Η υιοθεσία είναι μια πράξη καθαρής αγάπης που δίνει μια νέα ευκαιρία σε εκατομμύρια σκύλους και γάτες. Πρέπει όμως να αναλογιστούμε ότι τα εγκαταλελειμμένα ζώα ή τα ζώα που γεννιούνται στους δρόμους είναι ευάλωτα σε διάφορες ασθένειες που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την ευημερία τους. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικό να τους παρέχουμε επαρκή προληπτική ιατρική από τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους.
Τι είναι ο ραγοειδές χιτώνας και ποιες οι λειτουργίες του;
Η ραγοειδική οδός (ή ραγοειδές) είναι ένα είδος αγγειακό πέπλοπου αντιπροσωπεύει το κύριο προστατευτικό φράγμα του ματιού. Ανάμεσα στις λειτουργίες του ξεχωρίζει η συμμετοχή στην παραγωγή υδατοειδούς υγρού, υπεύθυνος για τη λίπανση του βολβού του ματιού. Η δομή του περιλαμβάνει ένα οπίσθιο τμήμα, που σχηματίζεται από τα χοριοειδή, και ένα πρόσθιο τμήμα που περιλαμβάνει τα ακτινωτά σώματα και την ίριδα. Με αυτόν τον τρόπο, σχηματίζει ένα ανοσολογικό φράγμα για την προστασία των κύριων εσωτερικών συστατικών του ματιού.
Χάρη στην λεπτή αγγειακή του δομή, ο ραγοειδές χιτώνας γίνεται πολύ ευάλωτος σε παθολογικούς παράγοντες εντός και εκτός του σώματος. Όταν επηρεάζεται η ραγοειδική οδός, συνήθως περιλαμβάνει δυσλειτουργίες στην ανοσία του ματιού, που μπορεί να προκαλέσει μερική ή πλήρη απώλεια της οπτικής ικανότητας.
Ραγοειδίτιδα σε γάτες: ορισμός και τύποι
Ο όρος "ραγοειδίτιδα" χρησιμοποιείται από την Κτηνιατρική για να προσδιορίσει διαφορετικές φλεγμονώδεις διεργασίες που επηρεάζουν τον ραγοειδές χιτώνα και τους κυνόδοντες. Ανάλογα με την προσβεβλημένη οφθαλμική περιοχή, έχουμε τους παρακάτω τύπους ραγοειδίτιδας:
- Πρόσθια ραγοειδίτιδα: προσβάλλει κυρίως την ίριδα και/ή τα ακτινωτά σώματα.
- Ενδιάμεση ραγοειδίτιδα: Εμπλέκει κυρίως το οπίσθιο τμήμα των ακτινωτών σωμάτων.
- Οπίσθια ραγοειδίτιδα: αναπτύσσεται κυρίως στα χοριοειδή.
Καθώς τα όρια μεταξύ των συστατικών της ραγοειδούς οδού είναι διάχυτα, είναι σύνηθες φαινόμενο η φλεγμονή να εξαπλώνεται και να επηρεάζει διαφορετικές δομές ραγοειδούς από κοινού. Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, η ραγοειδίτιδα στις γάτες μπορεί να φτάσει στον αμφιβληστροειδή και να οδηγήσει το ζώο σε τύφλωση Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με την πάθηση στους κυνόδοντες, μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο μας σχετικά με την ραγοειδίτιδα σε σκύλους.
Αιτίες που σχετίζονται με ραγοειδίτιδα των αιλουροειδών
Όπως αναφέραμε προηγουμένως, η ραγοειδίτιδα στις γάτες σχετίζεται με ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες. Στη συνέχεια, επισημαίνουμε τις κύριες αιτίες αυτής της παθολογίας στα οικόσιτα αιλουροειδή:
Ενδογενείς αιτίες
Περίπου το 70% των περιπτώσεων ραγοειδίτιδας στις γάτες προκαλούνται από σοβαρές συστηματικές παθολογίες, όπως:
- FeLV (Ιός λευχαιμίας της γάτας)
- FIV (Ιός ανοσοανεπάρκειας αιλουροειδών ή "AIDS της γάτας")
- FIP (ιός λοιμώδους περιτονίτιδας αιλουροειδών)
- Συστημικές μυκητιάσεις
- Συστηματική τοξοπλάσμωση
Πολλές διαγνώσεις ραγοειδίτιδας έγιναν σε γάτες με ενδοφθάλμιους όγκους, κυρίως σε περιπτώσεις μελανώματος ίριδας. Η υψηλή αρτηριακή πίεση εμφανίζεται επίσης ως παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη ραγοειδίτιδας, θρόμβωσης και ενδοφθάλμιας αιμορραγίας.
Εξωγενή αίτια
Οι εξωγενείς αιτίες της ραγοειδίτιδας των αιλουροειδών σχετίζονται σχεδόν πάντα με οδομαχίες, ατυχήματα ή τραύματα Πληγές, τρυπήματα, κοψίματα και μώλωπες που προκύπτουν από αυτά τα φαινόμενα μπορούν να ευνοήσουν την εμφάνιση ραγοειδίτιδας.
Συμπτώματα ραγοειδίτιδας σε γάτες
Τα πρώτα συμπτώματα της ραγοειδίτιδας της γάτας θεωρούνται ομοιογενή και σιωπηλά. Για το λόγο αυτό, συχνά δύσκολα αναγνωρίζονται έγκαιρα, αφού πρόκειται για οπτικές δυσκολίες ή διαταραχές της οφθαλμολογικής οδού. Μια γάτα που πάσχει από ραγοειδίτιδα συνήθως παρουσιάζει:
- Οφθαλμική υπόταση
- Μίωση (σύσπαση των κόρης)
- Ανάσυρση του βολβού του ματιού
- Φωτοφοβία
- Υπερβολικό σκίσιμο
- Πόνος
- Υπερευαισθησία στην περιοχή των ματιών
Επιπλέον, μπορείτε να αναπτύξετε δευτερογενείς ασθένειες όπως καταρράκτης, γλαύκωμα και αποκόλληση αμφιβληστροειδούς.
Μια πολύ χαρακτηριστική πτυχή των ματιών που επηρεάζονται από ραγοειδίτιδα είναι το φαινόμενο γνωστό ως Tyndall. Η παθολογία προκαλεί τη συσσώρευση ερυθροκυττάρων, λευκοκυττάρων και πρωτεϊνών στο υδατοειδές υγρό, δημιουργώντας θολότητα στο πρόσθιο τμήμα του βολβού του ματιού. Όταν υποβάλλονται στην πρόσκρουση του φωτός, αυτά τα σωματίδια αντανακλούν συνεχώς και μπορούν να αποκαλύψουν κηλίδες στον βολβό του ματιού.
Θεραπεία ραγοειδίτιδας αιλουροειδών
Η ειδική θεραπεία της ραγοειδίτιδας των αιλουροειδών θα εξαρτηθεί από την αναγνώριση της αιτίας της παθολογίας σε κάθε ζώο. Ο κτηνίατρος θα προχωρήσει κατάλληλα για να καταλήξει σε διαφορική διάγνωση και στη συνέχεια μπορεί να συνταγογραφήσει κατάλληλα φάρμακα για την εξάλειψη ή τον έλεγχο της εξέλιξης των παθογόνων παραγόντων.
Κανονικά, οφθαλμικές σταγόνες με αντιφλεγμονώδη κορτικοστεροειδή και μη κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και την πρόληψη της εξέλιξης της ραγοειδίτιδας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, συνιστώνται επίσης ενέσεις μεθυλπρεδνιζολόνης που χορηγούνται κάτω από τον συνδετικό ιστό. Εάν το ζώο πονάει μέτριο, μπορεί να συνιστάται αναλγητικά για τη βελτίωση της ευεξίας του. Εάν η γάτα έχει υποστεί τραύμα και διατρήσεις, θα είναι πιθανώς απαραίτητη χειρουργική επέμβαση συνοδευόμενη από ελεγχόμενη χορήγηση αντιβιοτικών.
Αξίζει να θυμάστε ότι τα άρθρα AnimalWised προορίζονται για ενημερωτικούς σκοπούς και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν την εξειδικευμένη φροντίδα. Ο κτηνίατρος είναι ο μόνος ειδικευμένος επαγγελματίας που κάνει διάγνωση και προτείνει την κατάλληλη θεραπεία για τα κατοικίδια ζώα μας.
