Μόλις πάρουμε τη σοφή απόφαση να στειρώνουμε τον σκύλο μας, μπορεί να μας επιτεθεί από αμφιβολίες σχετικά με το ποια είναι η καλύτερη ηλικία για να το κάνουμε. Σίγουρα μας έχουν δοθεί πολλές εκδοχές, και έχουμε ακούσει κάθε είδους υποθέσεις και εμπειρίες που μερικές φορές μπορεί να μας μπερδέψουν, αντί να μας καθοδηγούν.
Από τον ιστότοπό μας θα προσπαθήσουμε να εκθέσουμε, με πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, ποια είναι η καλύτερη ηλικία για στείρωση ενός σκύλου, και ποια αποτέλεσμα που μπορούμε να περιμένουμε ανάλογα με τη στιγμή που υποβάλλεται στην παρέμβαση.
Η ράτσα και η καλύτερη ηλικία για στείρωση σκύλου
Δεδομένου ότι θα γίνει αναφορά στον ευνουχισμό πριν από την πρώτη θερμότητα, θα προσπαθήσουμε να περιορίσουμε αυτό το χρονικό διάστημα, αν και ως ήδη προχωράς, η φυλή επηρεάζει πολύ.
Στην ηλικία των 6 μηνών, με πολύ γενικό τρόπο και χωρίς να εισέλθουν ακόμη σε φυλές, δεν υπάρχουν ακόμα κύματα προωορρηξίας στις σκύλες, αφού πριν την ωορρηξία πάντα γίνονται «απόπειρες» που εντείνονται στην περίπτωση θηλυκών, μέχρι να ενεργοποιηθεί η ωορρηξία, όταν μία από αυτές τις προσπάθειες είναι επιτυχής.
Στα αρσενικά είναι κάπως πιο περίπλοκο να το ορίσουμε καθώς δεν υπάρχει θερμότητα (δεν «βλέπουμε» πότε παράγουν βιώσιμα σπερματοζωάρια), αλλά χρησιμοποιείται η έκφραση της σεξουαλικής ωριμότητας, όταν αρχίζει να να είναι γόνιμη. Το συμπεραίνουμε από δευτερεύουσες συμπεριφορές όπως το μαρκάρισμα της περιοχής με ούρα, το σήκωμα του ποδιού για να ουρήσει, το στήσιμο των θηλυκών… Θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε ότι οι 6-9 μήνες είναι μια λογική ηλικία για να μην έχουν ακόμη «εφηβεία» στους σκύλους.
Πώς επηρεάζει η φυλή την ιδανική ηλικία για τη στείρωση ενός σκύλου;
Αν και είναι όλα του ίδιου είδους, υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ ενός τσιουάουα, για παράδειγμα, και ενός ναπολιτάνικου μαστίφ. Για να συνεχίσουμε με τη σύγκριση, αν έχουμε δύο θηλυκά από αυτές τις ράτσες, το πρώτο, κατά γενικό κανόνα, θα έρθει σε θερμότητα πολύ νωρίτερα από το δεύτερο. Όλα γίνονται πιο γρήγορα όσο μικρότερο είναι το μέγεθος της ράτσας: καρδιακός ρυθμός, αναπνευστικός ρυθμός, μεταβολισμός, πέψη… και έναρξη της αναπαραγωγικής ζωής.
Έτσι, μικρότερες ράτσες τείνουν να είναι νωρίτερα στην επίτευξη σεξουαλικής ωριμότητας. Ωστόσο, πολλά άλλα πράγματα εκτός από τη ράτσα έχουν επιρροή, όπως το περιβάλλον, η γενετική, η διατροφή, η παρουσία κοντινών ερεθισμάτων όπως ένας αρσενικός σκύλος κ.λπ.
