Οι σκύλοι ωριμάζουν με πολύ διαφορετικό ρυθμό από τους ανθρώπους. Όπως και με τη σωματική ανάπτυξη, η συμπεριφορική ανάπτυξη είναι μια δυναμική διαδικασία που υφίσταται διαδοχικές αλλαγές σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ζώου, από πριν από τη γέννηση έως το θάνατο. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες περίοδοι κατά τις οποίες αυτές οι αλλαγές έχουν μεγαλύτερη επίπτωση στη ζωή του ζώου.
Στο επόμενο άρθρο στον ιστότοπό μας θα εξηγήσουμε τα διάφορα στάδια που περιλαμβάνουν τον κύκλο ζωής ενός σκύλου,από τη σύλληψή του έως είναι το τέλος της ζωής του.
Προγεννητικό στάδιο
Είναι το στάδιο που λαμβάνει χώρα από τη σύλληψη έως τη γέννηση Είναι σύνηθες ότι, όταν σκεφτόμαστε τον κύκλο ζωής ενός σκύλου Ας ξεχάσουμε αυτό το πρώτο στάδιο. Ωστόσο, είναι μια θεμελιώδης φάση στην ανάπτυξη της ζωής του σκύλου και κάθε είδους.
Η εμβρυϊκή ανάπτυξη επηρεάζεται έντονα από το εσωτερικό περιβάλλον της μητέρας. Στην πραγματικότητα, το άγχος κατά το τελευταίο τρίτο της κύησης σχετίζεται με την εμφάνιση ακραίων συμπεριφορών σε κουτάβια μετά τη γέννηση όπως:
- Μεγαλύτερη τάση για φόβο.
- Μεγαλύτερη τάση για άγχος.
- Μεγαλύτερη τάση για επιθετικότητα.
Επιπλέον, μπορεί επίσης να σχετίζεται με μείωση των μαθησιακών τους ικανοτήτων. Επομένως, είναι σημαντικό να εγγυηθεί η σωστή φροντίδα για τη μητέρα σε αυτό το στάδιο, παρέχοντάς της:
- Επαρκής διατροφή και ευχάριστο περιβάλλον.
- Προετοιμασία του στυλό τοκετού εκ των προτέρων.
- Αποφυγή οποιασδήποτε ξαφνικής αλλαγής που θα μπορούσε να προκαλέσει σημαντικό άγχος.
Με αυτόν τον τρόπο θα διασφαλίσουμε ότι τα κουτάβια έχουν κάποιες ιδανικές συνθήκες για την προγεννητική ανάπτυξή τους και ότι η γέννα φτάνει στον τοκετό άψογα συνθήκες. βέλτιστες.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τη φροντίδα ενός εγκύου σκύλου, μη διστάσετε να συμβουλευτείτε αυτό το άλλο άρθρο που σας προτείνουμε.
Νεογνικό στάδιο
Από τη γέννηση έως περίπου ηλικία 2 εβδομάδων. Ο σκύλος θεωρείται altricial είδος, που σημαίνει ότι κατά τη γέννηση παρουσιάζει ελλιπή νευρική, κινητική και αισθητηριακή ανάπτυξη.
Η αίσθηση της όρασης, της ακοής και η ικανότητά τους να θερμορρυθμίζονται ελάχιστα έχουν αναπτυχθεί, έτσι κατά τη στιγμή της γέννησής τους τα κουτάβια εξαρτώνται απόλυτα από τη μητέρα τους να επιβιώσουν. Σε αυτή τη φάση, η όσφρηση παίζει θεμελιώδη ρόλο στη δημιουργία δεσμών μητέρας-παιδιού.
Εκτός και αν είναι ανέφικτο λόγω του θανάτου ή της ασθένειας της μητέρας, είναι απαραίτητο σε αυτό το στάδιο η γέννα να παραμένει μαζί με τη μητέρα της. Η μητέρα όχι μόνο παρέχει τα απορρίμματά της με τροφή και βασική φροντίδα, αλλά παρέχει επίσης την προστασία και στοργή που απαιτούν τα νεογέννητα.
