Οι γύπες είναι πτηνά που έχουν ανατομικά χαρακτηριστικά που συνδέονται με τις διατροφικές τους συνήθειες, καθώς είναι είδος οδοκαθαριστών που παρέχουν μια περιβαλλοντική υπηρεσία πολύ σημαντική, και αν προκύψει η κατάσταση, μπορούν να κυνηγήσουν ζωντανό θήραμα.
Κατανέμονται σε όλο τον κόσμο, εκτός από την Ωκεανία και την Ανταρκτική, και ταξινομούνται σε δύο ομάδες ανάλογα με τη γεωγραφική τους κατανομή. Από τη μια πλευρά, υπάρχουν οι γύπες του παλιού κόσμου που ανήκουν στην τάξη Accipitriformes και από την άλλη, εκείνοι από τον νέο κόσμο, που περιλαμβάνονται στην τάξη Cathartiformes. Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας και θα μάθετε περισσότερα για τους τύπους γύπων, τα χαρακτηριστικά και τα ονόματά τους
Χαρακτηριστικά των γύπων
Αυτά τα πουλιά έχουν μια σειρά προσαρμογών που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους, καθώς είναι οδοκαθαριστές που τρέφονται με τα υπολείμματα νεκρών ζώων, αν και στην απουσία τους μπορούν να κυνηγήσουν ζωντανά θηράματα. Στη συνέχεια, θα μιλήσουμε για τα χαρακτηριστικά που κάνουν αυτή την ομάδα πουλιών τόσο περίεργη:
- Tamaño: ξεχωρίζουν για το ότι είναι μεγάλα πουλιά με μεγάλα φτερά. Υπάρχουν είδη, όπως ο κόνδορας των Άνδεων (Vultur gryphus), που μπορεί να φτάσει σε άνοιγμα φτερών άνω των τριών μέτρων, με τον κόνδορα να είναι ο μεγαλύτερος εκπρόσωπος των γύπων. Άλλα είναι μικρότερα και φτάνουν σχεδόν τα 2 μέτρα σε άνοιγμα φτερών.
- Σχήμα φτερού: Τα κύρια φτερά των φτερών εκτείνονται σαν «δάχτυλα» και κατά τη διάρκεια της πτήσης ανοίγουν, επιτρέποντάς τους να γλιστρήσουν σε μεγάλα ύψη. Τα φαρδιά και μακριά φτερά τους είναι προσαρμοσμένα για να εκμεταλλεύονται τα θερμικά ρεύματα και είναι συνηθισμένο να τα βλέπουμε να γλιστρούν σε ύψος πολλών χιλιομέτρων.
- Cabeza: πολλά είδη έχουν μακρύ κεφάλι και λαιμό χωρίς φτερά, το μήκος των οποίων ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο του θηράματος που καταναλώνει, καθώς ότι ένας μακρύς λαιμός μπορεί να μπει πιο εύκολα στα σώματα των νεκρών ζώων. Η έλλειψη φτερώματος σε αυτή την περιοχή τους εμποδίζει να λερωθούν με αίμα και υγρά όταν τρέφονται, αν και καλύπτεται από λεπτό, κοντό κάτω μέρος.
- Όραση: πρόκειται για πτηνά που έχουν πολύ ανεπτυγμένα μάτια, αφού εκτός από άλλες αισθήσεις χρησιμοποιούν την όραση για να ανιχνεύσουν υπολείμματα νεκρών ζώων. Χαρακτηρίζονται από το ότι έχουν δύο βοθρίδες, σε αντίθεση με άλλα πουλιά, που είναι περιοχές του αμφιβληστροειδούς όπου εστιάζονται οι ακτίνες φωτός και επιτρέπουν την αντίληψη του χρώματος.
- Μυρωδιά: στην περίπτωση των γύπων του Νέου Κόσμου, χρησιμοποιούν επίσης αυτή την αίσθηση (που είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη σε αυτά τα είδη) για να εντοπίσουν την τροφή τους και είναι σε θέση να μυρίσουν το φαγητό τους από αρκετά χιλιόμετρα μακριά, ακόμα και από πιθανά θηράματα λίγα μόνο εκατοστά μακριά.
