Όταν αποφασίζουμε να υιοθετήσουμε έναν σκύλο, είναι απαραίτητο να διεξάγουμε αποτελεσματικό και υπεύθυνο αναπαραγωγικό έλεγχο για την πρόληψη μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και την αποφυγή υπερπληθυσμός εγκαταλελειμμένων σκύλων, τόσο σε καταφύγια όσο και στους δρόμους σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, εάν έχετε ένα σύντροφο και έχετε αποφασίσει να το εκθρέψετε, θα χρειαστεί να κάνετε κάποια βήματα για να διατηρήσετε την έγκυο και τα νεογέννητα κουτάβια της σε καλή υγεία.
Μία από τις πιο συχνές αμφιβολίες μεταξύ των κηδεμόνων που προετοιμάζονται για την άφιξη των μικρών κουταβιών είναι εάν το αρσενικό σκυλί πρέπει να διαχωριστεί από τα κουτάβιαΣε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας, σας λέμε πότε πρέπει να αποφεύγεται η παρουσία του αρσενικού για να διασφαλιστεί ένα περιβάλλον γαλήνης και ασφάλειας για τη μέλλουσα μητέρα και τα κουτάβια της. Και ποια είναι η καλύτερη στιγμή για να μυήσετε τον αρσενικό σκύλο στα νέα γούνινα στο σπίτι.
Είναι απαραίτητο να διαχωριστεί το αρσενικό από το έγκυο;
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της σκύλας, οι μέλλουσες μητέρες βιώνουν μια σειρά από φυσιολογικές και ορμονικές αλλαγές που την προετοιμάζουν για την ανάπτυξη των νεογνών της και τη γαλουχία. Αυτή είναι μια πολύ ιδιαίτερη και λεπτή διαδικασία που περνά το σώμα και το μυαλό σας. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο οι κηδεμόνες να προσφέρουν ένα θετικό περιβάλλον και την απαραίτητη φροντίδα, ώστε τα γούνινα τους να ζήσουν μια ήρεμη και υγιή εγκυμοσύνη. Στην ιστοσελίδα μας, σας αναφέρουμε την κύρια φροντίδα των εγκύων σκύλων. Μην χάσετε!
Τις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης τους, οι γυναίκες περνούν από μια διαδικασία ορμονικών αλλαγών, καθώς το σώμα τους προετοιμάζεται για την επικείμενη στιγμή τον τοκετό και την επακόλουθη γαλουχία. Αν και αυτές οι ορμόνες είναι ανεπαίσθητες στις αισθήσεις μας, οι σκύλοι τις εντοπίζουν εύκολα χάρη στην προνομιακή τους όσφρηση. Τα αρσενικά τότε θα ελκύονται πολύ να μυρίζουν το θηλυκό συνεχώς και να εξερευνούν αυτές τις νέες μυρωδιές.
Η επιμονή του αρσενικού προκαλεί συχνά στρες ή άγχος στην έγκυο σκύλα, κάτι που είναι επιζήμιο για την υγεία της μητέρας και των μελλοντικών κουταβιών της. Επομένως, κατά τις τελευταίες 3 ή 4 εβδομάδες κύησης, είναι καλύτερο να διαχωρίσετε το αρσενικό από το θηλυκό για να μην το εκθέσετε σε αρνητικούς παράγοντες άγχους.
Όταν πλησιάσει η ώρα του τοκετού (10 έως 15 ημέρες πριν), το θηλυκό θα αναζητήσει μια ήσυχη γωνιά του σπιτιού για να ετοιμάσει μια «άνετη φωλιά» όπου θα μπορεί να χαλαρώσει και να αισθάνεται ασφαλής για να γεννήσει στα μωρά της. Αυτή τη στιγμή, το καλύτερο είναι το αρσενικό να μην επέμβει σε αυτό το περιβάλλον γαλήνης και ασφάλειας για να διατηρήσει την ήρεμη κατάσταση του θηλυκού.
Όταν η σκύλα αρχίζει τον τοκετό της, είναι σημαντικό οι κηδεμόνες να παραμείνουν σε εγρήγορση για να εντοπίσουν τυχόν προβλήματα ή επιπλοκές στον τοκετό. Πρέπει όμως και εμείς να σεβόμαστε τον χώρο της και να παραμένουμε ήρεμοι για να μην μεταδώσουμε άλλο άγχος ή νευρικότητα στον σκύλο μας αυτή τη σημαντική στιγμή. Και πάλι, συνιστάται το αρσενικόνα μην είναι κοντά το θηλυκό που γεννά και τα νεογέννητα κουτάβια του.
