Το Ο δερματικός σκώληκας είναι μια λοίμωξη του δέρματος που προκαλείται από μύκητες που προκαλεί αλωπεκικές αλλοιώσεις, με απολέπιση και ερυθρότητα, που συνήθως ξεκινούν από το κεφάλι και μπορούν αργότερα να εξαπλωθούν σε άλλες περιοχές του σώματος. Η διάγνωση και η αντιμετώπισή της είναι απλή, αλλά έχει τη μεγάλη ταλαιπωρία να είναι ζωονοσογόνος νόσος, επομένως θα χρειαστεί προσεκτική αντιμετώπιση για να αποφευχθεί η μετάδοση της λοίμωξης στους ανθρώπους.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για το δινγκοσκώληκα σε χάμστερ, τα συμπτώματά του, τη μετάδοση και τη θεραπεία του, μην χάσετε το επόμενο άρθρο στο site μας όπου θα μιλήσουμε και για τα αίτια και τη διάγνωσή της.
Τι είναι η ringworm;
Τι είναι η ringworm χάμστερ; Η δακτυλίτιδα, που ονομάζεται επίσης δερματοφύτωση, είναι μια μυκητιασική δερματική λοίμωξη Στη συγκεκριμένη περίπτωση των χάμστερ και άλλων τρωκτικών, η δακτυλίτιδα προκαλείται από μύκητες Trichophyton mentagrophytes και Microsporum spp.
Πρόκειται για ζωονόσος , δηλαδή μπορεί να μεταδοθεί από τα ζώα στους ανθρώπους και αντίστροφα. Για το λόγο αυτό, ο σωστός χειρισμός των τρωκτικών με ringworm είναι απαραίτητος για την πρόληψη της μετάδοσης της μόλυνσης στους φύλακές τους. Στις επόμενες ενότητες θα μιλήσουμε για τα μέτρα βιοασφάλειας που πρέπει να ληφθούν σχετικά για την αποφυγή του κινδύνου των ζωονόσων.
Εάν σας ενδιαφέρει, μπορείτε επίσης να συμβουλευτείτε τα παρακάτω άρθρα σχετικά με τη Δρυμοφαγία σε σκύλους, τα συμπτώματα, τις αιτίες και τη θεραπεία της και τη Δρυμοφάγο στα κουνέλια, τη μετάδοση και τη θεραπεία της.
Συμπτώματα ringworm σε χάμστερ
Η δακτυλίτιδα είναι μια δερματολογική ασθένεια, επομένως όλα τα σχετικά σημάδια παρατηρούνται σε επίπεδο δέρματος. Συγκεκριμένα, τα συμπτώματα της ringworm στα χάμστερ είναι:
- Μαλώματα αλωπεκίας (τριχόπτωση): οι βλάβες είναι συνήθως στρογγυλεμένες
- Απολέπιση και ψώρα.
- Ερύθημα: ερυθρότητα του δέρματος.
- Σπασμένα μαλλιά.
- Σε αντίθεση με άλλες δερματολογικές παθήσεις, η δακτυλίτιδα παράγει ελάχιστο ή καθόλου κνησμό.
Πρέπει να σημειωθεί ότι, αν και οι βλάβες μπορεί να εμφανιστούν οπουδήποτε στο σώμα, αρχικά είναι πιο συχνές στο πρόσωπο και το κεφάλι. Εάν δεν ξεκινήσει θεραπεία, μπορεί να εξαπλωθούν και να εμφανιστούν σε άλλες περιοχές του σώματος.
Τώρα που διαβάσαμε πώς να καταλάβουμε αν το χάμστερ μου έχει δακτυλίτιδα, ας δούμε τι το προκαλεί.
Αιτίες ringworm σε χάμστερ
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, οι αιτιολογικοί παράγοντες του ringworm στα χάμστερ είναι μύκητες του γένους Trichophyton και Microsporum.
