Μέρη των ποδιών ενός σκύλου - ΠΛΗΡΗΣ ΟΔΗΓΟΣ

Πίνακας περιεχομένων:

Μέρη των ποδιών ενός σκύλου - ΠΛΗΡΗΣ ΟΔΗΓΟΣ
Μέρη των ποδιών ενός σκύλου - ΠΛΗΡΗΣ ΟΔΗΓΟΣ
Anonim
Μέρη των ποδιών ενός σκύλου
Μέρη των ποδιών ενός σκύλου

Τα άκρα των σκύλων είναι συστατικά του μυοσκελετικού συστήματος που είναι υπεύθυνα για την υποστήριξη του βάρους του ζώου και του επιτρέπουν να κινείται. Η μεγάλη ποικιλία των φυλών σκύλων σημαίνει ότι οι σκελετοί τους, και ιδιαίτερα τα άκρα τους, έχουν πολύ διαφορετικά μεγέθη και διαμορφώσεις. Επιπλέον, υπάρχουν επίσης σημαντικές διαφορές μεταξύ των στοιχείων που αποτελούν τα πρόσθια άκρα και εκείνων που αποτελούν τα πίσω άκρα.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα μέρη των ποδιών των σκύλων και τη φροντίδα των μαξιλαριών τους, μην χάσετε τα παρακάτω άρθρο από τον ιστότοπό μας.

Μέρη του ποδιού ενός σκύλου

Τα πόδια ή τα άκρα του σκύλου είναι στοιχεία του μυοσκελετικού συστήματος που είναι υπεύθυνα για την υποστήριξη του σωματικού βάρους του ζώου και του επιτρέπουν να κινείται. Τα πόδια του σκύλου αποτελούνται από τα ακόλουθα στοιχεία:

  • Οστά: μπορεί να είναι μακριά οστά,οστά short or bones flat Τα περισσότερα οστά των άκρων είναι μακριά οστά, τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να λειτουργούν ως μοχλοί και να διευκολύνουν κίνηση. Τα κοντά οστά μπορούν να βρεθούν στο επίπεδο του καρπού ή του ταρσού, επιτρέποντας σύνθετες κινήσεις στο επίπεδο αυτών των αρθρώσεων. Στα άκρα των σκύλων μπορούμε επίσης να βρούμε επίπεδα οστά όπως η ωμοπλάτη ή το ισχίο, τα οποία παρέχουν ευρείες επιφάνειες για την εισαγωγή μεγάλων μυϊκών μαζών και προστατεύουν τους υποκείμενους μαλακούς ιστούς. Τέλος, αξίζει να τονιστεί ένας συγκεκριμένος τύπος οστού που μπορεί να βρεθεί στα πόδια των σκύλων, που είναι τα σεσαμοειδή οστά Αυτά τα οστά βρίσκονται μέσα σε ορισμένους τένοντες και χρησιμεύουν για την πρόληψη της υπερβολικής φθοράς στους τένοντες. Αργότερα, περιγράφουμε λεπτομερώς καθένα από τα οστά που αποτελούν τα μπροστινά και τα πίσω άκρα των σκύλων.
  • Αρθρώσεις: είναι αρθρώσεις δύο ή περισσότερων οστών μαζί. Στα άκρα των σκύλων, η συντριπτική πλειοψηφία των αρθρώσεων είναι αρθρικές (με ευρεία κίνηση), αν και υπάρχουν επίσης κάποιες χόνδρινες (με ελαφριά κίνηση) και ινώδεις (χωρίς κίνηση) αρθρώσεις.
  • Μύες: μέσω της συστολής και της χαλάρωσής τους επιτρέπουν την κίνηση των άκρων. Οι σκύλοι έχουν 40 μύες στα μπροστινά άκρα και 36 στα πίσω άκρα τους.
  • Τένοντες: είναι ζώνες συνδετικού ιστού που προσκολλούν τους μύες στα οστά. Επιτρέπουν στη δύναμη που δημιουργείται από τον μυ να μεταδοθεί στον σκελετό έτσι ώστε να συμβεί κίνηση.
  • Σύνδεσμοι: είναι ζώνες συνδετικού ιστού που συγκρατούν ενωμένα τα οστά που σχηματίζουν μια άρθρωση.
  • Αιμοφόρα αγγεία: Οι αρτηρίες μεταφέρουν οξυγονωμένο αίμα στους ιστούς των άκρων και οι φλέβες επιστρέφουν το αποξυγονωμένο αίμα πίσω στην καρδιά.
  • Λεμφικά αγγεία: μεταφέρουν λέμφο από τα άκρα στους λεμφαδένες όπου παροχετεύονται.
  • Νεύρα: είναι δομές του περιφερικού νευρικού συστήματος που μεταδίδουν τη νευρική ώθηση στους διάφορους ιστούς των άκρων.
  • Δέρμα και υποδόριος ιστός: δρουν ως φυσικός φραγμός προστατεύοντας τους υποκείμενους ιστούς των άκρων.
  • Άλλα εξαρτήματα, όπως τα μαξιλαράκια και τα νύχια.