- Πατάς: Τα νύχια των γύπων δεν είναι πολύ δυνατά (εκτός από ορισμένα είδη), καθώς δεν τα χρησιμοποιούν για να κυνηγούν γύπες. λεία ούτε σχίζουν τις σάρκες τους. Ωστόσο, μπορούν να περπατήσουν. Επιπλέον, αυτά τα πτηνά αποθέτουν το προϊόν των κοπράνων τους (μίγμα ούρων και περιττωμάτων) στα πόδια τους, μέσω της ουροϊδρωσίας, που παραπέμπει σε αυτή τη συμπεριφορά. Αυτό τα βοηθά να θερμορρυθμίζονται (διώχνουν τη θερμότητα), αφού δεν έχουν ιδρωτοποιούς αδένες και δεν μπορούν να ιδρώσουν.
- Συμπεριφορά: πρόκειται για ασυνήθιστα ζώα, δηλαδή κοινωνικά είδη που συγκεντρώνονται σε μεγάλες αποικίες, που συχνά αποτελούνται από εκατοντάδες άτομα. Όπως προαναφέραμε, είναι οδοκαθαριστές, γι' αυτό τρέφονται με τα πτώματα ζώων που αφήνουν πίσω τους άλλα είδη. Υπό αυτή την έννοια, παίζουν πολύ σημαντικό οικολογικό ρόλο, αφού σε περίπτωση απουσίας τους θα μπορούσαν να εξαπλωθούν ασθένειες λόγω των αποσυντεθειμένων υπολειμμάτων νεκρών ζώων. Μπορούν ακόμη και να τρώνε κρέας σε προχωρημένα στάδια σήψης που θα μπορούσαν να σκοτώσουν άλλα ζώα. Εξαιτίας αυτού, εκατοντάδες γύπες στην Ινδία και σε άλλες χώρες πεθαίνουν καθημερινά από δηλητηρίαση, καθώς τρέφονται με πτώματα ζώων εκτροφής που είχαν λάβει προηγουμένως θεραπεία με Diclofenac (αντιφλεγμονώδες αναλγητικό για κτηνιατρική χρήση για τη θεραπεία βοοειδών και άλλων ζώων εκτροφής). Στους γύπες, 1 μικρογραμμάριο αυτού του αναλγητικού μπορεί να προκαλέσει το θάνατο πολλών ατόμων, προκαλώντας επώδυνους θανάτους λόγω νεφρικής ανεπάρκειας και μιας τυπικής ασθένειας των πτηνών (σπλαχνική ουρική αρθρίτιδα), προκαλώντας συχνά πολύ γρήγορους θανάτους, γεγονός που μειώνει τους πληθυσμούς των γύπων από μέρη όπως το Πακιστάν και η Ινδία κατά περισσότερο από 90%.
Για να γνωρίσετε αυτά τα ζώα λίγο καλύτερα, μπορεί να σας ενδιαφέρει να διαβάσετε αυτό το άλλο άρθρο στον ιστότοπό μας σχετικά με τους πόρους που χρειάζεται ένας γύπας για να επιβιώσει.
Πού ζουν οι γύπες;
Όπως θα δούμε αργότερα, οι γύπες χωρίζονται σε δύο ομάδες: σε αυτούς του Νέου Κόσμου και σε αυτούς του Παλαιού Κόσμου.
Πού ζουν οι γύπες του Νέου Κόσμου;
Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει τα είδη υπάρχουν στην Αμερική, από τον νότιο Καναδά έως τη Νότια Αμερική, και περιλαμβάνονται στην τάξη των Καθατικών (αν και υπάρχουν άλλες απόψεις συγγραφέων που τις περιλαμβάνουν σε άλλες παραγγελίες). Καταλαμβάνουν μεγάλη ποικιλία περιβαλλόντων και οικοσυστημάτων, από ερημικές περιοχές, τροπικά δάση, έως ορεινές περιοχές. Αποτελείται από επτά είδη που είναι κατανεμημένα σε όλη την ήπειρο, με σαρωτικές διατροφικές συνήθειες, αν και ορισμένα είδη μπορούν επίσης να τρέφονται με λαχανικά και να κυνηγούν ενεργά τη λεία τους. Διαφέρουν από τους γύπες του Παλαιού Κόσμου στο ότι έχουν πιο ανεπτυγμένη όσφρηση.
