Ινσουλίνωμα σε σκύλους - συμπτώματα, αιτίες, θεραπεία και πρόγνωση

Πίνακας περιεχομένων:

Ινσουλίνωμα σε σκύλους - συμπτώματα, αιτίες, θεραπεία και πρόγνωση
Ινσουλίνωμα σε σκύλους - συμπτώματα, αιτίες, θεραπεία και πρόγνωση
Anonim
Ινσουλίνωμα σε σκύλους - συμπτώματα, αιτίες και θεραπεία
Ινσουλίνωμα σε σκύλους - συμπτώματα, αιτίες και θεραπεία

Το ινσουλίνωμα του σκύλου είναι ένας όγκος που επηρεάζει το ενδοκρινικό πάγκρεας. Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα νεόπλασμα που περιλαμβάνει παγκρεατικά βήτα κύτταρα, τα οποία παράγουν υπερβολική και παρατεταμένη απελευθέρωση ινσουλίνης, η οποία με τη σειρά της προκαλεί μείωση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Αν και μπορούν να βρεθούν καλοήθεις και κακοήθεις πολλαπλασιασμοί, δυστυχώς στο είδος του σκύλου οι κακοήθεις μορφές (καρκινώματα) είναι πιο συχνές.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το ινσουλίνωμα σε σκύλους, μην χάσετε το παρακάτω άρθρο στον ιστότοπό μας στο οποίο περιγράφουμε λεπτομερώς τοσυμπτώματα, αιτίες και θεραπεία αυτής της νόσου του όγκου.

Τι είναι το ινσουλίνωμα σε σκύλους;

Πριν ορίσουμε τι είναι το ινσουλίνωμα, είναι σημαντικό να εξηγήσουμε τη δομή και τη λειτουργία του οργάνου που επηρεάζεται από αυτή την παθολογία: του παγκρέατος. Το πάγκρεας είναι ένας αδένας που αποτελείται από δύο μέρη, καθένα από τα οποία έχει μια συγκεκριμένη λειτουργία:

  • Το εξωκρινές πάγκρεας: σχετίζεται με το πεπτικό σύστημα, αφού εκκρίνει παγκρεατικό χυμό, απαραίτητο για την πέψη των τροφών.
  • Το ενδοκρινικό πάγκρεας: περιέχει τις λεγόμενες νησίδες Langerhans, οι οποίες με τη σειρά τους αποτελούνται από άλφα κύτταρα (εκκρίνουν γλυκαγόνη), βήτα κύτταρα (που εκκρίνουν ινσουλίνη) και κύτταρα δέλτα (εκκρίνουν σωματοστατίνη). Σχετίζεται δηλαδή με το ενδοκρινικό σύστημα και συγκεκριμένα με το ορμονικό σύστημα που ρυθμίζει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.

Μόλις γίνει γνωστή η δομή και η λειτουργία του παγκρέατος, μπορούμε να προχωρήσουμε στην εξήγηση σε τι συνίσταται αυτή η παθολογία. Το ινσουλίνωμα σκύλου είναι ένας όγκος των βήτα κυττάρων του παγκρέατος, δηλαδή των κυττάρων που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή ινσουλίνης. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που απελευθερώνεται ως απάντηση στην παρουσία γλυκόζης στο αίμα και επιτρέπει στη γλυκόζη να εισέλθει στα κύτταρα για να χρησιμοποιηθεί ως πηγή ενέργειας. Στο ινσουλίνωμα, τα καρκινικά κύτταρα παράγουν υπερβολική και μόνιμη έκκριση ινσουλίνης , που σημαίνει ότι τα ζώα βρίσκονται συνεχώς σε κατάσταση υπογλυκαιμία (χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα).

Μέσα στο ινσουλίνωμα, μπορούμε να βρούμε καλοήθεις (αδένωμα) και κακοήθεις (καρκίνωμα) πολλαπλασιασμούςΤα καρκινώματα του παγκρέατος έχουν υψηλό ποσοστό θνησιμότητας και συχνά δίνουν μεταστάσεις στο μεσεντέριο, στο ήπαρ, στον σπλήνα και στους περιφερειακούς λεμφαδένες, αν και ευτυχώς είναι σπάνιοι όγκοι στο είδος του σκύλου.

Το ινσουλίνωμα του σκύλου εμφανίζεται συνήθως σε σκύλους μεταξύ 3 και 14 ετών, αν και είναι συχνότερο σε μεγαλύτερες ηλικίες (από 9 ετών). Δεν υπάρχει σεξουαλική προδιάθεση, αλλά υπάρχει φυλετική προδιάθεση, με υψηλότερη συχνότητα στον γερμανικό ποιμενικό, το γκόλντεν ριτρίβερ, το κανίς, το ιρλανδικό σέττερ, το φοξ τεριέ και το μπόξερ.

