Κήλη είναι η εκροή μέρους ενός οργάνου από την ανατομική δομή στην οποία πρέπει να στερεωθεί. Οι κήλες στις γάτες μπορεί να εμφανιστούν σε διάφορες τοποθεσίες. Έτσι, βρίσκουμε από την ομφαλοκήλη των νεογνών μέχρι κήλες δίσκου ή περινέου, πιο χαρακτηριστικές των μεγαλύτερων γατών, που περνούν από διαφραγματικές και βουβωνοκήλες.
Η θεραπεία της κήλης πρέπει να είναι χειρουργική, αφού είναι απαραίτητο να επιδιωχθεί το κλείσιμο του δακτυλίου που επιτρέπει τη μετατόπιση του οργάνου για να αποκατασταθεί η ανατομία και η σωστή οργανική λειτουργικότητα της πάσχουσας γάτας. Οι περιπτώσεις στραγγαλισμού κήλης στις οποίες σταματά η παροχή αίματος είναι επείγουσες καταστάσεις που απαιτούν άμεση προσοχή.
Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας για να μάθετε περισσότερα για την κήλη σε γάτες, τους τύπους, τα συμπτώματα και τη θεραπεία της.
Τι είναι η κήλη;
Η κήλη είναι μια μερική ή ολική έξοδος ιστού ή οργάνου από την κοιλότητα που το περιέχει, η οποία μπορεί να συμβεί σε διάφορες τοποθεσίες και ακόμη και την ίδια στιγμή στην ίδια γάτα, εάν συμβεί πιθανότητα ή αιτία. Πολλές κήλες είναι αβλαβείς, αλλά άλλες μπορεί να προκαλέσουν δυσφορία, δυσφορία και ακόμη και να έχουν σημαντικές συνέπειες για τις προσβεβλημένες γάτες.
Οι κήλες εμφανίζονται συνήθως όταν η μυϊκή δομή που υποστηρίζει τους ιστούς εξασθενεί, επιτρέποντάς τους να κινηθούν και να εξέλθουν από την κοιλότητα που τους περιέχει. Οι πιο συχνές είναι αυτές που προσβάλλουν την κοιλιά και προκαλούνται από σχισμή, ρήξη ή αδυναμία του περιτοναίου, που είναι το μυϊκό τοίχωμα που κάνει τα όργανα της κοιλιάς να κάθονται και να παραμένουν στην ανατομική τους θέση.
Σε άλλες περιπτώσεις, οι κήλες μπορεί να επηρεάσουν τη ραχιαία περιοχή της γάτας, στην επικοινωνία μεταξύ της θωρακικής και της κοιλιακής κοιλότητας, κοντά στη σπονδυλική στήλη ή στα γεννητικά όργανα. Επιπλέον, το μπορεί να είναι συγγενές και να υπάρχει από τη γέννηση ή να αναπτύσσεται σε όλη τη διάρκεια της ζωής του αιλουροειδούς, συχνά ως αποτέλεσμα τραύματος ή ατυχήματος.
Τύποι κήλης σε γάτες
Όπως έχουμε αναφέρει, οι γάτες μπορούν να αναπτύξουν κήλες σε διάφορες θέσεις, με διαφορετική πρόγνωση, συνέπειες και κλινικά σημεία. Τα εξετάζουμε αναλυτικά.
Διαφραγματοκήλη
Όπως υποδηλώνει το όνομά της, αυτή η κήλη επηρεάζει το διάφραγμα, έναν μυ που διαχωρίζει την κοιλότητα του θώρακα από την κοιλιακή κοιλότητα και είναι σημαντική για αναπνοή γιατί επιτρέπει τη σύσπαση και διαστολή του θώρακα. Όταν υπάρχει κήλη σε αυτή τη δομή, τα κοιλιακά όργανα μπορεί να ωθήσουν στην κοιλότητα του θώρακα, ασκώντας πίεση στους πνεύμονες και κατά συνέπεια δυσκολεύοντας την αναπνοή
Μεταξύ των αιτιών αυτού του τύπου κήλης, τα κυριότερα είναι τα τραύματα, ιδιαίτερα τα ατυχήματα που σχίζουν το διάφραγμα, αν και μπορεί να είναι και συγγενή. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν δύσπνοια ή γρήγορη αναπνοή και ορθόπνοια στάση με τα άκρα ανοιχτά και το κεφάλι και τον λαιμό εκτεταμένα από την προσπάθεια της αναπνοής. Εάν η αιτία είναι ένα χτύπημα και τρέξιμο, μερικές φορές μπορεί να σπάσουν και τα πλευρά, προκαλώντας μώλωπες, τραύματα και αιμόρροια ή πνευμοθώρακα στους πνεύμονες.
Βουβωνοκήλη
Οι βουβωνοκήλες εμφανίζονται ιδιαίτερα κληρονομικά καθώς οι βουβωνικοί δακτύλιοι της κοιλιακής κοιλότητας δεν κλείνουν εντελώς, αν και τραύμα, παχυσαρκία, εγκυμοσύνη και διατροφικές ή μεταβολικές διαταραχές μπορεί να είναι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη αυτής της κήλης.
Αποτελείται από την έξοδο του εντέρου, του λίπους ή άλλων ιστών μέσω ενός ανοίγματος στην κοιλιακή κοιλότητα λόγω ελάττωμα των βουβωνικών δακτυλίων όπου ο σπερματικός λώρος ή ο στρογγυλός σύνδεσμος της μήτρας περνά στη βουβωνική χώρα. Τα συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσει είναι πρήξιμο, πόνος ή δυσφορία στην περιοχή της βουβωνικής χώρας, ανορεξία, λήθαργος, συχνότερη ούρηση ή έμετος.
Κήλη δίσκου
Η κήλη δίσκου αναπτύσσεται λόγω προβλήματος με μεσοσπονδύλιο δίσκο, που είναι τα χόνδρινα μαξιλάρια που βρίσκονται μεταξύ των σπονδύλων και περιέχουν ζελατινώδης πυρήνας σε σκληρότερο δακτύλιο. Όταν συμβεί ένα δάκρυ σε αυτόν τον δακτύλιο, ο πυρήνας μπορεί να σπρώξει προς τα έξω και να πιέσει τα κοντινά νεύρα ή το νωτιαίο μυελό, προκαλώντας πόνο και νευρολογικά σημεία όπως παράλυση του τρίτου οπίσθια, ακράτεια ούρων, αταξία ή χαλάρωση της ουράς. Αυτές οι κήλες σχηματίζονται συνήθως στην οσφυοϊερή περιοχή των μεγαλύτερων γατών.
Περινεϊκή κήλη
Εμφανίζεται λόγω σκίσιμο ή αδυναμία του μυϊκού τοιχώματος της πυελικής περιοχής, προκαλώντας όργανα όπως το έντερο, ο προστάτης ή η ουροδόχος κύστη ή το κοιλιακό λίπος εισέρχεται στην περιοχή του περινέου. Εάν κάποιο από αυτά τα όργανα παγιδευτεί και η παροχή αίματος διακυβευτεί, μπορεί να προκύψουν επιπλοκές που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή της γάτας.
Τα συμπτώματα που σχετίζονται με αυτή την κήλη είναι πρήξιμο της περιοχής του περινέου, λήθαργος, ανορεξία, ακράτεια ούρων και δυσκολίες στην ούρηση ή στην αφόδευση. Αυτός ο τύπος κήλης εμφανίζεται συχνότερα σε ηλικιωμένες, μη στειρωμένες γάτες, επομένως η στείρωση είναι το καλύτερο προληπτικό μέτρο.
Ομφαλοκήλη
Πρόκειται για μια συγγενή κήλη που επηρεάζει τον ομφάλιο λώρο. Τα προσβεβλημένα γατάκια εμφανίζουν πρήξιμο της περιοχής του ομφαλού Αυτή είναι μια κήλη που χαρακτηρίζεται από αδυναμία του λώρου να επουλωθεί σωστά, με αποτέλεσμα ένα άνοιγμα που επικοινωνεί με την κοιλιακή κοιλότητα και επιτρέπει τη διέλευση του λίπους, των εντερικών βρόχων και άλλων σπλάχνων που μπορούν να στραγγαλιστούν, αν και συνήθως περνάει μόνο λίπος. Δεν είναι γνωστό αν μπορεί επίσης να οφείλεται στο ότι το κορδόνι δεν έκλεισε σωστά αφού το κόψει η μητέρα μετά τον τοκετό.
Μεταστειρωτική κήλη
Η κήλη μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε γάτες μετά τη στείρωση. Συγκεκριμένα αναφερόμαστε σε κοιλιακή κήλη της μέσης γραμμής στην περιοχή της τομής στη στείρωση των θηλυκών, η οποία ανάλογα με το μέγεθός της μπορεί να επιτρέψει η έξοδος του περιεχομένου της κοιλιακής κοιλότητας.
Εμφανίζεται την πρώτη εβδομάδα μετά την επέμβαση σε λιγότερο από το 1% των στειρωμένων γατών. Οφείλεται σε ένα τεχνικό σφάλμα, όπως ένα ακατάλληλο μέγεθος, πολύ μικρό ή διαχωρισμένο ράμμα, ή έλλειψη της περιτονίας του πλευρικού ορθού κοιλιακού μυός στο κλείσιμο.
Πώς να εντοπίσετε μια κήλη σε γάτες
Σχεδόν όλες οι κήλες διαγιγνώσκονται με γυμνό μάτι. Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ψηλάφηση. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό ή για να επιβεβαιωθεί ποιο περιεχόμενο έχει κήλη, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν συμπληρωματικές τεχνικές, όπωςαπεικονιστική διάγνωση , ιδιαίτερα υπερηχογράφημα. Για παράδειγμα, σε διαφραγματοκήλες, που δεν φαίνονται με γυμνό μάτι, εξετάσεις όπως:
- Ακτινογραφία θώρακος: η διαφραγματική γραμμή και η σιλουέτα της καρδιάς δεν θα εκτιμηθούν, οι πνευμονικοί χώροι μετατοπίζονται και τα εντερικά όργανα φαίνονται στο Θώρακα.
- Ακτινογραφία σκιαγραφικού γαστρεντερικού: επιβεβαιώνει την πορεία των οργάνων που έχουν κήλη.
- Υπερηχογράφημα κοιλίας και θώρακα: επιβεβαιώστε την κήλη οργάνων και τη σοβαρότητά τους.
- Ηλεκτρονική τομογραφία: είναι μια πιο προηγμένη τεχνική που επιτρέπει να γνωρίζουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια και σαφήνεια τα όργανα που έχουν κήλη, τον τόπο ρήξης του το διάφραγμα και η βαρύτητα.
Θεραπεία της κήλης σε γάτες
Η θεραπεία εξαρτάται από την επιμέρους κήλη, τη σοβαρότητά της και την υγεία της γάτας. Ορισμένα, λιγότερο σοβαρά, μπορούν να αντιμετωπιστούν με φάρμακα, φυσιοθεραπεία και αποκατάσταση, αλλά συνήθως είναι απαραίτητο, σχεδόν σε όλα, χειρουργική θεραπείαγια επανατοποθέτηση των οργάνων που δεν βρίσκονται στη θέση τους και κλείσιμο του δακτυλίου για να σταματήσει η εκροή περιεχομένου και να αποκατασταθεί η ανατομία της γάτας.
Ενώ ορισμένες διαφραγματοκήλες δεν είναι επείγουσες επειδή το πρώτο πράγμα είναι να σταθεροποιηθεί η τραυματισμένη γάτα, σε περιπτώσεις στραγγαλισμένων βουβωνοκηλών ή άλλων τύπων κήλης στις οποίες έχει συμβεί στραγγαλισμός, το διάφραγμα πρέπει να κλείσει. δαχτυλίδι, προκειμένου να αποφευχθούν οι συνέπειες που μπορεί να έχει η διακοπή της ροής του αίματος στο προσβεβλημένο όργανο ή όργανα.
