"Η γάτα μου έχει πρησμένο πόδι, τι συμβαίνει;" Είναι ένα αρκετά κοινό ερώτημα και, ως εκ τούτου, θα μιλήσουμε για τις κύριες αιτίες. Μπορεί να συμβεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα μικρά μας αιλουροειδών να υποφέρουν από πρήξιμο του ενός ποδιού τους λόγω φλεγμονώδους, λοιμώδους, όγκου, αλλεργικής ή τραυματικής διαδικασίας. Ωστόσο, εμφανίζεται κυρίως ως αποτέλεσμα διαφόρων ασθενειών ή μολυσματικών παραγόντων που μπορεί να κάνουν τις γάτες μας να νιώθουν άβολα, να κουτσάνε, να γλείφουν το προσβεβλημένο πόδι και να εμφανίσουν αλλαγές στη συμπεριφορά τους λόγω της εν λόγω δυσφορίας.
Αν αυτή είναι η περίπτωσή σας και θέλετε να μάθετε γιατί η γάτα σας έχει πρησμένο πόδι, συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας για να ανακαλύψτε τις κύριες αιτίες και τις θεραπείες τους.
Πλασμακυτταρική ποδοδερματίτιδα αιλουροειδών
Μια ασθένεια που μπορεί να επηρεάσει τα πελματιαία και τα παλαμιαία επιθέματα είναι η πλασματοκυτταρική ποδοδερματίτιδα, μια παθολογία της οποίας η αιτιολογία δεν είναι καλά προσδιορισμένη, αλλά η οποία πιστεύεται ότι έχει ανοσομεσολαβούμενη προέλευση λόγω της ύπαρξης υπεργαμμασφαιριναιμίας. προσβολή των λεμφοκυττάρων και εναπόθεση ανοσοσυμπλεγμάτων (αντιγόνο-αντίσωμα) με απόκριση στη θεραπεία με γλυκοκορτικοειδή. Ωστόσο, πρέπει να υπάρχουν περισσότεροι παράγοντες που εμπλέκονται στην προέλευσή του, καθώς ανταποκρίνεται επίσης στη χειρουργική θεραπεία χωρίς τη χρήση ανοσοκατασταλτικών όπως τα γλυκοκορτικοειδή.
Γάτες με ποδοδερματίτιδα των αιλουροειδών παρουσιάζουν μαλάκυνση και πρήξιμο των πελματιαίων και/ή παλαμιαίων επιθεμάτων με πόνο. Το κόκκινο πόδι μπορεί επίσης να παρατηρηθεί σε προσβεβλημένες γάτες καθώς μπορεί να παρουσιάσει αιμορραγία και έλκος, καθώς και οίδημα, δυσφορία, γλείψιμο της πληγείσας περιοχής και χωλότητα.
Θεραπευτική αγωγή
Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, αυτή η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε δευτερογενείς λοιμώξεις και μπορεί να προκαλέσει τέτοιο πόνο σε προχωρημένες γάτες που ολόκληρο το πόδι μπορεί να πρηστεί και να γίνει πολύ ευαίσθητο στην αφή. Αυτή η ασθένεια συχνά σχετίζεται με νεφρική αμυλοείδωση ή πλασματοκυτταρική στοματίτιδα.
Η θεραπεία θα πρέπει να περιλαμβάνει αντιβιοτικά όπως δοξυκυκλίνη, γλυκοκορτικοειδή όπως ως πρεδνιζολόνη και, σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, χειρουργική αφαίρεση των ελκών.
Αρθρίτιδα
Αρθρίτιδα είναι η λοίμωξη ή φλεγμονή μιας άρθρωσης που οφείλεται σε μολυσματικά ή μη αίτια. Όταν προσβάλλονται πολλές αρθρώσεις, ονομάζεται «πολυαρθρίτιδα», που δεν είναι το ίδιο με την οστεοαρθρίτιδα και αποτελείται από μια χρόνια και μόνιμη εκφυλιστική νόσο των αρθρώσεων.
Οι αιτίες της αρθρίτιδας στις γάτες είναι ποικίλες, επομένως μπορεί να είναι αποτέλεσμα τραυμάτων από δάγκωμα σε καυγάδες ή ατυχήματα, καθώς και αυτοάνοσα ή ρευματοειδή αίτια, ιογενείς λοιμώξεις (λευχαιμία και ανοσοανεπάρκεια αιλουροειδών), οστεοαρθρίτιδα, βακτηριακές λοιμώξεις, πτώσεις, συνθλίψεις ή καταπονήσεις.
Οι γάτες με αρθρίτιδα μπορεί να εμφανίσουν τα ακόλουθα κλινικά σημεία:
- Φλεγμονή της άρθρωσης που προκαλεί διόγκωση ή πρήξιμο του προσβεβλημένου ποδιού.