Αυτή η μυκητιασική λοίμωξη εμφανίζεται συνήθως ως αποτέλεσμα ακατάλληλων περιβαλλοντικών συνθηκών που ευνοούν την ανάπτυξη αυτών των μυκήτων και των παρουσία παραγόντων στρες ή άλλες καταστάσεις που προκαλούν ανοσοκαταστολή σε αυτά τα τρωκτικά.
Οι κύριοι παράγοντες που ευνοούν την εμφάνιση της ringworm είναι:
- Περιβάλλον με υπερβολική υγρασία.
- Κλωβοί με κακό αερισμό.
- Συμπύκνωση ή υγρασία στο υλικό της φωλιάς.
- Παράγοντες άγχους: κακή διαχείριση, ξαφνική αλλαγή οικοτόπου κ.λπ.
- Υπερπληθυσμός.
- Πολύ νεαρά ζώα.
Λοίμωξη από δακτυλίτιδα σε χάμστερ
Η δακτυλίτιδα είναι μια μεταδοτική ασθένεια που μεταδίδεται μέσω των σπορίων μυκήτων, μικροσκοπικών μορφών που βρίσκονται συνήθως σε ομάδες γύρω από τις βλάβες και μολυσμένες τρίχες.
Τα χάμστερ μπορούν να μολυνθούν:
- Με άμεση επαφή με άλλα μολυσμένα τρωκτικά.
- Με μοιράζεστε μολυσμένο περιβάλλον ή αντικείμενα: καθώς τα σπόρια είναι πολύ ανθεκτικές μορφές που μπορούν να παραμείνουν στο περιβάλλον για έως και 2 χρόνια.
Επίσης, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, η δακτυλίτιδα είναι μια ζωονοσογόνος νόσος που μπορεί πολύ εύκολα να μεταδοθεί στον άνθρωπο , τα παιδιά είναι περισσότερο ευπαθή σε μόλυνση. Όπως τα ζώα, οι άνθρωποι μπορούν να μολυνθούν μέσω άμεσης επαφής με μολυσμένα τρωκτικά, καθώς και μέσω επαφής με το μολυσμένο περιβάλλον.
Η μόλυνση μπορεί επίσης να μεταδοθεί σε άλλα οικιακά κατοικίδια (σκύλοι, γάτες, τρωκτικά, κουνέλια κ.λπ.), έτσι ώστε να θα είναι απαραίτητο να εφαρμόζονται επαρκή μέτρα βιοασφάλειας για την αποφυγή μετάδοσης οποιουδήποτε μέλους της οικογένειας.
Διάγνωση ringworm σε χάμστερ
Η διάγνωση του ringworm σε χάμστερ μπορεί να περιλαμβάνει τις ακόλουθες μεθόδους:
- Εξέταση δερματολογικών βλαβών: όπως έχουμε ήδη αναφέρει, αρχικά στρογγυλεμένες αλωπεκικές αλλοιώσεις εμφανίζονται συνήθως στην περιοχή του προσώπου, με απολέπιση, ψώρα και ερύθημα, το οποίο καθώς εξελίσσεται η διαδικασία μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του σώματος.
- Κυτταρολογία : θα πρέπει να ληφθεί δείγμα από τα περιθώρια των βλαβών και να γίνει ειδική χρώση με περιοδικό οξύ Schiff (PAS) ή κηλίδα φυτού, για να παρατηρήσετε τις υφές και/ή τα σπόρια του μύκητα στο μικροσκόπιο.
- Καλλιέργεια και αναγνώριση μυκήτων: πρέπει να ληφθεί δείγμα μαλλιών (κατά προτίμηση από σπασμένες τρίχες ή κοντά στην βλάβη) και να φυτευτεί σε εκλεκτικό μέσο καλλιέργειας για μύκητες. Αν και είναι πιο ευαίσθητη τεχνική από την κυτταρολογική, έχει το μειονέκτημα της διάρκειάς της, αφού τα δείγματα πρέπει να καλλιεργηθούν για τουλάχιστον 10 ημέρες, οπότε η διάγνωση μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες.
