δυσπλασία ισχίου, που ονομάζεται επίσης και κοξομηριαία δυσπλασία, είναι μια οστεοαρθρική νόσος που επηρεάζει πολλούς σκύλους σε όλο τον κόσμο. Είναι κληρονομικό και δεν αναπτύσσεται μέχρι την ηλικία των 5-6 μηνών, αν και τα συμπτώματα παρατηρούνται πιο συχνά κατά την ενήλικη ζωή. Είναι μια εκφυλιστική ασθένεια που μπορεί να είναι τόσο επώδυνη για τον σκύλο που σε προχωρημένο στάδιο να απενεργοποιεί ακόμη και τα πίσω άκρα του.
Επηρεάζει μεγάλες ή γιγαντιαίες ράτσες σκύλων, ειδικά εάν δεν έχουν λάβει τις επαρκείς δόσεις ασβεστίου και μετάλλων που απαιτούνται για ταχεία αύξηση. Η κακή διατροφή, η ακραία σωματική άσκηση, το υπερβολικό βάρος και οι ορμονικές αλλαγές μπορούν να ευνοήσουν την ανάπτυξη αυτής της ασθένειας. Ωστόσο, μπορεί επίσης να συμβεί λόγω γενετικών και τυχαίων αιτιών. Εάν υποψιάζεστε ότι το κατοικίδιό σας μπορεί να πάσχει από αυτήν την ασθένεια, συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας σχετικά με την δυσπλασία ισχίου σε σκύλους για να ανακαλύψετε τα συμπτώματα και την ενδεικνυόμενη θεραπεία.
Τι είναι η δυσπλασία ισχίου σε σκύλους;
Η λέξη «δυσπλασία» έχει ελληνική προέλευση και η σημασία της είναι «δυσκολία σχηματισμού», γι’ αυτό το λόγο η δυσπλασία ισχίου σε σκύλους αποτελείται από μια δυσπλασία του άρθρωση ισχίου. Η άρθρωση του ισχίου ή της κολομηριαίας είναι η άρθρωση που ενώνει το μηριαίο οστό (μηριαίο οστό) με το οστό της λεκάνης. Η κεφαλή του μηριαίου οστού έχει σχήμα μπάλας και κινείται μέσα σε μια κοίλη κοιλότητα στο πυελικό οστό, που ονομάζεται κοτύλη.
Κατά την ανάπτυξη του σκύλου, το ισχίο δεν υιοθετεί αρμονικό και επαρκές σχήμα, αντίθετα μετακινείται ελαφρά ή υπερβολικά στα πλάγια, προκαλώντας εξάρθρωση και εμποδίζοντας μια σωστή κίνηση που επιδεινώνεται με τον καιρό. Ως αποτέλεσμα αυτής της δυσπλασίας, τόσο η άρθρωση όσο και οι περιαρθρικοί ιστοί φλεγμονώνονται και εξασθενούν λόγω τριβής και, ως εκ τούτου, ο σκύλος υποφέρει πόνο και ακόμη και χωλότητα προκαλώντας δυσκολία για να πραγματοποιήσετε τις καθημερινές σας δραστηριότητες, όπως το να κάθεστε ή να ανεβείτε σκάλες. Ως συνέπεια, είναι σύνηθες να αναπτύσσονται δευτερογενή προβλήματα όπως η οστεοαρθρίτιδα.
Αν και υπάρχουν πολλοί σκύλοι που μπορούν να φέρουν αυτή την ασθένεια στα γονίδιά τους, σε πολλές περιπτώσεις δεν αναπτύσσεται.
Βαθμοί δυσπλασίας ισχίου σε σκύλους
Προς το παρόν, υπάρχουν πέντε βαθμοί δυσπλασίας ισχίου σε σκύλους , που ταξινομούν τη νόσο ανάλογα με τη βαρύτητά της, παρατηρήσιμη μέσω x -ακτίνα:
- Βαθμός Α: Ο σκύλος έχει φυσιολογικό ισχίο και επομένως δεν υπάρχουν σημεία δυσπλασίας.
- Βαθμός Β: Υπάρχει μια μικρή υποψία ότι ο σκύλος μπορεί να έχει δυσπλασία.
- Βαθμός Γ: Η ακτινογραφία δείχνει ήπια σημάδια δυσπλασίας.
- Βαθμός Δ: υπάρχει μέτρια δυσπλασία ισχίου.
- Βαθμός Ε: Ο σκύλος έχει σοβαρή δυσπλασία ισχίου.
Αν η δυσπλασία του ισχίου δεν είναι στα αρχικά της στάδια, είναι σύνηθες να επιδεινώνεται και να πηγαίνει από τον έναν βαθμό στον άλλο σε σύντομο χρονικό διάστημα. Για το λόγο αυτό, είναι απαραίτητο να εφαρμόζεται η κατάλληλη φροντίδα για σκύλους με δυσπλασία ισχίου σε κάθε περίπτωση, πάντα στα χέρια ειδικού.
Ράτσες σκύλων με προδιάθεση για δυσπλασία ισχίου
Η δυσπλασία του ισχίου μπορεί να επηρεάσει όλους τους τύπους σκύλων, αν και είναι πιο συχνή σε μεγάλες ή γιγαντιαίες ράτσες. Πρέπει να προσπαθήσουμε να το αποτρέψουμε ενημερώνοντας καλά τον εαυτό μας για τις ανάγκες του κατοικίδιου ζώου μας σε κάθε στάδιο της ζωής του.
Αν και είναι σύνηθες να παρατηρείται δυσπλασία ισχίου σε γερμανικούς ποιμενικούς, η αλήθεια είναι ότι αυτή δεν είναι η μόνη ράτσα με τάση να υποφέρει από αυτήν. Με αυτόν τον τρόπο, οι ράτσες σκύλων που είναι επιρρεπείς σε δυσπλασία ισχίου είναι:
- Γερμανικός Ποιμενικός
- Βελγικός ποιμενικός μαλινουά
- Βελγικός τσοπανόσκυλος του Tervueren
- Πυρηναίος Μαστίφ
- Ισπανικό Μαστίφ
- Νεαπολίτικο μαστίφ
- Saint Bernard
- Bernese Mountain Dog
- Ιταλικό Λαγωνικό
- Ταχύπους σκύλος κυνοδρομίας
- Golden retriever
- Ροτβάιλερ
- Σιβηρικό χάσκι
- Border tierrier
- Αγγλικό μπουλντόγκ
- Γαλλικό μπουλντόγκ
- Αμερικανικό μπουλντόγκ
Αιτίες και παράγοντες κινδύνου δυσπλασίας ισχίου
Η δυσπλασία του κόξομηριαίου είναι μια πολύπλοκη νόσος, καθώς προκαλείται από πολλούς παράγοντες, γενετικούς και περιβαλλοντικούς. Αν και είναι κληρονομικό, δεν είναι συγγενές, αφού δεν υπάρχει από τη γέννηση, αλλά μάλλον το αναπτύσσει ο σκύλος καθώς μεγαλώνει.
Οι παράγοντες που επηρεάζουν την εμφάνιση δυσπλασίας ισχίου σε σκύλους είναι:
- Γενετική προδιάθεση: Αν και τα γονίδια που εμπλέκονται στη δυσπλασία δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι είναι μια πολυγονιδιακή νόσος, ότι προκαλείται από δύο ή περισσότερα διαφορετικά γονίδια.
- Ταχεία ανάπτυξη και/ή παχυσαρκία: μια ανεπαρκής διατροφή μπορεί να ευνοήσει την ανάπτυξη της νόσου. Το να ταΐζετε το κουτάβι σας με πολλές τροφές με πολλές θερμίδες μπορεί να οδηγήσει σε ταχεία ανάπτυξη που το προδιαθέτει για δυσπλασία ισχίου. Η παχυσαρκία σε σκύλους μπορεί επίσης να ευνοήσει την ανάπτυξη της νόσου, τόσο σε ενήλικους σκύλους όσο και σε κουτάβια.
- Ακατάλληλες ασκήσεις: Τα σκυλιά που μεγαλώνουν πρέπει να παίζουν και να ασκούνται για να απελευθερώσουν τις ενέργειές τους, να αναπτύξουν τον συντονισμό τους και να κοινωνικοποιηθούν. Ωστόσο, οι ασκήσεις που επηρεάζουν τις αρθρώσεις μπορεί να προκαλέσουν βλάβη, ειδικά στο στάδιο της ανάπτυξης. Για το λόγο αυτό, τα άλματα δεν ενδείκνυνται σε σκύλους που δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει την ανάπτυξή τους. Το ίδιο συμβαίνει και σε ηλικιωμένους σκύλους που πρέπει να ασκούνται χωρίς να υποφέρουν από τα οστά τους. Η υπερβολική δραστηριότητα μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση αυτής της ασθένειας.
Αν και η ταχεία ανάπτυξη, η παχυσαρκία και η ακατάλληλη άσκηση μπορούν να ευνοήσουν την ανάπτυξη της νόσου, ο κρίσιμος παράγοντας είναι ο γενετικός Λόγω αυτού, η Η ασθένεια είναι πιο συχνή σε ορισμένες ράτσες σκύλων, μεταξύ των οποίων συνήθως συναντώνται μεγάλες και γιγάντιες ράτσες, όπως ο Άγιος Βερνάρδος, ο Ναπολιτάνικος Μαστίφ, ο Γερμανικός Ποιμενικός, το Λαμπραντόρ, το Γκόλντεν Ριτρίβερ και το Ροτβάιλερ, που αναφέρθηκαν στην προηγούμενη ενότητα. Ωστόσο, ορισμένες μεσαίες και μικρές ράτσες είναι επίσης πολύ επιρρεπείς σε αυτή την ασθένεια. Αυτές οι ράτσες περιλαμβάνουν το αγγλικό μπουλντόγκ (μία από τις ράτσες που είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν δυσπλασία ισχίου), τα πατημασιά και τα σπάνιελ. Αντίθετα, στα λαγωνικά η ασθένεια είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι καθώς είναι κληρονομική ασθένεια αλλά επηρεάζεται από το περιβάλλον, η συχνότητά της μπορεί να ποικίλλει πολύ. Φυσικά, δυσπλασία ισχίου εμφανίζεται και σε σκύλους μιγάδες.
Συμπτώματα δυσπλασίας ισχίου σε σκύλους
Τα συμπτώματα της δυσπλασίας του ισχίου είναι συνήθως λιγότερο αισθητά όταν η ασθένεια αρχίζει να αναπτύσσεται και γίνεται πιο σοβαρή καθώς ο σκύλος γερνάει και οι γοφοί του επιδεινώνονται. Τα συμπτώματα είναι:
- Αδράνεια
- Άρνηση παιχνιδιού
- Άρνηση να ανέβω σκάλες
- Άρνηση για τρέξιμο και άλμα
- Χαλαρός
- Δυσκολία στην κίνηση των πίσω ποδιών
- "Rabbit Hop" Moves
- Κούνιες
- Δυσκαμψία ισχίου
- Σκληρά πίσω πόδια
- Πόνος ισχίου
- Πόνος πυέλου
- Μυϊκή ατροφία
- Ακουστά κλικ
- Δυσκολία να σηκωθώ
- Αύξηση των μυών των ώμων
- Πίσω καμπύλη
Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι σταθερά ή διακοπτόμενα Επιπλέον, είναι συχνά χειρότερα μετά το παιχνίδι ή την άσκηση του σκύλου. Εάν εντοπίσετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα, συνιστούμε να πάτε στον κτηνίατρο ώστε να μπορέσει να κάνει τις σχετικές εξετάσεις και να πιστοποιήσει εάν ο σκύλος έχει όντως αυτή την ασθένεια.
Δυσπλασία ισχίου δεν σημαίνει το τέλος της καθημερινότητας του σκύλου σας. Είναι αλήθεια ότι πρέπει να ακολουθήσετε κάποιες οδηγίες και συμβουλές που μπορούν να αλλάξουν τη ζωή σας, αλλά με τη βοήθειά σας ο σκύλος σας μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του και να συνεχίσει να απολαμβάνει πολύ χρόνο μαζί σας.
Διάγνωση δυσπλασίας ισχίου σε σκύλους
Αν ο σκύλος σας εμφανίσει κάποιο από τα συμπτώματα που περιγράφονται παραπάνω, μπορεί να έχει δυσπλασία ισχίου και θα πρέπει να τον πάτε στον κτηνίατρο για διάγνωση. Κατά τη διάγνωση, ο κτηνίατρος θα ψηλαφήσει και θα χειριστεί τους γοφούς και τη λεκάνη και θα ζητήσει ακτινογραφία αυτής της περιοχής Για να εκτελέσει την ακτινογραφία, ο σκύλος μπορεί να χρειαστεί να να αναισθητοποιηθεί, αφού πρέπει να γίνει με το ζώο ξαπλωμένο ανάσκελα. Επιπλέον, μπορείτε να παραγγείλετε εξετάσεις αίματος και ούρων. Το αποτέλεσμα αυτής της διάγνωσης θα δείξει εάν η πάθηση είναι δυσπλασία ισχίου ή άλλη ασθένεια.
Έχετε υπόψη ότι ο πόνος και η δυσκολία στην κίνηση εξαρτώνται περισσότερο από τη φλεγμονή, τη θερμοκρασία εργασίας και τη βλάβη στην άρθρωση παρά από τον βαθμό της ίδιας της δυσπλασίας. Για το λόγο αυτό, ορισμένοι σκύλοι που παρουσιάζουν ήπιες δυσπλασίες στην ακτινολογική ανάλυση μπορεί να πονούν πολύ, ενώ άλλοι που παρουσιάζουν σοβαρές δυσπλασίες μπορεί να είναι λιγότερο επώδυνοι.
Πώς να θεραπεύσετε τη δυσπλασία ισχίου σε σκύλους: θεραπεία
Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για τη δυσπλασία του ισχίου, υπάρχουν θεραπείες που ανακουφίζουν από τον πόνο και βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής του άρρωστου σκύλου. Αυτές οι θεραπείες μπορεί να είναι ιατρικές (μη χειρουργικές) ή χειρουργικές. Για να αποφασίσετε ποια θεραπεία θα ακολουθήσετε, πρέπει να λάβετε υπόψη την ηλικία, το μέγεθος, τη γενική υγεία του σκύλου και τον βαθμό βλάβης στο ισχίο. Φυσικά, παίζει ρόλο και η προτίμηση του κτηνιάτρου και το κόστος των θεραπειών κατά τη λήψη της απόφασης.
Φάρμακα για δυσπλασία ισχίου σε σκύλους
Η ιατρική θεραπεία συνιστάται γενικά για σκύλους με ήπιες δυσπλασίες και για αυτούς που δεν μπορούν να χειρουργηθούν για διάφορους λόγους. Συνήθως απαιτεί τη χορήγηση αντιφλεγμονώδους, αναλγητικού και χονδροπροστατευτικού (φάρμακα που προστατεύουν τον χόνδρο). Ομοίως, καλό είναι να περιορίσετε ορισμένες ασκήσεις, να ελέγξετε το βάρος και να ακολουθήσετε μια αυστηρή δίαιτα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα αντιφλεγμονώδη για τη δυσπλασία ισχίου σε σκύλους, καθώς και άλλα φάρμακα, μπορούν να συνταγογραφηθούν μόνο από ειδικό και συνήθως έχουν παρενέργειες στο πεπτικό και το νεφρικό σύστημα.
Η θεραπεία μπορεί επίσης να συμπληρωθεί με ορθοπεδικά βοηθήματα, φυσιοθεραπεία, υδροθεραπεία και μασάζ για την ανακούφιση του πόνου στην άρθρωση και την ενίσχυση των μυών. Όλες αυτές οι ασκήσεις για σκύλους με δυσπλασία ισχίου βελτιώνουν την ποιότητα ζωής του ζώου.
Επέμβαση για δυσπλασία ισχίου σε σκύλους
Η ιατρική θεραπεία έχει το μειονέκτημα ότι πρέπει να ακολουθείται σε όλη τη διάρκεια της ζωής του σκύλου και ότι δεν εξαλείφει τη δυσπλασία, αλλά απλώς καθυστερεί ή σταματά την ανάπτυξή της. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις αυτό δεν είναι πολύ περίπλοκο και είναι αρκετό για να απολαμβάνει ο σκύλος μια καλή ποιότητα ζωής.
Χειρουργική επέμβαση για δυσπλασία ισχίου σε σκύλους συνιστάται όταν η ιατρική θεραπεία δεν αποδίδει ή όταν η βλάβη στην άρθρωση είναι πολύ σοβαρή. Ένα από τα πλεονεκτήματα της χειρουργικής θεραπείας είναι ότι, αφού τελειώσει η μετεγχειρητική φροντίδα, δεν είναι απαραίτητο να διατηρηθεί αυστηρή θεραπεία για το υπόλοιπο της ζωής του σκύλου. Ωστόσο, πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι η χειρουργική επέμβαση έχει τους δικούς της κινδύνους και ότι ορισμένοι σκύλοι μπορεί να παρουσιάσουν πόνο μετά την επέμβαση.
Η κατεξοχήν θεραπευτική θεραπεία είναι τριπλή πυελική οστεοτομία , το οποίο αποτελείται από την χειρουργική αναδιαμόρφωση των οστών, παρέχοντας έτσι μια τεχνητή ένωση μέσω μιας πλάκας που διατηρεί σωστά τα οστά στη θέση τους και χωρίς να αφήνουμε το μηριαίο οστό να κινηθεί. Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις που δεν μπορούν να γίνουν τέτοιου είδους εργασίες, μιλάμε για ανίατες περιπτώσεις. Για αυτούς έχουμε παρηγορητικές θεραπείες όπως η αρθροπλαστική εξαίρεσης μηριαίας κεφαλής, η οποία συνίσταται στην αφαίρεση της κεφαλής του μηριαίου οστού, επιτρέποντας έτσι τον τεχνητό σχηματισμό νέας άρθρωσης. Αποτρέπει τον πόνο, αλλά μειώνει το εύρος της κίνησης και μπορεί να προκαλέσει ανωμαλίες κατά το περπάτημα, αν και δίνει στον σκύλο μια αξιοπρεπή ποιότητα ζωής. Επιπλέον, υπάρχει και η δυνατότητα αντικατάστασης της άρθρωσης του ισχίου με τεχνητή πρόθεση.
Υποστηρίζει και δεσμεύει για τη θεραπεία της δυσπλασίας ισχίου σε σκύλους
Σε περιπτώσεις όπου η χειρουργική επέμβαση δεν είναι δυνατή, εκτός από τη δυνατότητα χορήγησης φαρμάκων για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, είναι βολικό να χρησιμοποιείτε στηρίγματα και/ή ιμάντες που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για τη θεραπεία της δυσπλασίας του ισχίου σε σκύλους. Τα στηρίγματα επιτρέπουν στο ισχίο του ζώου να σταθεροποιηθεί ασκώντας σωματική στήριξη στην άρθρωση και αυξάνοντας τη θερμοκρασία εργασίας, η οποία μειώνει τη φλεγμονή και, επομένως, τον πόνο, διεγείροντας τη δραστηριότητα της μυϊκής ομάδας και έτσι αποφεύγεται η ατροφία και η επιτάχυνση της εκφυλιστικής διαδικασίας. Το στήριγμα ισχίου είναι κατάλληλο για σκύλους όλων των ηλικιών.
Από την άλλη πλευρά, το λουριά στήριξης για σκύλους συνιστάται για σκύλους που χρειάζονται βοήθεια για να στηρίξουν τους γοφούς τους. Με αυτό, μπορούμε να βοηθήσουμε τον σκύλο να περπατήσει με πιο ασφαλή και σταθερό τρόπο. Σε περίπτωση που αυτή η βοήθεια χρειάζεται πιο συνεχώς, μπορούμε να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας με τα αυτορυθμιζόμενα αναπηρικά καροτσάκια Λοιπόν, αν αναρωτιέστε πώς να βοηθήσετε έναν σκύλο με ισχίο δυσπλασία, χωρίς αμφιβολία, αυτά τα προϊόντα θα κάνουν τη ζωή σας πολύ πιο εύκολη.
Στο OrtoCanis θα βρείτε διάφορα στηρίγματα, αναπηρικά καροτσάκια και ιμάντες για σκύλους με δυσπλασία ισχίου, κατασκευασμένα με υλικά υψηλής ποιότητας και σχεδιασμένα από ειδικούς προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των σκύλων με μειωμένη κινητικότητα.
Πόσο καιρό ζει ένας σκύλος με δυσπλασία ισχίου;
Εάν η δυσπλασία ισχίου δεν αντιμετωπιστεί, ο σκύλος μπορεί να εμφανίσει πόνο και αναπηρίαΓια σκύλους που φτάνουν σε πολύ προχωρημένους βαθμούς δυσπλασίας ισχίου, η ζωή χωρίς βοήθεια γίνεται αγωνία. Ωστόσο, η ιατρική πρόγνωση για σκύλους που λαμβάνουν έγκαιρη θεραπεία είναι συνήθως πολύ καλή. Αυτοί οι σκύλοι μπορούν να ζήσουν πολύ χαρούμενες και υγιείς ζωές, αν και με κάποιους περιορισμούς διατροφής και άσκησης.
Επειδή, ένας σκύλος με δυσπλασία ισχίου δεν χρειάζεται να ζήσει ελάχιστα εάν λάβει την κατάλληλη φροντίδα.
Πρόληψη δυσπλασίας ισχίου
Δεδομένου ότι η δυσπλασία ισχίου είναι μια ασθένεια που προκαλείται από την αλληλεπίδραση των γονιδίων και του περιβάλλοντος, ο μόνος πραγματικός τρόπος πρόληψης και εξάλειψής της είναι η αποτροπή επανεμφάνισης σκύλων με δυσπλασία ισχίου Αυτός είναι ο λόγος που οι γενεαλογίες των σκύλων ορισμένων φυλών δείχνουν εάν ο σκύλος είναι απαλλαγμένος από τη νόσο ή τον βαθμό δυσπλασίας που έχει.
Για παράδειγμα, η Διεθνής Κυνολογική Ομοσπονδία (FCI) χρησιμοποιεί την ακόλουθη ταξινόμηση με γράμματα, Α έως Ε, η οποία ταιριάζει με την ταξινόμηση των βαθμών δυσπλασίας ισχίου σε σκύλους:
- Α (Κανονικό): χωρίς δυσπλασία ισχίου.