Μπορούμε να βρούμε σκύλες ράτσας Γιορκσάιρ με την πρώτη τους θέρμανση στους 5 μήνες, και σκύλες ράτσας Dogue de Bordeaux στις οποίες δεν εμφανίζεται παρά μόνο όταν φτάσουν το ένα έτος, καθώς είναι πολύ πιο περίπλοκες παρά ανάποδες. Γι' αυτό είναι δύσκολο να μιλήσουμε για ποιους μήνες θα έχει ζέστη το θηλυκό σκυλί ή για τη γονιμότητα στην περίπτωση των αρσενικών σκύλων, καθώς κάθε ράτσα είναι διαφορετική (υπάρχουν ακόμη και θηλυκά σκυλιά που έχουν μόνο ετήσια ζέστη και είναι φυσιολογικό) και κάθε σκύλος συγκεκριμένα, μια ήπειρος. Στους mestizos, η πρόβλεψη της ηλικίας στην οποία θα εμφανιστεί η ζέστη γίνεται σχεδόν αδύνατη αποστολή.
Η καλύτερη ηλικία για να στειρώσετε μια σκύλα
Για να το αντιμετωπίσουμε εν συντομία, θα απαριθμήσουμε τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της στείρωσης της σκύλας μας πριν από την πρώτη ζέστη, ώστε να μπορούμε συγκρίνετε τα με αυτά που το κάνετε μετά από πολλές ζέστες:
Πλεονέκτημα
- Οι κίνδυνοι όγκων του μαστού σε σκύλες, που σχετίζονται άμεσα με τις σεξουαλικές ορμόνες που παράγονται από τις ωοθήκες, Το μειώνεται δραστικά. Οι σκύλες που ευνουχίζονται πριν από την πρώτη ζέστη έχουν πρακτικά μηδενική συχνότητα εμφάνισης όγκων του μαστού στο μέλλον, μόνο ένα ποσοστό που προορίζεται για γενετικές δυνατότητες. Ωστόσο, αυτά που ευνουχίζονται μετά από αρκετές θερμοκρασίες πρέπει να συνεχίσουν να ελέγχονται περιοδικά για την εμφάνιση όγκων στο μέλλον. Το στήθος έχει ήδη υποστεί τη δράση των ορμονών.
- Οι κίνδυνοι να πάσχετε από πυομήτρα (λοιμώξεις της μήτρας), εξαλείφονται πλήρως, όταν οι ωοθήκες εξαφανίζονται, υπεύθυνες για την κυκλική διέγερση της μήτρας, και της ίδιας της μήτρας, εάν η επέμβαση που γίνεται είναι ωοθηρουστερεκτομή.
- Το πάχος και η αγγείωση (παροχή αίματος) στα αναπαραγωγικά όργανα πριν από την πρώτη θερμότητα είναι πολύ χαμηλότερα από τη στιγμή που αρχίσει να λειτουργεί. Οι ιστοί δεν διηθούνται με λίπος και οι χειρουργικές απολινώσεις είναι πολύ πιο ασφαλείς.
- Συνήθως δεν υπάρχουν προβλήματα παχυσαρκίας σε τόσο νεαρά σκυλιά. Η παρουσία υπερβολικού λίπους στην κοιλιά δυσκολεύει πολύ την παρέμβαση.
- Η ανάπτυξη δεν σταματά, σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουν πολλοί, απλά επιβραδύνεται, διατηρείται με την πάροδο του χρόνου, έτσι η σκύλα μας θα φτάσει το τελικό της μέγεθος ενήλικα λίγο αργότερα από ό,τι οι μη στειρωμένες σκύλες.
- Αποτρέπουμε την σκύλα μας από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, ή ψευδοκύηση (ψυχολογικές εγκυμοσύνες) και ψευδογαλουχίες, που μπορεί να επηρεάσουν όλες τις σκύλες δύο μήνες μετά τη ζέστη, ακόμα και από τον πρώτο.
Μειονεκτήματα
Πιθανή εμφάνιση ακράτεια ούρων: τα οιστρογόνα φαίνεται να είναι υπεύθυνα για τη σωστή λειτουργία των μυών της ουροδόχου κύστης και του σφιγκτήρα της ουρήθρας. Όταν οι ωοθήκες εξαφανιστούν με τη χειρουργική επέμβαση, δεν θα υπάρχουν οιστρογόνα και, ως εκ τούτου, μπορεί να εμφανιστεί ακράτεια ούρων μετά από μερικές εβδομάδες ή μήνες. Είναι μικρές απώλειες ούρων που συμβαίνουν ενώ ο σκύλος μας κοιμάται ή όταν κάνει κάποια άσκηση.
Και αν τον αφήσω να έχει πολλές ζέστες, δεν θα πάθει ακράτεια ούρων;
Το να την αφήσουμε να περάσει μια ή δύο θερμοκρασίες για να την χειρουργήσουμε, νομίζοντας ότι έτσι δεν θα υποφέρει από ακράτεια ούρων μετά το χειρουργείο, είναι λάθος. Η ακράτεια ούρων φαίνεται να είναι ίδια σε θηλυκά σκυλιά μέσης ράτσας που στειρώθηκαν σε ηλικία 4 ετών, για παράδειγμα, σε σχέση με το υπόλοιπο ηλικιακό εύρος. Και επιπλέον, επηρεάζει ένα χαμηλό ποσοστό ευνουχισμένων θηλυκών.
Αν και δεν είναι στειρωμένα, με τα χρόνια, τα επίπεδα των ορμονών στο αίμα πέφτουν αρκετά (οι σκύλες είναι λιγότερο γόνιμες) και με αυτή την πτώση των οιστρογόνων μπορεί να εμφανιστεί και ακράτεια ούρων παρόμοιας για το τι συμβαίνει στους ανθρώπους.
Και αν εμφανιστεί, υπάρχει θεραπεία;
Υπάρχουν αρκετά φάρμακα που μπορούν να λύσουν το πρόβλημα της ακράτειας ούρων, από μικρές ποσότητες ορμονών, έως φάρμακα (φαινυλοπροπανολαμίνη), τα οποία δρουν στο επίπεδο της νεύρωσης των μυών της ουροδόχου κύστης και τα οποία έχουν δείξει να είναι αποτελεσματικό μόνο σε ευνουχισμένα θηλυκά για τη θεραπεία της ακράτειας.
Η καλύτερη ηλικία για στείρωση αρσενικού σκύλου
Εδώ θα μιλήσουμε για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της στείρωσης του σκύλου μας πριν φτάσει σε σεξουαλική ωριμότητα:
Πλεονέκτημα
- Θα αποφύγουμε τις αποδράσεις όταν μυρίζουμε θηλυκά σε καύσωνα, αφού συχνά συμβαίνει σε σκύλους λίγων μηνών, που ακόμα δεν είναι πολύ υπάκουοι, και επιπλέον έχουν φέρει επανάσταση στις ορμόνες.
- Εμείς θα αποθηκεύσουμε το μοτίβο σήμανσης που ένας σκύλος αρχίζει να εκτελεί συστηματικά, όπου κι αν βρίσκεται, όταν φτάσει σε σεξουαλική ωριμότητα, τις μέρες χωρίς φαγητό όταν εντοπίζουν ένα θηλυκό σκυλί στη ζέστη στη γειτονιά, και το άγχος ή/και την επιθετικότητα που μπορεί να εμφανιστεί σε αυτήν την περίσταση.
- Δεν θα έχετε τη συνεχή ανάγκη να αντιμετωπίζετε προβλήματα στις συναντήσεις του πάρκου με άλλα σκυλιά, Η εδαφικότητά σας μειώνεται ή δεν να αναπτύξει και την επιθυμία να διαλέξει έναν αγώνα, αν και ο χαρακτήρας του παραμένει ο ίδιος.
- Ο προστάτης δεν θα επηρεαστεί από την τεστοστερόνη, επομένως δεν θα αναπτύξει την υπερπλασία που έχουν σχεδόν όλοι οι αρσενικοί σκύλοι στην ηλικία των 3-4 ετών.
- Η αύξηση βάρους που όλοι συνδέουμε με τον ευνουχισμό σε σκύλους είναι λιγότερο έντονη ή περνά απαρατήρητη όταν η επέμβαση γίνεται πριν από την ηλικία των 12 μηνών.
- Δεν αποκτά τη συμπεριφορά τοποθέτησης, και αυτό είναι σημαντικό. Οι σκύλοι που έμαθαν παρατηρώντας άλλα αρσενικά ή επειδή τους έχει επιτραπεί να ανεβαίνουν θηλυκά, μπορεί να συνεχίσουν αυτή τη συμπεριφορά ακόμη και μετά τη στείρωση. Έχοντας ένα κόκκαλο στο πέος, οι σκύλοι δεν χρειάζονται ορμόνες για να πετύχουν σεξ. Εάν έχουν αποκτήσει τη συνήθεια, μπορούν να ανεβάσουν ένα θηλυκό μετά τον ευνουχισμό, αν και, προφανώς, δεν θα υπάρξει κύηση. Είναι πιο κοντό, αλλά ο κίνδυνος να κολλήσετε τον ιό του έρπητα ή να υποστείτε την οργή άλλων ανδρών ή ιδιοκτητών, θα εξακολουθεί να υπάρχει.
Μειονεκτήματα
Πρακτικά κανένα. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο σκύλος τους δεν θα έφτανε το μέγεθος που θα μπορούσε να έχει ως ενήλικας αν δεν τον είχαν στειρώσει σε ηλικία 8 μηνών, για παράδειγμα. Αλλά αν δεν υπάρχει γενετική βάση, καμία ορμονική διέγερση δεν μπορεί να κάνει έναν σκύλο να μετρήσει ή να ζυγίσει αυτό που περιμέναμε. Η μυϊκή ανάπτυξη ευνοείται από την τεστοστερόνη, αλλά η γενετική, σε συνδυασμό με τη σωστή διατροφή και τη σωματική άσκηση, δημιουργούν μεγέθη πρακτικά ίσα με αυτά των ανδρών που ευνουχίστηκαν σε ηλικία 3 ετών.
Και ο χαρακτήρας…
Μερικές φορές, αφού ξεπεραστεί ο φόβος της χειρουργικής επέμβασης, αφού μπορεί πάντα να υπάρχουν επιπλοκές στην αναισθησία ή στη διαδικασία, όπως σε όλα, ακόμα κι αν είναι ελάχιστες, και αφού εξισορροπηθούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα, κάποιος μας λέει ότι ο σκύλος μας θα παραμείνει με μια παιδική συμπεριφορά, ή ότι ο χαρακτήρας του θα αλλάξει και δεν θα είναι πια ο ίδιος αν στειρωθεί πριν από την πρώτη ζέστη.
Μπορούμε να ακούσουμε το ίδιο πράγμα αν αποφασίσουμε να το στειρώσουμε όταν είναι αρκετά ετών, αλλά στην πρώτη περίπτωση, κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν θα αφήσουμε τον σκύλο να αναπτυχθεί καλά εάν δεν λάβει το επιρροή των σεξουαλικών ορμονών. Λαμβάνοντας υπόψη αυτό, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο χαρακτήρας ορίζεται από τη γενετική, την κοινωνικοποίηση, τον χρόνο που περνάτε με τη μητέρα σας και τα αδέρφια σας, το περιβάλλον, τις συνήθειες…, και τι να δεχτεί μερικά κύματα οιστρογόνων ή τεστοστερόνης στη ζωή του δεν θα κάνει τον σκύλο μας πιο ισορροπημένο ζώο ή λίγο πολύ γκρινιάρη. Οι ορμόνες μπορούν να επηρεάσουν, αλλά όχι να καθορίσουν. Σας συμβουλεύουμε να επισκεφτείτε το άρθρο στον ιστότοπό μας που αναφέρεται στην ιδανική ηλικία για να χωρίσετε τα κουτάβια από τη μητέρα τους για να καταλάβετε πόσο σημαντικό είναι αυτό το θέμα.
Ελπίζουμε ότι οι αμφιβολίες σχετικά με το ποια είναι η καλύτερη ηλικία για τη στείρωση ενός σκύλου έχουν διευκρινιστεί και, όπως κάνουμε πάντα, σας συνιστούμε να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς δεν μπορούμε πάντα να κάνουμε αίτηση γενικεύσεις για τον σκύλο ή τη σκύλα μας, παρά το γεγονός ότι λειτουργούν στα υπόλοιπα συγγενή. Από την άλλη, αν τελικά αποφασίσετε να στειρώσετε τον σκύλο σας, μην χάσετε τις συμβουλές μας για την καλύτερη φροντίδα για σκύλους που στειρώθηκαν πρόσφατα.
