Για να πούμε την αλήθεια, ο αιγυπτιακός θεός γάτας είναι στην πραγματικότητα γάτα και είναι η Αιγυπτιακή θεά Bastet ή Μπαστ, προστάτης του ανθρώπου και σπίτι, και θεά της ευτυχίας και της αρμονίας. Αυτή η αιγυπτιακή θεότητα είχε τον λατρευτικό του ναό στην πόλη Bubastis, στην ανατολική περιοχή του Δέλτα του Νείλου, και εκεί βρέθηκε ένα πλήθος μουμιοποιημένων αιλουροειδών σε τάφους που του ταιριάζουν επειδή θεωρούνταν μετενσαρκώσεις του Bastet στη Γη. μπορούσαν να ζήσουν στους ναούς, ήταν ιερές γάτες και όταν πέθαιναν τις μουμιοποιούσαν σαν να ήταν φαραώ ή Αιγύπτιος ευγενής.
Αν θέλετε να μάθετε ποιο είναι το όνομα του αιγυπτιακού θεού γάτας στην πραγματικότητα, πώς η αιγυπτιακή θεά λέαινα έγινε η αιγυπτιακή θεά γάτας και πώς θεωρούνταν οι γάτες στην Αρχαία Αίγυπτο, συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας και λύστε όλες σας τις αμφιβολίες.
Ο μύθος του Σεϊμέτ, της θεάς λέαινας
Όπως σε όλες τις θρησκείες, υπάρχει μια σειρά από μύθους που χρησιμεύουν για να εξηγήσουν πράγματα που αρχικά είναι δύσκολο να κατανοηθούν, και αυτή είναι η περίπτωση του μύθου του Sejmet ή Sehkmet, της Αιγύπτιας θεάς που ενσωματώνεται σε ένα άνθρωπος με κεφάλι λέαινα και alter-ego της αιγυπτιακής θεάς γάτας.
Σύμφωνα με το μύθο, μια μέρα ο πατέρας του Sejmet, του μεγάλου αιγυπτιακού θεού Ra (δημιουργός του κόσμου, των ανθρώπων και των θεών), όντας γέρος, έστειλε το ένα του μάτι να δει τι περνούσε μέσω της γης. Όταν είδε ότι αφού τα δημιούργησε, οι άνθρωποι του έδειξαν ασέβεια και τον κορόιδευαν παρακούοντας τους νόμους που είχε δημιουργήσει, ο Ρα θύμωσε πολύ και αποφάσισε να τους τιμωρήσει στέλνοντας την αγαπημένη του και ισχυρή κόρη του Sejmet στη Γη.
Όταν κατέβηκε, η Σεχμέτ μεταμορφώθηκε σε λέαινα με μια ανείπωτη λαγνεία αίματος , έτσι άρχισε να καταβροχθίζει κάθε άνθρωπο που έβρισκε. είδε. Και όσο περισσότερο αίμα έπινε, τόσο περισσότερο διψούσε. Τότε ήταν που ο πατέρας του Ρα και τα αδέρφια του άρχισαν να ανησυχούν γιατί αυτό που ήθελαν ήταν να ταπεινώσουν τους ανθρώπους αλλά όχι να τους σβήσουν. Έτσι ο θεός Ρα μίλησε στον Σεϊμέτ, αλλά εκείνη τον αγνόησε και συνέχισε να καταβροχθίζει όλους τους ανθρώπους που διέσχισαν το μονοπάτι της.
Εφόσον ο Σεϊμέτ δεν έβλεπε λογική, ο θεός Ρα σκέφτηκε μια καλή ιδέα να τη δαμάσει, και ένα απόγευμα, όταν η θεά λέαινα έπαιρνε έναν υπνάκο, διέταξε μερικούς ανθρώπους να ρίξουν ένα σωρό ρόδι κρασί (διάσημο ότι μέθυσε πολύ γρήγορα) ώστε όταν ξυπνούσε να το έπινε νομίζοντας ότι ήταν μια λίμνη αίματος, και έτσι έγινε. Όταν η Αιγύπτια θεά Σεχμέτ ξύπνησε και είδε εκείνη τη λακκούβα με κρασί, νομίζοντας ότι ήταν αίμα, το ήπιε όλο και μέθυσε πολύ γρήγορα, πράγμα που την έκανε να συνειδητοποιήσει την καταστροφή που προκαλούσε στη Γη καιαυτός συνήλθε, μεταμορφώθηκε στην αιγυπτιακή γάτα θεά Bastet Γι' αυτό λένε ότι οι δύο θεές, η Μπαστέ και η Σεχμέτ, είναι αντίθετες και αντιπροσωπεύουν την ισορροπία των δυνάμεων της φύσης, ο Σεϊμέτ είναι το καταστροφικό μέρος και ο Μπαστέ το ειρηνευτικό μέρος.
Η θεά της αιγυπτιακής γάτας: Μπαστέ
Έτσι, η αιγυπτιακή θεά Bastet, που παριστάνεται ως άνθρωπος με κεφάλι γάτας ή απλώς ως οικιακή μαύρη γάτα, έγινε προστάτης των ανθρώπων, του σπιτιού και της μαγείας. Λέγεται ότι προστάτευε τους θνητούς από πληγές, ασθένειες, κακά πνεύματα και το κακό μάτι και ότι συμβόλιζε τη χαρά της ζωής. Ομοίως, προστάτευε επίσης τόσο τις οικογένειες όσο και τα οικόσιτα ζώα που ζούσαν στα σπίτια, ειδικά τις γάτες, που θεωρούνταν οι αναπαραστάσεις του στη Γη.
