Αν έχετε εντοπίσει τα συμπτώματα της δηλητηρίασης στον σκύλο σας, έχετε κάνει τις πρώτες βοήθειες αλλά δεν είστε σίγουροι ποια θα μπορούσε να είναι η αιτία της δηλητηρίασης, στον ιστότοπό μας σας αναφέρουμε τι να δώσετε σε δηλητηριασμένο σκύλο ανάλογα με την αιτία, αναφέροντας αναλυτικά τα συμπτώματα κάθε τύπου δηλητηρίασης και τη θεραπεία της.
Πάνω από όλα θέλουμε να θυμόμαστε τη μεγάλη σημασία της δράσης ενός κτηνιάτρου σε αυτές τις περιπτώσεις, γιατί όσο κι αν μπορούμε ενεργήστε και βοηθήστε Με τις θεραπείες για έναν δηλητηριασμένο σκύλο αυτή τη στιγμή, ένας ειδικός πρέπει να ελέγξει την υγεία του γούνινο σκύλου μας και να προχωρήσει όπως χρειάζεται σε κάθε περίπτωση.
Εάν έχετε σκύλο, θα σας ενδιαφέρει αυτό το άρθρο για να μάθετε πώς να σώσετε ένα δηλητηριασμένο σκυλί σε περίπτωση ατυχήματος. Εδώ σας δίνουμε πληροφορίες για τις τις απαραίτητες θεραπείες για τη δηλητηρίαση που παράγονται από διάφορες ουσίες τοξικές για τους σκύλους και μερικές συμβουλές για τον τρόπο χορήγησης των φαρμάκων και τις απαραίτητες δόσεις σε κάθε περίπτωση.
Πώς να θεραπεύσετε έναν δηλητηριασμένο σκύλο σύμφωνα με την αιτία
Σε αυτή την ενότητα συζητάμε μια σειρά από θεραπείες και πρώτες βοήθειες για τις πιο συχνές αιτίες δηλητηρίασης σε σκύλους, τις οποίες θα αναφέρουμε μόνο κάνουμε εάν μας πει ο κτηνίατρός μας ή αν δεν έχουμε άλλη επιλογή. Είναι πάντα καλύτερο η αντιμετώπιση ενός δηλητηριασμένου σκύλου να γίνεται από επαγγελματία παρά από εμάς.
Φάρμακα για τον άνθρωπο
Η συντριπτική πλειονότητα των φαρμάκων για τον άνθρωπο είναι τοξικά και ακόμη και θανατηφόρα για τους σκύλους. Η αλήθεια είναι ότι αυτά όχι μόνο μεθάνε τους εαυτούς τους λαμβάνοντας λανθασμένα αυτά τα φάρμακα, αλλά μερικές φορές, λόγω άγνοιας, χορηγούμε μερικά για να μειώσουν τον πυρετό τους ή να ηρεμήσουν άλλα συμπτώματα. Είναι μεγάλο λάθος, καθώς τα περισσότερα από αυτά τα φάρμακα δεν γίνονται για σκύλους και, ακόμη και αν χορηγήσουμε την ελάχιστη δόση ή αυτή που ενδείκνυται για τα παιδιά, θα προκαλέσουμε μέθη. Ποτέ μην θεραπεύετε το κατοικίδιο ζώο σας χωρίς να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρο. Εάν ο σκύλος μας καταπιεί κάποιο από αυτά τα φάρμακα για ανθρώπους, θα πρέπει να τον κάνουμε να κάνει εμετό και να καλέσουμε τον κτηνίατρο. Αυτά είναι τα πιο συνηθισμένα που μπορούν να βλάψουν την υγεία του σκύλου μας σοβαρά και ακόμη και να προκαλέσουν θάνατο:
- Ακετυλοσαλικυλικό οξύ (Ασπιρίνη): είναι ένα πολύ κοινό αναλγητικό και αντιπυρετικό για τους ανθρώπους, αλλά στους σκύλους έχει καταστροφικό αποτέλεσμα, προκαλώντας έμετος (μερικές φορές αιματηρός), υπερθερμία, γρήγορη αναπνοή, κατάθλιψη, ακόμη και θάνατος.
- Paracetamol (Gelocatil): είναι ένα αντιφλεγμονώδες και αντιπυρετικό που χρησιμοποιείται ευρέως από τους ανθρώπους, αλλά είναι επίσης πολύ επιβλαβές για τους σκύλους. Καταστρέφει το συκώτι τους, σκουραίνει τα ούλα τους, προκαλεί σιελόρροια, γρήγορη αναπνοή, κατάθλιψη, σκούρα ούρα και μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.
- Βιταμίνη Α: πολλοί άνθρωποι έχουν σύμπλοκα βιταμινών στο σπίτι για την πρόληψη κρυολογήματος και άλλων κοινών ασθενειών. Περιλαμβάνεται σε αυτά η βιταμίνη Α. Επιπλέον, αυτή η βιταμίνη υπάρχει σε ορισμένα συμπληρώματα διατροφής και σε τροφές όπως το ωμό συκώτι, που μερικές φορές μας αρέσει να δίνουμε στον σκύλο μας. Η υπερβιταμίνωση Α δίνει συμπτώματα όπως υπνηλία, ανορεξία, δυσκαμψία στον αυχένα και στις αρθρώσεις, δυσκοιλιότητα, απώλεια βάρους, καθώς και κάπως περίεργες στάσεις, όπως να κάθεσαι στα πίσω πόδια αλλά να σηκώνεις τα μπροστινά πόδια ή να ξαπλώνεις αφήνοντας όλο το βάρος στα μπροστινά πόδια. άκρα χωρίς ποτέ να χαλαρώνουν.
- Βιταμίνη D: Η βιταμίνη D βρίσκεται επίσης σε σύμπλοκα βιταμινών, καθώς και σε τρωκτικοκτόνα και σε ορισμένα τρόφιμα. Η υπερβιταμίνωση D προκαλεί ανορεξία, κατάθλιψη, έμετο, διάρροια, πολυδιψία (ακραία δίψα) και πολυουρία (πολύ συχνή και άφθονη ούρηση). Αυτό οφείλεται σε βλάβη των νεφρών και αιμορραγία στο πεπτικό και αναπνευστικό σύστημα.
Αρσενικό
Το αρσενικό υπάρχει σε εντομοκτόνα, φυτοφάρμακα και ορισμένα δηλητήρια. Τα πιο κοινά συμπτώματα δηλητηρίασης είναι η οξεία διάρροια, μερικές φορές με λίγο αίμα, αδύναμος σφυγμός, γενική αδυναμία, κατάθλιψη και καρδιαγγειακή κατάρρευση. Αυτό οφείλεται στην οξεία φλεγμονή που προκαλεί σε διάφορα όργανα, όπως το ήπαρ και τα νεφρά. Σε αυτήν την περίπτωση, εάν το δηλητήριο έχει καταποθεί πριν από λιγότερο από δύο ώρες, η επείγουσα θεραπεία είναι πρόκληση εμέτου, ακολουθούμενη από χορήγηση από το στόμα ενεργού άνθρακα και, μετά από μία ή δύο ώρες, γαστρικά προστατευτικά όπως πηκτίνη ή καολίνη, τα οποία μπορούν μόνο να χορηγείται από τον κτηνίατρο σε δόση 1-2 g ανά kg σωματικού βάρους κάθε 6 ώρες για 5-7 ημέρες.
Κυανιούχο
Αυτή η ουσία βρίσκεται κυρίως σε φυτά, σε ορισμένα δηλητήρια και σε λιπάσματα. Στους σκύλους, η δηλητηρίαση εμφανίζεται συχνότερα λόγω της κατάποσης φυτών που περιέχουν κυανιούχες ενώσεις, όπως καλάμια, φύλλα μηλιάς, καλαμπόκι, λινάρι, σόργο ή ευκάλυπτος. Ένας άλλος πολύ συνηθισμένος τρόπος για να καταπιούν οι σκύλοι αυτό το δηλητήριο είναι τρώγοντας ένα τρωκτικό ή άλλο ζώο που σκοτώθηκε από τρωκτικοκτόνα και άλλα δηλητήρια παρασίτων. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως 10-15 λεπτά μετά την κατάποση, με αύξηση της διεγερσιμότητας που γρήγορα μετατρέπεται σε αναπνευστικές δυσκολίες που μπορεί να καταλήξουν σε ασφυξία. Η θεραπεία που πρέπει να ακολουθηθεί είναι ευθύνη του κτηνιάτρου και συνίσταται στην άμεση χορήγηση νιτρώδους νατρίου και συγκεκριμένα 10 g σε 100 ml απεσταγμένου νερού ή ισοτονικού αλατούχου διαλύματος. Η δόση είναι 20 mg ανά kg σωματικού βάρους.
Αιθυλενογλυκόλη
Χρησιμοποιείται ως αντιψυκτικό στα κυκλώματα ψύξης των κινητήρων εσωτερικής καύσης. Η γεύση αυτής της ένωσης είναι γλυκιά, η οποία προσελκύει περισσότερα από ένα ζώα, ειδικά τους σκύλους, και τα οδηγεί να την καταναλώσουν. Τα συμπτώματα εμφανίζονται αρκετά γρήγορα μετά την κατάποση και μεταφέρουν την αίσθηση ότι ο σκύλος μας είναι μεθυσμένος. Τα συμπτώματα είναι έμετος, νευρολογικά σημεία, λήθαργος, απώλεια ισορροπίας και αταξία (δυσκολία συντονισμού λόγω νευρολογικών προβλημάτων). Αυτό που πρέπει να γίνει σε αυτή την περίπτωση είναι να προκληθεί εμετός και να δοθεί ενεργός άνθρακας ακολουθούμενος από θειικό νάτριο 1-2 ώρες μετά την κατάποση του δηλητηρίου.
Σαμπουάν, σαπούνι ή απορρυπαντικό
Η δηλητηρίαση από αυτές τις ουσίες προκαλεί μια σειρά από ήπια συμπτώματα που αντιμετωπίζονται εύκολα. Πολλά από αυτά τα προϊόντα μπορεί να περιέχουν καυστική σόδα και άλλες διαβρωτικές ουσίες, επομένως δεν θα προκαλέσουμε ποτέ εμετό. Τα συμπτώματα είναι συνήθως ζάλη, υπερβολική σιελόρροια, λήθαργος, έμετος και διάρροια. Εάν έχει καταποθεί μεγάλη ποσότητα, η κατάσταση επιδεινώνεται και μπορεί να εμφανιστούν σπασμοί, σοκ και κώμα. Εάν η ποσότητα που καταναλώνεται είναι μικρή και ο κτηνίατρος δεν μας λέει διαφορετικά, ένας καλός τρόπος για να βοηθήσετε τον σκύλο είναι να του δώσετε απλό γάλα ή ένα μείγμα 50% γάλακτος και νερού, καθώς θα δεσμευτεί στο δηλητήριο που έχει καταπιεί, αποτρέποντας πιο σοβαρά υλικές ζημιές. Η δόση είναι 10-15 ml ανά κιλό σωματικού βάρους ή όσο μπορεί να καταναλώσει ο σκύλος. Αυτά τα υγρά μπορούμε να τα δώσουμε με μια σύριγγα. Για να γίνει αυτό, θα το εισάγουμε, χωρίς βελόνα, στο πλάι του στόματος, συγκεκριμένα στην τρύπα πίσω από τον κυνόδοντα. Το υγρό πρέπει να χορηγείται αργά, σιγά σιγά και να περιμένει να το καταπιεί ο σκύλος. Δεν θα τα δώσουμε ποτέ όλα ταυτόχρονα. Τα μαλακτικά υφασμάτων είναι πολύ τοξικά, επομένως πρέπει να καλέσουμε γρήγορα την κτηνιατρική αίθουσα έκτακτης ανάγκης και να δράσουμε το συντομότερο δυνατό.
Χλώριο και λευκαντικά
Η συντριπτική πλειοψηφία των προϊόντων καθαρισμού που έχουμε στο σπίτι περιέχουν λευκαντικό και, κατά συνέπεια, χλώριο. Σε πολλά σκυλιά αρέσει να μασούν τα μπουκάλια αυτών των προϊόντων, να πίνουν το νερό από τον κάδο καθαρισμού και τις φρεσκοεπεξεργασμένες πισίνες, καθώς και να κάνουν μπάνιο σε αυτά. Τα πρώτα συμπτώματα αυτής της δηλητηρίασης είναι ζάλη, σιελόρροια, έμετος, διάρροια, ανορεξία και κατάθλιψη. Ως πρώτες βοήθειες θα χορηγήσουμε γάλα ή γάλα με νερό, βοηθώντας μας με μια σύριγγα. Αυτό θα αναγκάσει το γάλα να συνδεθεί με το χλώριο, αποτρέποντας περαιτέρω ζημιά. Δεν πρέπει ποτέ να προκαλέσουμε εμετό, καθώς θα κάνει εμετό ως αποτέλεσμα της δηλητηρίασης και η πρόκληση περισσότερου εμετού θα τον κάνει πιο αδύναμο και θα βλάψει περαιτέρω το πεπτικό του σύστημα. Θυμηθείτε ότι η χλωρίνη, το χλώριο και τα οξέα του στομάχου είναι διαβρωτικά. Σε αυτή την περίπτωση δεν είναι απαραίτητη η χορήγηση ενεργού άνθρακα, αφού δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα. Εάν η δηλητηρίαση δεν συμβεί με κατάποση, αλλά με επαφή με το δέρμα, πρέπει αμέσως να λούσουμε τον φίλο μας με ένα ήπιο σαμπουάν για σκύλους, όπως ένα για κουτάβια, και να το ξεπλύνουμε με ζεστό και άφθονο νερό για να μην αφήσουμε υπολείμματα.. Μετά το μπάνιο θα πάμε στον κτηνίατρο για να βεβαιωθούμε ότι δεν υπάρχει ζημιά και να δούμε τι άλλο πρέπει να κάνουμε.
Φθόριο
Αυτή η ουσία βρίσκεται σε προϊόντα ανθρώπινης στοματικής υγιεινής, ποντικοφάρμακα και περιβαλλοντικά ακαρεοκτόνα. Επειδή το φθόριο είναι τοξικό για τους σκύλους, δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούμε την οδοντόκρεμα μας για να πλένουμε το στόμα τους. Μάλιστα, πωλούνται για αυτούς ειδικές οδοντόκρεμες με διαφορετικές γεύσεις και χωρίς φθόριο. Τα συμπτώματα είναι νευρικό, γαστρεντερίτιδα, αυξημένος καρδιακός ρυθμός και, ανάλογα με το επίπεδο της δηλητηρίασης, θάνατος. Σε περίπτωση σοβαρής δηλητηρίασης, θα πρέπει να χορηγηθεί αμέσως στο ζώο γλυκονικό ασβέστιο ενδοφλεβίως ή υδροξείδιο μαγνησίου ή γάλα από το στόμα, έτσι ώστε αυτές οι ουσίες να συνδεθούν με τα ιόντα φθορίου.
Σήμα άνθρακα
Αυτή η τοξική ουσία αποτελείται από διάφορα προϊόντα όπως κρεζόλες, κρεόσωτο, φαινόλες και πίσσα. Βρίσκονται, για παράδειγμα, σε προϊόντα καθαρισμού οικιακής χρήσης. Αυτός ο τύπος δηλητηρίασης προκαλεί διέγερση του νευρικού συστήματος, αποδυνάμωση της καρδιάς και βλάβη στο ήπαρ, με τα πιο οπτικά συμπτώματα να είναι αδυναμία, ίκτερος (κιτρίνισμα του δέρματος και των βλεννογόνων λόγω αυξημένης χολερυθρίνης), απώλεια συντονισμού, υπερβολική ανάπαυση. κάτω, ακόμη και κώμα και, ανάλογα με το επίπεδο της δηλητηρίασης, θάνατο. Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία, αλλά εάν έχει καταποθεί πρόσφατα, μπορούν να χορηγηθούν διαλύματα φυσιολογικού ορού και ξυλάνθρακα, ακολουθούμενα από ασπράδια αυγών για να απαλύνουν τις διαβρωτικές επιδράσεις του δηλητηρίου.
Εντομοκτόνα
Περιλάβετε προϊόντα που περιέχουν ενώσεις χλωριωμένων υδρογονανθράκων, περμεθρίνες ή πυρεθροειδή, καρβαμιδικά και οργανοφωσφορικά, τα οποία είναι όλα τοξικά για τους σκύλους. Τα συμπτώματα είναι συχνουρία, υπερβολική σιελόρροια, κολικοί, αταξία, δύσπνοια και επιληπτικές κρίσεις. Πρώτες βοήθειες θα είναι η πρόκληση εμετού με 3% υπεροξείδιο του υδρογόνου, που μπορούμε να αγοράσουμε από το φαρμακείο ή να φτιάξουμε στο σπίτι. Χορηγείται στον σκύλο με σύριγγα. Μην χρησιμοποιείτε ποτέ υπεροξείδιο του υδρογόνου σε υψηλότερες συγκεντρώσεις, καθώς θα ήταν επιβλαβές για το ζώο. Η κατάλληλη δόση είναι 5 ml ή ένα κουταλάκι του γλυκού ανά 2,25 κιλά σωματικού βάρους. Μπορούμε να επαναλάβουμε τη δόση κάθε 10 λεπτά έως το πολύ τρεις φορές. Στη συνέχεια θα χορηγήσουμε ενεργό άνθρακα. Η δόση είναι 1 g ξηρής σκόνης για κάθε μισό κιλό σωματικού βάρους. Αυτή η σκόνη διαλύεται σε όσο το δυνατόν λιγότερο νερό για να σχηματίσει μια παχιά πάστα, η οποία μπορεί να χορηγηθεί με σύριγγα. Μπορεί να επαναλαμβάνεται κάθε 2-3 ώρες, έως συνολικά τέσσερις φορές. Για σοβαρή δηλητηρίαση, η δόση αλλάζει και είναι από 2 έως 8 g ανά κιλό σωματικού βάρους κάθε 6-8 ώρες για 3-5 ημέρες. Αυτή η δόση μπορεί να αναμιχθεί με νερό και να χορηγηθεί με σύριγγα ή στομαχικό σωλήνα. Ο ενεργός άνθρακας αγοράζεται επίσης σε υγρή μορφή ή σε χάπια που μπορούν να αραιωθούν. Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να καλέσετε επειγόντως τον κτηνίατρο για να χορηγηθεί στον δηλητηριασμένο σκύλο το ειδικό αντίδοτο για το δραστικό συστατικό του εντομοκτόνου.
Κανταρίδες και άλλα έντομα
Η μύγα της άμμου είναι ένα έντομο που ονομάζεται Lytta vesicatoria, γνωστό και ως «ισπανική μύγα». Είναι μεταλλικό πράσινο. Αυτό το έντομο περιέχει μια τοξική χημική ουσία που ονομάζεται «κανταρίδα». Είναι μια πολύ ερεθιστική ουσία που προκαλεί κυστίδια στο δέρμα και στους βλεννογόνους. Μικρές ποσότητες, για παράδειγμα 4-6 g, είναι γνωστό ότι είναι τοξικές για τις γάτες, επομένως για έναν μέσο σκύλο χρειάζονται περισσότερα γραμμάρια, αλλά όχι πολλά, για να προκληθεί δηλητηρίαση. Τα συμπτώματα είναι κατάθλιψη, κοιλιακό άλγος, σκουρόχρωμα των βλεννογόνων, ανορεξία και ερεθισμός του πεπτικού και του ουροποιητικού συστήματος. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία, αλλά αν εντοπίσουμε έγκαιρα τη δηλητηρίαση, ο ενεργός άνθρακας μπορεί να βοηθήσει. Πρέπει να ξέρουμε ότι υπάρχουν περισσότερα έντομα που μπορούν να προκαλέσουν δηλητηρίαση και αλλεργίες στα σκυλιά μας.
Αλκοόλ
Σε περίπτωση δηλητηρίασης από αλκοόλ, τα πιο συνηθισμένα είναι η αιθανόλη (αλκοολούχα ποτά, οινόπνευμα εντριβής, ζύμη ζύμωσης και ελιξήρια), η μεθανόλη (προϊόντα καθαρισμού όπως υαλοκαθαριστήρες) και η ισοπροπυλική αλκοόλη (οινόπνευμα εντριβής και σπρέι ψύλλων με βάση το οινόπνευμα). Η τοξική δόση είναι μεταξύ 4-8 ml ανά kg βάρους. Η ισοπροπυλική αλκοόλη είναι δύο φορές πιο τοξική από την αιθανόλη. Η δηλητηρίαση από αυτό το είδος αλκοόλ είναι πιο συχνή σε σκύλους με απορρόφηση από το δέρμα παρά με κατάποση. Τα συμπτώματα εμφανίζονται μεταξύ της πρώτης μισής ώρας και μιας ώρας μετά τη δηλητηρίαση. Παρατηρούνται διάρροιες, τρόμος, απώλεια συντονισμού, έμετοι, αποπροσανατολισμός, δυσκολία στην αναπνοή και στη χειρότερη περίπτωση θάνατος από αναπνευστική ανεπάρκεια. Ως πρώτες βοήθειες πρέπει να προωθήσουμε τον αερισμό, μετακινώντας τον σκύλο έξω, αλλά χωρίς άμεσο ηλιακό φως. Εάν η κατάποση ήταν πρόσφατη, θα προκληθεί έμετος. Δεν θα χορηγήσουμε ενεργό άνθρακα, καθώς σε αυτή την περίπτωση δεν θα ήταν χρήσιμος. Στη συνέχεια θα καλέσουμε ή θα πάμε στον κτηνίατρο για να βεβαιωθούμε ότι ο κίνδυνος έχει περάσει.
Ναφθαλίνη
Είναι πολύ τοξικά για τα σκυλιά αν καταναλωθούν. Οι ουσίες που περιέχουν επηρεάζουν το συκώτι και το κεντρικό νευρικό σύστημα. Τα κύρια συμπτώματα είναι οι κρίσεις και ο έμετος. Γι' αυτό δεν πρέπει να προκαλέσετε εμετό και καλέστε το κτηνιατρείο έκτακτης ανάγκης.
Θεραπεία και σπιτικές θεραπείες για σκύλους που έχουν δηλητηριαστεί από τροφές και φυτά
Υπάρχουν τροφές που οι άνθρωποι τρώνε συνήθως πολύ συχνά, αλλά είναι επίσης οι οι πιο τοξικές τροφές για τις γούνινες τροφές μας. Στη συνέχεια εξηγούμε πώς να θεραπεύσετε ένα σκυλί που δηλητηριάστηκε από κάποιο από αυτά:
Σοκολάτα
Η σοκολάτα περιέχει μια χημική ουσία που ανήκει στις μεθυλξανθίνες, και συγκεκριμένα τη θεοβρωμίνη. Αυτή η ουσία στον άνθρωπο δεν προκαλεί καμία βλάβη αφού έχουμε ένζυμα που μπορούν να τη μεταβολίσουν και να τη μετατρέψουν σε άλλα πιο ασφαλή στοιχεία. Όμως, οι σκύλοι και οι γάτες δεν έχουν αυτά τα ένζυμα, οπότε με μια μικρή ποσότητα σοκολάτας μπορούν ήδη να είναι μεθυσμένοι. Επομένως, είναι μια ανθρώπινη τροφή που μπορούμε να αγαπήσουμε και γι' αυτό πολλές φορές δίνουμε στα κατοικίδιά μας μερικά κομμάτια σοκολάτας ως επιβράβευση και αυτό είναι τεράστιο λάθος.
Πρέπει να ξέρουμε ότι στα καταστήματα κατοικίδιων και στις κτηνιατρικές κλινικές πουλάνε μερικές πολύ γλυκές λιχουδιές για τις γούνινες μας, οι οποίες είναι υποκατάστατα της σοκολάτας αλλά δεν περιέχουν θεοβρωμίνη, επομένως είναι ειδικά σχεδιασμένες για αυτές. Όσο περισσότερο κακάο περιέχει η σοκολάτα που έχει φάει ο σκύλος μας, τόσο περισσότερη θεοβρωμίνη θα υπάρχει σε αυτή τη σοκολάτα και τόσο πιο μεθυσμένος θα είναι ο σκύλος.
Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από σοκολάτα εμφανίζονται συνήθως έξι έως δώδεκα ώρες μετά την κατανάλωση της σοκολάτας. Τα κύρια συμπτώματα και σημεία είναι έμετος, σιελόρροια, ακόρεστη δίψα, διάρροια, ανησυχία και πρησμένη κοιλιά. Μετά από λίγο καιρό τα συμπτώματα εξελίσσονται και παρατηρείται υπερκινητικότητα, συχνουρία, βραδυκαρδία, ταχυκαρδία, αναπνευστική δυσχέρεια, τρόμος, καρδιακή και αναπνευστική ανεπάρκεια. Η θεραπεία πρώτων βοηθειών σε αυτή την περίπτωση είναι ότι μόλις συνειδητοποιήσουμε ότι ο σκύλος μας έχει καταπιεί σοκολάτα, προκαλούμε εμετό και χορηγούμε ενεργό άνθρακα από το στόμα. Εάν η κατάποση της σοκολάτας έχει ήδη περάσει δύο ώρες ή περισσότερο, ο εμετός δεν θα είναι πολύ χρήσιμος αφού η διαδικασία της πέψης του στομάχου θα έχει ήδη γίνει. Επομένως, πρέπει να μεταφέρουμε το δηλητηριασμένο κατοικίδιο μας απευθείας στα επείγοντα κτηνιατρικά ώστε τα συμπτώματα να αντιμετωπιστούν άμεσα με το κατάλληλο υλικό.
Σταφίδες και σταφύλια
Τόσο τα σταφύλια όσο και οι σταφίδες είναι τοξικά για τους σκύλους και θανατηφόρα εάν καταναλωθούν σε μεγάλες ποσότητες. Στους σκύλους, η τοξική δόση είναι γνωστό ότι είναι 32 g σταφίδας ανά kg σωματικού βάρους και 11 έως 30 mg ανά kg σωματικού βάρους στην περίπτωση των σταφυλιών. Η δηλητηρίαση από αυτά τα φρούτα αναπτύσσει οξεία νεφρική ανεπάρκεια που οδηγεί σε θάνατο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν έμετο, υπερβολική δίψα, αφυδάτωση, διάρροια, αδυναμία, λήθαργο, αδυναμία παραγωγής ούρων και τελικά νεφρική ανεπάρκεια. Αυτό που πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση υποψίας κατάποσης σταφυλιών ή σταφίδων από τον σκύλο μας, ειδικά αν πρόκειται για σημαντική ποσότητα, είναι να καλέσουμε γρήγορα τον κτηνίατρο και να προκαλέσουμε εμετό στον σκύλο μας το συντομότερο δυνατό. Στον κτηνίατρο, εκτός από άλλα απαραίτητα πράγματα, η ούρηση θα προκληθεί μέσω ενδοφλέβιας θεραπείας με υγρά.
Αγρια μανιτάρια
Είναι απαραίτητο να μάθουμε τι είδους μύκητα έχει καταπιεί ο σκύλος μας για να γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν είναι τοξικός για αυτόν. Υπάρχουν αμέτρητα μανιτάρια και πολλά μπορεί να είναι πολύ τοξικά για τα κατοικίδια μας. Ένα από τα μανιτάρια που παράγει τις περισσότερες δηλητηριάσεις στα σκυλιά μας είναι το Amanita phalloides, το οποίο είναι εξαιρετικά τοξικό. Τα συμπτώματα που εμφανίζονται είναι έμετος, ήπια διάρροια, άλλα πεπτικά προβλήματα, νευρολογικές διαταραχές και ηπατικά προβλήματα. Μόλις δούμε ότι ο γούνινος σύντροφός μας τρώει έναν άγριο μύκητα που είναι τοξικός για αυτόν, θα πρέπει να του προκαλέσουμε εμετό και μετά θα του δώσουμε ενεργό άνθρακα.
Κρεμμύδι
Τα κρεμμύδια περιέχουν ένα δηλητήριο που ονομάζεται θειοθειικό. Τα σκυλιά που συνήθως δηλητηριάζονται από αυτό το συστατικό του κρεμμυδιού είναι επειδή συνήθως τρώνε κρεμμύδια τακτικά στη διατροφή τους ή έχουν καταπιεί μεγάλη ποσότητα ταυτόχρονα. Αυτή η δηλητηρίαση προκαλεί αιμολυτική αναιμία, η οποία είναι μια επικίνδυνη κατάσταση, καθώς τα κύτταρα του αίματος χάνονται μέσω εμετού και διάρροιας που εμφανίζονται. Επομένως, εάν εντοπίσουμε συμπτώματα όπως διάρροια και αιματηρούς εμετούς στον σκύλο μας που έχει καταπιεί κανονικά ή περιστασιακά μεγάλη ποσότητα κρεμμυδιού, πρέπει να το πάμε αμέσως στον κτηνίατρο όπου θα γίνουν εξετάσεις και θα εφαρμοστεί η πιο κατάλληλη θεραπεία. μαζί με αντιφλεγμονώδη θεραπεία. υγρά.
Σκόρδο
Το σκόρδο περιέχει την ίδια τοξίνη με το κρεμμύδι, δηλαδή περιέχει θειοθειικό. Αντίθετα, καλό είναι να χρησιμοποιείτε κατά καιρούς λίγο σκόρδο σε πολύ μικρές ποσότητες ως φυσικό απωθητικό κατά των ψύλλων. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και σε περίπτωση εντοπισμού των συμπτωμάτων, είτε από σκόρδο είτε από κρεμμύδι, θα ενεργήσουμε όπως έχουμε εξηγήσει πριν.
