Παρά τα όσα λέγονται για τις πολλαπλές ζωές των γατών, η αλήθεια είναι ότι τα αιλουροειδών είναι εξαιρετικά ευαίσθητα ζώα, που παρόλο που έχουν αντοχή στη μόλυνση από ιογενείς και βακτηριακές ασθένειες, μπορεί να υποφέρουν από ορισμένες ασθένειες. μην προσέχετε την υγεία σας όπως πρέπει.
Σίγουρα έχετε ακούσει ότι αν έχετε γάτα και δεν τη στειρώσετε, μπορεί να εμφανίσει μακροπρόθεσμα κάποιες ασθένειες που σχετίζονται με τη μήτρα και το αναπαραγωγικό της σύστημα, οι οποίες μερικές φορές έχουν θανατηφόρες συνέπειες
Γι’ αυτό στον ιστότοπό μας θέλουμε να σας μιλήσουμε για την πυομήτρα στις γάτες – συμπτώματα και θεραπεία, γιατί είναι ασθένεια που μπορεί να επηρεάσει τη φίλη της γάτας σας εν αγνοία σας, όντας δυνητικά επικίνδυνη για αυτήν.
Τι είναι η πυομήτρα;
Πρόκειται για μια μόλυνση που μπορεί να αναπτυχθεί σε θηλυκά ορισμένων ειδών θηλαστικών, όπως γάτες, σκύλοι, κουνάβια και ινδικά χοιρίδια. Αποτελείται από την συσσώρευση πύου στη μήτρα της μήτρας.
Στις θηλυκές γάτες συνήθως εμφανίζεται αργότερα στη ζωή, συνήθως μετά την ηλικία των 8 ετών, αν και μπορεί επίσης να αναπτυχθεί από νεαρές θηλυκές γάτες στις οποίες έχουν γίνει ενέσεις ή χάπια για να σταματήσουν τη θερμότητα ή άλλες θεραπείες με οιστρογόνα και προγεσταγόνα.
Η νόσος εκδηλώνεται ξαφνικά και μπορεί να είναι θανατηφόρος, αφού οι επιπλοκές περιλαμβάνουν την εμφάνιση σηψαιμίας και περιτονίτιδας.
Πώς συνάπτεσαι;
Η γάτα μπορεί να κολλήσει ορισμένα βακτήρια κατά το τελευταίο μέρος του κύκλου θερμότητας, είτε πρόκειται για Escherichia coli είτε για άλλο. Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου θερμότητας τα επίπεδα προγεστερόνης είναι υψηλότερα, οδηγώντας σε μόλυνση.
Όταν η θηλυκή γάτα είναι έτοιμη να ζευγαρώσει με το αρσενικό, βακτήρια εκμεταλλεύονται το άνοιγμα του κόλπου για να διασχίσουν το ζώο σώμα μέχρι τον τράχηλο. Όταν συμβαίνει ζευγάρωμα κατά το οποίο δεν επιτυγχάνεται γονιμοποίηση του ωαρίου, η μήτρα διαστέλλεται και ο βλεννογόνος που δεν έχει γονιμοποιηθεί γίνεται κανάλι αποθήκευσης βακτηρίων.
Η ασθένεια μπορεί επίσης να αναπτυχθεί από άλλα βακτήρια που βρίσκονται ήδη στο αίμα του ζώου, ευάλωτα στη χρήση ορμονών που χορηγούνται κατά τη διάρκεια κάποιας θεραπείας. Ή όταν, ως αποτέλεσμα ακανόνιστων κύκλων θερμότητας, η μήτρα εκφυλίζεται και προκαλεί μια κατάσταση που ονομάζεται Κυστική υπερπλασία ενδομητρίου (CEH), η οποία ευνοεί τα βακτήρια ανάπτυξης, οδηγώντας σε πυομήτρα.
Έτσι, οι γάτες που μπορούν να αναπτύξουν πυομήτρα είναι εκείνες που είχαν θερμότητα κατά την οποία δεν έγινε γονιμοποίηση και εκείνες που έχουν λάβει θεραπείες που περιλαμβάνουν τη χρήση προγεστερόνης.
Συμπτώματα πυομήτρα
Το
Το Pyometra στις γάτες έχει κάποια γενικά συμπτώματα και μερικά σχετίζονται με το τον τύπο της πυομήτρας που έχει αναπτύξει το αιλουροειδές. Μεταξύ των γενικών συμπτωμάτων είναι δυνατόν να αναφερθούν:
- Εκανε εμετό
- Λήθαργος
- Κούραση
- Απώλεια όρεξης
- Πολυδιψία, αυξημένη πρόσληψη νερού
- Πολυουρία, συχνουρία
- Αφυδάτωση
Από την άλλη πλευρά, η πυομήτρα μπορεί να είναι ανοιχτή ή κλειστή:
- Ανοικτή Pyometra: Η κοιλιά του κατοικίδιου ζώου είναι διατεταμένη λόγω της συσσώρευσης πύου μέσα στο σώμα. Η γάτα διώχνει δύσοσμες εκκρίσεις, είτε πύον είτε αίμα, μέσω του κόλπου.
- Κλειστή πυομήτρα: Όταν η γάτα πάσχει από αυτή την παραλλαγή της νόσου, η ενόχληση είναι ακόμη μεγαλύτερη, αφού η κοιλιά είναι διατεταμένη αλλά όχι καμία απόρριψη δεν αποβάλλεται από τον αιδοίο. Ως αποτέλεσμα, η μήτρα μπορεί να σκάσει και να προκαλέσει περιτονίτιδα, η οποία είναι θανατηφόρα.