Κάθε χρόνο η αιγυπτιακή θεά γάτα ήθελε να γίνεται προς τιμήν της ένα φεστιβάλ όπου έπιναν πολύ κρασί από ρόδι, κι έτσι οι άνθρωποι μέθυαν χωρίς περιορισμούς και είχαν υπέροχους βάκκους. Έτσι, η αιγυπτιακή θεά γάτα έγινε επίσης το σύμβολο της γονιμότητας και της μητρότητας και η προστάτιδα των εγκύων γυναικών. Συνήθως την αντιπροσώπευαν με ένα μουσικό όργανο που ονομαζόταν sistrum, αφού της άρεσε να βλέπει πώς οι άνθρωποι έπαιζαν μουσική και χόρευαν προς τιμήν της, γι' αυτό και θεωρείται η θεά της μουσικής και του χορού
Αλλά πρόσεχε, γιατί αν οι άνθρωποι δεν συμμορφωνόταν με τις επιθυμίες της, ο Μπαστέ θα μπορούσε να θυμώσει και να γίνει τόσο κακός όσο ο Σεϊμέτ. Εξ ου και η δυαδικότητα μεταξύ της χαριτωμένης και ειρηνικής γατούλας και της άγριας και βίαιης λέαινας που θα μπορούσε να γίνει. Καθώς ο πατέρας της Ρα ήταν ηλιακός θεός, ο Μπαστέ προσωποποίησε τις θερμές ακτίνες του Ήλιου και όλες τις ευεργετικές δυνάμεις που έφερναν, σε αντίθεση με την καυτή ζέστη που αντιπροσωπεύει ο Σεχμέτ. Ομοίως, η θεά της αιγυπτιακής γάτας θεωρούνταν επίσης η «Κυρία της Ανατολής», όπου γεννιέται ο Ήλιος, σε αντίθεση με τη θεά λέαινα, γνωστή και ως «Κυρία της Δύσης», όπου πεθαίνει ο βασιλιάς του ήλιου.
Γάτες στην Αρχαία Αίγυπτο
Τα πρώτα στοιχεία που δείχνουν τη συνύπαρξη γατών με τους Αιγύπτιους χρονολογούνται από την έβδομη χιλιετία π. Χ., σε έναν τάφο στο προδυναστικό νεκροταφείο Mostaggeda, στον οποίο βρέθηκαν μαζί ένας άνθρωπος και μια γάτα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι Αιγύπτιοι προσπάθησαν να εξημερώσουν όλα τα ζώα που βρήκαν, αλλά μόλις την τρίτη χιλιετία π. Χ. το πήραν μόνο με τις γάτες. Αν και κατάφερε να τα δαμάσει, οι άνθρωποι θαύμαζαν τον χαρακτήρα και την ανεξαρτησία των γατών, έτσι τα αντιμετώπισαν ως συντρόφους και όχι ως κατώτερη φυλή, γνωρίζοντας ότι το έκαναν. όχι δεν θα μπορούσαν να είναι οι ιδιοκτήτες τους αλλά οι φίλοι τους.
Έτσι, οι γάτες βοήθησαν τους Αιγύπτιους να σκοτώσουν τους αρουραίους και άλλα τρωκτικά που έμπαιναν στα σπίτια τους αναζητώντας συγκομισμένη τροφή, έτσι χάρη σε αυτές, οι άνθρωποι είχαν τροφή όλο το χρόνο. Χρόνια αργότερα, οι γάτες στην Αρχαία Αίγυπτο χρησιμοποιήθηκαν επίσης για το κυνήγι πτηνών, ειδικά, έτσι αντικατέστησαν τον σκύλο σε αυτές τις εργασίες.
Οι άνθρωποι θαύμαζαν τις γάτες για τον μυστηριώδη χαρακτήρα τους, ήρεμες και τρυφερές αλλά μερικές φορές άγριες και προκλητικές, και την ικανότητά τους να κυνηγούν το θήραμά τους με μεγάλη ευκινησία και κομψότητα. Επιπλέον, σύμφωνα με το Ιερό Βιβλίο των Νεκρών, οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι ο Ρα, ο θεός του Ήλιου, δημιουργός των πάντων, πήρε την αμυντική μορφή μιας γάτας για να καταστρέψει το φίδι Apophis, θεό του απόλυτου κακού, στο δέντρο με ένα μαχαίρι. Ished της Ηλιούπολης «η νύχτα κατά την οποία καταστράφηκαν οι εχθροί του Κυρίου του Σύμπαντος», έτσι δεν θεωρούνταν μόνο οι μετενσαρκώσεις της θεάς Bastet αλλά και του πατέρα της Ρα (το Αιγυπτιακός θεός γάτας) και επομένως οι γάτες στην Αρχαία Αίγυπτο ήταν ιερές
Συνεπώς, τα Miw ή Mau ("γάτα" στα αιγυπτιακά) λατρεύονταν και εκτιμούνταν πολύ από τους αρχαίους Αιγύπτιους, οι οποίοι προτιμούσαν να πεθάνουν από την πείνα παρά να τα φάνε. Εκτός από το ότι θάφτηκαν μαζί με τους ιδιοκτήτες τους, μουμιοποιήθηκαν για να ξαναγεννηθούν στη μετά θάνατον ζωή όπως αυτοί και θα ταφούν με την αντίστοιχη ταφική τελετή τους, οι νόμοι της Αιγύπτου ήταν πολύ προστατευτικοί και η θανάτωση μιας γάτας τιμωρούνταν με θάνατο.