Πού ζουν οι γύπες του Παλαιού Κόσμου;
Τα είδη που βρίσκονται σε αυτήν την ομάδα κατανέμονται στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική και ανήκουν στην τάξη Accipitriformes. Κατοικούν σε διαφορετικά περιβάλλοντα, όπως δάση, σαβάνες, ορεινές περιοχές, βράχια και περιοχές καλλιεργειών. Αυτή η ομάδα αποτελείται από 16 είδη, και όλα τρέφονται με υπολείμματα νεκρών ζώων. Μερικά από αυτά είναι κοινωνικά και αναζητούν και τρέφονται σε ομάδες έως και εκατοντάδων ατόμων, ενώ άλλα είδη είναι πιο μοναχικά και τρέφονται και ξεκουράζονται μόνα τους ή, ανάλογα με την εποχή, σε ζευγάρια. Οι γύπες του Παλαιού Κόσμου χρησιμοποιούν την όρασή τους για να εντοπίσουν πτώματα ζώων, η οποία είναι πολύ καλά ανεπτυγμένη. Ωστόσο, ορισμένα είδη παρακολουθούν επίσης άλλα αρπακτικά (όπως λιοντάρια ή ύαινες) για ψοφίμια και πολλά είδη μπορεί να συγκεντρώνονται γύρω από ένα νεκρό ζώο, αλλά το μεγαλύτερο τρέφεται πάντα πρώτο.
Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει να διαβάσετε αυτό το άλλο άρθρο σχετικά με τα αρπακτικά ή τα αρπακτικά πτηνά - Τύποι, χαρακτηριστικά, ονόματα και παραδείγματα.
Τύποι όρνεων
Τα είδη γυπών του Παλαιού Κόσμου και του Νέου Κόσμου δεν σχετίζονται ταξινομικά, επομένως μπορεί να ειπωθεί ότι η ομοιότητά τους οφείλεται σε μια εξελικτική σύγκλισηΕπιπλέον, καταλαμβάνουν την ίδια οικολογική θέση, επομένως θεωρούνται εντός της ίδιας ομάδας και λαμβάνουν όλοι το όνομα του «όρνεος» (λατινική λέξη vultur=καταστροφέας) που αναφέρεται στον τρόπο τροφοδοσίαςΕκτός από το ότι ανήκει σε διαφορετικές τάξεις, το καθένα έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που το διαφοροποιούν, όπως η όσφρηση και η όραση.
Γύπες του Παλαιού Κόσμου και του Νέου Κόσμου: Διαφορές
Γύπες του Παλαιού Κόσμου…
- Ανήκουν στην οικογένεια Accipitridae, μια ομάδα ημερόβιων αρπακτικών πτηνών, και διανέμονται σχεδόν σε όλες τις ηπείρους.
- Έχουν κεφάλι ημιγάμπες ή με πολύ λίγα φτερά.
- Χρησιμοποιούν όραση για να βρουν τα υπολείμματα νεκρών ζώων.
Γύπες του Νέου Κόσμου…
- Ανήκουν στην οικογένεια Cathartidae, που ονομάζονται επίσης κόνδορες, καρακάξες ή μαύροι γύπες, και βρίσκονται κυρίως στην Αμερική.
- Συνήθως έχουν φαλακρό κεφάλι.
- Έχουν πολύ ανεπτυγμένη όσφρηση που χρησιμοποιούν για να βρουν το φαγητό τους.
- Δεν έχουν κενό στα ρουθούνια, ώστε να μπορείτε να δείτε μέσα από αυτά.
- Έχουν το πίσω δάχτυλο ψηλότερα από τα μπροστινά τρία, επομένως δεν έχει εμφανή λειτουργία, καθώς δεν μπορούν να μεταφέρουν πράγματα με τα πόδια τους ή πιάνουν τη λεία τους.
