Δυστυχώς, η δράση του ανθρώπου δεν έφερε μόνο θετικά πράγματα όπως η ανάπτυξη του πολιτισμού και η πρόοδος του ανθρώπου από όλες τις πλευρές, αλλά και η υποβάθμιση των διαφορετικών οικοσυστημάτων, ακόμη και ηεξαφάνιση πολλών ειδών φυτών και ζώων, μια διαδικασία γνωστή ως εξαφάνιση.
Η Ισπανία δεν έχει ξεφύγει από αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα, γι' αυτό υπάρχει γνώση για διάφορα είδη (ενδημικά ή όχι) που κατοικούσαν τόσο στην ηπειρωτική επικράτεια όσο και στα ισπανικά νησιά και που σήμερα δεν υπάρχουν ήδη., συνήθως εκμηδενίζονται με το κυνήγι και την καταστροφή του ενδιαιτήματος τους. Αν θέλετε να τα μάθετε όλα, ο ιστότοπός μας σας προσκαλεί να συνεχίσετε να διαβάζετε αυτήν τη λίστα με εξαφανισμένα ζώα στην Ισπανία
Giant Auk
Ο Pinguinus impennis ήταν ένα είδος πουλιού που εξαπλώθηκε σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ισπανία, η Ισλανδία και η Γροιλανδία, καθώς και στο Μαρόκο. Ήταν ένα ζώο ανίκανο να πετάει αλλά με εξαιρετικές κολυμβητικές και καταδυτικές ικανότητες. Η εμφάνισή του έμοιαζε με αυτή των πιγκουίνων που είναι γνωστοί σήμερα.
Ήταν σχεδόν ένα μέτρο ύψος, 80 εκατοστά, συνοδευόμενος από περίπου 5 κιλά βάρος. Υπάρχουν ενδείξεις ότι κατοικούσε ήδη στη Γη από τους προϊστορικούς χρόνους, επομένως υπάρχουν ποικίλες μαρτυρίες που μαρτυρούν τις διαστάσεις και τις μεταναστευτικές της συνήθειες.
Πάντα το κυνηγήθηκε τόσο για το κρέας του όσο και για τα γιγάντια αυγά του, οπότε σιγά σιγά ο πληθυσμός αυτού του είδους μειώνονταν και, επομένως, το γιγάντιο auk είναι μέρος της λίστας των εξαφανισμένων ζώων στην Ισπανία και σε άλλες χώρες. Τα τελευταία δείγματα συγκεντρώθηκαν στη Γροιλανδία στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, όπου το κυνήγι και η φιλοδοξία των συλλεκτών σκότωσαν αυτά τα πουλιά. Κηρύχθηκε εξαφανισμένο το 1852 , όταν πέθανε ο τελευταίος του οποίου η ύπαρξη ήταν ακόμη γνωστή.
Λουζιτανική κατσίκα
Αν και είναι εγγενές στην Πορτογαλία, η Capra pyrenaica lusitanica κατείχε επίσης άλλες περιοχές, συμπεριλαμβανομένου τμήματος της σημερινής Γαλικίας και της Αστούριας. Είναι παρόμοιο γένος με το εξίσου εξαφανισμένο bucardo, που αναφέρεται αργότερα, αλλά θεωρείται εξαφανίστηκε από το 1892
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για το τι προκάλεσε την εξαφάνιση αυτής της κατσίκας. Ορισμένοι ερευνητές επισημαίνουν γενετικά προβλήματα στο είδος, τα οποία θα οδηγούσαν σε ακανόνιστη αύξηση του ανδρικού πληθυσμού, καθιστώντας δύσκολη την αναπαραγωγή. Ωστόσο, τα διάφορα έγγραφα που βρέθηκαν αποκαλύπτουν ότι αυτό το είδος θηρευόταν άγρια, τόσο για το κρέας και το δέρμα του όσο και για μια ουσία με φαρμακευτικές ιδιότητες που θα μπορούσε να βρεθεί στο στομάχι του.
