Το Milbemax στις γάτες είναι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο αντιπαρασιτικό προϊόν, αφού καταφέρνει να εξαλείφει αποτελεσματικά ένα μεγάλο μέρος των εσωτερικών παρασίτων που οι περισσότεροι μπορεί συχνά να βρεθεί στις γάτες μας, με την ευκολία ότι απαιτείται μόνο ένα χάπι.
Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα μιλήσουμε για τη χρησιμότητα του milbemax στις γάτες, πόσο συχνά να το χορηγείτε ή τι πιθανές παρενέργειες που θα μπορούσε να υποστεί η γάτα μας μετά την κατανάλωση.
Σε τι χρησιμοποιείται το milbemax στις γάτες;
Όπως είπαμε, το milbemax είναι ένα προϊόν του οποίου η χρησιμότητα είναι εσωτερική αποπαρασίτωση, σκοτώνει παράσιτα όπως τα ακόλουθα:
- Flatworms ή cestodes, είναι η ταινία ένα από τα πιο γνωστά αυτής της ομάδας.
- Στρογγυλά σκουλήκια ή νηματώδεις, μεταξύ των οποίων το Toxocara cati ξεχωρίζει για την ευρεία κατανομή του και την ικανότητά του να επηρεάζει τον άνθρωπο.
- Dirofilaria immitis, περισσότερο γνωστό ως διροφιλαρίωση λόγω της θέσης του σε αυτό το όργανο και στις πνευμονικές αρτηρίες. Σε αυτή την περίπτωση, το milbemax χρησιμοποιείται στην προληπτική θεραπεία.
Επιπλέον, πρέπει να σημειωθεί ότι το milbemax έχει το πλεονέκτημα ότι χρησιμοποιείται σε έγκυες ή θηλάζουσες γάτες.
Πώς να χορηγήσετε το milbemax σε γάτες;
Προς πώληση θα βρούμε τις παρακάτω παρουσιάσεις του milbemax για γάτες:
- Milbemax για γατάκια και μικρές γάτες, με δισκία για γάτες μεταξύ 500 γραμμαρίων και 2 κιλών βάρους, χορήγηση μεσαίου δισκίου έως και ένα κιλό και ολόκληρο το δισκίο σε γάτες από 1 έως 2 κιλά.
- Milbemax για γάτες 2-8 kg, έτσι ώστε να χορηγείται μισό δισκίο για γάτες βάρους μεταξύ 2-4 kg και ένα ολόκληρο για 4-8. Εάν η γάτα ζυγίζει περισσότερο, θα χρειαστεί μιάμιση ταμπλέτα. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε αυτήν την παρουσίαση σε γάτες που ζυγίζουν λιγότερο από 2 κιλά.
Βλέπουμε ότι είναι δυνατή η χορήγηση του milbemax σε πολύ μικρές γάτες αλλά, ακόμα κι έτσι, εκείνες που ζυγίζουν λιγότερο από 500 γραμμάρια ή/και ηλικίας μικρότερης των έξι εβδομάδων βρίσκονται εκτός του εύρους χρήσης αυτού του προϊόντος. ηλικία. Για να αποπαρασιτωθούν αυτά τα γατάκια, ο κτηνίατρος θα συνταγογραφήσει ένα άλλο πιο κατάλληλο προϊόν. Ομοίως, είναι απαραίτητο να ζυγίζετε τη γάτα.
Παρενέργειες του milbemax σε γάτες
Το Milbemax είναι ένα πολύ ασφαλές προϊόν, αυτό σημαίνει ότι είναι δύσκολο να προκληθούν ανεπιθύμητες ενέργειες, ακόμη και σε υψηλές δόσεις. Εάν είχε κάποια αρνητική επίδραση, ειδικά σε μικρότερα γατάκια, θα ήταν συμπτώματα όπως τα ακόλουθα:
- Λήθαργος.
- Ασυντονισμός.
- Σεισμικές δονήσεις.
- Έμετος.
- Διάρροια.
Εάν παρουσιαστεί υπερδοσολογία, εκτός από την εύρεση σημείων όπως αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω, η γάτα θα μπορούσε να υπερσιελόρροια, ένα σημάδι που συνήθως υποχωρεί από αυθόρμητα σε περίπου 24 ώρες. Αν ισχύει αυτό, καλό είναι να το αναφέρετε στον κτηνίατρο σε περίπτωση που απαιτείται η παρέμβασή του και να ληφθεί υπόψη η αντίδραση σε περίπτωση που ενδείκνυται η αλλαγή του αντιπαρασιτικού προϊόντος.
Πόσο συχνά δίνω στη γάτα μου milbemax;
Milbemax σε γάτες μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποπαρασιτωτικό συχνής χρήσης Αν και υπάρχουν φροντιστές που θεωρούν ότι εάν οι γάτες τους δεν έχουν πρόσβαση προς τα έξω, πρέπει να αποπαρασιτωθούν, η αλήθεια είναι ότι εμείς οι ίδιοι θα μπορούσαμε να μεταφέρουμε παράσιτα στο εσωτερικό του σπιτιού. Για το λόγο αυτό, η τακτική αποπαρασίτωση εξακολουθεί να συνιστάται για τις γάτες, ανεξάρτητα από τον τρόπο ζωής τους.
Κάθε 3-6 μήνες μπορούμε να χορηγούμε milbemax, επίσης πριν από τον εμβολιασμό και, φυσικά, εάν ανακαλύψουμε ότι η γάτα μας έχει παράσιτα, Γι' αυτό καλό είναι να πηγαίνετε σε κτηνιατρικούς ελέγχους τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, καθώς πολλά παράσιτα είναι ασυμπτωματικά και ο κτηνίατρος θα είναι αυτός που θα μπορεί να τα εντοπίσει εξετάζοντας ένα δείγμα κοπράνων.
Πώς να δώσετε σε μια γάτα ένα χάπι;
Το Milbemax στις γάτες διατίθεται με τη μορφή μικρού δισκίου που, επιπλέον, μπορεί να σπάσει Το δισκίο δεν χάνει την αποτελεσματικότητά του αν και ας το ανακατέψουμε με τροφή, το οποίο βοηθά στη χορήγησή του σε εκείνες τις γάτες που είναι πιο δύσκολο να χειριστούν. Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο ακόλουθο άρθρο: "Συμβουλές για να δώσετε σε μια γάτα ένα χάπι."
Ακόμα κι έτσι, μερικοί αρνούνται να καταπιούν χάπια, τσακίζονται αν προσπαθήσουμε να τα βάλουμε στο στόμα τους, τα εντοπίζουν στο πιάτο και δεν τα τρώνε ούτε τα φτύνουν αν προσπαθήσουμε να δώστε τα διαλυμένα σε νερό. Εάν αυτή είναι η περίπτωσή μας, θα πρέπει να στραφούμε σε άλλα αντιπαρασιτικά όπως αυτά που εφαρμόζονται στις πιπέτες.