Όπως αναφέραμε, υπάρχει μεγάλη ποικιλία ειδών και στις δύο ομάδες, οπότε εδώ θα αναφέρουμε μερικά παραδείγματα για καθεμία από αυτές.
Γύπες του Παλαιού Κόσμου
Μερικοί από τους πιο γνωστούς γύπες του Παλαιού Κόσμου είναι:
Γενειοφόρος γύπας (Gypaetus barbatus)
Είδος που υπάρχει στη νότια Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία, κατοικεί σε ορεινές περιοχές και βραχώδεις βράχους. Το άνοιγμα των φτερών του μπορεί να φτάσει τα τρία μέτρα και έχει βλέμμα αρκετά διαφορετικό από αυτό των άλλων γύπων: το κεφάλι και ο λαιμός του έχουν φτερά, αφού δεν χρειάζεται τα εισάγουν στο σώμα του θηράματός τους, επιπλέον, τα φτερά τους είναι πιο επιμήκη από τα υπόλοιπα είδη. Το όνομά του προέρχεται από τις διατροφικές του συνήθειες, αφού το τρέφεται με κόκαλα, τα οποία πετάει από τα ύψη για να τραφεί με αυτά. Αυτό το είδος μπορεί να ταξιδέψει αρκετά χιλιόμετρα αναζητώντας τροφή και μετά να επιστρέψει στις περιοχές του για να τραφεί.
Κοκκινοκέφαλος γύπας (Sarcogyps calvus)
Ιθαγενής στην Ινδία, αυτός είναι ένας από τους τύπους γύπων που καταλαμβάνει δάση, ανοιχτές εκτάσεις και καλλιεργούμενες εκτάσεις. Έχει μέγεθος περίπου 80 εκατοστά και έχει άνοιγμα φτερών σχεδόν δύο μέτρα. Το κεφάλι του είναι γυμνό και χρώματος κοκκινοπορτοκαλί, το οποίο είναι πιο χλωμό στα νεαρά. Υπάρχει σεξουαλικός διμορφισμός στο χρώμα της ίριδας: τα αρσενικά έχουν μια χλωμή και λευκωπή ίριδα, ενώ στα θηλυκά είναι σκούρο καφέ. Οι πληθυσμοί αυτού του είδους μειώθηκαν επικίνδυνα λόγω της χρήσης του Diclofenac στην κτηνοτροφική κτηνιατρική, ειδικά τα τελευταία χρόνια, γι' αυτό και σήμερα ταξινομείται ως " Κρίσιμος Κίνδυνος ". Μια άλλη αιτία της παρακμής αυτού του είδους είναι το παράνομο κυνήγι.
Γυπαετός (Gyps fulvus)
Ένας άλλος από τους πιο συνηθισμένους τύπους γύπας είναι ο γύπας. Διανέμεται στην Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αφρική και κατοικεί σε ορεινές και βραχώδεις περιοχές. Αυτό το είδος έχει άνοιγμα φτερών μεγαλύτερο από 2,5 μέτρα και χαρακτηρίζεται από το φτέρωμα με αποχρώσεις ώχρας και χρυσού, με λεπτά φτερά (filopfeathers) που περιβάλλουν το λαιμό. Τα πόδια του έχουν πιο αδύναμα νύχια από αυτά των άλλων γύπων και, επιπλέον του βάρους του, αυτό το είδος δεν κυνηγά ποτέ το θήραμά του και τρέφεται αποκλειστικά με πτώματα Όπως άλλα είδη γύπων, Αυτό το πουλί είναι ένα εξαιρετικό ανεμόπτερο που εκμεταλλεύεται τις στήλες ζεστού αέρα για να πετάξει πάνω από τους ουρανούς και, σε αντίθεση με άλλα είδη, δεν κάνει τόσες πολλές ανώμαλες πτήσεις. Αν και δεν κινδυνεύει, στην Ισπανία καταγράφεται ως « Ειδικού ενδιαφέροντος».