Η έλλειψη μητρικής επίδρασης στα κουτάβια θα έχει σημαντικές συνέπειες για αυτά. Μεταξύ άλλων, τα κουτάβια θα έχουν:
- Μια χειρότερη αύξηση βάρους.
- Αυξημένη ευαισθησία σε ασθένειες.
- Λιγότερη συναισθηματική σταθερότητα.
Επομένως, Η διατήρηση των απορριμμάτων μαζί με τη μητέρα του πρέπει να είναι πάντα προτεραιότητα. Λόγω της ανωριμότητάς τους, οι συμπεριφορές που παρατηρούνται αυτή την περίοδο σχετίζονται σχεδόν αποκλειστικά με το ύπνο και φαγητό, το οποίο θα αναλύσουμε παρακάτω.
- Το όνειρο : Όταν τα κουτάβια έχουν φροντιστεί καλά και διεγείρονται από τη μητέρα, παρουσιάζουν ένα τυπικό εγκεφαλογράφημα φάσης REM, το οποίο τα προστατεύει από τους πιθανούς στρεσογόνους παράγοντες του περιβάλλοντος που τους περιβάλλει. Μάθετε πόση ώρα κοιμάται ένα κουτάβι; σε αυτό το άλλο άρθρο στον ιστότοπό μας.
- Τροφή: εκτός και αν δεν είναι εφικτό, ο θηλασμός πρέπει πάντα να προτιμάται. Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου, τα κουτάβια περνούν περίπου το ένα τρίτο του χρόνου τους στο τάισμα. Τι τρώνε τα κουτάβια; Μάθετε περισσότερα εδώ.
Ο νεογνικός χειρισμός νεογνών φαίνεται να επιταχύνει την ωρίμανση του νευρικού συστήματος, βελτιώνει την αντίστασή σας στο στρες, την ικανότητά σας να μαθαίνετε και τη συναισθηματική σας σταθερότητα. Για το λόγο αυτό, συνιστάται να υποβάλλετε τα κουτάβια σε ήπιους χειρισμούς (όπως μικρά μασάζ) κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους, ειδικά σε ορφανά κουτάβια ή από μητέρες χωρίς μητρικό ένστικτο. Ωστόσο, το επίπεδο διέγερσης δεν πρέπει ποτέ να είναι υπερβολικό , καθώς μπορεί να έχει πολύ αρνητικές συνέπειες για τα κουτάβια.
Μεταβατικό στάδιο
Το επόμενο στάδιο του κύκλου ζωής του σκύλου είναι το μεταβατικό στάδιο, το οποίο συμβαίνει μεταξύ της δεύτερης και τρίτης εβδομάδας της ζωής, το οποίο είναι χαρακτηρίζεται από ταχεία κινητική και αισθητηριακή ωρίμανση.
Σε αυτή τη φάση υπάρχει ένας πολύ γρήγορος μετασχηματισμός των προτύπων συμπεριφοράς του κουταβιού, το οποίο αρχίζει να έχει συμπεριφορά πιο χαρακτηριστική για την ενηλικίωση ή το ώριμο κουτάβι Κατά τη διάρκεια αυτών των εβδομάδων αρχίζουν να παρατηρούνται οι πρώτες διερευνητικές συμπεριφορές και αλληλεπιδράσεις μεταξύ των αδερφών, με τα μοτίβα παιχνιδιού να εμφανίζονται στην γέννα.
Στάδιο κοινωνικοποίησης
Καλύπτει από εβδομάδα 3 έως 12η εβδομάδα ζωής και χαρακτηρίζεται από ταχεία ανάπτυξη της συμπεριφοράς του ζώου, είναι ιδιαίτερο από άποψη της κοινωνικής συμπεριφοράς.
Μπορούμε να πούμε ότι η περίοδος κοινωνικοποίησης είναι από τις πιο σημαντικές στη ζωή ενός σκύλου και, χωρίς αμφιβολία, αυτή που έχει τις περισσότερες συνέπειες στη μελλοντική συμπεριφορά και ιδιοσυγκρασία του. Σε αυτό το στάδιο, είναι απαραίτητο για το κουτάβι να κοινωνικοποιηθεί με τους συνομηλίκους του και με όντα από άλλα είδη με τα οποία ζει (συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων). Η κοινωνικοποίηση μπορεί να πραγματοποιηθεί με τους ακόλουθους τρόπους:
- Μέσα από το παιχνίδι με τα αδέρφια τους: τα κουτάβια μαθαίνουν συμπεριφορές απαραίτητες για την ενηλικίωσή τους (όπως τοποθέτηση, έλεγχος δαγκώματος κ.λπ.) και επίσης συμβάλλει στην κινητική τους ανάπτυξη.
