε οικόσιτα ζώα. Το γεγονός αυτό είχε αναμφίβολα τραγικές συνέπειες για αυτό το υποείδος.
Από την άλλη πλευρά, ο αραβικός λύκος έχει προσβληθεί σε ορισμένες περιπτώσεις από λύσσα και, επίσης σημαντικό, έχει διαπιστωθεί ότι η διασταύρωση αυτού του υποείδους με άγρια σκυλιά απειλεί τη σταθερότητα του πληθυσμού του. Σε ορισμένες περιοχές, έχουν αναπτυχθεί προγράμματα για την αναζήτηση της ανάκτησης αυτού του λύκου, δημιουργώντας ορισμένες προστατευόμενες περιοχές για το σκοπό αυτό.