Καθώς αυτό που είναι γεμάτο με πύον είναι η μήτρα, και αυτό το όργανο έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενεί τα απορρίμματα κατά τη διάρκεια της κύησης, η χωρητικότητα αποθήκευσης του είναι αρκετά μεγάλη, με αποτέλεσμα η πυομήτρα να γίνεται αντιληπτή μόνο όταν έχουν περάσει αρκετές εβδομάδες από την ξεκίνησε ο κύκλος της μόλυνσης.
Εάν η νόσος δεν εντοπιστεί έγκαιρα, όπως συμβαίνει συχνά σε περιπτώσεις κλειστών πυομέτρων, το πύον που βρίσκεται στη μήτρα μπορεί να καταλήξει να μεταφέρει τα βακτήρια στο αίμα του υπόλοιπου σώματος, προκαλώντας σηψαιμία λόγω αυτής της γενικής λοίμωξης, η οποία οδηγεί στο θάνατο του ζώου.
περιτονίτιδα μπορεί επίσης να εμφανιστεί εάν η μήτρα διαταθεί πέρα από τις δυνατότητές της ή εάν το ζώο υποστεί ένα χτύπημα που, λόγω πρηξίματος, σκάσει τη μήτρα.
Διάγνωση
Αν υποπτεύεστε πυομήτρα στη γάτα σας, θα πρέπει να την πάτε στον κτηνίατρό της για να κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις για να ελέγξει ή να αποκλείσει την παρουσία της νόσου.
Για να είναι πλήρης η διάγνωση, θα χρειαστεί να γίνουν υπερηχογραφήματα, ακτινογραφίες, εξετάσεις αίματος και πλήρης χημείαΜόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να προσδιοριστεί ο τύπος της πυομήτρας, η σοβαρότητα της κατάστασης της μήτρας και της μήτρας και η έκταση της λοίμωξης, προσδιορίζοντας εάν έχει επιπλεγεί από βλάβη στο ήπαρ, τα νεφρά ή άλλα όργανα.
Θεραπεία με πυόμετρο
Σε περίπτωση πυομήτρας, είναι καλύτερο να καταφύγετε σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της μήτρας και των ωοθηκών της γάτας, που ονομάζεται ωοθηροϋστερεκτομή Πριν από τη χειρουργική επέμβαση θα είναι απαραίτητο να εκτιμηθεί πόσο επηρεάζονται άλλα όργανα και να σταθεροποιηθεί το σώμα του ζώου με αντιβιοτικά και άφθονα υγρά για την καταπολέμηση της μόλυνσης και της αφυδάτωσης.
Με χειρουργική επέμβαση, η λοίμωξη από πυομήτρα εκριζώνεται πλήρως, αφού αποβάλλονται τα όργανα στα οποία εμφανίζεται η νόσος. Ωστόσο, εάν η γάτα έχει αναπτύξει προβλήματα στα νεφρά ως αποτέλεσμα της μόλυνσης, η ανάρρωση μπορεί να είναι δύσκολη.
Υπάρχει όμως και θεραπεία με φάρμακα , η οποία επιλέγεται όταν η γενική υγεία του ζώου δεν επιτρέπει την επέμβαση, ή όταν θέλετε να διατηρήσετε τις αναπαραγωγικές ικανότητες του αιλουροειδούς. Αυτή η θεραπεία επιδιώκει να αποβάλει το πύον που έχει συσσωρευτεί μέσα στη μήτρα και στη συνέχεια να επιτεθεί στη μόλυνση. Μετά τον πλήρη καθαρισμό της μήτρας, θα χρειαστεί να κάνετε υπερήχους για αρκετούς συνεχείς μήνες για να ανιχνεύσετε πιθανή επαναμόλυνση.
Ο κτηνίατρος θα είναι αυτός που μπορεί να προτείνει την πιο κατάλληλη και ασφαλή μέθοδο για το ζώο, σύμφωνα με τις επιπλοκές της περίπτωσης.
Πρόληψη
Η στείρωση της γάτας αποφεύγει αυτό και οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα που σχετίζεται με τους κύκλους θερμότητας μετά από τους οποίους δεν ξεκινά η περίοδος κύησης, επομένως είναι το πιο προτεινόμενη επιλογή. Επιπλέον, υπάρχει μια σειρά από πλεονεκτήματα της στείρωσης μιας γάτας.
Ομοίως, καλό είναι να αποφεύγετε τη χρήση αντισυλληπτικών χαπιών για τη διακοπή του οίστρου. Εάν δεν θέλετε το ζώο να αποκτήσει απογόνους, απλώς καταφύγετε στη στείρωση. Η χρήση ορμονών, όπως έχουμε αναφέρει, μπορεί να προκαλέσει πυομήτρα.
Τέλος, σας υπενθυμίζουμε ότι είναι σημαντικό να κάνετε έλεγχο στο αναπαραγωγικό σύστημα της γάτας, σε περίπτωση που υπάρχει υποψία κάποιας ασθένειας. Η μετάβαση στον κτηνίατρο περίπου κάθε 6 μήνες είναι ο καλύτερος τρόπος πρόληψης και έγκαιρης ανίχνευσης οποιασδήποτε ασθένειας.
