Εκτός του ότι είναι άβολα και δυσάρεστα, υπάρχουν πολλές ασθένειες που μπορεί να μεταδώσει ένα τσιμπούρι σε έναν σκύλο, μερικές από αυτές αρκετά σοβαρές. Ένα παράδειγμα είναι η ερλιχίωση, μια παθολογία που προκαλείται από ένα κάπως περίεργο βακτήριο που, μεταξύ άλλων καταστάσεων, μπορεί να προκαλέσει αναιμία στα γούνινα μας.
Τι είναι η ερλιχίωση του σκύλου;
Η ερλιχίωση του σκύλου προκαλείται από έναν τύπο βακτηρίδιο που ανήκει στο γένος Ehrlichia, με το πιο συχνά εμπλεκόμενο είναι τοEhrlichia canis Αυτό το μικρόβιο χαρακτηρίζεται από το ότι είναι εξαιρετικά μικρό και ότι ζει μέσα στα κύτταρα του σκύλου.
Η ερλιχίωση μεταδίδεται με τσιμπούρια, συγκεκριμένα με αυτά του γένους Rhipicephalus, επομένως η προστασία των κατοικίδιων μας με προϊόντα με αντιπαρασιτική δράση, είτε σε σχήμα πιπέτας είτε με κολάρο, είναι απαραίτητη για την πρόληψη της διαδικασίας και τη διατήρηση της υγείας των κατοικίδιων μας.
Η νόσος προκαλεί πολύ σοβαρά συμπτώματα που θα μελετήσουμε παρακάτω, όπως αναιμία ή αιμορραγία, αν και, όπως θα δούμε στη συνέχεια, υπάρχουν αρκετές θεραπείες με τις οποίες επιτυγχάνονται καλά αποτελέσματα.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ερλιχίωσης του σκύλου;
1. Φάση επώασης
Η φάση επώασης αυτής της νόσου διαρκεί για μια μεταβλητή , η οποία μπορεί να κυμαίνεται από λίγο περισσότερο από μία εβδομάδα μετά το δάγκωμα του κροτωνιού έως σχεδόν ένα μήνα. Τα συμπτώματα εντοπίζονται συχνότερα την άνοιξη και το φθινόπωρο, γιατί τότε υπάρχουν περισσότερα τσιμπούρια ενδιάμεσα.
δύο. Οξεία φάση
Μετά την περίοδο επώασης, αρχίζει η οξεία φάση της νόσου, κατά την οποία μπορούμε να παρατηρήσουμε μια αίσθηση αδυναμία και κόπωση στην ο σκύλος, που μερικές φορές συνοδεύεται από απώλεια βάρους και ρινικές και οφθαλμικές εκκρίσεις.
Αν και λιγότερο συχνά, μπορεί επίσης να υπάρχουν νευρικά συμπτώματα και μυϊκοί σπασμοί. Σε αυτή τη φάση συνήθως εμφανίζεται πυρετός και οι λεμφαδένες του ζώου αυξάνονται σε μέγεθος, και μερικές φορές οίδημα στο όσχεο των ανδρών.
Πρέπει να αναφερθεί ότι μερικές φορές τα συμπτώματα της οξείας φάσης δεν εκδηλώνονται ή δεν ανιχνεύονται από τους ιδιοκτήτες, αλλά, σε κάθε περίπτωση, συνήθως εξαφανίζονται σε μερικές εβδομάδες και μια χρόνια ασθένεια μπορεί να αναπτυχθεί μετά από μια μεταβλητή χρονική περίοδο.
3. Χρόνια φάση
Εάν η διαδικασία δεν έχει αντιμετωπιστεί στην οξεία φάση, εγκαθίσταται η χρόνια φάση, στην οποία μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως αναιμία, που έχει ως αποτέλεσμα τους ωχρούς βλεννογόνους και συνήθως συνοδεύεται από αδυναμία, απώλεια βάρους και αίσθημα κόπωσης.
Επιπλέον, οι ρινορραγίες είναι αρκετά συχνές και σε ορισμένες περιπτώσεις εκδηλώνονται νευρικά συμπτώματα, καθώς και χωλότητα και πόνος στις αρθρώσεις..
