Οι χελώνες είναι ζώα που παραδοσιακά ταξινομούνται στην κατηγορία Reptilia και στην τάξη των Testudines. Η εμφάνισή τους είναι αδιαμφισβήτητη, αφού η παρουσία του κελύφους, από το οποίο βγαίνουν το κεφάλι και τα άκρα τους, τους επιτρέπει να αναγνωρίζονται εύκολα.
Υπάρχουν είδη θαλάσσιων, χερσαίων ή γλυκών υδάτων, ωστόσο, γενικά, όλα γεννιούνται στη στεριά. Σε σχέση με αυτά τα σπονδυλωτά, υπάρχουν διάφορες περίεργες πτυχές και σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θέλουμε να σας μιλήσουμε για ένα συγκεκριμένα, που σχετίζεται με τα δόντια. Έτσι, αν έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν οι χελώνες έχουν δόντια ή όχι , σας προσκαλούμε να συνεχίσετε να διαβάζετε για να μάθετε.
Οι χελώνες έχουν δόντια;
Υπάρχουν χελώνες γλυκού νερού και θαλάσσιες και, από τις τελευταίες, συναντάμε διάφορα είδη με ευρεία εξάπλωση σε διαφορετικούς ωκεανούς. Μερικά από τα είδη θαλάσσιων χελωνών που μπορούμε να αναφέρουμε είναι:
- πράσινη χελώνα (Chelonia Mydas)
- χελώνα χελώνα γεράκι (Eretmochelys imbricate)
- θαλάσσια χελώνα καρέτα καρέτα (Caretta caretta)
- Δερμάτινη θαλάσσια χελώνα (Dermochelys coriacea)
- Η θαλάσσια χελώνα Ridley του Kemp (Lepidochelys kempii)
Όσον αφορά ορισμένα είδη χελωνών του γλυκού ή ημιυδρόβιου νερού, βρίσκουμε:
- Χελώνα ολίσθησης Φλόριντα (Trachemys scripta)
- χελώνα με μύτη χοίρου (Carettochelys insculpta)
- κηλιδωτή χελώνα (Clemmys guttata)
- μοσχοβελώνα (Sternotherus carinatus)
Αν και οι χελώνες έχουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά που τις κάνουν εμφανώς όμοιες, από την άλλη πλευρά, κάθε ομάδα έχει ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, και ένα από αυτά είναι το σχήμα του κεφαλιού και ιδιαίτερα του στόματος ή του ρύγχους, που σε ορισμένες περιπτώσεις μοιάζει με αγκυλωτό ράμφος, όπως αυτό ορισμένων πτηνών, και σε άλλες μπορεί να είναι πιο στρογγυλεμένο.
Τώρα, ας απαντήσουμε στην ερώτηση, έχουν δόντια οι χελώνες; Υπάρχει ένα ιδιόμορφο χαρακτηριστικό που μοιράζονται αυτά τα σπονδυλωτά, και αυτό είναι ότι οι υδάτινες χελώνες δεν έχουν δόντια Ωστόσο, σε ορισμένα είδη, στον ουρανίσκο και γύρω από τη γνάθο υπάρχει η παρουσία κάποιων δομών γνωστών ως στοματικών θηλωμάτων που εκτείνονται προς τον οισοφάγο, είναι αρκετά κοφτερό και από κερατίνη. Έχουμε ένα παράδειγμα αυτού του τύπου στη δερμάτινη χελώνα, η οποία έχει αυτά τα αιχμηρά σχήματα στο στόμα της. Δαγκώνουν λοιπόν οι χελώνες; Έχοντας αυτές τις δομές, ένα είδος όπως αυτό που αναφέρθηκε δεν έχει ισχυρό δάγκωμα, αλλά ξεπερνά αυτό το εμπόδιο χρησιμοποιώντας τα θηλώματα για να δαγκώσει την τροφή, οπότε ναι, οι χελώνες δαγκώνουν. Σε άλλες περιπτώσεις, υπάρχει ένα οδοντωτό σχήμα στη γνάθο, αλλά δεν αντιστοιχεί πραγματικά σε οδοντικές δομές.
Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε το εσωτερικό στόμα μιας θαλάσσιας χελώνας και συγκεκριμένα αυτό της προαναφερθείσας δερμάτινης θαλάσσιας χελώνας.
Έχουν δόντια οι χελώνες της ξηράς;
Εκτός από τα υδρόβια και ημιυδάτινα είδη, συναντάμε και τις χελώνες. Μερικά παραδείγματα αυτών των ζώων είναι:
- θαλάσσια χελώνα Μαρόκοι (Chelonoidis carbonaria)
- κοινή χελώνα κουτιού (Terrapene carolina)
- Μεσογειακή χελώνα (Testudo hermanni)
- Ρυθμιστικό Florida (Gopherus polyphemus)
- Γιγάντια χελώνα Σαντιάγο (Χελωνοΐδης δαρβίνη)
Οι χελώνες της ξηράς επίσης δεν έχουν δόντια και σε μικρότερο βαθμό αναπτύσσουν θηλώματα ή δομές κερατίνης που χαρακτηρίζουν διάφορα θαλάσσια είδη. Η δύναμη του δαγκώματος των χελωνών ποικίλλει από το ένα είδος στο άλλο, αλλά, γενικά, είναι αρκετά ισχυρή ώστε να μπορεί να πάρει την τροφή τους.