- Σχετικά με την κοινωνικοποίηση με άτομα: είναι σημαντικό να μην το καθυστερήσετε πέρα από την ηλικία των 12 εβδομάδων, αφού από εκεί και πέρα, το κουτάβι φοβάται οι αντιδράσεις προς τους ανθρώπους μπορεί να εμποδίσουν σοβαρά τη σχέση του με το ανθρώπινο είδος.
Επιπλέον, είναι σημαντικό για την συνήθεια του κουταβιού σε όλα αυτά τα όντα, μέρη και καταστάσειςμε τις οποίες θα πρέπει να αλληλεπιδράσει όταν φτάσει στο στάδιο της ενηλικίωσης, προκειμένου να αποφύγει τις μη φυσιολογικές απαντήσεις στα διαφορετικά ερεθίσματα του περιβάλλοντος περιβάλλοντος. Ένα κουτάβι που εκτίθεται επανειλημμένα σε μια μεγάλη ποικιλία ερεθισμάτων (εφόσον δεν είναι απειλητικά) θα δείξει μια καλή γενική ανταπόκριση στην καινοτομία ως ενήλικας.
Μην διστάσετε να συμβουλευτείτε την κοινωνικοποίηση του σκύλου ή Πώς να κοινωνικοποιήσετε σωστά ένα κουτάβι; σε αυτά τα δύο άρθρα που προτείνουμε.
Στάδιο Νέων
Είναι το στάδιο που αναπτύσσεται από τη 12η εβδομάδα της ζωής μέχρι τη σεξουαλική ωριμότητα, το οποίο θα συμβεί σε διαφορετικές χρονικές στιγμές ανάλογα με τη φυλή. Στις μικρόσωμες ράτσες η εφηβεία φτάνει στους 6-7 μήνες, ενώ στις μεγαλόσωμες και γιγάντιες ράτσες μπορεί να καθυστερήσει έως και 18 μήνες. Ωστόσο, η έναρξη της εφηβείας θεωρείται γενικά ότι συμβαίνει όταν τα ζώα φθάνουν το 85% του ζωντανού βάρους τους για ενήλικες
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι σκύλοι χαρακτηρίζονται από την αύξηση της διερευνητικής δραστηριότητάς τους, ιδιαίτερα της στοματικής εξερεύνησης, λόγω της εμφάνισης μόνιμης οδοντοφυΐας. Αυτό το στάδιο συνεχίζει επίσης να βελτίωση των κινητικών δεξιοτήτων και της ικανότητας μάθησης Ωστόσο, αυτό το στάδιο μπορεί να είναι ακόμα δύσκολο να διδαχθούν στα κουτάβια περίπλοκες εργασίες ή εργασίες που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή, καθώς αυτά συνήθως δεν διατηρείτε τη συγκέντρωση για πολύ μεγάλες περιόδους.
Επομένως, Πότε αρχίζει να ωριμάζει ένα κουτάβι; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι από το νεανικό στάδιο όταν οι σκύλοι αποκτούν πιο ώριμο και σταθερή συμπεριφορά. Από τότε εμφανίζονται συμπεριφορές συνεργασίας και προστασίας και όταν γίνονται εμφανείς οι δυσμορφικές συμπεριφορές μεταξύ ανδρών και θηλυκών.
Στάδιο ενηλίκων
Είναι η μεγαλύτερη περίοδος στον κύκλο ζωής των σκύλων, αφού καλύπτει από τη σεξουαλική τους ωριμότητα έως την αρχή του ώριμου σταδίου τους ή ανώτερος.