Άλλα προβλήματα που μπορεί να εμφανιστούν στη χρόνια φάση της ερλιχίωσης είναι οι οφθαλμικές διαταραχές, όπως η ραγοειδίτιδα, η οποία αναγνωρίζεται από ερυθρότητα και τελικά παρουσία κηλίδων με εμφάνιση νεφών στο μάτι του σκύλου και, στη χειρότερη περίπτωση, αποκόλληση αμφιβληστροειδούς.
Διάγνωση ερλιχίωσης σκύλων
Η ερλιχίωση του σκύλου μπορεί εύκολα να διαγνωστεί με μια εξέταση αίματος, η οποία θα πρέπει επίσης να αξιολογεί την αναιμία και τον αριθμό των αιμοπεταλίων, μεταξύ άλλων παραμέτρων.
Επιπλέον, ελέγξτε για άλλες ασθένειες που μεταδίδονται από κρότωνες που συχνά συνοδεύουν την ερλιχίωση, όπως Λοιμώξεις από την Babesia. Επομένως, ανάλογα με τα αποτελέσματα που προκύπτουν από την εξέταση αίματος για ερλιχίωση σκύλου, ο κτηνίατρος μπορεί να κάνει και άλλες εξετάσεις που κρίνει απαραίτητες.
Θεραπεία της ερλιχίωσης του σκύλου
Όπως οι περισσότερες ασθένειες που προκαλούνται από βακτήρια, τα Αντιβιοτικά είναι η θεραπευτική θεραπεία εκλογής για την ερλιχίωση του σκύλου. Σε κάθε περίπτωση, δεδομένου ότι η Ehrlichia είναι ένα βακτήριο που ζει μέσα στα κύτταρα του σκύλου, είναι σε θέση να αντιστέκεται στη δράση των περισσότερων αντιβιοτικών, επομένως δεν είναι όλα αποτελεσματικά.
Σε κάθε περίπτωση, η δοξυκυκλίνη και οι τετρακυκλίνες και, σε μικρότερο βαθμό, η ενροφλοξασίνη, είναι γενικά αποτελεσματικές. Το ίδιο και η ιμιδοκαρβαμάτη, αν και θα πρέπει να κρατηθεί ως τελευταία επιλογή, καθώς έχει περισσότερες παρενέργειες από τις προηγούμενες.
Με την κατάλληλη θεραπεία, τα συμπτώματα της ερλιχίωσης του σκύλου βελτιώνονται μέσα σε λίγες ημέρες, αν και η θεραπεία δεν πρέπει να διακόπτεται πριν από τις 15 τουλάχιστον ημέρες.
Επιπλέον, μια ποιοτική διατροφή, πλούσια σε ενέργεια και εύπεπτη, μπορεί να βοηθήσει πολύ στην ανάρρωση του ζώου, ειδικά σε περιπτώσεις που είναι εμφανής η απώλεια βάρους. Συμπληρώματα βιταμινών ή συμπληρώματα διατροφής πλούσια σε σίδηρο μπορούν επίσης να χορηγηθούν ως συμπλήρωμα στη θεραπεία.
Η πρόγνωση είναι γενικά πολύ καλή, αν και οι χρόνιες περιπτώσεις, που υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό, είναι κάπως πιο περίπλοκες. θεραπεία.
Μπορεί η ερλιχία να μεταδοθεί στον άνθρωπο;
Όπως συμβαίνει με τα σκυλιά, μέσω τσιμπήματος τσιμπουριού μπορούμε επίσης να πάθουμε ερλιχία, αν και σε αυτή την περίπτωση θα προκληθεί από άλλα βακτήρια, όπως το Ehrlichia chaffeensis ή το Anaplasma phagocytophilum. Αυτά τα βακτήρια μεταδίδονται από άλλα τσιμπούρια, όπως το Ixodes scapularis, δημοφιλές για τη μετάδοση της νόσου του Lyme, η οποία προσβάλλει και πάλι σκύλους και ανθρώπους.