- B (Μετάβαση): Υπάρχουν μικρές ενδείξεις στην ακτινογραφία, αλλά δεν επαρκούν για να επιβεβαιώσουν τη δυσπλασία.
- C (Ήπια): ήπια δυσπλασία ισχίου.
- Δ (Μεσαίο): Η ακτινογραφία δείχνει μέση δυσπλασία ισχίου.
- Ε (Σοβαρή): ο σκύλος έχει σοβαρή δυσπλασία.
Σκύλοι που έχουν βαθμούς δυσπλασίας C, D και E δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε κέντρα αναπαραγωγής, καθώς είναι πολύ πιθανό να μεταδώσουν τα γονίδια που μεταφέρουν τη νόσο.
Από την άλλη πλευρά, πρέπει πάντα να είμαστε προσεκτικοί με τηνσωματική άσκηση και την παχυσαρκία του κατοικίδιου μας. Αυτοί οι δύο παράγοντες επηρεάζουν σαφώς την εμφάνιση δυσπλασίας ισχίου.
Φροντίδα για σκύλο με δυσπλασία ισχίου
Ακόμα κι αν ο σκύλος σας πάσχει από δυσπλασία ισχίου, μπορείτε να βελτιώστε την ποιότητα ζωής του σημαντικά αν τον φροντίζετε όπως του αξίζει. Με αυτόν τον τρόπο, και ακολουθώντας κάποιες οδηγίες, ο σκύλος σας θα μπορεί να συνεχίσει τις καθημερινές του δραστηριότητες, αν και πιο ήρεμα από πριν.
- Μία από τις προτάσεις που λειτουργεί καλύτερα είναι η κολύμβηση, τόσο στην παραλία όσο και στην πισίνα. Με αυτόν τον τρόπο, ο σκύλος αναπτύσσει τους μύες που περιβάλλουν τις αρθρώσεις χωρίς να τους φθείρονται. Μια δυο φορές την εβδομάδα θα είναι αρκετές.
- Μην σταματήσετε να βγάζετε τον σκύλο σας βόλτα γιατί πάσχει από δυσπλασία. Μειώστε τον χρόνο που περπατάτε αλλά αυξήστε τις φορές που τον βγάζετε έξω. Είναι πολύ σημαντικό όλες οι βόλτες μαζί να αθροίζονται σε τουλάχιστον 60 λεπτά άσκησης.
- Αν ο σκύλος σας είναι παχύσαρκος, είναι απαραίτητο να το λύσετε το συντομότερο δυνατό. Θυμηθείτε ότι ο σκύλος στηρίζει το βάρος στο ισχίο και αυτό το πρόβλημα θα μπορούσε να επιδεινώσει τη δυσπλασία. Αναζητήστε ελαφριά τροφή στην αγορά ή καθιερώστε μια κατάλληλη σπιτική διατροφή και αποφύγετε τα σνακ πλούσια σε λιπαρά. Ανακαλύψτε στον ιστότοπό μας πώς να κάνετε τον σκύλο σας να χάσει βάρος.
- Πηγαίνετε τον στον κτηνίατρο για τακτικούς ελέγχους για να βεβαιωθείτε ότι η υγεία του δεν επιδεινώνεται. Ακολουθήστε τις συμβουλές του ειδικού.
- Αν νιώθετε πολύ πόνο, μπορείτε να προσπαθήσετε να ανακουφίσετε τα συμπτώματα με μασάζ, ιαματικά παλτά ή μπουκάλια ζεστού νερού το χειμώνα.
- Όπως είδαμε σε προηγούμενες ενότητες, υπάρχουν αυτορυθμιζόμενα αναπηρικά καροτσάκια για σκύλους που πάσχουν από δυσπλασία, στηρίγματα ισχίου και ιμάντες στήριξης. Εάν ο δικός σας ακολουθεί συντηρητική θεραπεία, θα μπορούσε να επωφεληθεί από αυτά τα ορθοπεδικά βοηθήματα.