- PCR : έχει παρόμοια ευαισθησία στην καλλιέργεια, αλλά έχει το πλεονέκτημα ότι παρέχει διάγνωση σε πολύ μικρότερο χρόνο, γεγονός που επιτρέπει την έγκαιρη έναρξη ειδικής θεραπείας.
Ως περιέργεια, πρέπει να σημειωθεί ότι η χρήση της υπεριώδους λυχνίας Wood γενικά κάνει δεν είναι διαγνωστικό σε χάμστερ Σε άλλα είδη ζώων, αυτή είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για τη διάγνωση της δακτυλίτιδας, επειδή, όταν εκτίθενται στο υπεριώδες φως, οι μύκητες φθορίζουν, γεγονός που επιτρέπει τη διάγνωση της ringworm.ringworm εύκολα και γρήγορα. Ωστόσο, οι περισσότεροι μύκητες που προκαλούν δερματοφυτίαση στα τρωκτικά δεν φθορίζουν.
Θεραπεία της ringworm σε χάμστερ
Η θεραπεία του ringworm στα χάμστερ βασίζεται στους ακόλουθους πυλώνες:
- Τοπικά αντισηπτικά: οι βλάβες πρέπει να αντιμετωπίζονται με τοπικά αντισηπτικά όπως ποβιδόνη-ιώδιο ή χλωρεξιδίνη (πάντα αραιωμένη)
- Τοπικά αντιμυκητιακά: όπως η ενιλκοναζόλη. Πρέπει να γίνεται αραίωση 20 ml ενιλκοναζόλης ανά λίτρο νερού και να εφαρμόζεται ως μπάνιο κάθε 3 ημέρες.
- Αντιμυκητιασικά από το στόμα: όπως η γκρισεοφουλβίνη, η ιτρακοναζόλη ή η τερβιναφίνη.
- Αποστείρωση Κλουβιού: Δεν είναι όλα τα απολυμαντικά αποτελεσματικά κατά των μυκητιακών σπορίων. Για να διασφαλίσετε τη σωστή αποστείρωση, χρησιμοποιήστε χλωρίνη σε αραίωση 1/10 ή Virkon σε 1% Το κλουβί πρέπει να απολυμαίνεται τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Όλο το υλικό του κλουβιού που δεν μπορεί να απολυμανθεί θα πρέπει να αφαιρεθεί καθώς μπορεί να αποτελέσει πηγή εκ νέου μόλυνσης.
Όταν χορηγείτε τη θεραπεία στο ζώο ή προχωράτε στην απολύμανση του κλουβιού, είναι σημαντικό να συμμορφώνεστε με ορισμένα αυστηρά μέτρα βιοασφάλειας για την αποφυγή ζωονόσων Οι φροντιστές θα πρέπει να φορούν γάντια και να φορούν ρούχα που καλύπτουν οποιοδήποτε μέρος του σώματός τους που μπορεί να εκτεθεί σε μολυσμένα αντικείμενα ή αντικείμενα. Επιπλέον, είναι σημαντικό να απομόνωση του μολυσμένου ζώου από άλλα τρωκτικά ή κατοικίδια που ζουν στο ίδιο νοικοκυριό, καθώς αυτά μπορούν επίσης να μολυνθούν από την επαφή με το ζώο ή με το μολυσμένο περιβάλλον.
Περιοδικές καλλιέργειες θα πρέπει να εκτελούνται και η θεραπεία να διατηρείται έως ότου ληφθούν αρνητικές καλλιέργειες. Γενικά, το αρνητικό αποτέλεσμα εμφανίζεται συνήθως πολύ καιρό μετά την επούλωση των βλαβών. Για το λόγο αυτό, ακόμη και αν το ζώο αναρρώσει κλινικά, είναι σημαντικό να διατηρηθεί η θεραπεία, καθώς διαφορετικά η δακτυλίτιδα μπορεί να υποτροπιάσει μετά από λίγο.
