Οι κουκουβάγιες είναι πουλιά που ανήκουν στην τάξη των Strigiformes, είναι νυχτόβια και σαρκοφάγα αρπακτικά πτηνά, αν και ορισμένα είδη μπορεί να είναι πιο δραστήρια κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αν και μοιράζονται την ίδια σειρά με τις κουκουβάγιες, υπάρχουν μικρές διαφορές μεταξύ των δύο τύπων πτηνών, όπως η διάταξη των φτερών της κεφαλής ως "αυτιά" που έχουν πολλές κουκουβάγιες, τα μικρότερα σώματα στις κουκουβάγιες, καθώς και τα κεφάλια τους που, σε Επιπλέον, έχουν τριγωνικό ή σχήμα καρδιάς. Από την άλλη, τα πόδια σε πολλά είδη καλύπτονται από φτερά, τα οποία είναι σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις καφέ, γκρι και καφέ. Κατοικούν όλους τους τύπους οικοτόπων, από πολύ κρύα μέρη στο βόρειο ημισφαίριο μέχρι τροπικές ζούγκλες. Έχουν εντυπωσιακή όραση και, χάρη στο σχήμα των φτερών τους που τους επιτρέπουν εξαιρετική ευελιξία, πολλά είδη μπορούν να κυνηγήσουν τη λεία τους σε καταπράσινα δάση.
Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας και μάθετε για τους διαφορετικούς τύπους κουκουβαγιών που υπάρχουν στον κόσμο μαζί με τις φωτογραφίες τους.
Χαρακτηριστικά των κουκουβάγιων
Οι κουκουβάγιες είναι εξαιρετικοί κυνηγοί και έχουν πολύ ανεπτυγμένες αισθήσεις ακοής και όρασης. Μπορούν να δουν και να ακούσουν μικρά θηράματα σε μεγάλες αποστάσεις, να κυνηγούν σε πολύ φυλλώδη περιβάλλοντα και να κάνουν ελιγμούς ανάμεσα στα δέντρα χάρη στα φτερά τους, τα οποία είναι στρογγυλεμένα σε εκείνα τα είδη που ζουν σε αυτό το είδος περιβάλλοντος. Είναι επίσης σύνηθες να βλέπουμε κουκουβάγιες σε αστικά περιβάλλοντα και σε εγκαταλελειμμένα κτίρια, όπως είναι η περίπτωση της κουκουβάγιας (Tyto alba), η οποία εκμεταλλεύεται αυτές τις τοποθεσίες για να φωλιάσει.
Γενικά, τρέφονται με μικρά σπονδυλωτά όπως τρωκτικά (πολύ άφθονα στη διατροφή τους), νυχτερίδες, άλλα μικρά πτηνά, σαύρες και ασπόνδυλα όπως έντομα, αράχνες, γαιοσκώληκες, μεταξύ άλλων. Είναι σύνηθες να καταπίνουν ολόκληρο το θήραμά τους και στη συνέχεια να ξαναγυρίζουν, δηλαδή κάνουν εμετό σφαιρίδια, τα οποία είναι μικρές μπάλες από άπεπτο ζωικό υλικό και βρίσκονται συνήθως στις φωλιές τους ή κοντά σε σημεία φωλιάς.
Τέλος, και όπως έχουμε προβλέψει, οι περισσότεροι τύποι κουκουβάγιων είναι νυχτόβια αρπακτικά πτηνά, αν και μερικοί είναι μέρος της λίστας ημερόσια αρπακτικά πτηνά.
Διαφορές μεταξύ κουκουβάγιας και κουκουβάγιας
Είναι πολύ συνηθισμένο να συγχέουμε τις κουκουβάγιες και τις κουκουβάγιες, αλλά όπως είδαμε προηγουμένως, και οι δύο διαφέρουν σε μικρά ανατομικά χαρακτηριστικά, όπως τα ακόλουθα:
- Το σχήμα του κεφαλιού του και η διάταξη των φτερών του: οι κουκουβάγιες έχουν φτερά ως «αυτιά» και ένα πιο στρογγυλεμένο κεφάλι, κουκουβάγιες τους λείπουν αυτά τα «αυτιά» και τα κεφάλια τους είναι μικρότερα και σε σχήμα καρδιάς.
- Μέγεθος σώματος: Οι κουκουβάγιες έχουν μικρότερο μέγεθος σώματος από τις κουκουβάγιες.
- Μάτια : στις κουκουβάγιες τα μάτια έχουν σχήμα αμυγδάλου, ενώ οι κουκουβάγιες γενικά έχουν μεγάλα, κίτρινα ή πορτοκαλί μάτια.
Ανακαλύψτε όλες τις διαφορές σε αυτό το άλλο άρθρο: "Διαφορές μεταξύ κουκουβάγιας και κουκουβάγιας".
Πόσα είδη κουκουβάγιες υπάρχουν;
Οι κουκουβάγιες που μπορούμε να δούμε σήμερα ανήκουν στην τάξη Strigiforme, η οποία με τη σειρά της διαιρείται σε δύο οικογένειες: Strigidae και Tytonidae. Με αυτόν τον τρόπο, υπάρχουν δύο σπουδαίοι τύποι κουκουβάγιων. Ωστόσο, μέσα σε κάθε οικογένεια υπάρχουν πολλά είδη κουκουβάγιων, το καθένα ταξινομημένο σε διαφορετικά γένη.
Στη συνέχεια, θα δούμε παραδείγματα κουκουβαγιών που ανήκουν σε καθέναν από αυτούς τους τύπους ή ομάδες.
Κουκουβάγιες της οικογένειας Tytonidae
Αυτή η οικογένεια εκτείνεται σε όλο τον κόσμο, οπότε μπορούμε να πούμε ότι τα είδη των κουκουβάγιων που ανήκουν σε αυτήν είναι κοσμοπολίτικα. Ομοίως, ξεχωρίζουν για το ότι είναι μεσαίου μεγέθους και εξαιρετικοί κυνηγοί. Εδώ θα βρούμε μερικά 20 είδη που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, αλλά τα πιο δημοφιλή είναι αυτά που εμφανίζονται.
Αχυρώνα κουκουβάγια (Tyto alba)
Είναι ο πιο γνωστός εκπρόσωπος αυτής της οικογένειας και ζει σε όλο τον πλανήτη εκτός από ερημικές ή/και πολικές περιοχές. Είναι ένα μεσαίο πουλί, 33 έως 36 cmΚατά την πτήση φαίνεται εντελώς λευκό και ο λευκός δίσκος του προσώπου σε σχήμα καρδιάς είναι πολύ χαρακτηριστικός. Τα φτερά του είναι μαλακά, που του επιτρέπουν να πετάει κρυφά και είναι τέλειο για το κυνήγι θηραμάτων.
Λόγω ακριβώς του χρώματος των φτερών της κατά την πτήση, αυτός ο τύπος κουκουβάγιας είναι γνωστός και ως λευκή κουκουβάγια.
Τρομακτική κουκουβάγια (Tyto tenebricosa)
Μεσαίο μέγεθος και υπάρχει στη Νέα Γουινέα και τη νοτιοανατολική Αυστραλία, μπορεί να φτάσει περίπου τα 45 εκατοστά σε μήκος, όντας τα θηλυκά μερικά εκατοστά μεγαλύτερο από τα αρσενικά. Σε αντίθεση με τον συγγενή του Tyto alba, αυτό το είδος έχει σκούρα χρώματα, όπως διαφορετικές αποχρώσεις του γκρι.
Ως αξιοπερίεργο γεγονός, κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι πολύ δύσκολο να το δεις ή να το ακούσεις, αφού παραμένει καλά καμουφλαρισμένο ανάμεσα στο πυκνό φύλλωμα και τη νύχτα κοιμάται σε τρύπες δέντρων ή σπηλιές.
Ακρωτήρι κουκουβάγια (Tyto capensis)
Ιθαγενής στη νότια και κεντρική Αφρική, μοιάζει πολύ με το Tyto alba, αλλά διαφέρει στο ότι είναι μεγαλύτερο. Έχει μέγεθος περίπου 34 έως 42 cm και έχει πιο σκούρα χρώματα στα φτερά του και πιο στρογγυλεμένο κεφάλι. Είναι ένα πουλί που χαρακτηρίζεται ως «ευάλωτο» στη Νότια Αφρική.
Κουκουβάγιες της οικογένειας Strigidae
Σε αυτήν την οικογένεια βρίσκουμε τους περισσότερους εκπροσώπους της τάξης των Strigiforme, με μερικά 228 είδη κουκουβαγιών σε όλο τον κόσμο, έτσι ώστε θα αναφέρουμε τα πιο γνωστά και χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Μαύρη κουκουβάγια (Strix huhula)
Τυπικό της Νότιας Αμερικής, κατοικεί από την Κολομβία έως τη βόρεια Αργεντινή. Έχει περίπου 35 έως 40 cm Αυτός ο τύπος κουκουβάγιας έχει μοναχικές συνήθειες ή μπορεί να περπατήσει σε ζευγάρια. Ο χρωματισμός του είναι πολύ εντυπωσιακός, αφού έχει σχέδιο με ραβδώσεις στην κοιλιακή περιοχή, ενώ το υπόλοιπο σώμα είναι μαύρο. Είναι σύνηθες να το βλέπουμε στα ψηλότερα στρώματα στις ζούγκλες των περιοχών όπου ζει.
Ριγωτή κουκουβάγια (Strix virgata)
Εκτείνεται από το Μεξικό έως τη βόρεια Αργεντινή. Είναι ένα ελαφρώς μικρότερο είδος κουκουβάγιας, με διαστάσεις από 30 έως 38 cm Έχει επίσης δίσκο προσώπου, αλλά καφέ χρώματος, και το χαρακτηριστικό λευκό και την παρουσία του από "μουστάκια". Είναι πολύ κοινό σε πεδινές υγρές δασικές περιοχές.
Μικρό καμπουρέ (Glaucidium brasilianum)
Μια από τις μικρότερες κουκουβάγιες αυτής της οικογένειας. Διανέμεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Αργεντινή. Όπως είπαμε, είναι είδος μικρού μεγέθους, αφού το μετράει από 16 έως 19 cm Έχει δύο φάσεις χρωματισμού όπου μπορεί να είναι κοκκινωπό ή γκριζωπό. Μια ιδιαιτερότητα αυτού του είδους είναι η παρουσία κηλίδων στο πίσω μέρος του λαιμού. Αυτές οι κηλίδες προσομοιώνουν τα «ψεύτικα μάτια», τα οποία χρησιμοποιούνται συχνά για να κυνηγήσουν το θήραμά τους, αφού μοιάζει με μεγαλύτερο ζώο. Παρά το μικρό του μέγεθος, μπορεί να κυνηγήσει άλλα είδη πτηνών και σπονδυλωτών.
Ανατολική κουκουβάγια (Athene noctua)
Πολύ παρόμοιο με τη νοτιοαμερικανική συγγενή του Athene cunicularia, αυτό το είδος κουκουβάγιας είναι χαρακτηριστικό της νότιας Ευρώπης και της βόρειας Αφρικής. Έχει μέγεθος 21 έως 23 cm και είναι καφέ με λευκές ραβδώσεις. Είναι πολύ διαδεδομένο σε περιοχές με ελαιώνες και μεσογειακά τοπία με αλσύλλια. Αναγνωρίζεται από το χαρακτηριστικό κοντό σχήμα του.
Βόρεια κουκουβάγια (Aegolius funereus)
Κατανομή σε όλη τη Βόρεια Ευρώπη. Είναι γνωστό ως κουκουβάγια ή κουκουβάγια του βουνού και κατοικεί σε δάση κωνοφόρων. Είναι είδος μικρού έως μεσαίου μεγέθους, με διαστάσεις περίπου 23 έως 27 cm Συναντάται πάντα κοντά στις περιοχές όπου φωλιάζει. Έχει μεγάλο, στρογγυλεμένο κεφάλι και στιβαρό σώμα, γι' αυτό και συχνά συγχέεται με το Athene noctua.
Κουκουβάγια Μαορί (Ninox novaeseelandiae)
Τυπικό της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, της Νότιας Νέας Γουινέας, της Τασμανίας και των νησιών της Ινδονησίας. Είναι το μικρότερο και το πιο άφθονο στην Αυστραλία. Μέτρα περίπου 30 cm και η ουρά του είναι σχετικά μακριά σε σχέση με το σώμα του. Τα περιβάλλοντα όπου ζει είναι πολύ ευρύ, αφού είναι δυνατό να το δει κανείς από εύκρατα δάση και άνυδρες ζώνες μέχρι αγροτικές περιοχές.
Ριγέ κουκουβάγια (Strix hylophila)
Παρών στη Βραζιλία, την Παραγουάη και την Αργεντινή. Πολύ χαρακτηριστικό για το περίεργο τραγούδι του, παρόμοιο με το κράξιμο ενός βατράχου. Έχει μέγεθος 35 έως 38 cm και είναι πολύ δύσκολο να παρατηρηθεί λόγω της άπιαστης συμπεριφοράς του. Κατηγοριοποιείται ως «σχεδόν απειλούμενο» και απαντάται σε πρωτογενή δάση με πυκνή βλάστηση.
Αχυρώνα (Strix varia)
Εγγενής στη Βόρεια Αμερική, όπως υποδηλώνει το όνομά του, είναι ένας τύπος μεγάλης κουκουβάγιας, αφού μετράει από 40 έως 63 cmΑυτό είδος προκάλεσε τη μετατόπιση ενός άλλου παρόμοιου είδους, αλλά μικρότερου, που υπάρχει επίσης στη Βόρεια Αμερική, της κουκουβάγιας Strix occidentalis. Κατοικεί σε πυκνά δάση, ωστόσο φαίνεται και σε περιαστικές περιοχές λόγω της παρουσίας τρωκτικών σε αυτές τις περιοχές.
Γυαλιά κουκουβάγια (Pulsatrix perspicillata)
Εγγενής στις ζούγκλες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, κατοικεί από το νότιο Μεξικό έως τη βόρεια Αργεντινή. Είναι ένα αρκετά μεγάλο είδος κουκουβάγιας, που φτάνει περίπου τα 50 cm και είναι εύρωστο. Λόγω του χρωματικού σχεδίου των φτερών στο κεφάλι του, ονομάζεται και γυαλιά κουκουβάγια.
