Οι γάτες είναι πραγματικά γνήσια κατοικίδια και έχουν χαρακτηριστικά που τις διαφοροποιούν ξεκάθαρα από κάθε άλλο είδος κατοικίδιου, μεταξύ αυτών, μπορούμε να αναφέρουμε ότι αν και δεν έχουν 7 ζωές, έχουν εκπληκτική ευκινησία και είναι εξαιρετικοί άλτες.
Η ευκινησία στις γάτες είναι συνώνυμη με την υγεία και η απώλεια αυτής της φυσικής ικανότητας μπορεί να μας προειδοποιήσει για ένα πρόβλημα. Εάν η απώλεια της ευκινησίας προστεθεί στην αύξηση βάρους, πρέπει να κατανοήσουμε αυτή την κατάσταση ως επιβλαβή και να την αντιμετωπίσουμε το συντομότερο δυνατό.
Σε αυτό το άρθρο του AnimalWised σας δείχνουμε τις αιτίες και θεραπεία της παχυσαρκίας στις γάτες.
Παχυσαρκία αιλουροειδών
Η παχυσαρκία είναι μια παθολογική κατάσταση που επηρεάζει περίπου το 40% των σκύλων και των γατών, είναι μια σοβαρή κατάσταση αφού η εμφάνισή της λειτουργεί ως έναυσμα για άλλες ασθένειες, όπως ο διαβήτης ή προβλήματα στις αρθρώσεις.
Η παχυσαρκία μπορεί να οριστεί ως η υπερβολική συσσώρευση σωματικού λίπους, μια γάτα θεωρείται υπέρβαρη όταν υπερβαίνει το 10% του σωματικού της βάρους και μπορεί ήδη να θεωρηθεί παχύσαρκη όταν είναι 20% πάνω από το ιδανικό σας βάρος.
Ο κίνδυνος αυτής της διαταραχής είναι ιδιαίτερα υψηλός σε ενήλικες γάτες ηλικίας μεταξύ 5 και 11 ετών, ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, ο ιδιοκτήτης δεν είναι σε θέση να αξιολογήσει την καταλληλότητα του σωματικού βάρους της γάτας τους, για το λόγο αυτό, η επαρκής και τακτική κτηνιατρική βοήθεια θα είναι βασικός παράγοντας για την πρόληψη της παχυσαρκίας στις γάτες.
Αιτίες παχυσαρκίας στις γάτες
Η παχυσαρκία στις γάτες δεν έχει συγκεκριμένες αιτίες, αλλά θα πρέπει μάλλον να μιλήσουμε για παράγοντες κινδύνου που μπορεί να δράσουν αρνητικά στο σώμα του κατοικίδιου μας να προκαλέσει υπερβολικό βάρος πολύ επικίνδυνο για την υγεία.
Ας δούμε παρακάτω ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου που δρουν ως πρωταγωνιστές της παχυσαρκίας των αιλουροειδών:
- Ηλικία: Ο μεγαλύτερος κίνδυνος παχυσαρκίας διατρέχουν οι γάτες μεταξύ 5 και 11 ετών, επομένως, τα προληπτικά μέτρα θα πρέπει να ξεκινούν όταν η γάτα είναι περίπου 2 ετών.
- Φύλο: Οι αρσενικές γάτες έχουν υψηλότερο κίνδυνο παχυσαρκίας, κίνδυνος που αυξάνεται περαιτέρω σε περιπτώσεις στείρωσης. Πολλοί ειδικοί θεωρούν ότι η στείρωση των αιλουροειδών είναι ο κύριος παράγοντας που σχετίζεται με την παχυσαρκία.
- Ενδοκρινικά προβλήματα: Η χρήση χημικών αντισυλληπτικών μπορεί να αλλάξει το ορμονικό προφίλ της γάτας, γεγονός που μειώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη και προδιαθέτει το σώμα σε συσσώρευση λίπους. Άλλες ασθένειες όπως ο υποθυρεοειδισμός μπορεί επίσης να υπάρχουν μετά από μια παχύσαρκη γάτα.
- Ράτσα: Οι μικτές ή κοινές γάτες έχουν διπλάσιο κίνδυνο παχυσαρκίας από τις καθαρόαιμες γάτες, εκτός από εκείνες της φυλής Manx που παρουσιάζουν το ίδιο κίνδυνος όπως κάθε κοινή γάτα.
- Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Μια γάτα που ζει με σκύλους προστατεύεται περισσότερο από την παχυσαρκία, από την άλλη πλευρά, οι γάτες που δεν ζουν με άλλους τα ζώα και επίσης παραμένουν σε διαμέρισμα ή διαμέρισμα έχουν υψηλότερο κίνδυνο να γίνουν παχύσαρκα.
- Δραστηριότητα: Οι γάτες που δεν μπορούν να είναι σωματικά δραστήριες σε εξωτερικούς χώρους διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο υπερβολικού σωματικού βάρους.
- Δίαιτα: Ορισμένες μελέτες συνδέουν τη χρήση τροφών υψηλής ποιότητας με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας. Η διατροφή της γάτας θα είναι επίσης ένας από τους κύριους παράγοντες για την αντιμετώπιση αυτής της πάθησης.
- Συμπεριφορά ιδιοκτήτη: Έχετε την τάση να εξανθρωπίζετε τη γάτα σας; Δεν παίζεις μαζί του και χρησιμοποιείς κυρίως το φαγητό ως θετική ενίσχυση; Αυτή η συμπεριφορά έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας στα γάτα.
Ασθένειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία των αιλουροειδών
Όπως αναφέρθηκε αρχικά, ένας από τους κινδύνους της παχυσαρκίας έγκειται στο γεγονός ότι αυτή η κατάσταση λειτουργεί ως έναυσμα για πολλαπλές διαταραχές και παθολογίες. Μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα συνδέουν την παχυσαρκία στις γάτες με την εμφάνιση των ακόλουθων ασθενειών:
- Χοληστερίνη
- Διαβήτης
- Λιπώδες ήπαρ
- Υπέρταση
- Αναπνευστική ανεπάρκεια
- Μολυσματικά νοσήματα του ουροποιητικού συστήματος
- Ασθένεια των αρθρώσεων
- Αδυναμία άσκησης
- Μειωμένη απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος
Θεραπεία της παχυσαρκίας στις γάτες
Η θεραπεία της παχυσαρκίας στις γάτες απαιτείται κτηνιατρική βοήθεια και σταθερή δέσμευση από την πλευρά των ιδιοκτητών, στη θεραπεία ότι η διατροφή των αιλουροειδών οι ειδικοί προτείνουν ότι μπορούμε να διακρίνουμε τα ακόλουθα στάδια:
- Αρχική αξιολόγηση: Ο κτηνίατρος πρέπει να αξιολογήσει ατομικά τον βαθμό υπέρβαρου που παρουσιάζει το ζώο, την κατάσταση της υγείας του και τους παράγοντες κινδύνου που έχουν ενεργήσει στο κατοικίδιο.
- Φάση απώλειας βάρους: Αυτή είναι η πρώτη φάση της θεραπείας και μπορεί να διαρκέσει για πολλούς μήνες. Σε αυτή τη φάση θα είναι απαραίτητο να αλλάξει ο τρόπος ζωής της γάτας, καθιερώνοντας μια δίαιτα για παχύσαρκες γάτες και έναν πιο δραστήριο τρόπο ζωής. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο κτηνίατρος μπορεί να αποφασίσει να συνταγογραφήσει επίσης μια φαρμακολογική θεραπεία.
- Φάση ενοποίησης: Αυτή η φάση πρέπει να διατηρηθεί σε όλη τη διάρκεια της ζωής της γάτας, καθώς ο στόχος της είναι να διατηρεί το κατοικίδιο ζώο σε υγιές βάρος. Γενικά, σε αυτή τη φάση, η σωματική δραστηριότητα δεν τροποποιείται, αλλά η διατροφή είναι, επομένως, για να γίνει σωστά, είναι απαραίτητη η κτηνιατρική επίβλεψη.
Πολλοί ιδιοκτήτες αισθάνονται πιο ικανοποιημένοι και ήρεμοι όταν η γάτα τους αρχίζει να χάνει πολύ βάρος πολύ γρήγορα, ωστόσο οι επόμενες εξετάσεις αίματος δείχνουν ότι αυτό δεν είναι πάντα υγιές.
Η συμμετοχή του ιδιοκτήτη είναι απαραίτητη, αλλά ο ιδιοκτήτης πρέπει πάντα να λαμβάνει υπόψη τις οδηγίες που δίνει ο κτηνίατρος.
