Φλεγμονή του λεπτού εντέρου ή εντερίτιδα μπορεί να επηρεάσει τα μικρά μας αιλουροειδών. Οι περισσότερες από τις εντερίτιδα που επηρεάζουν τις γάτες είναι παρασιτικές, βακτηριακές ή ιογενείς , επομένως ο εμβολιασμός και η αποπαρασίτωση είναι το κλειδί για την αποφυγή αυτής της παθολογίας. Η εντερίτιδα στις γάτες μπορεί να προκαλέσει γαστρεντερικά συμπτώματα εάν επηρεαστεί και το στομάχι, όπως έμετος και διάρροια. Μερικές φορές, συνοδεύεται από πυρετό, ανορεξία, κοιλιακό άλγος, αναιμία, μειωμένη άμυνα και αιματηρή διάρροια.
Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας για να μάθετε περισσότερα σχετικά με την εντερίτιδα σε γάτες, τους τύπους, τα συμπτώματα και τις θεραπείες που πρέπει να εφαρμόζονται σύμφωνα με τους παράγοντες ή την παθολογία που επηρεάζει το αιλουροειδές σας.
Τι είναι και τι προκαλεί εντερίτιδα στις γάτες;
Η
Εντερίτιδα αναφέρεται σε φλεγμονή του λεπτού εντέρου (δωδεκαδάκτυλο, νήστιδα και ειλεός). Σε πολλές περιπτώσεις προσβάλλεται και το στομάχι, στην περίπτωση αυτή ονομάζεται γαστρεντερίτιδα.
Σε πολλές περιπτώσεις, η αιτία είναι ότι η γάτα τρώει ή πίνει κάτι μολυσμένο, σε κακή κατάσταση ή καταπίνει ένα ξένο σώμα, συχνά από τα σκουπίδια. Το τελευταίο στις γάτες συνήθως δεν είναι τόσο συχνό γιατί είναι πιο επιλεκτικές. Άλλες αιτίες εντερίτιδας ή γαστρεντερίτιδας σε γάτες είναι:
- Κοκκίδια (Isospora spp.).
- Πρωτόζωα (Giardia spp., Tritrichomonas fetus, Toxoplasma gondii ή Cryptosporidium parvum).
- Παρσιτικά σκουλήκια (Toxocara cati, Toxascaris leonina, Dipylidium caninum, Ancylostoma tubaeformae).
- Εντεροπαθογόνα βακτήρια (Campylobacter jejuni, Salmonella, Escherichia coli και Clostridium).
- Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD).
- Τροφική υπερευαισθησία.
- Δηλητηρίαση φυτών.
- Ιός Πανλευκοπενίας της γάτας (λοιμώδης εντερίτιδα της γάτας).
- Εντερικός κορονοϊός αιλουροειδών.
Συμπτώματα εντερίτιδας σε γάτες
Τα συμπτώματα της εντερίτιδας στις γάτες μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με την αιτία της φλεγμονής του εντέρου.
Τροφική δηλητηρίαση Συμπτώματα εντερίτιδας
Σε περιπτώσεις οξείας εντερίτιδας ή γαστρεντερίτιδας λόγω κατάποσης μολυσμένων τροφών ή νερού ή ξένων σωμάτων, τα κύρια συμπτώματα είναι:
- Οξύς έμετος και/ή διάρροια που μπορεί να είναι υδαρής, επείγουσα και αιματηρή.
- Ανορεξία.
- Λήθαργος.
- Ήπιος πόνος στην κοιλιά.
Συμπτώματα εντερίτιδας κοκκιδίωσης
Η κοκκιδίωση των ισοσπορίων δεν προκαλεί συμπτώματα σε ενήλικες γάτες, αλλά σε νεαρά άτομα προκαλεί εντερίτιδα με κλινικά σημεία όπως:
- Υδατική διάρροια.
- Έμετος.