Πρέπει να χωρίσω τον αρσενικό σκύλο από τα νεογέννητα κουτάβια;
Φυσικά, ο αρσενικός σκύλος θα είναι πολύ περίεργος για αυτές τις «νέες παρουσίες» στο σπίτι του. Με τις αισθήσεις του, θα αναγνωρίσει εύκολα ότι υπάρχουν νέα κουτάβια στο σπίτι και θα θέλει να μυρίσει, να αλληλεπιδράσει και/ή να παίξει μαζί τους Ωστόσο, τα νεογέννητα κουτάβια είναι εξίσου ευαίσθητοι και ευαίσθητοι που οποιαδήποτε πιο έντονη αλληλεπίδραση ή ξαφνική κίνηση μπορεί να τους βλάψει. Λόγω της φυσικής τους δύναμης, της επιθυμίας τους για εξερεύνηση ή της επιθυμίας τους να παίξουν, τα ενήλικα αρσενικά σκυλιά μπορούν να προκαλέσουν ατύχημα χωρίς να σκοπεύουν να βλάψουν τα μικρά γούνινα.
Επίσης, η σκύλα θα είναι πολύ προστατευτική κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής των κουταβιών της. Η γυναίκα κατανοεί ότι ο μητρικός της ρόλος είναι να διατηρήσει τα μικρά της και να τους δώσει τις βέλτιστες συνθήκες για να αναπτυχθούν μέχρι να μπορέσουν να επιβιώσουν μόνα τους. Επομένως, η παρουσία του αρσενικού ή άλλων ζώων δεν είναι σχεδόν ποτέ ευπρόσδεκτη κατά τη διάρκεια αυτής της νεογνικής περιόδου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το θηλυκό μπορεί να αναπτύξει επιθετικές συμπεριφορές για να προστατεύσει τα μικρά του και να αποκρούσει πιθανές απειλές. Επομένως, είναι καλύτερο να σεβαστείτε την «ασφαλή ζώνη» του για να αποφύγετε περιττές συγκρούσεις και να κρατήσετε το αρσενικό μακριά εάν το θηλυκό δείξει αυτή τη συμπεριφορά.
Από την άλλη πλευρά, είναι σημαντικό οι κηδεμόνες να γνωρίζουν πώς να βοηθούν τα θηλυκά να φροντίζουν τα κουτάβια τους και να τους προσφέρουν το ιδανικό περιβάλλον για τη σωματική, γνωστική, συναισθηματική και κοινωνική τους ανάπτυξη. Είναι επίσης απαραίτητο να έχετε την καθοδήγηση ενός κτηνιάτρου για τον έλεγχο της ανάπτυξης και της αύξησης βάρους των απογόνων, εκτός από την εγγύηση της βέλτιστης ανάρρωσης του γονέα. Επιπλέον, ο επαγγελματίας θα μπορεί να σας καθοδηγήσει για το πώς και πότε να ξεκινήσετε να συστήνετε τον αρσενικό σκύλο στους απογόνους του, ανάλογα με την περίπτωση.
Πότε μπορώ να συστήσω τον αρσενικό σκύλο στα κουτάβια του;
Πρώτα από όλα, πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει ακριβής ημερομηνία για να παρουσιάσει το αρσενικό στους απογόνους του. Καθώς κάθε σκύλος είναι ένα μοναδικό ον, αυτή η βέλτιστη στιγμή θα εξαρτηθεί από την ανάπτυξη κάθε κουταβιού και την αντίδραση των θηλυκών στην ένταξη ενός άλλου ατόμου στην επικράτεια των κουταβιών τους.
Οι σκύλοι είναι γενικά πιο προστατευτικοί και «κλειστοί» κατά τις πρώτες 15 ημέρες μετά τον τοκετό, κάτι που αντιπροσωπεύει τη νεογνική περίοδο Σε αυτή την πρώτη στάδιο, το αρσενικό πρέπει να παραμείνει μακριά από το νεαρό και η αλληλεπίδρασή μας πρέπει επίσης να είναι περιορισμένη, λαμβάνοντας υπόψη τη δεκτικότητα του θηλυκού.
Μετά από αυτή την πρώτη περίοδο, ξεκινά η μεταβατική φάση, η οποία συνήθως διαρκεί μέχρι την 20η ή την 21η ημέρα της ζωής των απογόνων. Σε αυτή τη νέα φάση, τα κουτάβια θα αρχίσουν να είναι ενεργά και να έχουν κάποια περιέργεια για το περιβάλλον τους. Η μητέρα τους θα φροντίσει να τους παρέχει τη βέλτιστη υγιεινή και να τα διατηρεί καλά. Ωστόσο, η συμπεριφορά της θα είναι πιο γαλήνια και θα αρχίσει να αποδέχεται νέες παρουσίες στο περιβάλλον της.