- Μείωση ή απώλεια κινητικότητας της πληγείσας περιοχής.
- Μείωση της φυσικής δραστηριότητας και της κίνησης.
- Πόνος στις αρθρώσεις.
- Αρθρική κρήτη.
- Κατάθλιψη.
- Μυϊκή ατροφία.
- Περισσότερος χρόνος για ξεκούραση.
- Αυξημένη θερμοκρασία στην περιοχή της προσβεβλημένης άρθρωσης.
- Χωλότητα.
- Ερυθρότητα του προσβεβλημένου ποδιού.
Θεραπευτική αγωγή
Η θεραπεία της αρθρίτιδας της γάτας θα πρέπει να περιλαμβάνει μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) για τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου στις αρθρώσεις, βελτιώνοντας τη συμπτωματολογία του η προσβεβλημένη γάτα. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν συμπληρώματα που βοηθούν την άρθρωση, όπως η γλυκοζαμίνη και η χονδροϊτίνη. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις αρθρίτιδας, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να θεωρηθεί ως τελευταία επιλογή.
Όγκοι οστών
Τα πρησμένα πόδια στις γάτες μπορεί μερικές φορές να ανταποκριθούν σε όγκο οστού ενός ή περισσότερων οστών των άκρων. Οι τέσσερις κύριοι όγκοι των οστών είναι οστεοσάρκωμα, ινοσάρκωμα, χονδροσάρκωμα και αιμαγγειοσάρκωμα , το πρώτο είναι το πιο κοινό.
Αυτοί οι όγκοι μπορεί να είναι πρωτοπαθείς εάν προέρχονται απευθείας από το οστό ή δευτερογενείς που παράγονται από μεταστάσεις από άλλους όγκους όπως το πολλαπλό μυέλωμα του μυελού των οστών ή το μεταβατικό κυτταρικό καρκίνωμα της ουροδόχου κύστης. Ευτυχώς, οι όγκοι των οστών στις γάτες είναι λιγότερο επιθετικοί από ότι στους σκύλους και συνήθως δεν είναι πρωτοπαθείς όγκοι.
Θεραπευτική αγωγή
Γάτες με όγκους των οστών των άκρων μπορεί να γίνουν τόσο αδύναμες που μπορεί να σπάσουν το οστό, προκαλώντας πολύ πόνο και χωλότητα, επομένως είναι φυσιολογικό η γάτα να μην στηρίζει το πόδι που έχει πρήξιμο. Τα πρωτογενή οστεοσαρκώματα μπορούν να παράγουν μεταστάσεις στους πνεύμονες και τους λεμφαδένες, αν και όχι πάντα, επομένως η θεραπεία θα εξαρτηθεί από το εάν εντοπίζονται μόνο στο οστό, που απαιτεί τον ακρωτηριασμό; σε άλλες περιπτώσεις, χρησιμοποιήστε χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία
Τραύμα
Το Πέφτει από μεγάλο ύψος, το Ατυχήματα, το runovers, οι συνθλίψεις και οι μάχες γάτας μπορεί να προκαλέσει βαθιές και επιφανειακές πληγές στα πόδια, με αποτέλεσμα να αυξάνονται σε μέγεθος και να διογκώνονται λόγω της φλεγμονώδους διαδικασίας που παράγεται. Επιπλέον, με αυτό το είδος τραύματος, τα πόδια μπορεί επίσης να υποστούν κάταγμα ή διάστρεμμα, γεγονός που θα αυξήσει περαιτέρω τη φλεγμονή, την ενόχληση και τον πόνο στη γάτα, που θα δείξει χωλότητα και άρνηση να κινηθεί ή να είναι επιθετικός όταν προσπαθεί να αγγίξει το προσβεβλημένο άκρο.
Σε άλλες περιπτώσεις, ειδικά λόγω τραυματισμών σε αγώνες, μπορεί να αναπτυχθούν βακτηριακές λοιμώξεις που προκαλούν αποστήματα ή συσσώρευση πύου και φαίνονται ως ένα εξόγκωμα που πρέπει να αποστραγγιστεί και να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά και δεν επιτρέπεται ποτέ να εξαπλωθεί λόγω του κινδύνου να εισέλθει στο αίμα και να προκαλέσει σηψαιμία.
Θεραπευτική αγωγή
Εάν η γάτα σας έχει πρησμένο πόδι λόγω τραύματος, η θεραπεία θα είναι ιατρική με τη χρήση παυσίπονων καιαντιφλεγμονώδη , όπως τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), καθώς και ανάπαυση και, εάν υπάρχει δευτερογενής μόλυνση, χρήση αντιβιοτικών και καθαρισμός τραυμάτων.