- Απώλεια όρεξης.
- Δυσφορία.
- Αφυδάτωση.
- Αδυναμία.
Συμπτώματα εντερίτιδας από πανλευκοπενία αιλουροειδών
Ο ιός της πανλευκοπενίας της γάτας προκαλεί σοβαρή εντερίτιδα με:
- Μείωση των λευκών αιμοσφαιρίων.
- Πυρετός.
- Κατάθλιψη.
- Ανορεξία
- Σοβαρός εμετός.
- Αιματηρή διάρροια.
Ο εντερικός κορωνοϊός αιλουροειδών συνήθως προκαλεί ήπια, αυτοπεριοριζόμενη διάρροια στα γατάκια. Το πρόβλημα είναι όταν αυτός ο ιός μεταλλάσσεται και παράγει την καταστροφική μολυσματική περιτονίτιδα των αιλουροειδών.
Συμπτώματα εντερίτιδας από πρωτόζωα
Σε περιπτώσεις εντερίτιδας που προκαλείται από πρωτόζωα…:
- Στη γιαρδίαση, αν και πολλές είναι ασυμπτωματικές, σε άλλες μπορεί να εμφανιστούν εξαιρετικά μεταβλητά κλινικά σημεία, από οξεία, δύσοσμη διάρροια με βλέννα σε διάρροια με εναλλασσόμενες κανονικές κενώσεις, με απώλεια βάρους και σποραδικούς εμετούς.
- Σε περιπτώσεις Tritrichomonas fetus, το τελευταίο τμήμα του λεπτού εντέρου συνήθως προσβάλλεται μαζί με το κόλον. Οι γάτες έχουν χρόνια διάρροια του παχέος εντέρου που δεν σταματά με κοινές αντιδιαρροϊκές ή αντιβιοτικές θεραπείες και μπορεί να εξελιχθεί σε υδαρή, δύσοσμη διάρροια του λεπτού εντέρου.
- Οι λοιμώξεις από Cryptosporidium parvum δεν προκαλούν συνήθως διάρροια, όπως το Toxoplasma gondii, προκαλώντας συμπτώματα εντερίτιδας με έμετο και/ή διάρροια σε ορισμένες μικρές ή ανοσοκατεσταλμένα γατάκια.
Συμπτώματα εντερίτιδας λόγω άλλων ασθενειών ή παρασίτων
Ανάλογα με τη νόσο ή το παράσιτο, τα συμπτώματα μπορεί να είναι τα ακόλουθα:
- Παρσιτικά σκουλήκια: Τα παρασιτικά σκουλήκια συνήθως προκαλούν απώλεια βάρους, έμετο, διάρροια, θαμπή γούνα και κοιλιακή δυσφορία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση των αγκυλόστομων, αναιμία θα εμφανιστεί επίσης με ωχρούς βλεννογόνους και αίμα στα κόπρανα.
- Βακτήρια: Τα εντεροπαθογόνα βακτήρια προκαλούν οξεία ή χρόνια διάρροια στις γάτες, και είναι πολύ πιο σημαντικά σε νεαρές γάτες ή σε γάτες με ανοσοκαταστολή. Οι εντεροτοξίνες σε ορισμένες από αυτές μπορεί να επηρεάσουν άμεσα τον εντερικό ιστό ή να προάγουν την έκκριση υγρών και ηλεκτρολυτών αλληλεπιδρώντας με τους υποδοχείς του βλεννογόνου. Μπορούν επίσης να επηρεάσουν το παχύ έντερο προκαλώντας οξεία εντεροκολίτιδα με βλεννώδη κόπρανα, παρόρμηση για αφόδευση και αιμορραγία, μαζί με έμετο, πυρετό και ανορεξία.
- Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου: Ανορεξία, διάρροια και χρόνιος έμετος εμφανίζονται συχνά στη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου.