Πώς κόβουν οι χελώνες την τροφή;
Ο τύπος τροφοδοσίας των χελωνών εξαρτάται κυρίως από το είδος, επομένως, συναντάμε τόσο σαρκοφάγα, παμφάγα και φυτοφάγα χελώνες. Με αυτή την έννοια, ανάλογα με το είδος της τροφής που καταναλώνει το ζώο, θα δαγκώσει και θα κόψει το θήραμα ή το φυτό με συγκεκριμένο τρόπο. Αυτά τα ζώα έχουν ρύγχος που μοιάζει με ράμφος, μερικά σε σχήμα αγκίστρου από άλλα, αλλά τα σαγόνια μπορεί να είναι επικαλυμμένα με κερατίνη για να παρέχουν ένα σκληρό στόμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν οδοντωτές άκρες για να διευκολύνεται το κόψιμο του φαγητού ή η χρήση αιχμηρών θηλών που βοηθούν να πιάσουν και να επεξεργαστούν οτιδήποτε καταναλώνουν.
Στη συνέχεια, ας μάθουμε για ορισμένα παραδείγματα σχετικά με το δάγκωμα και τον τρόπο κοπής της τροφής ορισμένων χελωνών:
- Οι πράσινες χελώνες (Chelonia Mydas), όταν είναι νεαρές, τρέφονται με ζώα καθώς και με φύκια και φυτά. Ωστόσο, καθώς μεγαλώνουν επικεντρώνονται σε μια κυρίως φυτοφάγη διατροφή. Για να ξεριζώσουν τη βλάστηση ή τα φύκια χρησιμοποιούν το στόμα τους, που είναι δυνατό και έχει κοντό, μη αγκιστρωμένο ράμφος. Επιπλέον, αν και δεν έχουν δόντια, η άκρη της γνάθου έχει ένα οδοντωτό χαρακτηριστικό, που αναμφίβολα τους διευκολύνει να πιάσουν και να αποσπάσουν την τροφή για να την καταναλώσουν.
- Μια άλλη μορφή σίτισης στα Testudines είναι αυτή που πραγματοποιείται από την δερματοχελώνα (Dermochelys coriacea), η οποία δεν έχει την ικανότητα να δυνατό δάγκωμα, αλλά είναι σαρκοφάγο ζώο που τρέφεται κυρίως με μέδουσες. Για να το κάνει αυτό, χρησιμοποιεί τις ακανθώδεις δομές του από κερατίνη, με τις οποίες πιάνει και επεξεργάζεται το ζώο μόλις βρεθεί μέσα στο στόμα του. Αυτά επίσης εμποδίζουν το ζώο να διαφύγει.
Σε αυτό το άρθρο μπορέσαμε να μάθουμε ότι οι χελώνες δεν έχουν δόντια, αλλά αυτό δεν τις περιορίζει καθόλου στο να μπορούν να τρέφονται με τον κατάλληλο τρόπο και, ανάλογα με το είδος, να τρώνε ένα συγκεκριμένο είδος τροφής. Ένα περίεργο γεγονός είναι ότι, παρά την έλλειψη οδοντικών δομών, αρκετά είδη χελωνών, για παράδειγμα, είναι ικανά να καταβροχθίσουν ένα φρούτο γρήγορα και με ακρίβεια, κάτι που αναμφίβολα προκαλεί έκπληξη λόγω της ευκινησίας που μπορεί να παρατηρηθεί ενώ τρέφεται.
Οι χελώνες δαγκώνουν ανθρώπους;
Από την άλλη πλευρά, είναι σύνηθες να αναρωτιόμαστε αν οι χελώνες μπορούν να δαγκώσουν ανθρώπινα όντα. Από αυτή την άποψη μπορούμε να πούμε ότι, σε σύγκριση με άλλα ερπετά, γενικά, οι χελώνες δεν έχουν την ίδια δύναμη δαγκώματος, αλλά υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις που μπορεί να προκαλέσουν κάποιο τραυματισμό σε ένα άτομο. Ένα παράδειγμα που πρέπει να αναφέρουμε είναι η χελώνα αλιγάτορας (Macrochelys temminckii), η οποία έχει ένα ισχυρό δάγκωμα ικανό να προκαλέσει ζημιά σε έναν άνθρωπο που δεν είναι προσεκτικός. Ένα άλλο είδος με πολύ δυνατό δάγκωμα είναι το Mesoclemmys dahli, το οποίο τρέφεται ακόμη και με άλλα ζώα με κοχύλια ή κοχύλια.
