Το αγριογούρουνο έχει την επιστημονική ονομασία Sus scrofa και είναι θηλαστικό που ανήκει στην οικογένεια των Suidae, την οποία μοιράζεται με τους χοίρους και αντιστοιχεί στο γένος Sus. Τα αγριογούρουνα είναι εγγενή στην Ευρώπη, την Ασία και ορισμένες περιοχές της Αφρικής. Ωστόσο, έχουν εισαχθεί και σε διάφορες χώρες της Αμερικής, στην Αυστραλία και σε διάφορα νησιά του πλανήτη.
Δυστυχώς, λόγω της υψηλής αναπαραγωγικής τους ικανότητας, έχουν γίνει ένα χωροκατακτητικό και επιβλαβές εξωτικό είδος, καθώς προκαλούν σοβαρά προβλήματα στο έδαφος σε αναζήτηση της τροφής του, που επηρεάζει την ανάπτυξη των καλλιεργειών, και από την άλλη βλάπτει ουσιαστικά ορισμένες φυτείες τρέφοντας με αυτές ή τους σπόρους τους. Αυτή τη φορά, στον ιστότοπό μας, θέλουμε να σας δώσουμε μερικές ιδέες για το πώς να διώχνετε αγριογούρουνα, γι’ αυτό σας προσκαλούμε να συνεχίσετε να διαβάζετε αυτό το ενδιαφέρον και εκπαιδευτικό άρθρο.
Χαρακτηριστικά αγριογούρουνων
Τα αγριογούρουνα είναι μια κοινωνική ομάδα, η οποία αποτελείται από μια μητριαρχική δομή, που καταφέρνει να κινείται σε σημαντικές περιοχές, εκτός από τα θηλυκά παρασκευάζονται Κατά τη διάρκεια αυτών των κινήσεων, δραστηριοποιούνται αναζητώντας τροφή, η οποία αποτελείται κυρίως από φυτική ύλη. Ωστόσο, είναι επίσης ευκαιριακά, επομένως μπορούν να καταναλώνουν ορισμένους τύπους ασπόνδυλων (έντομα και καραβίδες) και ορισμένους τύπους σπονδυλωτών (αμφίβια και μικρά θηλαστικά).
Οι κάπροι και ορισμένα ζώα με τα οποία τρέφονται είναι θαμμένα στο έδαφος και τα αγριογούρουνα είναι εξαιρετικοί ριζοβολητές, δηλαδή αφαιρούν το χώμα με το ρύγχος τους για να πάρουν την τροφή τους. Αυτή η διαδικασία ριζοβολίας καταλήγει να αφήνει το έδαφος ακάλυπτο ή απροστάτευτο λόγω της προκαλούμενης διάβρωσης και επηρεάζει την ανάπτυξη ορισμένων ειδών φυτών. Από την άλλη, με την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων σπόρων, μειώνουν την ανάπτυξη των καλλιεργειών, γεγονός που προκαλεί ζημιές σε ορισμένες φυτείες ανθρώπινου ενδιαφέροντος.
Τα αγριογούρουνα, γενικά, έχουν ευρέως κατανεμημένους πληθυσμούς, και σε ορισμένες περιπτώσεις δείχνουν σημάδια ότι θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται. Η υψηλή αναπαραγωγική τους ικανότητα οφείλεται σε τρεις πτυχές: είναι νωρίς για να φτάσουν σε σεξουαλική ωριμότητα, έχουν σχετικά σύντομη περίοδο κύησης και υψηλό μέσο αριθμό απογόνων, έτσι ώστε οι βλαβερές επιπτώσεις στις φυτείες, που έχουν περιγραφεί, παράγονται από σημαντική ποσότητα και σε επαναλαμβανόμενη βάση λόγω αυτών των ζώων.
Έχει αποδειχθεί ότι περιοχές με επαρκή διαθεσιμότητα τροφής, όπως βελανίδια και άλλα φρούτα του δάσους, έχουν θετική επίδραση στην αναπαραγωγή αγριόχοιρου, με αποτέλεσμα περισσότερα θηλυκά θηλυκά και, επομένως, μεγαλύτερους απογόνους ανά γέννα. Αντίθετα, σε περιόδους ξηρασίας η αναπαραγωγική πράξη περιορίζεται κυρίως στα κορυφαία θηλυκά.
Ήχοι και υπέρηχοι για να τρομάξουν τα αγριογούρουνα
Τα αγριογούρουνα δεν έχουν πολύ καλή όραση, αν και έχουν καλή όσφρηση και, κυρίως, ένα εξαιρετικό σύστημα ακοής Υπό αυτή την έννοια, η εγκατάσταση ηχητικής αναπαραγωγής με ηχεία μπορεί να είναι αρκετά χρήσιμη σε μεγάλες περιοχές που βλάπτονται από την παρουσία αυτών των ζώων.
Ήχοι ή συναγερμοί για το φόβο του κάπρου μπορεί να αποτελείται από:
- Γαβγίσματα κυνηγετικών σκύλων.
- Βολές με κυνηγετικό όπλο.
- Κλήσεις κινδύνου από τον ίδιο τον κάπρο
- Άνθρωποι που μιλούν με δυνατή φωνή.
Όντας αρκετά ευαίσθητοι στους ήχους, όλες αυτές οι ηχογραφήσεις θα μπορούσαν να τους τρομάξουν και να καταλήξουν να τους απομακρύνουν. Είναι σημαντικό αυτές οι συσκευές να αναπαράγουν τους επιλεγμένους ήχους αυτόματα και κάθε τόσο.
Ωστόσο, αν προτιμάτε, θα βρείτε στην αγορά και εξοπλισμό υπερήχων για να τρομάξετε τα αγριογούρουνα, αν και αν ψάχνετε για μια ισχυρή συσκευή, μπορεί να είναι λίγο ακριβό.
Φυσικά απωθητικά για κάπρους
Σε περιοχές που δεν είναι τόσο μεγάλες, μπορεί να χρησιμοποιηθεί φυσικά εμπόδια για να αποτρέψει την πρόσβαση αγριόχοιρων στον χώρο που πρόκειται να προστατευτεί, η εγκατάσταση περιφράξεων μπορεί να είναι εξαιρετικά αποτελεσματική σε αυτές τις περιπτώσεις για να αποτρέψει την πρόσβαση αυτών των ζώων.
Είναι σημαντικό να έχετε κατά νου ότι οι φρακτοί πρέπει να είναι ανθεκτικοί και κατασκευασμένοι από υλικό που αντέχει στις περιβαλλοντικές συνθήκες, διασφαλίζοντας έτσι ότι αυτό Η επιλογή είναι ανθεκτική και διατηρείται με την πάροδο του χρόνου.
Σπιτικά απωθητικά για αγριογούρουνα
Όπως έχουμε αναφέρει, τα αγριογούρουνα έχουν αρκετά ευαίσθητη όσφρηση, οπότε μπορούμε να ετοιμάσουμε μερικά σπιτικά απωθητικά με δυσάρεστες οσμές για αγριόχοιρους. Ένα από αυτά είναι το ανθρώπινη μυρωδιά, που τα διώχνει γρήγορα, επομένως ένας αποτελεσματικός τρόπος για να τους τρομάξετε μπορεί να είναι μαζεύοντας ανθρώπινες τρίχεςσε ένα κουρείο και απλώστε τα στις περιοχές που συνήθως συχνάζουν.
Μια άλλη επιλογή είναι να φτιάξετε ένα σπιτικό απωθητικό για αγριόχοιρους με βάση τροφή που είναι δυσάρεστη για αυτά Καθώς έχουν πολύ καλή μνήμη, κάθε φορά που μυρίζουν αυτό το φαγητό, θα το συνδέουν με την άσχημη γεύση του και αυτό θα τους διώχνει. Για να επιτευχθεί αυτό, ένα δημητριακό μπορεί να αναμειχθεί με κάποιο είδος ζωικού ελαίου, όπως το ιχθυέλαιο, στη συνέχεια σχηματίζονται μικρές κροκέτες και απλώνονται στις περιοχές όπου συνήθως εισέρχονται αγριογούρουνα ή γύρω από τις καλλιέργειες για να ενθαρρύνουν την κατανάλωση του σκευάσματος πριν φτάσουμε στο η φυτεία.
Έχει επίσης αναφερθεί ότι τα αγριογούρουνα αποφεύγουν μέρη όπου αντιλαμβάνονται τη μυρωδιά ζώων όπως σκύλοι ή λύκοι, έτσι σε περιοχές μικρής έκτασης, το να έχετε σκύλους και να τους επιτρέπετε να ουρούν στο περιβάλλον θα μπορούσε να τρομάξει αυτά τα ζώα μακριά.
Οι κάπροι έχουν διασταυρωθεί σε ορισμένες περιοχές με οικόσιτους χοίρους, ιδιαίτερα τους αρσενικούς, αφού τα θηλυκά αποφεύγουν τους χοίρους, προκαλώντας υβρίδια όπως ο χοίρος που έχουν αυξήσει μέρος του προαναφερθέντος προβλήματος. Ωστόσο, πρέπει να ληφθεί υπόψη μια σημαντική πτυχή, η οποία είναι ότι αυτά τα ζώα επιδιώκουν την αναπαραγωγή και τη συντήρησή τους όπως κάνει κάθε άλλο είδος.
Στο παρελθόν, τα αγριογούρουνα δέχονταν μεγάλη πίεση από το κυνήγι και τον κατακερματισμό του βιότοπού τους, που κατέληξαν να τα εκτοπίσουν από τους φυσικούς τους χώρους. Υπό αυτή την έννοια, εμείς οι άνθρωποι είμαστε συχνά υπεύθυνοι για την αλλαγή των πληθυσμιακών συνηθειών των ειδών και, στη συνέχεια, όταν μας προκαλούν προβλήματα, προσπαθούμε να ελέγξουμε την ανάπτυξή τους με θανατηφόρες ή ανήθικες στρατηγικές. Επομένως, εάν είμαστε αυτοί που προκάλεσαν το πρόβλημα, πρέπει να αναζητήσουμε μη επιθετικές λύσεις και όχι επιβλαβείς για τα ζώα, κάτι που είναι πλέον εφικτό χάρη στην πρόοδο της επιστήμης.
