Η πάπια μανταρινιού (Aix galericulata) είναι ένα πουλί ιθαγενές στην ασιατική ήπειρο, ευρέως διαδεδομένο ιδιαίτερα στην Κίνα και την Ιαπωνία, το οποίο μπορεί σήμερα να είναι βρίσκεται σε ορισμένες περιοχές της Αγγλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, είτε στην ελευθερία είτε ως πανίδα σε διακοσμητικούς κήπους. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 66.000 αντίτυπα.
Αυτό το ακίνητο είδος ζυγίζει σχεδόν μισό κιλό και είναι γνωστό για τα όμορφα χρώματά του, αν και ελάχιστοι γνωρίζουν ότι μόνο τα αρσενικά τα αναδεικνύουν. Θα θέλατε να μάθετε γιατί; Στη συνέχεια, συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο σχετικά με την εκτροφή πάπιας μανταρινιών
Πώς να διακρίνετε μεταξύ αρσενικού και θηλυκού;
Για το μεγαλύτερο μέρος του έτους, το θηλυκό και το αρσενικό Mandarin Duck μοιράζονται έναν παρόμοιο χρωματισμό, μεταξύ καφέ ώχρας και αρκετά ομοιόμορφου καφέ, με μερικές λευκές περιοχές. Ωστόσο, κατά την περίοδο ζευγαρώματος το φτέρωμα του αρσενικού ντύνεται με έντονα χρώματα, με σκοπό να προσελκύσει το θηλυκό.
Με αυτόν τον τρόπο, τα χρώματα του αρσενικού γίνονται έντονο σκούρο πράσινο και κόκκινο στο κεφάλι και ένα μείγμα πορτοκαλί και λευκού στο πρόσωπο. Το στήθος είναι καθαρό λευκό και το μέρος του λαιμού μωβ ή βιολετί, συνοδευόμενο από δύο λευκούς κρίκους. Το υπόλοιπο σώμα είναι ένας αρκετά εντυπωσιακός συνδυασμός καφέ με πορτοκαλί, που εντείνεται στα φτερά.
Όλο το χρόνο τα θηλυκά διατηρούν το πιο θαμπό καφέ χρώμα τους, με λευκή κοιλιά και την κηλίδα γύρω από τα μάτια τους.
Τελετουργικό ζευγαρώματος
Το ζευγάρωμα των μανταρινιών εξαρτάται από την εποχή του χρόνου, με την κλιματική αλλαγή να διεγείρει τη μεταμόρφωση του φτερώματος του αρσενικού. Με αυτόν τον τρόπο, η εμφάνιση του λεγόμενου γαμήλιο φτέρωμα εμφανίζεται μεταξύ φθινοπώρου και χειμώνα, την ιδανική περίοδο για ερωτοτροπία, που γίνεται σε μέρη με φυλλώδη δέντρα και δασώδεις περιοχές όταν τα πουλιά είναι ελεύθερα.
Σε αυτήν την αλλαγή χρώματος που το κάνει πιο εντυπωσιακό, το αρσενικό προσθέτει μια σειρά από συμπεριφορές που θα πρέπει να είναι ενδιαφέρουσες για το θηλυκό να το επιλέξει, θεωρώντας το καλύτερο ταίρι. Για να γίνει αυτό, το εκπέμπει ένα τραγούδι ενώ σηκώνει τα φτερά που καλύπτουν το κεφάλι του, σαν κορυφογραμμή.
Η γυναίκα κοιτάζει την πρόταση και αποφασίζει αν θα την αποδεχτεί ή όχι. Εάν η απάντηση είναι θετική, το ζευγάρι που σχηματίζεται θα παραμείνει μαζί κατά τη διάρκεια αυτής της σεζόν, καθώς τα μανταρίνια είναι μονογαμικά και τείνουν να καταναλώνονται με θλίψη εάν πεθάνει ένας από τους συντρόφους.
Αφού τακτοποιηθεί το ζευγάρι, θα έρθει η ώρα να ψάξει για τη φωλιά, για την οποία το θηλυκό ακολουθεί το αρσενικό στην περιοχή που γεννήθηκε. Εκεί θα ζευγαρώσουν πολλές φορές την ημέρα για μερικές εβδομάδες.
Φωλιά και επώαση
Με την έλευση της άνοιξης η φωλιά που έχει επιλέξει το ζευγάρι πρέπει να προετοιμαστεί για να γεννήσει τα αυγά. Στην περιοχή όπου το αρσενικό έχει πάρει το θηλυκό, επιλέγει μια τρύπα στο πάνω μέρος ενός δέντρου που φαίνεται βολική για να φέρει στον κόσμο τους απογόνους της. Θα προετοιμάσει την τοποθεσία με γρασίδι και μερικά από τα δικά της φτερά, ενώ ο πατέρας τρομάζει πιθανούς εισβολείς, συμπεριλαμβανομένων άλλων πάπιων.
Το μανταρίνι γεννά από 9 έως 12 αυγά, τα οποία η μητέρα πρέπει στη συνέχεια να επωάσει για τουλάχιστον 28 ημέρες και το πολύ 30 Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας το αρσενικό δεν έχει συμμετοχή, οπότε συναντιέται με άλλα μανταρίνια.
Μετά από αυτό το διάστημα οι νεοσσοί θα εκκολαφθούν, έρχονται στον κόσμο με τα φτερά τους και πολύ λιγότερο ανυπεράσπιστοι από τα μικρά των περισσότερων πουλιών. Τα νεογέννητα θα εξαρτηθούν από τη μητέρα και θα θέλουν να την ακολουθούν παντού, αλλά μόνο τις πρώτες μέρες. Από την 45η ημέρα θα μπορούν να πετούν και όταν νιώσουν λίγο πιο ανεξάρτητοι θα εγκαταλείψουν την περιοχή της φωλιάς για να βρουν το δικό τους κοπάδι, αφού τα μανταρίνια συνήθως περπατούν σε ομάδες έως και 100 δειγμάτων