- Υπερευαισθησία στα τρόφιμα: Οι γάτες με υπερευαισθησία στα τρόφιμα μπορεί να επηρεαστούν τόσο από γαστρεντερικά σημεία όσο και από δερματικά σημεία με κνησμό και εξωτερική ωτίτιδα.
Διάγνωση εντερίτιδας σε γάτες
Για τη διάγνωση οξείας εντερίτιδας ή γαστρεντερίτιδας λόγω κατάποσης μολυσμένων τροφών ή νερού ή ξένων σωμάτων, η απουσία αιτίας για αυτά τα συμπτώματα και η ταχεία ανταπόκριση στη συμπτωματική θεραπεία. Για να το κάνετε αυτό, κάντε τα εξής:
- Ανάλυση και επίχρισμα κοπράνων: στη διάγνωση της παρασιτικής εντερίτιδας πρέπει να γίνει ανάλυση και επίχρισμα κοπράνων για τη διάγνωση του Tritrichomonas fetus και γιαρδίαση. Αυτή η τελευταία μόλυνση μπορεί να παρατηρηθεί με επίπλευση κοπράνων θειικού ψευδαργύρου.
- Καλλιέργεια κοπράνων: Στη βακτηριακή εντερίτιδα, η καλλιέργεια νωπών κοπράνων ή η κυτταρολογική εξέταση κοπράνων είναι χρήσιμη για τη διάγνωση των σπορίων Campylobacter jejuni ή Clostridium.
- Κοπρολογική ανάλυση: Η ανάλυση κοπράνων πραγματοποιείται για την ανίχνευση παρασιτικών ταινιών, ασκαρίδων και αγκυλόστομων.
- Αλλαγή διατροφής : Η διάγνωση της τροφικής υπερευαισθησίας γίνεται με το να ταΐζετε τη γάτα με μια δίαιτα υδρολυμένης ή νέας πρωτεΐνης για λίγο και να επιστρέψετε σε την προηγούμενη δίαιτα για επιβεβαίωση εάν επανέλθουν τα κλινικά σημεία.
- Βιοψία και υπερηχογράφημα: Για τη διάγνωση της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου, θα πρέπει να γίνει βιοψία εντέρου και υπερηχογράφημα.
- Ειδικές εξετάσεις: Πραγματοποιούνται ειδικές εξετάσεις για τη διάγνωση της ιογενούς εντερίτιδας λόγω του ιού της πανλευκοπενίας και του κορωνοϊού της γάτας.
Θεραπεία εντερίτιδας αιλουροειδών
Ανάλογα με την αιτία προέλευσης, οι θεραπείες για την εντερίτιδα στις γάτες θα αποτελούνται από:
- Υποστηρικτική θεραπεία: Η θεραπεία της οξείας εντερίτιδας ή γαστρεντερίτιδας λόγω κατάποσης μολυσμένων τροφών ή νερού ή ξένων σωμάτων συνίσταται σε θεραπευτική υποστήριξη μέχρι την κλινική τα σημάδια υποχωρούν με βάση το νερό και την εύπεπτη δίαιτα, τη θεραπεία με υγρά και τα αντιεμετικά.
- Αντιπαρασιτική θεραπεία: Η θεραπεία της γιαρδιάσης συνίσταται στην εφαρμογή αντιπαρασιτικής θεραπείας με μετρονιδαζόλη ή φενβενδαζόλη και στην απολύμανση του περιβάλλοντος με καθαρισμό και απολύμανση του περιβάλλοντος με ενώσεις τεταρτοταγούς αμμωνίου. Από την πλευρά τους, ως παρασιτικές λοιμώξεις από σκουλήκια αντιμετωπίζονται με διαφορετικούς τύπους αντιπαρασιτικών φαρμάκων ανάλογα με το αιτιολογικό παθογόνο.
- Σουλφαδιμεθοξίνη: Η κοκκιδίωση αντιμετωπίζεται με σουλφαδιμεθοξίνη.
