Το axolotl ή μεξικάνικο axolotl είναι ένα αμφίβιο που ανήκει στην οικογένεια Ambystomatidae, μια ομάδα γνωστή ως mole σαλαμάνδρες και στην τάξη Ambystoma. Μέσα στο τελευταίο υπάρχουν περισσότερα από 30 είδη, αλλά μπορούμε να βεβαιώσουμε ότι το μεξικανικό axolotl είναι το πιο αντιπροσωπευτικό της ομάδας για διάφορους λόγους.
Μεταξύ των πτυχών που ξεχωρίζουν είναι: ο ενδημισμός του, η ιδιαιτερότητα της ανάπτυξής του στα αμφίβια, οι τονικότητες, η πολιτιστική σχέση στο Μεξικό και η τρέχουσα κατάσταση διατήρησης. Όπως βλέπουμε, δεν είναι λίγες οι ιδιαιτερότητες που διαθέτει αυτό το ζώο. Εάν θέλετε να μάθετε λεπτομερώς τα χαρακτηριστικά της Μεξικάνικης σαλαμάνδρας,καθώς και πού ζει και τον βιότοπό της, συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το φύλλο πληροφοριών που παρουσιάζουμε στη σελίδα μας site.
Χαρακτηριστικά του μεξικανικού axolotl
Το κύριο χαρακτηριστικό του μεξικανικού axolotl είναι η διατήρηση των χαρακτηριστικών των προνυμφών ακόμα και στην ενήλικη ζωή, ένα βιολογικό φαινόμενο γνωστό ως νεοτενία. Με αυτή την έννοια, σε ένα ενήλικο axolotl, μπορούν να παρατηρηθούν κοινές δομές μιας προνύμφης, όπως το ραχιαίο πτερύγιο που καλύπτει σχεδόν ολόκληρο το σώμα και τρία ζεύγη βράγχων που προεξέχουν από τη βάση του κεφαλιού προς τα πίσω και μοιάζουν με φτερά. Όλα τα παραπάνω μπορούν να συνοψιστούν στο ότι αυτό το αμφίβιο δεν αναπτύσσει μεταμόρφωση, τοείναι μια ιδιαιτερότητα αυτών των ζώων.
Το μέσο μέγεθος του μεξικανικού axolotl είναι γενικά 15 cm, αν και μπορεί να μετρήσει περισσότερα, αλλά δεν υπερβαίνει το 30cm Τα πόδια είναι κοντά , τα μπροστινά έχουν τέσσερα δάχτυλα, ενώ τα πίσω έχουν πέντε και δεν αναπτύσσουν νύχια Το κεφάλι είναι και φαρδύ και στιβαρό, τα μάτια μικρά, χωρίς βλέφαρα. το σώμα επιμήκη και πεπλατυσμένο σε κάθε πλευρά. Το δέρμα είναι γενικά λείο, αν και μπορεί να έχει κάποιες τραχιές περιοχές που φαίνονται μόνο από κοντά.
Το άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του axolotl είναι ο χρωματισμός του, αφού στην άγρια φύση οι αποχρώσεις του είναι σκούρες, που φαίνονται ως μαύρο, γκρι, καφέ ή έντονο πράσινο Ωστόσο, αυτό το ζώο, χάρη στην έκφραση διαφόρων γονιδίων για το χρώμα και την επιλεκτική αναπαραγωγή, σε αιχμαλωσία μπορεί να δείξει μια ποικιλία ανόμοιων αποχρώσεων μεταξύ Ναι. Έτσι, μπορούμε να βρούμε μαύρο, αλμπίνο, ροζ αλμπίνο, λευκό αλμπίνο, χρυσό αλμπίνο και λευκοειδείς (ασπρόμαυρα) αξολότλες.
Οικότοπος της μεξικάνικης σαλαμάνδρας
Το μεξικανικό axolotl είχε προηγουμένως διανεμηθεί σε διάφορους βιότοπους στην κεντρική κοιλάδα του Μεξικού, αποτελούμενο από λίμνες και υγροτόπους Παρά το γεγονός ότι είναι είδος αμφίβιο, ζει αποκλειστικά σε υδάτινα σώματα Πού ζει το μεξικανικό axolotl; Επί του παρόντος, έχει μόνο ένα αρκετά μειωμένο εύρος κατανομής, που βρίσκεται μόνο σε τρία συγκεκριμένα σημεία: τα κανάλια Xochimilco (όπου το κλίμα είναι εύκρατο και υπουγρό), τη λίμνη Chalco και τη λίμνη Chapultepec.
Το μεξικάνικο axolotl απαιτεί ένα βιότοπο βαθέων υδάτων, είτε φυσικές λίμνες είτε τεχνητά κανάλια με άφθονη βλάστηση, το οποίο χρησιμοποιείται για αναπαραγωγή αλλά και πολλές φορές να καμουφλάρεται στους υδρόβιους βυθούς. Το οικοσύστημα για την ανάπτυξή του πρέπει να είναι σταθερό, τόσο στη σύσταση όσο και στη ροή του νερού. Η θολότητα, η συγκέντρωση οξυγόνου και η θερμοκρασία που δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 20 και 22 ή C είναι σημαντικές απαιτήσεις για την βιότοπος της μεξικάνικης σαλαμάνδρας. Έτσι, το axolotl είναι αυτοφυές και ενδημικό είδος της Ομοσπονδιακής Περιφέρειας του Μεξικού.