Οστά των μπροστινών άκρων των σκύλων

Τα οστά που αποτελούν τα πόδια ή τα μπροστινά άκρα του σκύλου είναι:

  • Ωμοπλάτη: είναι ένα επίπεδο οστό. Πρέπει να σημειωθεί ότι η ωμοπλάτη συγκρατείται στον κορμό μόνο με ινώδη προσαρτήματα, πράγμα που σημαίνει ότι η υπερβολική απαγωγή (χωρισμός) της ωμοπλάτης θα μπορούσε να οδηγήσει σε εξάρθρωση της ωμοπλάτης και τραυματισμό του βραχιονίου πλέγματος.
  • Humerus: είναι ένα μακρύ οστό που μαζί με την ωμοπλάτη σχηματίζει την άρθρωση του ώμου.
  • Una και ακτίνα (αντιστοιχεί στον πήχη μας): είναι δύο μακριά οστά που έχουν χωρική διάταξη σε σχήμα Χ. με το βραχιόνιο οστό, σχηματίζουν την άρθρωση του αγκώνα.
  • Carpus (αντιστοιχεί στον καρπό μας): αποτελείται από δύο σειρές κοντών οστών. Η εγγύς σειρά αποτελείται από 3 οστά και αρθρώνεται με την ωλένη/ακτίνα, ενώ η άπω σειρά αποτελείται από 4 οστά και αρθρώνεται με τα μετακάρπια.
  • Μετακάρπια: Συγκεκριμένα υπάρχουν 5 μετακάρπια οστά και αντιστοιχούν στα πέντε δάχτυλα του χεριού του σκύλου.
  • Φάλαγγες: το πρώτο δάχτυλο έχει μόνο 2 φάλαγγες, ενώ τα υπόλοιπα τέσσερα δάχτυλα έχουν 3 φάλαγγες (εγγύς, μέση και άπω). Σημειωτέον ότι τα εγγύς και άπω σησαμοειδή οστά εντοπίζονται στο επίπεδο των φαλαγγών.

Οστά των πίσω άκρων των σκύλων

Τα οστά που αποτελούν τα πόδια ή τα πίσω άκρα του σκύλου είναι:

  • Κόξαλο οστό (ισχίο): με τη σειρά του σχηματίζεται από το λαγόνιο, το ίσχιο και την ηβική.
  • Μηριαίος: είναι ένα μακρύ οστό που μαζί με το κόξινο οστό σχηματίζει την κολομηριαίο.
  • Κνήμη, περόνη και επιγονατίδα: Η κνήμη και η περόνη είναι δύο μακριά οστά που, μαζί με το μηριαίο οστό και την επιγονατίδα, αποτελούν το άρθρωση γόνατος (επιγονατιδική άρθρωση).
  • Ταρσός (αντιστοιχεί στον αστράγαλο μας): αποτελείται από δύο σειρές οστών. Η εγγύς σειρά αποτελείται από 2 οστά και η άπω σειρά αποτελείται από 4 οστά.
  • Μετατάρσος: Συγκεκριμένα, υπάρχουν 5 οστά μεταταρσίου, αλλά το πρώτο είναι τόσο μικρό που βρίσκεται στο ύψος του ταρσού (αντιστοιχεί να με το σπιρούνι).
  • Φάλαγγες: έχουν την ίδια διαμόρφωση όπως στα πρόσθια άκρα.
Parts of a dog's paws - Parts of a dog's paw
Parts of a dog's paws - Parts of a dog's paw

Μέρη της πελματιαίας περιοχής ενός σκύλου

Στα "χέρια " τα σκυλιά έχουν 5 δάχτυλα , ενώ στα " πίτες " έχουν 4 δάχτυλα, εκτός από κάποιες περιπτώσεις που Αυτοί έχουν ένα κίνητρο ή ένα πέμπτο δάκτυλο. Αυτό συμβαίνει λόγω της γενετικής ορισμένων φυλών σκύλων, όπως εξηγούμε σε αυτό το άλλο άρθρο: "Γιατί ο σκύλος μου έχει 5 δάχτυλα στα πίσω πόδια του;"

Εκτός από τα δάχτυλα, που αποτελούνται από τα οστά που αναφέρθηκαν στην προηγούμενη ενότητα, στα χέρια και τα πόδια των σκύλων βρίσκουμε τα νύχια ή τα νύχια και τα μαξιλάρια. Τα μαξιλαράκια είναι δομές με μαξιλάρια που βρίσκονται στην πελματιαία περιοχή των χεριών και των ποδιών των σκύλων. Συγκεκριμένα, οι σκύλοι έχουν τέσσερα ψηφιακά επιθέματα, ένα μετακάρπιο/μετατάρσιο επίθεμα (το μεγαλύτερο) και ένα καρπικό επίθεμα (βρίσκεται ψηλότερα και μόνο στα μπροστινά πόδια). Αποτελούνται από μια συλλογή λιπώδους ιστού που καλύπτεται από παχύ, σκούρο δέρμα, το οποίο με τη σειρά του καλύπτεται από ένα παχύ στρώμα κερατίνης. Στα κουτάβια, το δέρμα στα μαξιλάρια είναι πιο απαλό και λεπτό, αλλά καθώς ο σκύλος μεγαλώνει και περπατά σε διαφορετικές επιφάνειες, σκληραίνει.

Τα επιθέματα πληρούν τις λειτουργίες που είναι πολύ σημαντικές:

  • Απαλύνουν την πρόσκρουση των άκρων στο έδαφος.
  • Χρησιμοποιούν ως θερμομόνωση.
  • Προστατεύουν τα πόδια από συνεχή τριβή με το έδαφος.
  • Τα τακάκια που βρίσκονται στο επίπεδο του καρπού χρησιμεύουν για φρενάρισμα και καλύτερη διατήρηση της ισορροπίας σε ολισθηρές επιφάνειες.

Όσο για τα νύχια , αποτελούνται από ένα εξωτερικό μέρος κερατίνης και σκληρύνονται νεκρά κύτταρα , και ένα εσωτερικό από ζωντανός ιστός Εάν τα νύχια είναι ανοιχτόχρωμα, μπορούμε να δούμε μια ροζ γραμμή στο εσωτερικό, η οποία αντιστοιχεί στο εν λόγω πλέξιμο. Γενικά, οι σκύλοι φθείρουν τα νύχια τους όταν περπατούν ή τρέχουν, ωστόσο, ανάλογα με την άσκηση που κάνουν ή τον τύπο της επιφάνειας που συνήθως περπατούν, μπορεί να χρειαστεί να τα κόψουμε για να μην μεγαλώσουν υπερβολικά και να προκαλέσουν προβλήματα υγείας. Για να γίνει αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή με τον ζωντανό ιστό, αφού δεν πρέπει να τον κόψουμε. Μη χάσετε το άρθρο μας για το Πώς να κόψετε τα νύχια ενός σκύλου για να μάθετε το βήμα προς βήμα.