- Αντιβιοτικά: Η θεραπεία για τη βακτηριακή εντερίτιδα θα συνίσταται στη χρήση αντιβιοτικών, σύμφωνα με τα αποτελέσματα του αντιβιογράμματος. Χρησιμοποιούνται μόνο εάν υπάρχουν πολύ σοβαρά συμπτώματα ή δεν σταματούν στην εντερίτιδα από σαλμονέλα, λόγω ανάπτυξης αντοχής στα αντιβιοτικά. Επίσης, η θεραπεία της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου συνίσταται στη χρήση αντιβιοτικών όπως η μετρονιδαζόλη και μια νέα δίαιτα για τουλάχιστον δύο εβδομάδες και τη χρήση φαρμάκων όπως η πρεδνιζολόνη εάν η νόσος είναι πιο σοβαρή ή δεν ανταποκρίνεται στα παραπάνω. Εάν δεν ανταποκρίνονται καλά σε αυτή τη θεραπεία, προστίθενται ανοσοκατασταλτικά όπως η χλωραμβουκίλη.
- Δίαιτα αποβολής: για τη θεραπεία της υπερευαισθησίας στα τρόφιμα, θα πρέπει να επιλεγεί μια δίαιτα αποβολής με υδρολυμένη ή νέα πρωτεΐνη.
Από την πλευρά της, η πανλευκοπενία των αιλουροειδών δεν έχει ειδική θεραπεία, επομένως, λόγω της υψηλής μεταδοτικότητάς της, η γάτα πρέπει να απομονωθεί και να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά ευρέως φάσματος και θεραπεία υγρών για την αφυδάτωση.
Πρόληψη της εντερίτιδας των αιλουροειδών
Ο καλύτερος τρόπος πρόληψης της ιογενούς και παρασιτικής εντερίτιδας είναι μέσω εμβολιασμός και αποπαρασίτωση, αντίστοιχα:
- Αποπαρασίτωση: η εσωτερική και η εξωτερική αποπαρασίτωση πρέπει να πραγματοποιείται τουλάχιστον τρεις φορές το χρόνο, είτε βγαίνουν έξω είτε όχι.
- Εμβολιασμός: Ο εμβολιασμός κατά της πανλευκοπενίας πραγματοποιείται μαζί με τον ιό του έρπη και τον καλυκοϊό, στο τριδύναμο ή τριπλό ιικό εμβόλιο της γάτας. Η πρώτη δόση πρέπει να εφαρμόζεται σε ηλικία 6-8 εβδομάδων, με επανεμβολιασμό κάθε τέσσερις εβδομάδες έως την εβδομάδα 16. Οι γάτες που διατρέχουν κίνδυνο θα πρέπει να επανεμβολιάζονται ετησίως και όσες δεν το παρουσιάζουν, κάθε τρία χρόνια.
Η δηλητηρίαση των φυτών μπορεί να προληφθεί αποτρέποντας την επαφή του αιλουροειδούς μας με οποιοδήποτε από τα φυτά που είναι τοξικά για τις γάτες.
Η μόλυνση των ζωοτροφών ή του νερού μπορεί επίσης να αποφευχθεί με τον συχνό καθαρισμό των δοχείων και την παροχή ποιοτικής τροφής, καθώς και με την πρόληψη από το να ψάξουν στα σκουπίδια ή να καταπιούν οποιοδήποτε ξένο σώμα.
Από την άλλη πλευρά, η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου και η τροφική υπερευαισθησία δεν μπορούν να προληφθούν, αλλά είναι δυνατό να μεταφερθεί το αιλουροειδές στον κτηνίατρο με την παρουσία οποιουδήποτε συμπτώματος ενδεικτικού εντερίτιδας όπως διάρροια, έμετος, ανορεξία και απώλεια βάρους, ώστε να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί το συντομότερο δυνατό.
