Όταν σκεφτόμαστε το κόκκινο πάντα (Ailurus fulgens), ή την κόκκινη αρκούδα πάντα, μπορούμε να πιστέψουμε ότι είναι μια ποικιλία panda, παρόμοια με το κινέζικο γιγάντιο πάντα αλλά κόκκινο. Λοιπόν, τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια, αφού το κόκκινο πάντα δεν είναι είδος αρκούδας Ομοίως, υπάρχουν και εκείνοι που το συνδέουν με το ρακούν και μάλιστα καλούν είναι ένα κόκκινο ρακούν, αλλά δεν είναι τύπος ρακούν Το κόκκινο πάντα ή το μικρότερο πάντα είναι ένα εντελώς ανεξάρτητο είδος, που δεν μοιράζεται οικογένεια με κανένα από τα ζώα που αναφέρονται.
Πρόκειται για ένα είδος θηλαστικού για το οποίο υπήρξαν πολλές διαφωνίες σχετικά με την ταξινομία του. Αρχικά, λόγω μορφολογικών ομοιοτήτων, συμπεριλήφθηκε στην ομάδα των ρακούν, γαλαζοπράσινων και άλλων συγγενών (Procyonidae). Αργότερα, θεωρήθηκε ότι ήταν ουρσίδη (αρκούδα) λόγω ορισμένων γενετικών ομοιοτήτων που βρέθηκαν. Ωστόσο, τώρα η κόκκινη αρκούδα panda δεν περιλαμβάνεται σε καμία από τις δύο αναφερόμενες ομάδες. Επί του παρόντος, εξακολουθεί να θεωρείται στην τάξη των σαρκοφάγων, αλλά σε μια ανεξάρτητη οικογένεια: Ailuridae. Από την άλλη, ανάλογα με την αναφορά, διαπιστώνεται η ύπαρξη δύο υποειδών, του Ailurus fulgens fulgens και του Ailurus fulgens styani, αν και υπάρχουν ειδικοί που θεωρούν ότι πρέπει να αντιμετωπίζονται ως δύο ξεχωριστά είδη.
Έχουμε τότε ένα όμορφο, αμφιλεγόμενο και ιδιαίτερο ζώο που έχει χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα των ρακούν και των αρκούδων, αλλά δεν ανήκει σε καμία από αυτές τις ομάδες. Στον ιστότοπό μας, θέλουμε να σας παρουσιάσουμε όλα τα χαρακτηριστικά του κόκκινου πάντα , καθώς και να σας πούμε για το οικότοπό του και κατάσταση διατήρησης, καθώς είναι επί του παρόντος είδος που κινδυνεύει με εξαφάνιση, δεδομένων των δραστικών μετασχηματισμών του οικοτόπου του, του αδιάκριτου κυνηγιού για την εμπορευματοποίηση του εντυπωσιακού δέρματος του και της εξάπλωσης ορισμένων θανατηφόρων ασθενειών που προκαλούνται από την εισβολή κάποιων οικόσιτων ειδών.
Προέλευση και ταξινόμηση του κόκκινου πάντα
Το κόκκινο πάντα, μικρότερο πάντα ή Ailurus fulgens είναι το μόνο είδος εντός του γένους Ailurus, είναι επίσης το μοναδικό από την οικογένειά του, το Ailuridae. Προηγουμένως, ταξινομήθηκε στην οικογένεια Procyonidae, αργότερα έγινε μέρος της οικογένειας Ursidae, η οποία περιλαμβάνει τις αρκούδες και το γιγάντιο πάντα. Ωστόσο, οι πολλαπλές διαφορές του με όλα αυτά τα ζώα έκαναν τους ταξινομιστές να το διαχωρίσουν από τα άλλα, αποτελώντας τη δική του οικογένεια. Έτσι, υπάρχει η υποψία ότι όλα αυτά τα ζώα έχουν έναν κοινό πρόγονο που τα προκάλεσε. Ωστόσο, φαίνεται ότι η αρκούδα ήταν η πρώτη που εμφανίστηκε από αυτή τη γραμμή και άρχισε να εξελίσσεται μόνη της. αργότερα έκανε το ρακούν, το κόκκινο πάντα και άλλα ζώα. Για αυτόν τον λόγο, το κόκκινο πάντα μπορεί να μοιάζει περισσότερο με το ρακούν σωματικά.
Το κόκκινο πάντα ή το μικρότερο πάντα είναι εγγενές στη Νοτιοανατολική Ασία, βρίσκεται διάσπαρτο σε διάφορες χώρες σε αυτήν την περιοχή. Ωστόσο, όπως θα δείξουμε αργότερα, το κόκκινο πάντα έχει δει τους βιότοπούς του να μειώνονται, επηρεάζοντας την επιβίωση του είδους.
Συμπερασματικά, η τρέχουσα ταξινομική ταξινόμηση του κόκκινου πάντα έχει ως εξής:
- Φίλο: Χορδάτα
- Τάξη: Mammalia
- Παραγγελία: Carnivora
- Υπεροικογένεια: Musteloidea
- Οικογένεια: Ailuridae
- Φύλο: Ailurus
- Είδος: Ailurus fulgens
Χαρακτηριστικά κόκκινου Panda
Το κόκκινο πάντα είναι ένα ζώο που δεν παίρνει μεγάλες διαστάσεις, έχει κατά μέσο όρο 60 εκατοστά και ζυγίζει από 3 έως 6 κιλά, όντας αρσενικά μεγαλύτερα από τα θηλυκά. Η μη ουρά του είναι θαμνώδης και αρκετά μακριά, με μήκος από 37 έως 47 εκατοστά, που έχει περίπου δώδεκα δακτυλίους που εναλλάσσονται μεταξύ κόκκινου και μπεζ, του δίνει εξαιρετική ισορροπία και του επιτρέπει να κινείται σε ολισθηρές περιοχές με μεγάλη ευελιξία. Το σώμα καλύπτεται με μια μακριά, τραχιά και πυκνή κόκκινη γούνα, η οποία σκουραίνει στην κοιλιακή περιοχή και προς τα πόδια, στα οποία τείνει να είναι μαύρο.
Συνεχίζοντας με τα χαρακτηριστικά της κόκκινης αρκούδας πάντα, μπορούμε να πούμε ότι αυτό το ζώο έχει στρογγυλεμένο κεφάλι και, όπως και το ρύγχος του, είναι μικρό, αν και έχει στιβαρό κρανίο. Το πρόσωπο παρουσιάζει λευκό χρώμα, το οποίο μπορεί να έχει τη μορφή είδος μάσκας ή σαν δάκρυαπου τρέχουν στα μάτια. Ωστόσο, αυτές οι μορφές διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Τα αυτιά είναι μεσαίου και τριγωνικού σχήματος, συνήθως με συνδυασμό λευκού και κοκκινωπού χρώματος. Η μύτη είναι στρογγυλεμένη και μαύρη, όπως και τα μάτια, που είναι αρκετά σκούρα. Τα πόδια καλύπτονται με πυκνή γούνα που παρέχει προστασία από το κρύο. Επιπλέον, τα μπροστινά γέρνουν προς τα μέσα, κάτι που του δίνει έναν ιδιότυπο τρόπο βαδίσματος, παρόμοιο με την πάπια. Όπως το αρκουδάκι πάντα, έχει ψεύτικο αντίχειρα και δεν φαίνονται τα γεννητικά όργανα.
Οικότοπος κόκκινων πάντα
Πού ζει η κόκκινη αρκούδα πάντα; Ο βιότοπος του κόκκινου πάντα είναι δασώδεις περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας. Συγκεκριμένα, το κόκκινο πάντα ζει σε περιοχές των Ιμαλαΐων, στο Μπουτάν, στο νότιο Θιβέτ, στην επαρχία Γιουνάν στην Κίνα και στη βορειοανατολική Ινδία. Έτσι, γενικά, ο βιότοπος του κόκκινου πάντα χαρακτηρίζεται από ένα κρύο ή εύκρατο κλίμα, χωρίς ακραίες θερμοκρασίες, στενά συνδεδεμένο με τα ορεινά δάση, με την παρουσία δέντρα όπως βελανιδιές και έλατα (κωνοφόρα) και πυκνά χαμόκλαδα από μπαμπού, τα οποία είναι απαραίτητα για την επιβίωση του είδους. Απαιτεί επίσης την παρουσία νερού, επομένως γενικά μένει κοντά του, περίπου 100 ή 200 μέτρα μακριά. Προτιμά να μένει σε περιοχές του δάσους με σχετικά ήπιες πλαγιές, στις οποίες ευδοκιμούν τα φυτά μπαμπού. Ομοίως, οι μελέτες που πραγματοποιήθηκαν αναφέρουν ότι η κόκκινη αρκούδα πάντα επιλέγει δάση όπου ο θόλος έχει κάλυψη μεταξύ 70 και 80%.
Γενικά, παραμένει περίπου στα 2200-4800 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ελκυστική για το είδος είναι και η παρουσία μικροβιότοπου με γέρικα και πεσμένα δέντρα. Σε ορισμένες από τις περιοχές όπως η Κίνα, μοιράζεται τον βιότοπο με το γιγάντιο πάντα (Ailuropoda melanoleuca). Το περιβάλλον του κόκκινου πάντα χαρακτηρίζεται από λίγες ετήσιες αλλαγές, επομένως το είδος είναι αρκετά ευαίσθητο σε μεταμορφώσεις ή ξαφνικές επιπτώσεις στο φυσικό του περιβάλλον.
Το κόκκινο πάντα ζει σε τρύπες δέντρων, όπου περνά μεγάλο μέρος της ημέρας, επομένως είναι πιο δραστήριο κατά την ανατολή και τη δύση του ηλίου, καθώς και τη νύχτα. Ως εκ τούτου, θεωρούνται νυκτόβια ζώα.
Κόκκινο Panda Feeding
Τι τρώει το κόκκινο πάντα; Αν και το κόκκινο πάντα ανήκει στην τάξη των σαρκοφάγων, η κύρια διατροφή του αποτελείται από νεαρά φύλλα και βλαστάρια μπαμπού Καταναλώνει επίσης χυμώδη βότανα, φρούτα, βελανίδια, λειχήνες και μύκητες. Επιπλέον, σε μικρότερο βαθμό, μπορεί να περιλαμβάνει αυγά πτηνών, μικρά τρωκτικά, μικρότερα πουλιά και έντομα. οπότε τρώει πραγματικά παμφάγα δίαιτα Ωστόσο, η διατροφή του είναι χαμηλή σε θερμίδες, τις οποίες πρέπει να αντισταθμίσει καταναλώνοντας επαρκείς ποσότητες μπαμπού υψηλής ποιότητας, κάτι που δεν είναι εύκολο χωνεμένο στο σύνολό του, εκτός από τον κορμό, που είναι το μέρος του φυτού που μπορεί καλύτερα να επεξεργαστεί.
Η πεπτική ανεπάρκεια του μπαμπού από το κόκκινο πάντα οφείλεται στο γεγονός ότι η μικροβιακή δράση δεν είναι ο κύριος τρόπος πέψης, σε αντίθεση με άλλα ζώα που καταναλώνουν φυτά. Την ώρα του ταΐσματος παίρνει την τροφή με τα πόδια, κόβει το κομμάτι της τροφής στο πλάι του στόματος και συνήθως τη μασάει για πολλή ώρα. Ενώ το κάνετε αυτό, μπορείτε να κάθεστε, να στέκεστε ή στο στομάχι σας. Επιπλέον, αν και λιγότερο συνηθισμένο, το κόκκινο πάντα μπορεί επίσης να φάει έντομα και μικρά ζώα όπως τρωκτικά ή μωρά πουλιά.
Συμπεριφορά κόκκινου πάντα
Το κόκκινο πάντα είναι ένα κυρίως μοναχικό και δενδρόβιο είδος που συνήθως αλληλεπιδρά με άλλα είδη του κατά την περίοδο αναπαραγωγής.
Είναι εξαιρετικός ορειβάτης , γι’ αυτό το κόκκινο πάντα ζει στα δέντρα και τρέφεται επίσης με φρούτα. Είναι αρκετά ευκίνητα για να περπατούν στα κλαδιά των δέντρων, στα οποία δημιουργούν χώρους ύπνου. Κινούνται αρκετά ευέλικτα καθώς κινούνται μεταξύ των κλαδιών, στηριζόμενοι στις ουρές τους για να το κάνουν. Κατεβαίνουν πρώτα στο έδαφος και, μόλις βγουν στην επιφάνεια, κρατούν την ουρά τους ίσια και οριζόντια. Τείνουν να έχουν αργό ρυθμό, τον οποίο συνδυάζουν με μικρά άλματα ή σχετικά γρήγορο τροτάκι.
Ομοίως, το κόκκινο πάντα έχει καθιστική συνήθειες, επομένως περνάει την ημέρα κυρίως στον ύπνο και το φαγητό. Συνήθως είναι πιο δραστήριοι το σούρουπο, τα ξημερώματα και τις πρώτες πρωινές ώρες, αφού κοιμούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αφού ξυπνήσουν, πραγματοποιούν ένα είδος τελετουργίας στο οποίο γλείφουν το σώμα τους και ιδιαίτερα τα πόδια τους,τρίβουν μέρη όπως το στομάχι και την πλάτη τους με κινήσεις μασάζ.. Επίσης, μόλις κατέβουν στο έδαφος, τρίβουν την πλάτη τους σε δέντρα και βράχους, στα οποία αφήνουν μια έντονη μυρωδιά χάρη σε μια ουσία που παράγεται από τον πρωκτό αδένα, αποτελώντας κοινή στρατηγική για τη σήμανση της περιοχής. Επιπλέον, μπορούν να το κάνουν και με ούρα.
Το κόκκινο πάντα είναι ένα ήρεμο ζώο, αλλά αν ενοχληθεί ή νιώσει ότι κινδυνεύει, μπορεί να αμυνθεί επιθετικά,να σηκώνεται στα πίσω πόδια του και να χρησιμοποιεί τα νύχια του, κάτι που μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό. Παρά τις μοναχικές τους συνήθειες, επικοινωνούν μέσω ήχων, που είναι ένα είδος τσιριχτής κραυγής.
Red Panda Bear Παίξτε
Στο φυσικό τους περιβάλλον, τα κόκκινα πάντα επικαλύπτουν τις περιοχές τους, αλλά ενώνονται μόνο όταν είναι η εποχή του ζευγαρώματος. Φτάνουν σεξουαλική ωριμότητα περίπου στους 18 μήνες και τα θηλυκά μπορούν να αποκτήσουν τον πρώτο τους απόγονο σε ηλικία δύο ετών. Η αναπαραγωγή γίνεται το χειμώνα, συγκεκριμένα μεταξύ των μηνών Ιανουαρίου και Μαρτίου, έτσι ώστε τα μικρά γεννιούνται την άνοιξη και το καλοκαίρι
Το κόκκινο πάντα αναζητά έναν σύντροφο για να συναναστραφεί και τόσο το αρσενικό όσο και το θηλυκό μπορούν να ζευγαρώσουν με διαφορετικά δείγματα προκειμένου να εγγυηθεί τη σύζευξη και την επακόλουθη κύηση. Ένα από τα αξιοπερίεργα του κόκκινου πάντα είναι ότι η σύζευξη συμβαίνει συνήθως στο έδαφος, όχι στα δέντρα, όπου περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους. Όπως είπαμε, αυτή είναι η μόνη περίοδος κατά την οποία το κόκκινο πάντα σχετίζεται με άλλα του ίδιου είδους.
Μόλις συμβεί το ζευγάρωμα, το θηλυκό αρχίζει την περίοδο κύησης, η οποία συνήθως διαρκεί από 112 έως 158 ημέρες Όπως συμβαίνει σε όλα τα ζωικά είδη, η μέλλουσα μητέρα χτίζει μια φωλιά για να γεννήσει και να προστατεύσει τα μικρά της μέχρι να γίνουν ανεξάρτητα. Τα θηλυκά οργανώνουν φωλιές με κλαδιά και φύλλα στις κοιλότητες των κορμών ή στις σχισμές των βράχων, στις οποίες θα έχουν τους απογόνους τους.
Τα μικρά γεννιούνται τυφλά και ζυγίζουν μεταξύ 110 και 130 γραμμάρια, και κάθε γέννα μπορεί να ποικίλλει μεταξύ 1 και 4 άτομα, μερικές φορές συμπεριλαμβανομένων των διδύμων. Αν και στις 90 ημέρες τα νεογέννητα αρχίζουν να φεύγουν από τη φωλιά, δεν είναι μέχρι την ηλικία των 6 μηνών που γίνονται εντελώς ανεξάρτητα. Στην αιχμαλωσία, η κύηση έχει κάποιες παραλλαγές, διαρκεί από 114 έως 145 ημέρες και συνήθως γεννιούνται 1 έως 2 ανά γέννα. Η μακροζωία των ατόμων σε αιχμαλωσία είναι μεταξύ 12 και 14 ετών. Αυτές οι διαδικασίες αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία αποτελούν μέρος των προγραμμάτων διατήρησης για τη διατήρηση των πληθυσμών. Έτσι τα άτομα επανεισάγονται στη συνέχεια στα φυσικά τους ενδιαιτήματα.
Κινδυνεύει το κόκκινο πάντα;
Το κόκκινο πάντα είναι ένα από τα τα πιο απειλούμενα είδη ζώων στον κόσμο Γιατί λοιπόν το κόκκινο πάντα κινδυνεύει; με εξαφάνιση; Οι κύριες απειλές για το είδος αποτελούνται από την καταστροφή και κατακερματισμό του οικοτόπου, το κυνήγι για την απόκτηση του δέρματός τους και το παράνομο εμπόριο ιδιωτών για την πώληση τους ως κατοικίδια. Επίσης η κλιματική αλλαγή είναι ένας άλλος επιβαρυντικός παράγοντας στους πληθυσμούς τους, αφού αυτό το ζώο είναι εξαιρετικά ευαίσθητο στις υψηλές θερμοκρασίες, στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να τις ανεχθεί πάνω από 25 ºC. Οι φυσικές καταστροφές και οι δασικές πυρκαγιές αλλάζουν επίσης σημαντικά τον βιότοπο αυτού του ζώου, γεγονός που επηρεάζει τη διαθεσιμότητα του μπαμπού σε ορισμένες περιοχές, που είναι ζωτικής σημασίας για το είδος.
Ένας άλλος εξαιρετικά σημαντικός παράγοντας είναι η εισαγωγή των σκύλων στον βιότοπο του κόκκινου πάντα, το οποίο είναι πολύ ευαίσθητο σε ασθένειες όπως η λοιμώδης νόσος του σκύλου, η οποία είναι θανατηφόρα για αυτούς. Υπό αυτή την έννοια, η βοσκή έχει αυξηθεί σε αρκετές από τις περιοχές όπου ζει αυτό το ζώο, επομένως η εισαγωγή σκύλων έχει επίσης αυξηθεί σημαντικά, προκαλώντας τον πολλαπλασιασμό της νόσου σε πολλές περιπτώσεις.
Μεταξύ των δράσεων για την προστασία του είδους, το κόκκινο πάντα έχει κηρυχθεί ως σε κίνδυνο εξαφάνισης από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης. Περιλαμβάνεται επίσης στο Παράρτημα I της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES), καθώς και σε διαφορετικές νομοθεσίες στην Ινδία, την Κίνα, το Μπουτάν, το Νεπάλ και τη Μιανμάρ.
Πόσα κόκκινα πάντα έχουν απομείνει στον κόσμο;
Η IUCN δεν γνωρίζει ακριβώς πόσα κόκκινα πάντα έχουν απομείνει στον κόσμο. Ωστόσο, εκτιμά ότι ο αριθμός μπορεί να είναι περίπου 10.000 άτομα. Χωρίς αμφιβολία, ένας πραγματικά ανησυχητικός αριθμός που θα πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε πόσο σημαντικό είναι να προωθήσουμε δράσεις για τη διατήρηση του είδους.