Sooty Egyptian Vulture (Necrosyrtes monachus)
Ιθαγενής στην υποσαχάρια Αφρική, αυτός ο τύπος γύπα καταλαμβάνει περιοχές της σαβάνας Είναι μεσαίου μεγέθους, περίπου 65 cm μήκος και μεταξύ Άνοιγμα φτερών 1,5 έως 1,8 μέτρα. Το φτέρωμά του είναι καφέ και το μπροστινό μέρος του του λαιμού και του προσώπου, που δεν έχει φτέρωμα, είναι εντυπωσιακό., ενώ ο αυχένας και το πίσω μέρος του λαιμού έχουν φτερά. Το πρόσωπό του είναι συνήθως ανοιχτό κόκκινο. Είναι άλλο ένα είδος γύπα που έχει υποστεί μεγάλες απώλειες πληθυσμού λόγω δηλητηριάσεων, κυνηγιού και καταστροφής του ενδιαιτήματος του. Εξαιτίας αυτού, αυτή τη στιγμή αναφέρεται ως " Κρίσιμος κίνδυνος ".
Μαυρόγυπα (Aegypius monachus)
Ο μαυρόγυπας είναι ένας τύπος γύπας με ευρεία εξάπλωση παγκοσμίως. Μπορεί να το δει κανείς στην Ευρώπη, την Ασία, την Ιαπωνία και μέρος της Αφρικής, σε φυσικά και φυτεμένα πευκοδάση. Έχει αρκετά υψηλό άνοιγμα φτερών, περίπου τρία μέτρα. Το φτέρωμά του είναι καφέ-μαύρο με το λαιμό και το κεφάλι του χωρίς πούπουλα, ωστόσο στο πρόσωπο και μέρος του κεφαλιού έχουν μαύρα φτερά, και πίσω από το λαιμό ως ένα γιακά, έχει μακριά καφέ φτερά. Σε αντίθεση με άλλα είδη, ο μαύρος γύπας καταναλώνει μόνο το μυϊκό μέρος των ζωικών υπολειμμάτων, συμπληρώνοντας τη διατροφή του με άλλα ζώα που κυνηγά ενεργά.
Γύπες του Νέου Κόσμου
Μέσα στους γύπες του Νέου Κόσμου βρίσκουμε:
Κόνδορας των Άνδεων (Vultur gryphus)
Είδος που υπάρχει σε όλη την οροσειρά των Άνδεων, από τη Βενεζουέλα μέχρι τη Νότια Αργεντινή και τη Χιλή, αποτελώντας φυσικό μνημείο σε πολλές χώρες. Όπως αναφέραμε προηγουμένως, πρόκειται για το μεγαλύτερο είδος γύπα, που φτάνει σε άνοιγμα φτερών άνω των 3 μέτρων και μήκος σχεδόν 150 εκατοστά. Επιπλέον, είναι ένα από τα μακροβιότερα είδη, που φτάνει το ζει πάνω από 60 χρόνια Το κεφάλι του είναι γυμνό και με κοκκινωπούς τόνους, επιπλέον, τα αρσενικά έχουν ένα ακρολοφία ή καρούνι στην περιοχή του προσώπου και δερματικές πτυχές στο λαιμό και των δύο φύλων. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του είναι ο γιακάς σε λευκό που περιβάλλει (αν και όχι εντελώς) και προστατεύει τον λαιμό. Λόγω της απώλειας του οικοτόπου του, καταγράφεται ως είδος « Σχεδόν Απειλούμενο ». Τρέφεται με πτώματα που βλέπει από μεγάλα υψόμετρα, αν και μπορεί να περάσει έως και δύο μέρες πριν φτάσει κοντά στο φαγητό.
Jote ή βασιλικός κόνδορας (Sarcoramphus papa)
Αυτός ο τύπος γύπα είναι ένα είδος που κατοικεί ζούγκλες και τροπικά δάση και σαβάνες στο νότιο Μεξικό και τη βόρεια Αργεντινή. Όσον αφορά τη διατροφή, λόγω του μεγαλύτερου μεγέθους του, μπορεί να διώξει άλλα είδη όπως το μαυροκέφαλο γιότα και να φάει πρώτα τα υπολείμματα των νεκρών ζώων. Έχει μήκος περίπου 80 cm και άνοιγμα φτερών 2 μέτρα. Η εμφάνισή του είναι πολύ περίεργη, αφού έχει κεφάλι και λαιμό χωρίς φτερά, αλλά με κίτρινους, κόκκινους και πορτοκαλί τόνους, και τα μάτια του έχουν λευκές ίριδες, που κάνει είναι ένα πολύ εντυπωσιακό είδος. Επιπλέον, έχει ένα κερί στη βάση του ράμφους ως πορτοκαλί ακρολοφία.
