Οι γάτες μπορεί να έχουν διαφραγματοκήλη. Σε αυτό, το εντερικό περιεχόμενο εισέρχεται στη θωρακική κοιλότητα λόγω αστοχίας στη συνέχεια του διαφράγματος, που μπορεί να είναι συγγενής ή λόγω τραύματος. Ως αποτέλεσμα, οι προσβεβλημένες γάτες θα παρουσιάσουν συμπτώματα που προέρχονται από τη συμπίεση του πνεύμονα και της καρδιάς. Η διάγνωση γίνεται με απεικονιστικές εξετάσεις και η θεραπεία είναι χειρουργική.
Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας για να μάθετε περισσότερα σχετικά με την διαφραγματοκήλη σε γάτες, συμπτώματα και θεραπεία.
Τι είναι η διαφραγματική κήλη στις γάτες;
Μια διαφραγματοκήλη εμφανίζεται όταν υπάρχει ασυνέχεια στο διάφραγμα λόγω ελαττώματος σε αυτό, το οποίο επιτρέπει την προεξοχή του λίπους ή των κοιλιακών οργάνων όπως το ήπαρ, ο σπλήνας, το στομάχι ή το έντερο μέχρι την κοιλότητα του θώρακα, όπου βρίσκουμε, μεταξύ άλλων δομών, τους πνεύμονες και την καρδιά.
Το διάφραγμα είναι ένας λεπτός μυς που εμπλέκεται στην αναπνοή. Επιτρέπει αρνητική πίεση όταν συστέλλεται και μειώνεται η καμπυλότητα του θόλου του, μετακινώντας το κεντρικό τμήμα του προς τα πίσω, γεγονός που αυξάνει τον όγκο της θωρακικής κοιλότητας και οι πνεύμονες διαστέλλονται για να πραγματοποιήσουν την αναπνοή. Βρίσκεται μεταξύ της θωρακικής και της κοιλιακής κοιλότητας, λειτουργεί ως διαχωριστικό και εμποδίζει τα κοιλιακά όργανα να εισέλθουν στη θωρακική κοιλότητα.
Τύποι διαφραγματοκήλης σε γάτες
Οι διαφραγματοκήλες στις γάτες μπορεί να είναι δύο τύπων:
- Τραυματική διαφραγματοκήλη: Μετά από χτύπημα, πτώση ή τσακωμό, μπορεί να προκληθεί εσωτερική βλάβη, συμπεριλαμβανομένης της ρήξης του διαφράγματος, προκαλώντας κήλη και επικοινωνία μεταξύ θωρακικής και κοιλιακής κοιλότητας.
- Συγγενής περιτόναιο-περικαρδιακή διαφραγματική κήλη: υπάρχει μια διαρκής επικοινωνία μεταξύ της περικαρδιακής κοιλότητας (στοιβάδα που περιβάλλει την καρδιά) και του περιτοναίου (στρώμα που καλύπτει τα κοιλιακά σπλάχνα), που συνήθως έχει συγγενή προέλευση. Αυτό σημαίνει ότι οι γάτες γεννιούνται με αυτή την κήλη, η οποία, σε πολλές περιπτώσεις, δεν φαίνεται συμπτωματολογικά. Οι ανωμαλίες του ήπατος και της χοληδόχου κύστης παρατηρούνται συνήθως σε συμπτωματικές περιπτώσεις.
Αιτίες διαφραγματοκήλης σε γάτες
Ενώ οι διαφραγματικές κήλες που παρουσιάζουν τα γατάκια κατά τη γέννηση έχουν συγγενή προέλευση, αυτές που εμφανίζονται μετά τη γέννηση είναι τραυματική προέλευση Στις γάτες, προκαλούνται συχνότερα από ατύχημα, όπως πτώση από μεγάλο ύψος, τρύπημα ή χτύπημα από την άκρη μιας επιφάνειας.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το διάφραγμα στις νεαρές γάτες είναι μια λεπτή και υποανάπτυκτη δομή, που το καθιστά πιο συχνό και εύκολο να σπάσει, γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει την ασυνέχεια που επιτρέπει τη διέλευση των κοιλιακών οργάνων στο στήθος, προκαλώντας κήλη.