Μόλις ένα κουτάβι φτάσει σε σεξουαλική ωριμότητα, θεωρείται ώριμο από φυσική άποψη, αλλά όχι από άποψη συμπεριφοράς, καθώς υπάρχει ακόμη μια περίοδος περίπου ενός έτους κατά την οποία το ζώο ολοκληρώνει τις σχέσεις ωρίμανσης με ανθρώπους, με άλλα ζώα και με το περιβάλλον τους. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι στο στάδιο του ενήλικα, υπάρχει μια περίοδος μετάβασης από τη «σεξουαλική ωριμότητα» στην πλήρη «κοινωνική ωριμότητα»
Κατά τη διάρκεια αυτής της μεταβατικής περιόδου, μπορούν να παρατηρηθούν σημαντικές αλλαγές στη συμπεριφορά των σκύλων, με επιθετικές και εδαφικές συμπεριφορές να μπορούν να εμφανιστούν. Αυτές οι αλλαγές συνήθως εξαρτώνται ειδικά από τη μάθηση που έχει αποκτήσει ο σκύλος μέχρι τότε, καθώς και από την ορμονική του δραστηριότητα.
Μόλις επιτευχθεί η κοινωνική ωριμότητα, δύσκολα θα υπάρξουν αλλαγές στη συμπεριφορά των σκύλων, εκτός εάν υποφέρουν τραυματικές εμπειρίες ή ιατρικά προβλήματα που επηρεάζουν τη συμπεριφορά σας.
Στάδιο ώριμης ηλικίας
Οι σκύλοι φτάνουν στο ώριμο ή ανώτερο στάδιο σε διαφορετικές ηλικίες ανάλογα με τη ράτσα τους:
- Μικρά ράτσες: σε ηλικία 8-9 ετών.
- Οι μεσαίες ράτσες: σε ηλικία 7 ετών.
- Μεγάλες και γιγάντιες ράτσες: στα 5-6 χρόνια.
Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου είναι σύνηθες να εμφανίζονται ιατρικά προβλήματα που σχετίζονται με τον εκφυλισμό των διαφόρων οργάνων και ιστών του ζώου, όντας ιδιαίτερα συχνά αυτά τα οστεοαρθρικά προβλήματα. Ωστόσο, η σωστή φροντίδα και η ποιοτική κτηνιατρική φροντίδα θα επιτρέψει στους ώριμους σκύλους να συνεχίσουν να απολαμβάνουν καλή ποιότητα ζωής.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλαγές στη συμπεριφορά είναι επίσης συχνές. Ορισμένα έχουν κίνητρα για ιατρικά προβλήματα, καθώς ο πόνος ή η ενόχληση που σχετίζεται με ορισμένες παθολογίες μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη ευερεθιστότητα ή επιθετικότητα στους σκύλους.
Ωστόσο, δεν οφείλονται όλες οι αλλαγές συμπεριφοράς σε σωματικές αλλαγές. Το απλό γεγονός ότι γερνάμε κάνει τα ζώα έχουν λιγότερη ενέργεια και μειώνουν το επίπεδο δραστηριότητάς τους Έτσι, αν αναρωτιέστε σε ποια ηλικία οι σκύλοι σταματούν να παίζουν, θα πρέπει να ξέρετε ότι συνήθως είναι μετά τη μέση ηλικία όταν ο χρόνος και η ένταση των παιχνιδιών τείνουν να μειώνονται σημαντικά.
Επιπλέον, είναι σύνηθες για τους σκύλους σε αυτό το στάδιο να προσαρμόζονται με μεγαλύτερη δυσκολία στις αλλαγές στο περιβάλλον τους και στην καθημερινή τους ρουτίνα να εξαρτώνται περισσότερο από τους φροντιστές τους και γίνονται λιγότερο ανεκτικοί της εισβολής στον προσωπικό τους χώρο (ειδικά από άλλα σκυλιά ή άγνωστα άτομα).
Όπως έχετε δει, κάθε ένα από τα στάδια του κύκλου ζωής των σκύλων συνδέεται με μια σειρά από σωματικές και συμπεριφορικές αλλαγές. Η παροχή φροντίδας και επαρκούς περιβάλλοντος σε καθεμία από αυτές τις περιόδους θα είναι ζωτικής σημασίας για την εξασφάλιση καλής ποιότητας ζωής και βέλτιστης ανάπτυξης των συντρόφων μας.