Φροντίδα της πελματιαίας περιοχής των σκύλων

Εκτός από το κόψιμο των νυχιών, πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα τα επιθέματα. Παρά το γεγονός ότι τα μαξιλαράκια είναι πολύ ανθεκτικές κατασκευές, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι υπόκεινται σε συνεχή τριβή λόγω της τριβής τους με το έδαφος, επομένως είναι σημαντικό να κάνετε την κατάλληλη φροντίδα που τους επιτρέπει να διατηρούνται πάντα σε τέλεια κατάσταση. κατάσταση. Στη συνέχεια, εξηγούμε την πιο σημαντική φροντίδα των μαξιλαριών σκύλων:

  • Αποφύγετε τα πολύ λειαντικά δάπεδα: Το περπάτημα για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα πολύ λειαντικό δάπεδο, όπως άσφαλτο, τσιμέντο ή άμμος παραλίας, μπορεί να φθαρεί ή ακόμα και να δημιουργήσουν διαβρώσεις ή έλκη στα επιθέματα. Για να διατηρήσετε τα μαξιλάρια του σκύλου σας υγιή, προσπαθήστε να κυριαρχείτε σε πιο μαλακές επιφάνειες, όπως το γρασίδι, στις βόλτες.
  • Αποφύγετε τα πολύ ζεστά ή πολύ κρύα δάπεδα: Το καλοκαίρι, η θερμοκρασία του εδάφους μπορεί να γίνει πολύ υψηλή (ειδικά σε σκοτεινά δάπεδα, όπως η άσφαλτος) και να προκαλέσει εγκαύματα στα μαξιλάρια του σκύλου σας. Το ίδιο μπορεί να συμβεί σε έδαφος καλυμμένο με πάγο ή χιόνι. Για το λόγο αυτό, συνιστάται το καλοκαίρι να κάνετε τις βόλτες σε περιόδους λιγότερης ζέστης και σε σκιερά σημεία. Αντίθετα, τον χειμώνα θα πρέπει να αναζητάτε ηλιόλουστες περιοχές και να αποφεύγετε αυτές που είναι παγωμένες ή χιονισμένες.
  • Αποφύγετε αιχμηρά ή κοπτικά στοιχεία: κατά τη διάρκεια της βόλτας είναι σημαντικό να δίνετε προσοχή στην παρουσία αιχμηρών ή αιχμηρών στοιχείων (γυαλί, νύχια, κ.λπ.) που μπορεί να σκάψουν στα μαξιλάρια του σκύλου σας και να προκαλέσουν επώδυνα έλκη.
  • Keep Pads Dry: Όταν τα μαξιλάρια βυθίζονται στο νερό για πολλή ώρα, γίνονται μαλακά και μπορούν να διαβρωθούν πιο εύκολα με το τρίψιμο σε λειαντικό έδαφος. Επομένως, είναι σημαντικό να στεγνώνετε τα μαξιλαράκια μετά τις βόλτες, ειδικά αν βρέχει. Ομοίως, εάν έχετε σκύλο με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το νερό, θα πρέπει να ελέγχετε την ώρα του μπάνιου (όχι περισσότερο από 15-20 λεπτά) και να φροντίζετε όταν βγαίνει από το νερό να περπατά σε μαλακά πατώματα.
  • Προσοχή στις αιχμές: την άνοιξη και το καλοκαίρι συνιστάται να ελέγχετε τα μαξιλάρια του σκύλου σας μετά από κάθε βόλτα, καθώς οι αιχμές μπορούν να σκάβουν σε αυτά και προκαλούν έλκη και λοιμώξεις.

Διατηρώντας αυτές τις φροντίδες, κανονικά δεν θα είναι απαραίτητο να εφαρμόσετε κανένα προϊόν στα μαξιλάρια του σκύλου σας. Ωστόσο, εάν για οποιονδήποτε λόγο παρατηρήσετε ότι τα επιθέματα είναι ιδιαίτερα ξηρά ή ραγισμένα, μπορείτε να εφαρμόσετε αλοιφές με εκχύλισμα centella asiatica, αλόη βέρα ή βαζελίνη, που θα τους προσφέρουν την ενυδάτωση και την ελαστικότητα που χρειάζονται.

Από την άλλη, να θυμάστε ότι κάθε φορά που εντοπίζετε τραυματισμό στα μαξιλάρια των ποδιών του σκύλου σας (κοψίματα, έλκη, εκδορές κ.λπ.) θα πρέπει να πηγαίνετε στον κτηνίατρό σας για να κάνει τις κατάλληλες θεραπείες και να θεραπεύσει τον τραυματισμό δεόντως.

Μέρη των ποδιών ενός σκύλου - Μέρη της πελματιαίας ζώνης ενός σκύλου
Μέρη των ποδιών ενός σκύλου - Μέρη της πελματιαίας ζώνης ενός σκύλου

Περιέργεια για τις πατούσες του σκύλου

Τώρα που ξέρετε τα μέρη του ποδιού ενός σκύλου, τόσο το "πόδι" και τα "χέρια" και τα "πόδια", εδώ είναι μερικές περιέργειες που μπορεί να σας φανούν ενδιαφέρουσες για τις πατούσες του σκύλου:

  • Οι σκύλοι είναι ζώα digitigrade, που σημαίνει ότι περπατούν στηρίζοντας μόνο τα δάχτυλα των ποδιών τους (δεν στηρίζουν την καρπιαία άρθρωση ή τον ταρσό).
  • Η μορφολογία των άκρων διαφέρει μεταξύ των φυλών του σκύλου. Για παράδειγμα, οι φυλές που είναι προσαρμοσμένες στην κολύμβηση, όπως η Νέα Γη ή το Λαμπραντόρ, έχουν ευρύτερα οστά και μακρύτερα δάχτυλα των ποδιών και οι ράτσες τύπου λαγωνικού έχουν μακρύτερα μεσαία δάχτυλα.
  • Οι σκύλοι έχουν μόνο ιδρωτοποιούς αδένες στο επίπεδο των μαξιλαράκια. Αυτό σημαίνει ότι χάνουν μετά βίας θερμότητα μέσω της εξάτμισης του ιδρώτα και χρειάζονται άλλους μηχανισμούς, όπως λαχάνιασμα, για να ρυθμίσουν τη θερμοκρασία του σώματός τους.
  • Ορισμένες ράτσες σκύλων, όπως ο Πυρηναίος Μαστίφ ή ο Ισπανικός Μαστίφ, μπορεί να έχουν διπλό σπιρούνι στα πίσω άκρα. Είναι μια υπολειμματική δομή που συνήθως δεν συνεπάγεται αρνητικές συνέπειες, αν και μερικές φορές μπορεί να προκαλέσει ορισμένα προβλήματα υγείας.
  • Οι περισσότερες από τις σημαντικές δομές των άκρων (όπως αιμοφόρα αγγεία, νεύρα, κ.λπ.) βρίσκονται στην έσω πλευρά (η πλευρά που βρίσκεται πιο κοντά στο σώμα του ζώου), η οποία κρατά αυτές τις δομές προστατευμένες σε περίπτωση τραύματος, μώλωπες, δαγκώματα κ.λπ. Επιπλέον, πρέπει να σημειωθεί ότι σε σκύλους, ειδικά σε ράτσες μεσαίων, μεγαλόσωμων και γιγάντων, συνηθίζεται να χρησιμοποιούνται οι φλέβες των πρόσθιων άκρων ή των οπίσθιων άκρων για την εξαγωγή δειγμάτων αίματος ή την τοποθέτηση ενδοφλεβίων γραμμών. Στα πρόσθια άκρα χρησιμοποιείται συνήθως η κεφαλική φλέβα και στα οπίσθια η σαφηνοειδής φλέβα.

Συνιστάται: