Όταν ζούμε με κουνέλια, πρέπει να γνωρίζουμε τις πιο συχνές παθολογίες που τα επηρεάζουν. Το να είναι καλά τεκμηριωμένο κατά την απόκτηση ενός κατοικίδιου είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη και την ευημερία του, καθιστώντας ευκολότερο για τον κηδεμόνα να παρέχει τις ελάχιστες απαραίτητες προϋποθέσεις για τη σωστή ιδιοκτησία κατοικίδιων ζώων.
Διαφορετικές παθολογίες του αυτιού είναι πολύ συχνές στα κουνέλια και είναι απαραίτητο ο κηδεμόνας να γνωρίζει την απαραίτητη φροντίδα που απαιτεί αυτό. Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας, θα μιλήσουμε λίγο για την ωτίτιδα στα κουνέλια, μια εγγενή πάθηση του αυτιού που μπορεί να επηρεάσει σοβαρά τα οικόσιτα κουνέλια.
Τι είναι η ωτίτιδα στα κουνέλια;
Η ωτίτιδα δεν είναι τίποτα άλλο από φλεγμονή του αυτιού Γνωρίζοντας ότι το αυτί μπορεί να χωριστεί σε τρία μέρη (εξωτερικό, μεσαίο και εσωτερικό αυτί), εννοείται ότι η εν λόγω φλεγμονή μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε περιοχή του ακουστικού πόρου Με πιο ολοκληρωμένο τρόπο θα μπορούσαμε να ορίσουμε την ωτίτιδα ως φλεγμονή του του ακουστικού πόρου και/ή ορισμένων στοιχείων του. Η φυλή, η ηλικία ή το φύλο του ζώου δεν είναι προδιαθεσικοί παράγοντες για την εμφάνιση της πάθησης, αλλά είναι γνωστό ότι για ανατομικούς λόγους, τα κουνέλια με μακριά αυτιά συνήθως επηρεάζονται περισσότερο. Μπορούμε να ορίσουμε εν συντομία τους τύπους ωτίτιδας στα κουνέλια ως εξής:
- Εσωτερική ωτίτιδα: αναφέρεται στην κατάσταση του εσωτερικού μέρους του αυτιού. Είναι το πιο δύσκολο να λυθεί γενικά, και φέρνει μαζί του τα πιο άβολα σημεία και συμπτώματα για το ζώο, αφού σχετίζεται στενά με το τύμπανο και ολόκληρο το αιθουσαίο σύστημα. Τις περισσότερες φορές προκαλείται από βακτήρια, αν και μπορεί να προκληθεί από διαφορετικούς παράγοντες.
- Μέσα ωτίτιδα: αναφέρεται στη φλεγμονή του μέσου τμήματος του ακουστικού πόρου. Επίσης συνήθως σχετίζεται με σημαντικές ανατομικές δομές και συχνά προκαλεί προβλήματα εάν δεν διαγνωστεί έγκαιρα. Ωστόσο, έχει καλύτερη πρόγνωση από την εσωτερική ωτίτιδα.
- Εξωτερική ωτίτιδα: εδώ εννοούμε ότι η πάθηση βρίσκεται στο πιο εξωτερικό μέρος του αυτιού, μερικές φορές συμπεριλαμβανομένου του αυτιού. Τις περισσότερες φορές αυτή η παθολογία προκαλείται από ακάρεα όπως το Psoroptes spp ή το Otodectes spp. Συνήθως έχει την καλύτερη πρόγνωση, ωστόσο, αν δεν διαγνωστεί έγκαιρα, μπορεί να προκαλέσει μέση ωτίτιδα και ούτω καθεξής μέχρι να επιδεινωθεί το πρόβλημα.
Όπως προαναφέρθηκε, η ωτίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε φυλή, αλλά κουνέλια με μακριά αυτιά, όπως οι ελεύθερες, θα πρέπει να έχουν πιο εξαντλητική φροντίδα, γιατί αυτή η ανατομική κατάσταση ευνοεί την εμφάνιση της νόσου.
Για να αποφύγετε αυτό και άλλα προβλήματα που σχετίζονται με τα αυτιά του κουνελιού σας, σας προτείνουμε να διαβάσετε Πώς να καθαρίσετε τα αυτιά ενός κουνελιού;
Συμπτώματα ωτίτιδας σε κουνέλια
Όταν ένα κουνέλι έχει ωτίτιδα, όποιο μέρος του αυτιού έχει προσβληθεί, θα εμφανίσει μια χαρακτηριστική κλινική εικόνα που θα μας βοηθήσει σε μια πιθανή διάγνωση. Φυσικά, κάθε μέρος του αυτιού, όταν επηρεαστεί, θα δείξει κάποιο σημάδι που το διαφοροποιεί. Τα ακόλουθα σημεία και συμπτώματα θα μας βοηθήσουν να υποψιαστούμε ότι το κουνέλι μας έχει ωτίτιδα:
- Κνησμός: ο κνησμός είναι χαρακτηριστικό σημάδι αυτής της πάθησης, που οδηγεί το ζώο να επιδεινώσει την κατάσταση με το ξύσιμο. Εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, η ενόχληση καταλήγει να προκαλεί απώλεια όρεξης, η οποία είναι θανατηφόρα στα κουνέλια.
- Ερυθρότητα: Η ερυθρότητα είναι ένα σημάδι που σχετίζεται με φλεγμονή. Είναι μια ένδειξη που ενημερώνει τον ιδιοκτήτη ότι κάτι δεν πάει καλά.
- Φλεγμονή: όπως υποδηλώνει το όνομά της, η ωτίτιδα είναι φλεγμονή του ακουστικού πόρου, επομένως αυτό θα είναι το κυρίαρχο σημάδι, αν και η εντόπισή της θα μην μας αφήνετε πάντα να το εκτιμούμε.
- Secreciones: ανάλογα με την αιτία της ωτίτιδας, μπορεί να καταλήξει να μεταφέρει εκκρίσεις που σε πολλές περιπτώσεις έχουν άσχημη μυρωδιά. Άλλο ένα σημάδι που ειδοποιεί τον ιδιοκτήτη.
- Το ένα ή και τα δύο δισκέτα αυτιά: ανάλογα με το πώς είναι παρούσα η πάθηση (μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη), το κουνελάκι με ωτίτιδα συχνά πέφτει αυτιά.
- Τίναγμα κεφαλιού: η ενόχληση που προκαλεί αυτή η παθολογία οδηγεί το ζώο να κουνάει το κεφάλι του, προσπαθώντας με κάποιο τρόπο να ανακουφίσει τον πόνο που νιώθετε.
- Πόνος κατά την ψηλάφηση: αυτή η παθολογία είναι πολύ επώδυνη τις περισσότερες φορές και το ζώο συνήθως ανταποκρίνεται ενστικτωδώς όταν το ελέγξει ο ιδιοκτήτης και ο γιατρός.
- Νυσταγμός: ακούσια κίνηση των ματιών που υποδηλώνει, μεταξύ άλλων, ότι μπορεί να υπάρχουν προβλήματα στο αιθουσαίο σύστημα.
- Ακροκεφαλή: σημάδι που σχετίζεται κυρίως με αιθουσαίο σύνδρομο σε κουνέλια.
- Ανορεξία : Εάν ο δάσκαλος αργεί να πάει το ζώο στον κτηνίατρο, ο πόνος και η δυσφορία θα τον κάνουν να χάσει τον ενθουσιασμό του για το φαγητό, ένα θέμα που είναι αρκετά επικίνδυνο στα κουνέλια.
- Αταξία: ασυντόνιστες κινήσεις, που σε αυτή την περίπτωση σχετίζονται με απώλεια ισορροπίας λόγω φλεγμονής στον ακουστικό πόρο.
Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η ωτίτιδα μπορεί να είναι μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη, με τη μονόπλευρη να έχει καλύτερη πρόγνωση.
Αιτίες ωτίτιδας σε κουνέλια
Η φλεγμονή σε οποιοδήποτε σημείο του αυτιού μπορεί να προκληθεί από πολλά πράγματα. Στην ανατροφή κουνελιών θα συνειδητοποιήσουμε ότι ορισμένοι οργανισμοί είναι η αιτία της ωτίτιδας, αλλά ότι άλλα είδη προβλημάτων που καταλήγουν επίσης να φλεγμονώνουν το αυτί δεν μπορούν να μείνουν πίσω. Οι πιο συχνές αιτίες της ωτίτιδας στα κουνέλια είναι:
- Παράσιτα: ορισμένα δερματικά παράσιτα στα κουνέλια εντοπίζονται συνήθως στο επίπεδο των αυτιών, προκαλώντας εξωτερική ωτίτιδα εάν δεν πραγματοποιηθούν οι εξετάσεις. απαραίτητη φροντίδα έγκαιρα. Το Psoroptes cuniculi είναι το άκαρι που σχετίζεται περισσότερο με την ωτίτιδα στα κουνέλια.
- Αυτοάνοσες αλλεργίες: Τα αυτοάνοσα νοσήματα έχουν την ιδιαιτερότητα να προσβάλλουν σχεδόν οποιοδήποτε μέρος του σώματος και τα αυτιά δεν αποτελούν εξαίρεση. Δεν είναι πολύ συχνές, αλλά έχει περιγραφεί ανοσο-μεσολαβούμενη ωτίτιδα σε κουνέλια.
- Ξένα σώματα: Φυσικά, η απόφραξη ή ο τραυματισμός του αυτιού από ξένο σώμα θα καταλήξει να το φλεγμονή, προκαλώντας κλινική εικόνα ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί το συντομότερο δυνατό.
- Φαρμακευτική αλλεργία: Ορισμένες αλλεργίες στα αυτιά μπορεί να προκληθούν από ωτοτοξικά φάρμακα. Πρέπει να δίνεται προσοχή κατά τη φαρμακευτική αγωγή του κατοικίδιου ζώου σας, καθώς η χρήση ακατάλληλων δόσεων μπορεί να οδηγήσει σε αυτό το πρόβλημα. Οι συμβουλές του ασκούμενου κτηνιάτρου πρέπει πάντα να τηρούνται.
- Βακτήρια: Ορισμένα βακτήρια μπορεί να προκαλέσουν λοίμωξη στο αυτί που τελικά προκαλεί φλεγμονή στο αυτί. Η πιο συχνή περίπτωση είναι αυτή της Pasteurella multocida, η οποία περιέργως μεταναστεύει από την αναπνευστική οδό στο αυτί σε ορισμένες περιπτώσεις.
- Μύκητες : η ωτίτιδα που προκαλείται από μύκητες περιγράφεται επίσης στα κουνέλια και πρέπει να λαμβάνεται πολύ διαφορετική φροντίδα από εκείνες βακτηριακής προέλευσης, καθώς τείνουν να χειροτερέψει αρκετά γρήγορα.
Για να αποφύγετε αυτά και άλλα προβλήματα, σας συνιστούμε να διαβάσετε αυτό το άλλο άρθρο στον ιστότοπό μας σχετικά με τα Εμβόλια για κουνέλια.
Διάγνωση ωτίτιδας σε κουνέλια
Για τη διάγνωση της ωτίτιδας στα κουνέλια, πρώτα από όλα τα κλινικά σημεία πρέπει να σχετίζονται με το ιστορικό και τις συμπληρωματικές εξετάσεις. Αυτή η παθολογία δίνει πολλές ενδείξεις, αφού τα σημάδια της είναι αρκετά χαρακτηριστικά και υπάρχουν λίγες διαφορικές διαγνώσεις που μπορούμε να συμπεριλάβουμε στη μελέτη του ασθενούς.
Για να είναι απόλυτα σίγουρος ότι δεν υπάρχει άλλη πάθηση, καθώς και η αιτία που προκάλεσε την πάθηση, ο κτηνίατρος πρέπει να εκτελέσει τις ακόλουθες εξετάσεις:
- ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ.
- Ξύσιμο δέρματος.
- Μικροβιολογικές καλλιέργειες.
Αν διαθέτετε όλα τα εργαλεία, θα μπορούσατε να υποδείξετε τομογραφία, καθώς ορισμένα σημάδια είναι ενδεικτικά εγκεφαλικών νεοπλασμάτων.
Πώς να θεραπεύσετε την ωτίτιδα σε κουνέλια;
Θεραπεία για την ωτίτιδα σε κουνέλια Θα βασίζεται στην αιτία της φλεγμονής, ωστόσο υπάρχουν φάρμακα για την ωτίτιδα σε κουνέλια που μπορούν να χρησιμοποιηθεί ακόμα και όταν η αιτία της πάθησης δεν είναι γνωστή με βεβαιότητα:
- Αντιβιοτικά: Εάν η πάθηση είναι βακτηριακή, θα ενδείκνυται αντιβιοτικά (όπως η ενροφλοξασίνη).
- Αντιμυκητιακά: αν οφείλεται σε μύκητες, θα ενδείκνυται αντιμυκητιασικά.
- Γλυκοκορτικοειδή : Τα γλυκοκορτικοειδή (συνήθως δεξαμεθαζόνη) χρησιμοποιούνται σχεδόν πάντα για να βοηθήσουν στη διαμεσολάβηση της φλεγμονώδους διαδικασίας και ενδείκνυνται επίσης όταν η πάθηση είναι αυτοάνοσο.
- Αναλγητικά: παυσίπονα όπως η καρπροφαίνη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δώσουν στον ασθενή ποιότητα ζωής όσο βγαίνει η κλινική εικόνα.
- Fluidotherapy: ενδείκνυται υγροθεραπεία (0, 9 ή γαλακτικό διάλυμα Ringer ανάλογα με το τι χρειάζεται) σε περίπτωση αφυδάτωσης του ασθενούς.
Το μόνο άτομο που έχει τα κατάλληλα προσόντα να επιλέξει και να χορηγήσει μια θεραπεία ανάλογα με την αιτία είναι ο κτηνίατρος. Δεν συνιστάται η φαρμακευτική αγωγή του κατοικίδιου ζώου σας χωρίς επαγγελματική επίβλεψη.