Συμπτώματα ινσουλινώματος σε σκύλους

Τα κλινικά σημεία που σχετίζονται με το ινσουλίνωμα σκύλου εμφανίζονται ως αποτέλεσμα παρατεταμένης υπογλυκαιμίας και διέγερσης του συμπαθητικού συστήματος των επινεφριδίων. Συγκεκριμένα, σε σκύλους με ινσουλίνωμα μπορεί να παρατηρηθεί:

  • Αδυναμία και λήθαργος: λόγω έλλειψης γλυκόζης στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
  • Μη φυσιολογικές συμπεριφορές, νευρικότητα.
  • Οπίσθια τρίτη αδυναμία, μυϊκές κράμπες και συσπάσεις.
  • Κατάρρευση.
  • Αταξία (ασυντονισμός).
  • Συσπαστική κρίση.

Άλλα λιγότερο συχνά κλινικά συμπτώματα που μπορούν να ανιχνευθούν σε αυτούς τους ασθενείς είναι: πολυουρία και/ή πολυδιψία, πολυφαγία, ανορεξία, αύξηση βάρους, διάρροια, συγκοπή, κλίση της κεφαλής, ακράτεια ούρων και τύφλωση.

Αιτίες ινσουλινώματος σε σκύλους

Η ακριβής αιτιολογία του ινσουλινώματος σε σκύλους είναι άγνωστη Όπως όλα τα νεοπλάσματα, το ινσουλίνωμα προκαλείται από μια γενετική αλλοίωση που προκαλεί αποδιοργάνωση κυττάρων πολλαπλασιασμός. Ωστόσο, η συγκεκριμένη αιτία που πυροδοτεί αυτή τη γενετική αλλαγή είναι άγνωστη.

Διάγνωση ινσουλινώματος σε σκύλους

Η διάγνωση του ινσουλινώματος σκύλου πρέπει να βασίζεται στα ακόλουθα σημεία:

  • Ιατρικό ιστορικό και φυσική εξέταση: Όπως έχουμε ήδη επισημάνει, οι σκύλοι με αυτή την παθολογία παρουσιάζουν κλινικά σημεία που σχετίζονται θεμελιωδώς με παρατεταμένη υπογλυκαιμία.
  • Ανάλυση αίματος (πλήρης αιματολογική εξέταση και βιοχημεία): η πιο ενδεικτική παράμετρος του ινσουλινώματος σκύλου είναι η ανίχνευση μιας κατάστασης υπογλυκαιμία νηστείας (τιμές μικρότερες από 60 mg/dl), που οφείλεται σε υπερβολική παραγωγή ινσουλίνης από καρκινικά κύτταρα. Ωστόσο, για να επιβεβαιωθεί η υπογλυκαιμία, δεν αρκεί ένας μεμονωμένος προσδιορισμός, αλλά είναι απαραίτητο να γίνεται μια καμπύλη με μετρήσεις κάθε ώρα, καθ' όλη τη διάρκεια μιας περιόδου νηστείας 8 ωρών.
  • Ιστοπαθολογική ανάλυση: πραγματοποιείται μετά την αφαίρεση του όγκου και επιβεβαιώνει τη διάγνωση. Μικροσκοπικά, τα νεοπλάσματα παγκρεατικών κυττάρων αποτελούνται από καλά διαφοροποιημένα κύτταρα, με λίγες μιτώσεις αλλά μεγάλη ευκολία για μεταστάσεις.

Θεραπεία ινσουλινώματος σε σκύλους

Είναι ιάσιμο το ινσουλίνωμα σε σκύλους; Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δυνατή η πλήρης αφαίρεσή του, ωστόσο σε άλλες το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό. Υπάρχουν δύο πιθανές θεραπείες για το ινσουλίνωμα σε σκύλους, οι οποίες καθορίζονται ανάλογα με την ηλικία και τη γενική κατάσταση του ασθενούς.

Χειρουργική θεραπεία

Στόχος της επέμβασης είναι η αφαίρεση του όγκου του παγκρέατος (ολική ή, όταν αυτό δεν είναι δυνατό, μερική) και αφαιρέστε πιθανές μεταστάσεις που υπάρχουν στο μεσεντέριο, το ήπαρ ή τους λεμφαδένες.

Συνιστάται χειρουργική θεραπεία, καθώς αν και είναι δυνατή μόνο η μερική αφαίρεση, τα συμπτώματα θα υποχωρήσουν για μεταβλητό χρονικό διάστημα (από μήνες έως λίγο περισσότερο από ένα χρόνο) και θα βοηθήσει στην επιτυχία της ιατρικής θεραπείας. Ωστόσο, η χειρουργική επέμβαση δεν συνιστάται σε βαρέως πάσχοντες ασθενείς, λόγω αναισθητικών κινδύνων.