Συμπτώματα διαφραγματοκήλης σε γάτες
Οι γάτες με διαφραγματοκήλη θα παρουσιάζουν γενικά κλινικά αναπνευστικά σημεία, που κυμαίνονται από ήπια αναπνευστική δυσχέρεια έως σημαντική αναπνευστική δυσλειτουργία με σοβαρή δύσπνοια και τραυματισμούς όπως όπως δυσλειτουργία του θωρακικού τοιχώματος, παρουσία αέρα, υγρού ή σπλάχνων στον υπεζωκοτικό χώρο, πνευμονικό οίδημα, καρδιαγγειακή δυσλειτουργία και σοκ.
Οι γάτες συνήθως εμφανίζουν πλευρική αναπνοή, με μέγιστο τόξο των πλευρών και έλξη της κοιλιάς. Λίγο πάνω από το 10% των γατών έχουν καρδιακές αρρυθμίες. Άλλα κλινικά σημεία είναι τα ακόλουθα:
- Θωρακικό βουητό.
- Μειωμένοι καρδιοαναπνευστικοί ήχοι.
- Έμετος.
- Ανορεξία.
- Παλινδρόμηση.
- Δυσφαγία.
- Ίκτερος, που είναι ο κιτρινωπός αποχρωματισμός των βλεννογόνων, μπορεί να εμφανιστεί εάν το ήπαρ έχει κήλη, καθώς εμφανίζεται ηπατική ανεπάρκεια.
Διάγνωση διαφραγματοκήλης αιλουροειδών
Η διάγνωση επιτυγχάνεται με ακτινογραφία θώρακος για την απεικόνιση οργάνων με κήλη στην θωρακική κοιλότητα και την αξιολόγηση της σοβαρότητας της κήλης. Ο υπέρηχος θα χρησιμοποιηθεί σε ορισμένες περιπτώσεις για τη διαφοροποίηση των κοιλιακών οργάνων και η ακρόαση στο στήθος για την αξιολόγηση των παραγόμενων ήχων. Γενικά, ένας θαμπός ήχος στα κρουστά υποδηλώνει ότι η σπλήνα και το συκώτι έχουν μετατοπιστεί. Όταν υπάρχει υγρό στην υπεζωκοτική κοιλότητα και αν ο ήχος είναι τυμπανικός, τα όργανα με κήλη είναι συνήθως το έντερο και το στομάχι.
Θεραπεία για διαφραγματοκήλη σε γάτες
Οι συγγενείς διαφραγματοκήλες μπορούν να χειρουργηθούν ή όχι ανάλογα με το αν προκαλούν συμπτώματα ή/και οργανική δυσλειτουργία στη γάτα. Από την άλλη, στις τραυματικές διαφραγματοκήλες, ο μόνος τρόπος επίλυσης των συμπτωμάτων είναι η επανορθωτική χειρουργική του διαφράγματος.
Χειρουργική και μετεγχειρητική περίοδος διαφραγματοκήλης σε γάτες
Για να πραγματοποιηθεί αυτή η χειρουργική επέμβαση, απαιτείται καταστολή και γενική αναισθησία, η οποία δεν ενδείκνυται όταν οι γάτες έχουν μεγάλη αποζημίωση μετά το τραύμα, καθώς μπορεί να επιδεινωθούν, αυξάνοντας τον κίνδυνο. Για το λόγο αυτό, το πρώτο βήμα είναι η σταθεροποίηση της γάτας με οξυγονοθεραπεία, θωρακοτομή για την αφαίρεση υγρού ή αέρα από τον υπεζωκοτικό χώρο και ιατρική θεραπεία.
Η επέμβαση στοχεύει στην ανοικοδόμηση του διαφράγματος και την επαναφορά των σπλάχνων με κήλη στην κανονική τους θέση μέσα στην κοιλιακή κοιλότητα. Μετά από αυτό, οι γάτες πρέπει να νοσηλεύονται για σύντομο χρονικό διάστημα και να λαμβάνουν φάρμακα για τον έλεγχο του πόνου και της φλεγμονής. Αν και υπάρχουν ανακτήσιμες επιπλοκές, όπως πνευμοθώρακας ή πνευμονικό οίδημα, γενικά οι γάτες που χειρουργούνται για διαφραγματοκήλη έχουν υψηλό ποσοστό επιτυχίας και η ανάκαμψη είναι ταχεία