Φώκια μοναχός
Η Neomonachus tropicalis ήταν ένα είδος φώκιας που υπήρχε όχι μόνο στα ισπανικά ύδατα, αλλά και στις θάλασσες και τους ωκεανούς ολόκληρου του πλανήτη. Τα ξαδέρφια τους, οι φώκιες της Μεσογείου και της Χαβάης, απειλούνται αυτή τη στιγμή. Μπείτε στο άρθρο μας και ανακαλύψτε τα 10 πιο απειλούμενα ζώα στον κόσμο.
Όπως και με άλλα θαλάσσια ζώα, η φώκια μοναχός κυνηγήθηκε κυρίως για το κρέας και τη γούνα της. Πωλείται ως λιχουδιά, σιγά σιγά μειώθηκε ο αριθμός των ατόμων. Όταν αυτό προστέθηκε στη δίωξη για την κατασκευή διαφόρων ειδών και ενδυμάτων με το δέρμα του, οι μέρες ήταν μετρημένες για το είδος, του οποίου το τελευταίο δείγμα εξαφανίστηκε το 1950, αυτό είναι άλλο ένα από τα πρόσφατα εξαφανισμένα είδη ζώων στην Ισπανία και τον υπόλοιπο κόσμο.
Μαλάκιο του San Vicente de Lérida
Πιο «γνωστό» ως Islamia ateni, ήταν ένα είδος μικρού μεγέθους ενδημικό στα θέρετρα του νησιού San Vicente de Lérida, τόσο μικροσκοπικό και διακριτικό που στην πραγματικότητα υπάρχουν πολύ λίγα γνωρίζουν ότι υπήρχε κάποτε ή ότι είναι το μοναδικό στην Ισπανία του οποίου η εξαφάνιση έχει τεκμηριωθεί.
Το σπα San Vicente είναι διάσημο για τα ιαματικά του νερά, αλλά ήταν ο κλιματισμός και η κατασκευή αυτών των λουτρών για την απόλαυση της ύπαρξης ανθρώπινο τι τελείωσε με αυτό το μαλάκιο, μετατρέποντάς το σε ένα άλλο από τα πρόσφατα εξαφανισμένα ζώα στην Ισπανία. Η περιγραφή που έχουμε για αυτό χρονολογείται από το 1969, και από τότε κανείς δεν το έχει δει, επομένως θεωρείται εξαφανισμένο.
Canary Unicolor Oystercatcher
Το Haematopus meadewaldoi ήταν ένα πουλί ιθαγενές των Καναρίων Νήσων Είχε περίπου πενήντα εκατοστά και ζύγιζε λιγότερο από ένα κιλό, με μαύρο φτέρωμα γυαλιστερή και κοκκινωπή περιφέρεια που περιέβαλλε τα μάτια, ή αυτό είναι που υποτίθεται ότι βλέπει το αδελφό είδος αυτού.
Οι έρευνες έδειξαν ότι η ζωή τους πέρασε στις βραχώδεις περιοχές δίπλα στη θάλασσα και ότι δεν ήταν εποχιακά πουλιά, οπότε ίσως δεν πέταξαν ποτέ μακριά από τα νησιά. Εκεί τρέφονταν με μικρά καρκινοειδή και άλλα θαλάσσια ζώα που μπορούσαν εύκολα να κυνηγήσουν.
Στις αρχές του 19ου αιώνα θεωρούνταν ήδη εξαφανισμένο πουλί, αν και διαπιστώθηκε ότι το τελευταίο δείγμα πέθανε το 1994Τα αίτια της εξαφάνισής του ποικίλλουν, από τον ανταγωνισμό με τον άνθρωπο για θαλάσσιο θήραμα, μέχρι τη μάχη μέχρι θανάτου με αρουραίους και γάτες που συνόδευαν την εγκατάσταση ανθρώπων στις ακτές. Σαν να μην έφτανε αυτό, τόσο τα αυγά του όσο και το κρέας του κυκλοφόρησαν στην αγορά για κατανάλωση, γεγονότα που, δυστυχώς, οδήγησαν τη Μονόχρωμη Oystercatcher των Καναρίων να συμπεριληφθεί στον κατάλογο των πρόσφατα εξαφανισμένων ζώων στην Ισπανία.
Bucardo
Ο Πυρηναίος Πυρηναίος Τράγος κατοικούσε όχι μόνο στην Ισπανία, αλλά και σε ολόκληρη την Ιβηρική Χερσόνησο και τα Πυρηναία, ήταν εξαφανισμένος συγγενής του σημερινού ιβηρικού αγριοκάτσικου, του οποίου το βάρος ήταν γύρω στα 70 κιλά.
Από την προϊστορία αυτή η κατσίκα εκτιμήθηκε κυρίως για το κρέας της, αν και με το πέρασμα των αιώνων κάτι πολύ χειρότερο την έκανε στόχο ανθρώπινων επιθέσεων: κυνήγι για την απόκτηση του κέρατα, το μεγαλύτερο από όλα τα υποείδη κατσίκας, που έγινε συλλεκτικό.
Στις αρχές του 20ου αιώνα το bucardo είχε σχεδόν εξολοθρευτεί, μερικά από τα οποία διατηρήθηκαν μόνο στην Ισπανία. Ωστόσο, ο ανταγωνισμός για τροφή με άλλα είδη της περιοχής εξάντλησε σιγά σιγά τον πληθυσμό, ώσπου το τελευταίο, που ονομαζόταν Laña, βρέθηκε νεκρό το έτος 2000Η Laña είχε ήταν μέρος ενός από τα ερευνητικά προγράμματα στην Ισπανία για τη διατήρηση του bucardo, το οποίο συνίστατο στην προσπάθεια κλωνοποίησης του είδους. Το μέτρο αυτό επιλέχθηκε μετά από αποτυχία των προσπαθειών διατήρησης του bucardo στη φύση, καθώς η κήρυξη του είδους ως προστατευόμενου και τα σχέδια υποβοηθούμενης αναπαραγωγής απέτυχαν. Τελικά, όμως, καμία από αυτές τις προσπάθειες δεν στέφθηκε με επιτυχία και το bucardo αναπόφευκτα έσβησε.
Μακρυπόδαρος γραφέας
Το Emberiza alcoveri ήταν ένα πουλί ιθαγενές των Καναρίων Νήσων, συγκεκριμένα από ΤενερίφηΕλάχιστα στοιχεία είναι διαθέσιμα για την πραγματική του εμφάνιση, αλλά είναι γνωστό ότι λόγω του μεγέθους του δεν μπορούσε να πετάξει, που χαρακτηρίζεται από μακριά κάτω άκρα και πολύ κοντά φτερά, δεν είναι δύσκολο να το φανταστούμε παρόμοιο με τη στρουθοκάμηλο., αν και μικρότερου μεγέθους. Επειδή δεν μπορεί να πετάξει ή να σκαρφαλώσει στα δέντρα, πιστεύεται ότι η διατροφή του βασίστηκε σε αυτό που βρήκε στο έδαφος, όπως ρίζες και σπόρους.
Οι λόγοι για τους οποίους εξαφανίστηκε το μακρύ πόδι δεν είναι πολύ σαφείς, αν και πιθανότατα οφείλεται στη δράση του ανθρώπου μετά την ανακάλυψη των νησιών. Η παρουσία των ανθρώπων θα μπορούσε όχι μόνο να το καταστήσει αντικείμενο περιέργειας και επομένως δίωξης, αλλά εισήγαγαν και άλλα είδη στο οικοσύστημα που ανταγωνίζονταν αυτό το πουλί για την περιοχή και τους πόρους του, οδηγώντας το στην εξαφάνιση και μετατροπή του σε άλλο εξαφανισμένα ζώα στην Ισπανία. Δυστυχώς, πολλά από τα είδη που αποτελούν τον πληθυσμό των πτηνών σε αυτή τη χώρα κινδυνεύουν σοβαρά με εξαφάνιση, συμβουλευτείτε το άρθρο μας και ανακαλύψτε τη λίστα με τα πουλιά που κινδυνεύουν περισσότερο με εξαφάνιση στην Ισπανία.
Λεβαντικός Ιβηρικός Λύκος
Ο Canis lupus deitanus φαίνεται να είναι αδερφός του κοινού γκρίζου λύκου, αν και πολύ λίγα είναι γνωστά για αυτόν, την προέλευσή του και την εξαφάνισή του. Στην Ισπανία κατοικούσαν στην περιοχή της Μούρθια, αλλά οι περιγραφές αυτού του είδους προέρχονται από εκείνα τα άτομα που παρατηρήθηκαν σε αιχμαλωσία, μερικά από τα οποία ανήκαν στον τοπικό ζωολογικό κήπο.
Χάρη στα χαρακτηριστικά του φυσικού του οικοτόπου, υποτίθεται ότι η γούνα του ήταν σχεδόν κοκκινωπή στο χρώμα και ότι οι συνήθειές του ήταν μοναχικές. Η ακριβής στιγμή της εξαφάνισής του είναι άγνωστη, επομένως υπάρχουν και εκείνοι που θεωρούν ότι αυτό το είδος επιβιώνει ακόμη, αν και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει δει έναν από αυτούς τους λύκους.
Roque Chico Lizard
Η γιγάντια σαύρα Roque Chico (Gallotia simonyi simonyi) είναι ένα από εκείνα τα είδη που έχουν κρατήσει τους επιστήμονες να μαντεύουν αν είναι πραγματικά εξαφανισμένο ή όχι. Είναι γέννημα θρέμμα του νησιού El Hierro, που ανήκει στα Κανάρια Νησιά, και ήδη το 1930 θεωρήθηκε ότι είχε εξαφανιστεί
Ο λόγος? Πιθανότατα οφειλόταν στην εισαγωγή ζώων που έγιναν αρπακτικά τους, όπως οι αγριόγατες, και στο κυνήγι του ζώου τόσο για μελέτες όσο και για συλλογή λόγω της σπανιότητάς του.
Παρόλο που πρόσφατα ανακηρύχθηκε εξαφανισμένο ζώο στην Ισπανία, εξέπληξε τους ερευνητές στα μέσα του 1974, όταν Ένας μικρός πληθυσμός αυτής της σαύρας ανακαλύφθηκε στο ίδιο νησί στο οποίο είναι ενδημικό. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα η επιβίωσή του είναι επισφαλής, γι' αυτό και έχουν εφαρμοστεί προγράμματα προστασίας για αυτό το είδος.
Άλλα εξαφανισμένα ζώα στην Ισπανία
Σε όλη την ιστορία άλλα είδη ζώων έχουν εξαφανιστεί από την ισπανική επικράτεια, όπως τα ακόλουθα:
- Maspalomas Grasshopper (Dericorys minutus)
- Γιγάντια σαύρα Λα Πάλμα (Gattolia auaritae)
- Βαλεαρικός γίγαντας αρουραίος (Myotragus balearicus)
- Μαλόρκα Giant Dormouse (Hypnomys morpheus)
- Canary Giant Tortoise (Geochelone vulcanica)
- Γίγαντας αρουραίος Τενερίφης (Canariomys bravoi)
- Αρκούδα σπηλαίου (Ursus spelaeus)
- Γίγαντας Κοιτώνας της Μενόρκα (Hypnomys mahonensis)
- Σιδηροτροχιά Ίμπιζα (Rallus eivissensis)
- Λαγός Μαγιόρκα (Lepus granatensis solisi)
- Ποντίκι Malpais (Malpaisomys insularis)