Αν και η χειρουργική επέμβαση είναι η θεραπεία εκλογής σε όλους τους σταθερούς ασθενείς, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι μπορεί να εμφανιστούν μια σειρά από μετεγχειρητικές επιπλοκές:

  • Παγκρεατίτιδα: λόγω χειρισμού του παγκρέατος κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Για να αποφευχθεί η εμφάνισή του, πρέπει να γίνεται ήπια διαχείριση του παγκρέατος κατά τη διάρκεια της επέμβασης, καθιερώνοντας επαρκή θεραπεία με υγρά πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την επέμβαση και χορηγώντας επαρκή μετεγχειρητική διατροφή.
  • Σακχαρώδης διαβήτης: Όταν αφαιρεθεί ο όγκος, το πάγκρεας μπορεί να μην είναι σε θέση να συνθέσει αρκετή ινσουλίνη επειδή τα υπόλοιπα βήτα κύτταρα είναι ατροφίασε. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να χορηγείται εξωγενής ινσουλίνη έως ότου το πάγκρεας ανακτήσει τη λειτουργική του ικανότητα να παράγει ινσουλίνη.
  • Διατηρούμενη υπογλυκαιμία: εμφανίζεται όταν υπάρχουν μεταστάσεις που συνεχίζουν να παράγουν ινσουλίνη. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται συμπληρωματική ιατρική περίθαλψη.

Ιατρική περίθαλψη

Η ιατρική θεραπεία θα είναι απαραίτητη τόσο σε σκύλους στους οποίους αντενδείκνυται η χειρουργική επέμβαση, όσο και σε σκύλους στους οποίους έχει πραγματοποιηθεί ατελής αφαίρεση του όγκου. Με τη σειρά του, στο πλαίσιο της ιατρικής θεραπείας διακρίνουμε δύο καταστάσεις:

  • Αντιμετώπιση οξείας υπογλυκαιμικής κρίσης: είναι μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης κατά την οποία τα ζώα υφίστανται σπασμωδική κρίση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι φροντιστές πρέπει να γνωρίζουν και να ενεργούν γρήγορα. να απορροφήσει γρήγορα τη γλυκόζη που περιέχεται σε αυτά τα τρόφιμα, λύνοντας έτσι την κρίση σπασμών σε περίπου 30-120 δευτερόλεπτα.
  • Θεραπεία της χρόνιας ή παρατεταμένης υπογλυκαιμίας: ο στόχος αυτού του μέρους της θεραπείας είναι η ανακούφιση των συμπτωμάτων που προέρχονται από την υπογλυκαιμία και η πρόληψη εμφάνισης των οξέων κρίσεων. Τα πρωτόκολλα χημειοθεραπείας δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται, καθώς όλα προκαλούν σοβαρές παρενέργειες. Επομένως, η ιατρική θεραπεία θα πρέπει να στοχεύει μόνο στην αύξηση της απορρόφησης γλυκόζης στο έντερο και στη μείωση της έκκρισης ινσουλίνης. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να γίνεται διαιτητική αγωγή με συχνά γεύματα, αποφεύγοντας περιόδους παρατεταμένης νηστείας. Συνιστάται συνδυασμός ξηρής και υγρής τροφής, μαζί με πολύ ελαφριά άσκηση. Η φαρμακολογική θεραπεία πρέπει να προστεθεί στη διαιτητική θεραπεία, με γλυκοκορτικοειδή ή διαζοξείδιο.

Πρόγνωση ινσουλινώματος σε σκύλους

Δυστυχώς η πρόγνωση για το ινσουλίνωμα σκύλου επιφυλάσσεται σε κακή, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς τους όγκους είναι κακοήθεις.

Το προσδόκιμο ζωής των σκύλων με ινσουλίνωμα εξαρτάται από τη θεραπεία που εφαρμόζεται:

  • Σε σκύλους που λαμβάνουν μόνο ιατρική θεραπεία: το προσδόκιμο ζωής είναι 12 μήνες.
  • Σε σκύλους που υποβάλλονται σε χειρουργική θεραπεία: το ένα τρίτο πεθαίνει από ενδο- ή μετεγχειρητικές επιπλοκές, το άλλο ένα τρίτο ζει λιγότερο από 6 μήνες και το υπόλοιπο τρίτο μπορεί να έχει προσδόκιμο ζωής από 12 έως 14 μήνες.

Συνιστάται: