Γνωρίζουμε τα μέλη του γένους Lynx ως λύγκες. Είναι μια ομάδα σαρκοφάγων θηλαστικών που ανήκουν στην οικογένεια των Felidae (Felidae). Σχετίζονται με λιοντάρια, κούγκαρ και γάτες, μεταξύ πολλών άλλων. Παρά τις ομοιότητές τους με άλλες γάτες, οι λύγκες έχουν μοναδικά και αναμφισβήτητα χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένης της κοντής ουράς τους και των «βουρτσών» που προεξέχουν από τα αυτιά τους.
Προς το παρόν, υπάρχουν μόνο τέσσερα είδη λύγκα. Αν και μπορεί να φαίνονται πολύ παρόμοια, αυτά τα ζώα έχουν αρκετές διαφορές, τόσο φυσικές όσο και οικολογικές. Θέλετε να τους γνωρίσετε σε βάθος; Μην χάσετε αυτό το άρθρο σχετικά με τους διαφορετικούς τύπους λύγκα: είδη, ονόματα και χαρακτηριστικά.
Γενικά χαρακτηριστικά των λύγκα
Πριν μάθουμε τους διαφορετικούς τύπους λύγκα, πρέπει να γνωρίζουμε πώς είναι ο λύγκας. Όλα τους είναι μεσαίου μεγέθους αιλουροειδή και χαρακτηρίζονται από την κοντή ουρά, μήκους μεταξύ 10 και 20 εκατοστών. Επίσης, τα αυτιά τους είναι ιδιαίτερα μακριά και μυτερά. Και τα δύο τελειώνουν σε όρθιο μαύρο λοφίο, ένα είδος «βούρτσας» πολύ χαρακτηριστικό για τους λύγκες, αν και εμφανίζεται και σε άλλους τύπους αιλουροειδών, όπως το καρακάλ (Caracal caracal).
Τα αυτιά και οι τούφες τους επιτρέπουν να συλλαμβάνουν ήχους σε μεγάλες αποστάσεις. Μαζί με το μακρόστενο, στριφτό και τέλεια καμουφλαρισμένο σώμα τους, αυτό το χαρακτηριστικό τους κάνει εξαιρετικούς κυνηγούς. Το αγαπημένο τους θήραμα είναι άλλα μεσαίου μεγέθους θηλαστικά, όπως τα κουνέλια, αν και ποικίλλουν πολύ σε κάθε είδος. Συνήθως βγαίνουν για κυνήγι το λυκόφως ή τη νύχτα. Το κάνουν μόνοι τους, αφού είναι ζώα μοναχικά και πολύ εδαφικά
Σε αντίθεση με άλλες γάτες, οι λύγκες είναι συνήθως μονογαμικοί. Έχουν επίσης μια ορισμένη τάση προς την πολυγυνία, δηλαδή ένα αρσενικό μπορεί να φυλάει την περιοχή πολλών θηλυκών. Αυτό αντανακλάται στον σεξουαλικό τους διμορφισμό, καθώς τα αρσενικά μπορεί να είναι έως και 30% μεγαλύτερα από τα θηλυκά. Και τα δύο φύλα μπορούν να ζήσουν από 10 έως 24 χρόνια, με το μεγαλύτερο είδος να είναι το μεγαλύτερο.
Bobcat (Lynx rufus)
Το Bobcat διανέμεται σε όλο τον Νότιο Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες και μεγάλο μέρος του ΜεξικούΠού μένει λοιπόν το bobcat; Μπορεί να καταλάβει διάφορους τύπους οικοσυστημάτων: δάση, θαμνώδεις σχηματισμοί, βοσκοτόπια και ακόμη και ερήμους. Ως εκ τούτου, είναι πολύ ευκαιριακά ζώα, και όταν πρόκειται για τη διατροφή τους. Το κύριο θήραμά τους είναι ο λαγός, αν και συνήθως τρώνε τρωκτικά, πτηνά, ποσούμ και ακόμη και μικρά οπληφόρα.
Αυτό το αιλουροειδές διαφέρει από τους άλλους τύπους λύγκα με την ουρά, λευκό στο κάτω μέροςκαι με μαύρες γραμμές στο επάνω μέρος. Συχνά συγχέεται με τον καναδικό λύγκα (Lynx canadensis), με τον οποίο μοιράζεται μέρος της επικράτειάς του. Ωστόσο, το bobcat έχει κοντές τούφες αυτιών , καθώς και πιο κοντά πόδια με μικρά πόδια.
Όσον αφορά τη γούνα του, το bobcat έχει ένα διάφορο χρώμα ανάλογα με την περιοχή. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να βρούμε άτομα καφέ, κιτρινωπό, μπεζ, κοκκινωπό, γκρι, ακόμη και αλμπίνο. Το μέγεθός τους ποικίλλει επίσης αρκετά. Τα άτομα από το βορρά είναι μεγαλύτερα από αυτά του νότου και μπορούν να ζυγίζουν έως και 20 κιλά.
Προς το παρόν, θεωρούνται δύο τύποι bobcats ή υποείδη:
- Lynx rufus rufus: Κατανέμεται σε όλες τις ανατολικές Μεγάλες Πεδιάδες της Βόρειας Αμερικής.
- Lynx rufus fasciatus: Ζει στις δυτικές Μεγάλες Πεδιάδες.
Καναδικός λύγκας (Lynx canadensis)
Ο καναδικός λύγκας κατοικεί στα βόρεια δάση του Καναδά, της Αλάσκας και των βόρειων Ηνωμένων Πολιτειών Μέσα σε αυτά τα δάση είναι σύνηθες να τα βλέπουμε σε ξέφωτα, θαμνώδεις περιοχές και βοσκοτόπια, όπου ζουν άφθονοι αμερικανικοί λαγοί (Lepus americanus). Είναι το κύριο θήραμά τους και αποτελεί μεταξύ 60 και 97% της διατροφής τους. Το συμπληρώνει με πτηνά και τρωκτικά, κυρίως σκίουρους.
Πρόκειται για έναν λύγκα χαμηλού βάρους, που ζυγίζει μόνο 12 κιλά. Από τα χαρακτηριστικά του ξεχωρίζουν τα πίσω του πόδια, τα οποία είναι πολύ μακρύτερα από τα μπροστινά, οπότε η πλάτη του ανεβαίνει από μπροστά προς τα πίσω. Η γούνα του είναι πιο πυκνή από αυτή της γάτας, με την οποία ζει σε ορισμένες περιοχές. Έχει επίσης σημαντικά μεγαλύτερα πόδια και άφθονη τρίχα ανάμεσα στα μαξιλαράκια. Τα πόδια του λειτουργούν σαν χιονοπέδιλα, ώστε να μπορεί να κυκλοφορεί εύκολα όταν είναι βαθιά.
Όπως στην προηγούμενη περίπτωση, η γούνα του λύγκα του Καναδά μπορεί να έχει διάφορες αποχρώσεις, συνήθως κοκκινωπό καφέ ή γκριζοκαφέ Είναι σπάνια λευκίτης. Μπορεί επίσης να έχει σκούρες κηλίδες, αν και είναι λιγότερο αισθητές από ό,τι σε άλλους τύπους λύγκα. Στα αυτιά του ξεχωρίζει η μαύρη άκρη, η οποία συνεχίζεται με μακριά τούφα. Η ουρά του καταλήγει σε μαύρη άκρη και είναι ίδια πάνω και κάτω.
Eurasian lynx (Lynx lynx)
Ο ευρασιατικός λύγκας ή βόριος λύγκας κατανέμεται σε τμήματα της Ευρώπης, της Ασίας και της Μέσης Ανατολής Ζει κανονικά σε δάση, αν και μπορεί να βρεθεί σε θαμνώδεις περιοχές ακόμη και σε στέπες. Σε αυτά τα μέρη, το τρέφεται με μεσαίου μεγέθους οπληφόρα, όπως ζαρκάδι, αίγαγρο ή τάρανδο. Αποτελούν περίπου το 80% της διατροφής τους, αλλά, όταν είναι λιγοστά, μπορούν να φάνε λαγούς, αγριογούρουνα, πουλιά, ακόμα και αλεπούδες.
Η εξειδίκευσή του στο κυνήγι οπληφόρων είναι δυνατή επειδή αυτό το αιλουροειδές είναι το μεγαλύτερο από όλα τα είδη λύγκα Μπορεί να ζυγίζει 25 κιλά και να έχει μέγεθος 1,2 μέτρα σε μήκος. Η ουρά του είναι επίσης μεγαλύτερη από ό,τι σε άλλα είδη, με καταγεγραμμένο μέγιστο 23 εκατοστά. Επιπλέον, έχει φαρδιά πόδια, τα οποία καλύπτονται με περισσότερα μαλλιά τον χειμώνα. Με αυτόν τον τρόπο αυξάνουν την επιφάνεια τους και λειτουργούν σαν χιονοπέδιλα.
Όσον αφορά τη γούνα του Βόρειου λύγκα, μπορεί να είναι κοκκινωπή, γκρίζα ή ακόμα και κιτρινωπή, με λευκό στήθος και κοιλιά. Συνήθως καλύπτεται από στρογγυλεμένες σκούρες κηλίδες, αν και μπορεί να απουσιάζει εντελώς.
Τέλος, πρέπει να επισημάνουμε ότι οι πληθυσμοί του ευρασιατικού λύγκα είναι πολύ κατακερματισμένοι, τόσο πολύ που σήμερα αναγνωρίζονται 6 υποείδη:
- Βόρειος λύγκας (Lynx lynx lynx): βόρεια Ευρώπη και δυτική Σιβηρία.
- Βαλκανικός λύγκας (Lynx lynx balcanicus): τα Βαλκάνια.
- Καρπάθιος λύγκας (Lynx lynx carpathicus): κεντρική και ανατολική Ευρώπη.
- Caucasian Lynx (Lynx lynx dinniki): ο Καύκασος, η Τουρκία, το Ιράν και το Ιράκ.
- Τουρκεστανικός λύγκας (Lynx lynx isabellinus): Κεντρική Ασία.
- Σιβηρικός λύγκας (Lynx lynx wrangeli): ανατολική Ρωσία και Κίνα.
Ιβηρικός λύγκας (Lynx pardinus)
Ο ιβηρικός λύγκας είναι ενδημικός στην Ιβηρική χερσόνησο Στις αρχές του 20ου αιώνα, αυτό το αιλουροειδές ήταν πολύ άφθονο σε μεγάλο μέρος της Ισπανίας και την Πορτογαλία. Ωστόσο, σήμερα το κινδυνεύει με εξαφάνιση Αν και έχουν εισαχθεί σε άλλα μέρη, υπάρχουν μόνο δύο σταθεροί πληθυσμοί: ο ένας στη Doñana και ο άλλος στη Σιέρα Μορένα (Ανδαλουσία). Έτσι, αν αναρωτιέστε πού ζει ο ιβηρικός λύγκας, εδώ είναι η απάντηση. Σε αυτά τα μέρη το οικοσύστημά τους εξακολουθεί να διατηρείται: μεγάλοι θαμνώδεις σχηματισμοί στους οποίους αφθονούν κουνέλια.
Το ευρωπαϊκό κουνέλι (Oryctolagus cuniculus) αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 80% της διατροφής του, επομένως ο ιβηρικός λύγκας εξαρτάται εξ ολοκλήρου από την ύπαρξή του για να επιβιώσει. Η στρατηγική τους για το κυνήγι είναι η καταδίωξη. Κρύβεται στους θάμνους και μετά τρέχει λίγα μέτρα προς το θήραμά του. Έχει υψηλή απόδοση χάρη στο μικρό του μέγεθος, με μέγιστο βάρος 13 κιλά στα αρσενικά. Ολόκληρο το σώμα του καλύπτεται με ένα καφέ ή καστανόξανθο τρίχωμα, με έντονα μεταβλητά σκούρα στίγματα.
Όσον αφορά το κεφάλι του, είναι αρκετά μικρό, όπως και στους υπόλοιπους τύπους λύγκα. Και στις δύο πλευρές του προσώπου του, έχει ασπρόμαυρες κλειδαριές που σχηματίζουν μια πολύ αισθητή γενειάδα. Ανάμεσά τους είναι μερικά όμορφα κιτρινοπράσινα μάτια, που περιβάλλονται από μια μαύρη γραμμή. Η ουρά του έχει μήκος περίπου 14 εκατοστά και καταλήγει σε μαύρη άκρη.
Τώρα που γνωρίζετε τα χαρακτηριστικά των λύγκα, τους τύπους που υπάρχουν και την κατανομή τους, μη διστάσετε να συνεχίσετε να επεκτείνετε τις γνώσεις σας με αυτά τα άλλα άρθρα:
- Τύποι τίγρεων
- Τύποι λιονταριών