Μεξικάνικο τελωνείο Axolotl
Το μεξικάνικο axolotl είναι μοναχικών και άπιαστων συνηθειών, συναντιέται με άλλα άτομα σχεδόν αποκλειστικά για ζευγάρωμα. Περνά τον περισσότερο χρόνο του βυθισμένο στους θολό βυθούς, αφού αναπνέει με ανταλλαγή αερίων μέσω των βραγχίων που διατηρεί ακόμα και όταν είναι ενήλικος. Ωστόσο, καθώς έχει και μετρίως αναπτυγμένους πνευμονικούς σάκους, μπορεί τελικά να φτάσει στην επιφάνεια του νερού και να πάρει αέρα.
Αυτό το ζώο έχει στενή σχέση με τους κατοίκους του Μεξικού, όχι μόνο από επιστημονική άποψη, αφού είναι ιδιαίτερα μελετημένο λόγω των ιδιαιτεροτήτων του, αλλά και από πολιτισμική άποψη, έχει σημαντικό νόημα. Σε σχέση με το τελευταίο, είναι γνωστό και ως Axolotl που σημαίνει υδάτινο τέρας και συνδέεται με τις θεότητες του πολιτισμού της χώρας. Επιπλέον, είναι ένα είδος που ζει σε αιχμαλωσία πολύ συχνά.
Τάισμα του Μεξικανού axolotl
Τι τρώει το μεξικάνικο axolotl; Η μεξικάνικη σαλαμάνδρα είναι σαρκοφάγος, με ποικίλη διατροφή όταν βρίσκεται στην άγρια φύση. Με αυτή την έννοια, μπορεί να καταναλώσει μικρά ψάρια και κυρίως νεογέννητα όπως γυρίνους, έντομα, γαιοσκώληκες, μαλάκια και καρκινοειδή του γλυκού νερού. Όταν εκκολάπτονται, προτιμούν τα κωπέποδα, τους νεροψύλλους και τα rotifers.
Στην αιχμαλωσία η διατροφή τους ποικίλλει και τρέφονται με σκουλήκια, γρύλους, τενεμπρίους. Επίσης με κομμάτια κρέατος, κοτόπουλο, γαλοπούλα ή μοσχάρι και βιομηχανική τροφή για χελώνες.
Όταν ταΐζουν, ρουφούν το νερό και συγκρατούν το θήραμα με τα δόντια τους και μετά το καταπίνουν ολόκληρο. Μπορούν επίσης να εξασκήσουν κανιβαλισμό.
Αναπαραγωγή του μεξικανικού axolotl
Το μεξικάνικο axolotl ωριμάζει στο 1, 5 χρόνια περίπου και αναπαράγονται μόνο μία φορά το χρόνο μεταξύ των μηνών Δεκεμβρίου έως Φεβρουαρίου. Έχουν σεξουαλικό διμορφισμό, αφού τα αρσενικά διαφέρουν από τα θηλυκά έχοντας μεγαλύτερη κλόακα.
Σε αυτά τα ζώα υπάρχει μια φάση συμπάθειας, στην οποία μαζεύονται και κάνουν ένα είδος χορού. Στη συνέχεια, το αρσενικό απομακρύνεται λίγο από το θηλυκό και εκτελεί μια σειρά από προηγούμενες κινήσεις για να απελευθερώσει τελικά το σπερματοφόρο που θα συλλέξει το θηλυκό και θα το εισαγάγει στο σώμα του, έτσι ώστε γονιμοποίηση να συμβεί εσωτερικά
Μόλις γίνει η γονιμοποίηση, χρειάζονται περίπου 24 ώρες για να απελευθερώσει το θηλυκό έως και 1.500 αυγά, τα οποία θα γεννήσει σταδιακά κατά τη διάρκεια του πορεία λίγων ημερών. Αυτή η διαδικασία γίνεται με την τοποθέτηση των αυγών στα υδρόβια φυτά που υπάρχουν στον βιότοπο, έτσι ώστε να καμουφλάρονται και να προστατεύονται από τα αρπακτικά. Σε μια περίοδο μεταξύ 11 έως 15 ημερών, θα συμβεί η γέννηση των απογόνων.
Κατάσταση διατήρησης του μεξικανικού axolotl
Το μεξικανικό axolotl έχει κηρυχθεί ως Κρίσιμα Απειλούμενο από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN). Το μεξικανικό axolotl είναι τρομερά απειλούμενο είδος, οπότε αν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για τη σταθεροποίηση του πληθυσμού του, θα εξαφανιστεί στη φύση.
Η ρύπανση των υδάτων και η αποξήρανση αυτών των σωμάτων,είναι η κύρια αιτία της υποβάθμισης του οικοτόπου της μεξικανικής σαλαμάνδρας και συνεπώς της σημαντική μείωση του πληθυσμού του. Αν και το διεθνές εμπόριο του είδους για την εκτροφή του ως κατοικίδιου και η κατανάλωση του κρέατος φαίνεται να έχει σταματήσει, αυτοί είναι ακόμα λόγοι που το επηρεάζουν.
Υπάρχει ένα σχέδιο δράσης για το μεξικανικό axolotl που περιλαμβάνει τη συντήρηση πολλών διεθνών εκκολαπτηρίων, αν και αυτά επικεντρώνονται κυρίως στις μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε αυτό. Έχει συμπεριληφθεί στο Παράρτημα II της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας, αν και επί του παρόντος υπόκειται σε περιοδική αναθεώρηση. Από την άλλη, επειδή η κύρια αιτία του κινδύνου εξαφάνισής του είναι αλλοίωση οικοτόπου, υπάρχουν και κάποια εκπαιδευτικά σχέδια που συνδέονται με τον τουρισμό και τη φροντίδα της φύσης.