Μαυροκέφαλος γύπας (Coragyps atratus)
Γύπας μικρότερου μεγέθους που φτάνει μεταξύ 60 και 70 cm σε μήκος και περίπου 165 cm σε άνοιγμα φτερών. Διανέμονται από τη Βόρεια Αμερική στη Νότια Αμερική, όπου κατοικούν σε δάση και ανοιχτές περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των αστικών περιοχών. Είναι κοινωνικοί και είναι πολύ συνηθισμένο να τους βλέπουμε σε μια ομάδα να γλιστρούν ψηλά. Διακρίνονται από το μαύρο τους χρώμα σε όλο το σώμα και το κεφάλι και μέρος του λαιμού τους χωρίς φτερά. Εκτός από την κατανάλωση πτωμάτων, μπορούν να θηράματα αυγών άλλων ειδών ή μικρότερων ζώων και νεογέννητων. Είναι επίσης σύνηθες να τους βλέπουμε να ψαχουλεύουν μέσα από κάδους σκουπιδιών. Δεν έχει σύριγγα (όργανο φωνής στα πτηνά), επομένως εκπέμπει μόνο γρυλίσματα ή συριγμό.
Αμερικανικός κοκκινοκέφαλος γύπας (Cathartes aura)
Ένας άλλος από τους πιο περίεργους τύπους γύπων είναι ο αμερικανικός κοκκινοκέφαλος γύπας. Είναι ένα είδος που διανέμεται από τον Καναδά έως τη νότια Νότια Αμερική, καταλαμβάνοντας μια μεγάλη ποικιλία περιβαλλόντων όπως δάση, αλσύλλια, ανοιχτές περιοχές, υγροτόπους και ημι-ερημικές περιοχές. Είναι ένας μεγάλος γύπας με μήκος περίπου 80 cm και άνοιγμα φτερών περίπου 1,8 μέτρα. Πολύ περίεργο λόγω του μαύρου σχεδόν καφέ φτερώματος και του μικρού κεφαλιού σε σύγκριση με το σώμα. Έχει μέρος του λαιμού και του προσώπου του χωρίς φτερά και είναι κόκκινο με μωβ τόνους Τρέφεται αποκλειστικά με πτώματα, τα οποία εντοπίζει κατά την πτήση χάρη στην εξαιρετική όσφρησή του και, παρόλο που αναζητά την τροφή του μόνο του, είναι ένα πολύ ασυνήθιστο πουλί που σχηματίζει ομάδες έως και εκατοντάδων ατόμων για να περάσει τη νύχτα.
California Condor (Gymnogyps californianus)
Διανέμεται από την Αριζόνα έως τη νότια Καλιφόρνια, όπου κατοικεί σε ορεινές περιοχές με σπηλιές όπου μπορεί να φωλιάσει. Είναι μεγάλου μεγέθους είδος, με άνοιγμα φτερών τρία μέτρα και μπορεί να φτάσει τα 1,4 μέτρα σε μήκος. Το κεφάλι του είναι χωρίς πούπουλα και χρώματος κοκκινοπορτοκαλί με μαύρο φτέρωμα να καλύπτει το σώμα του. Λόγω της δηλητηρίασης από μόλυβδο που προκαλείται από την κατανάλωσή τους από κυνηγητά ζώα, εκτός από την καταστροφή του οικοτόπου, οι πληθυσμοί τους έχουν μειωθεί ανησυχητικά, γι' αυτό και βρίσκεται σε " Κρίσιμο Κίνδυνο " και υπάρχουν αρκετά έργα που εργάζονται για τη διατήρησή του.