Οίδημα
Τα πόδια των γατών μπορεί να διογκωθούν λόγω συσσώρευσης υγρού σε αυτά λόγω περιφερικού οιδήματος, το οποίο αποτελείται από συσσώρευση υπερβολικού υγρού ιστού μέσα στο κενό μεταξύ των ιστών ή των οργάνων του ζώου, που ονομάζεται «διάμεσο». Αυτή η διαταραχή μπορεί να προκληθεί, για παράδειγμα, από δεξιά συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια ή σε περιπτώσεις υπερνατριαιμίας (αυξημένο νάτριο).
Με την πρώτη ματιά, μπορεί να φαίνεται ότι η γάτα δεν στηρίζει το πόδι αλλά δεν παραπονιέται γιατί αυτά τα ζώα, σε πολλές περιπτώσεις, ξέρουν να κρύβουν πολύ καλά τον πόνο. Ωστόσο, ειδικά ανάλογα με το τμήμα του προσβεβλημένου ποδιού, μπορεί να είναι πολύ ενοχλητικό.
Θεραπευτική αγωγή
Σε αυτή την περίπτωση, τι μπορείτε να δώσετε στη γάτα σας εάν έχει πρησμένο πόδι; Η θεραπεία θα πρέπει να βασίζεται στην θεραπεία της αιτίας που την προκαλεί και, εάν είναι απαραίτητο, στην εφαρμογή διουρητικών για διευκόλυνση της αποβολής της συσσώρευσης υγρών.
Αλλεργική αντίδραση σε τσίμπημα εντόμου
Τέλος, είναι σύνηθες φαινόμενο η γάτα να έχει πρησμένο πόδι από δάγκωμα. Έντομα όπως οι αράχνες, οι σκορπιοί ή οι μέλισσες μπορούν να τσιμπήσουν τις γάτες στα πόδια τους ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματός τους, προκαλώντας μεγάλη αύξηση του μεγέθους τους, πρήξιμο λόγω αλλεργικής αντίδρασης στο δάγκωμά τους.
Για παράδειγμα, Όταν δαγκωθεί από μια ήπια επικίνδυνη αράχνη , υπάρχει ένα ελαφρύ μούδιασμα και ερυθρότητα του δέρματος με πρήξιμο της περιοχής , που μπορεί να κάνει τις γάτες να περιποιούνται υπερβολικά το πόδι τους και μπορεί να οδηγήσει σε απόστημα. Εάν η αράχνη είναι επικίνδυνη, όπως η αράχνη βιολονίστα, η περιοχή θα σκληρύνει και θα βυθιστεί, αλλά όσο περνούν οι ώρες, μπορούμε να δούμε το μωβ πόδι της γάτας και ακόμη και χλωμά σημεία που εξελίσσονται σε μαύρες, καθώς και σκούρες ψώρα που θα αναπτύξουν έλκος. Στην περίπτωση της μαύρης χήρας, μπορεί να εμφανιστούν συστηματικά σημεία που στο 85% των περιπτώσεων οδηγούν στο θάνατο της προσβεβλημένης γάτας. Η θεραπεία περιλαμβάνει το ειδικό αντίδοτο στην περίπτωση τσιμπήματος μαύρης χήρας και υποστήριξη για τον έλεγχο των συμπτωμάτων άλλων τύπων τσιμπήματος αράχνης.
Στην περίπτωση του τσιμπήματος μέλισσας, το πρησμένο πόδι θα είναι ερεθισμένο, επώδυνο και πρησμένο και μπορεί επίσης να προκαλέσει μια γενική αλλεργική αντίδραση με αλλαγές στον καρδιακό και αναπνευστικό ρυθμό, συμπεριλαμβανομένης της απόφραξης των αεραγωγών με λιποθυμία και γαλαζωπή γλώσσα. Η θεραπεία θα πρέπει να περιλαμβάνει αντιισταμινική θεραπεία εκτός από την αφαίρεση του κεντρί.
Σε περίπτωση πρηξίματος ποδιών από σκορπιός ή τσίμπημα σκορπιού, οι γάτες θα έχουν πολύ αισθητό πόνο με ανησυχία και συνεχές γλείψιμο του πάσχοντος πόδι, εκτός από άλλα σημεία που μπορεί να είναι πολύ σοβαρά, όπως παράλυση του διαφράγματος, δυσκολίες στην κατάποση ή καρδιαγγειακή, πνευμονική και νευρολογική κατάρρευση, μεταξύ άλλων. Η θεραπεία θα περιλαμβάνει αντίδοτα εάν ο σκορπιός ήταν δηλητηριώδης, υγροθεραπεία, αναλγητικά και αντιισταμινικά.