Δάπεδα
Υπάρχουν πολλά φυτά που είναι τοξικά για τους σκύλους μας εκτός από αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω που περιέχουν κυάνιο. Τα συμπτώματα ποικίλλουν πολύ, καθώς εξαρτώνται από το φυτό που καταναλώνεται και την ποσότητα. Όμως, γενικά, υπάρχουν έμετοι και προβλήματα στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Ανάλογα με τον τύπο του φυτού και την τοξίνη του, ανάλογα με την ποσότητα που προσλαμβάνεται από το κατοικίδιο ζώο μας, μπορεί να εμφανιστούν καταστάσεις κώματος και θάνατος.
Αυτή είναι μια λίστα με τα πιο κοινά φυτά που προκαλούν δηλητηρίαση στους σκύλους μας: ντομάτα, σπανάκι, αζαλέα, φθινοπωρινός κρόκος, αβοκάντο και τα φύλλα του, πικροδάφνη, ακτέα, νυχτολούλουδο, μπελαντόνα, αλεπού, κώνειο και Η υδάτινη εκδοχή του, πουρνάρι, λινάρι των κοιλάδων, κρίνος, κάστορας, φιλόδεντρο, νάρκισσοι, κισσός, ραβέντι, αλεξανδρινός, γκι, μούρα πουρνάρι, μηδική, αλόη βέρα (κατάποση), αμαρυλλίς, σπόρος μήλου, βερίκοκο, σπαράγγι φτέρης, σπαράγγι φτέρης,, πουλί του παραδείσου, καλάδιο, νούφαρο, αγνό φασόλι, κεριμάνος, κεράσι (σπόροι και φύλλα), μαύρος ελλεβόρος, cineraria, clematis, cordatum, φυτό καλαμποκιού, κρουτόν, κουβανέζικη δάφνη, κυκλάμινο, dieffenbachia, dracaena, dragon tree, elephantars, σμαραγδένια φτέρη, γεράνι, φυτό ινδικού καουτσούκ, καλανχόη, κρίνο της κοιλάδας, κρίνα, πεθερά, μαριχουάνα, γκι, κλήμα πρωινής δόξας, νεφυτίς, νυχτολούλουδο, κρεμμύδι, ροδάκινο, μολύβι κάκτος, φτέρη, poinisonsettiac,, δηλητηριώδης βελανιδιά, φυτό πατάτας, αγελάδα, ροδόδεντρο, φυτό ελβετικού τυριού (τύπος Philodendron), σύκο που κλαίει, βιστέρια.
Χρόνος αποθεραπείας για δηλητηριασμένο σκύλο
Λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των ουσιών που είναι δυνητικά τοξικές, η περίοδος ανάρρωσης ενός δηλητηριασμένου σκύλου θα εξαρτηθεί, πρώτα από όλα, από το τι έχει καταπιεί. Αλλά όχι μόνο, καθώς η σοβαρότητα της κλινικής εικόνας και, επομένως, ο χρόνος που απαιτείται για την ανάρρωση του σκύλου εξαρτάται, επίσης, από το εάν η δηλητηρίαση προήλθε από επαφή και όχι με κατάποση, την ποσότητα του δηλητηρίου στο οποίο έχει εκτεθεί ο σκύλος, το μέγεθος του ζώου ή την ταχύτητα με την οποία λαμβάνει κτηνιατρική βοήθεια.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει πάντα να ακολουθούμε τις οδηγίες του κτηνιάτρου. Για παράδειγμα, σε τρωκτικοκτόνο δηλητηρίαση που περιέχει αντιπηκτικά μακράς δράσης, ο σκύλος θα χρειαστεί έως και ένα μήνα θεραπεία. Από την άλλη πλευρά, ένας σκύλος που χρειάστηκε εισαγωγή στο νοσοκομείο και έχει επηρεαστεί όργανα θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να αναρρώσει από έναν που έχει υποστεί ήπια δηλητηρίαση, η οποία μπορεί να αναρρώσει σε 1-2 ημέρες
Σε ορισμένες περιπτώσεις η βλάβη, δυστυχώς, είναι μη αναστρέψιμη, με αποτέλεσμα ο σκύλος, ακόμα κι αν ξεπεράσει τη μέθη, είναι πιθανό να χρειαστεί θεραπεία για μια ζωή Ένα παράδειγμα είναι η νεφρική ανεπάρκεια που μπορεί να προκληθεί, για παράδειγμα, από δηλητηρίαση από αιθυλενογλυκόλη. Τέλος, δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι μερικά δηλητηριασμένα σκυλιά, χωρίς καν να λαμβάνουν κτηνιατρική φροντίδα, καταφέρνουν να αναρρώσουν και καταλήγουν να πεθάνουν.