Έτσι, από την 21η ή την 22η ημέρα μετά τον τοκετό, τα κουτάβια θα είναι ήδη κινητά και θα βιώσουν την περίοδο κοινωνικοποίησής τους. Αυτό είναι ένα βασικό στάδιο για την ανάπτυξη των παιδιών, καθώς αρχίζουν να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους ως άτομα στο δικό τους είδος αλλά και στο κοινωνικό τους πλαίσιο. Τα θηλυκά, με τη σειρά τους, θα είναι ήδη δεκτικά και θα είναι επιφορτισμένα να καθοδηγούν τα μικρά τους στις νέες τους ανακαλύψεις, παρουσιάζοντάς τους θετικές συνήθειες και διδάσκοντάς τους τα βασικά της κυνικής γλώσσας και της συνύπαρξης.
Σε αυτό το σημείο, μπορούμε να αρχίσουμε να παρουσιάζουμε τον αρσενικό σκύλο στα κουτάβια Αλλά αυτή η αλληλεπίδραση πρέπει πάντα να είναι σταδιακά και προοδευτικά , αφού είναι μια νέα πραγματικότητα για τα αρσενικά και για τα μικρά γούνινα. Επιπλέον, είναι απαραίτητο οι κηδεμόνες να παρακολουθούν και να ελέγχουν τις πρώτες επαφές του σκύλου με τους απογόνους, για να αποφευχθεί οποιοδήποτε ατύχημα ή σύγκρουση με το θηλυκό. Ομοίως, είναι απαραίτητο το αρσενικό να είναι υγιές, με όλα του τα εμβόλια και τις αντιπαρασιτικές θεραπείες ενημερωμένα, ώστε να μην τίθεται σε κίνδυνο η υγεία των γούνινων μικρών και να μην παρουσιάζει προβλήματα συμπεριφοράς.
Τα οφέλη της παρουσίας του αρσενικού στην ανατροφή του κουταβιού
Πολλοί κηδεμόνες φοβούνται να αφήσουν τα κουτάβια να ζήσουν με τον πατέρα τους ή άλλο ενήλικο αρσενικό σκύλο, αλλά αυτή η αλληλεπίδραση μπορεί να είναι πολύ θετική για τη γνωστική, συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Λογικά, πάντα με τη δέουσα προσοχή για να διατηρούμε την ευημερία των κουταβιών που εξακολουθούν να μεγαλώνουν και είναι πιο ευαίσθητα από τα ενήλικα σκυλιά.
Ας θυμηθούμε ότι τα σκυλιά είναι κοινωνικά ζώα που έχουν συνηθίσει να ζουν σε ομάδες που διατηρούν μια ιεραρχική δομή και κανόνες συνύπαρξης να εγγυώνται την επιβίωση όλων των μελών της. Η αναπαραγωγή μαζί με ένα ενήλικο αρσενικό και θηλυκό (μια «συλλογική» δομή, ας πούμε) μπορεί να βοηθήσει το κουτάβι να κατανοήσει τη φυσική κοινωνική τάξη των σκύλων και τον ρόλο του κάθε ατόμου στην κοινότητά του, καθώς και να μάθει τη γλώσσα του σκύλου, τα όρια του παιχνίδι και τη σωστή διαχείριση του δαγκώματος.
Από την άλλη, η συμβίωση με άτομα του ίδιου είδους κατά την πρώιμη παιδική ηλικία βοηθά στην κοινωνικοποίηση του σκύλου. Αν και η κοινωνικοποίηση είναι μια δια βίου διαδικασία, τα γούνινα άτομα βιώνουν μια κρίσιμη περίοδο μεταξύ της γέννησής τους και του τρίτου μήνα της ζωής τους. Όταν ένας σκύλος δεν εισάγεται σωστά στα ερεθίσματα και τα άτομα στο περιβάλλον του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μπορεί να παρουσιάσει σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς και μάθησης κατά την ενήλικη ζωή του.
Φυσικά, η απλή παρουσία του αρσενικού δεν υποκαθιστά την ανάγκη να πραγματοποιηθεί μια επαρκής διαδικασία κοινωνικοποίησης των κουταβιών με άλλα σκυλιά. Αλλά αντιπροσωπεύει τη δυνατότητα να αρχίσουμε να το κοινωνικοποιούμε νωρίς στο ασφαλές περιβάλλον του σπιτιού μας, με έναν σκύλο που εμπιστευόμαστε.
Επίσης, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι τα κουτάβια μπορούν να αρχίσουν να περπατούν έξω και να ζουν με άλλα ζώα (κυρίως ξένα) αφού ολοκληρώσουν τον πρώτο κύκλο εμβολιασμού και αποπαρασίτωσής τους.
