Όταν βλέπουμε μια σφήκα ή μια μέλισσα να πετάει προς το μέρος μας και νιώθουμε νευρικότητα, μπορεί να φαίνονται σχεδόν ίδια στην εμφάνιση. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια.
Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα σας δείξουμε όλες τις διαφορές μεταξύ σφηκών και μελισσών, ξεκινώντας από τη φυσική τους εμφάνιση, περνώντας από την τροφή και τον βιότοπό του και τελειώνοντας με το δάγκωμα του. Συνεχίστε να διαβάζετε και να ενημερώνεστε για να μάθετε πώς να τα αναγνωρίζετε.
Μορφολογικές διαφορές μεταξύ μελισσών και σφηκών
Αν και υπάρχουν πολλές ποικιλίες τόσο μελισσών όσο και σφηκών, υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά για κάθε είδος.
Οι σφήκες είναι μαύρες ή σκούρες καφέ και κίτρινες και ανάλογα με την ποικιλία μπορεί να είναι σχεδόν εντελώς σκούρες, όπως στην περίπτωση του ασιατικού σφήκα. Οι μέλισσες είναι περισσότερο ή λιγότερο σκούρο καφέ και χρυσαφί, όχι έντονο κίτρινο.
Οι σφήκες έχουν τη χαρακτηριστική «μέση» τους, μια πολύ στενή περιοχή που χωρίζει τον θώρακα από την κοιλιά. Ενώ στην περίπτωση των μελισσών η στένωση δεν είναι τόσο αισθητή. Επιπλέον, η μέλισσα έχει τριχωτή όψη, καθώς έχει κερατινικές τρίχες στο θώρακα, στο πρόσωπο, στην κοιλιά και στα πόδια, ενώ η σφήκα όχι.
Σε μικροσκοπικό και λειτουργικό επίπεδο, το τσίμπημα των μελισσών και των σφηκών δεν είναι το ίδιο, το πιο αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι Οι μέλισσες μπορούν να τσιμπήσουν μόνο μία φορά και μετά πεθαίνουν, αφού το κεντρί τους έχει αιχμές που προκαλούν σκίσιμο στην κοιλιά όταν προσπαθούν να το αφαιρέσουν. Το τσίμπημα των σφηκών, που αποτελεί μέρος του αναπαραγωγικού τους συστήματος, είναι ομαλό και επομένως μια σφήκα μπορεί να τσιμπήσει επανειλημμένα χωρίς να διακινδυνεύσει τη ζωή της. Ως περίεργο γεγονός, πρέπει να ξέρετε ότι υπάρχουν και σφήκες χωρίς φτερά.
Διαφορές στη διατροφή μεταξύ μελισσών και σφηκών
Λόγω των διαφορών τους ως προς τη διατροφή, η σφήκα έχει πάντα ισχυρά σαγόνια με τα οποία καταβροχθίζει τη λεία της, ενώ το χαρακτηριστικό γνώρισμα στην περίπτωση της μέλισσας είναι η προβοσκίδα ή ο κορμός της να πίνει νέκταρ από το λουλούδια.
Οι μέλισσες τρέφονται με νέκταρ, εκτός από τη βασίλισσα που καταναλώνει τον λεγόμενο βασιλικό πολτό. Όπως και να έχει, οι μέλισσες είναι ιδιαίτερα εξειδικευμένα φυτοφάγα ζώα σε όλη τους τη ζωή. Από την άλλη πλευρά, οι σφήκες είναι σαρκοφάγες και γενικά παρασιτικές κατά τη διάρκεια της προνυμφικής τους φάσης, πριν τραφούν και με φυτικό υλικό στο ενήλικο στάδιο τους.
Υπάρχουν σφήκες που ζουν μόνο στο νέκταρ κατά το στάδιο του ενήλικου εντόμου τους, αν και οι περισσότερες σφήκες είναι παμφάγες που καταναλώνουν τόσο πολύ υλικό λαχανικών όπως ψοφίμι. Υπάρχουν ακόμη και σφήκες που επιτίθενται στις κυψέλες για να κλέψουν νέκταρ και μέλι και τρέφονται με προνύμφες μελισσών.
Ο ρόλος των μελισσών και των σφηκών στα οικοσυστήματα που κατοικούν
Οι μέλισσες είναι οι οι πιο αποτελεσματικοί επικονιαστές της φύσης. Παρόλα αυτά, υπάρχουν είδη φυτών που έχουν συνδέσει την εξέλιξή τους με αυτή άλλων επικονιαστών, όπως συμβαίνει με ορισμένα είδη σφηκών ή ορισμένες ράτσες κολιμπρί. Επομένως, οι σφήκες είναι υπεύθυνες για την επικονίαση πολύ συγκεκριμένων φυτικών ειδών.
Από την άλλη πλευρά, η κύρια λειτουργία της σφήκας στα οικοσυστήματα που κατοικεί είναι αυτή του κυνηγιού άλλων εντόμων, και τα δύο για απόθεση σε αυτά τα αυγά τους για να ταΐσουν τις προνύμφες ή ακόμα και τα ενήλικα. Ωστόσο, μερικές φορές οι σφήκες εισάγονται στις καλλιέργειες για να λειτουργήσουν ως φυσικοί ελεγκτές παρασίτων, παρόμοια με τις πασχαλίτσες και τις αφίδες.
Διαφορά μεταξύ μελισσών και σφηκών
Υπάρχουν μοναχικές σφήκες και κοινωνικές σφήκες, ενώ όλες οι φυλές των μελισσών είναι κοινωνικές ή ημικοινωνικές. Οι κοινωνικές σφήκες ζουν σε σμήνη που χτίζονται με ζύμωμα λάσπης, όπως ακριβώς κάνουν και με τις εσωτερικές χτένες. Οι χτένες των κυψελών είναι πάντα φτιαγμένες από κερί.
Στην εικόνα μπορείτε να δείτε μια κηρήθρα.
Και εδώ μπορούμε να δούμε πώς είναι ένα σμήνος σφηκών.
Διαφορές στην αναπαραγωγή μεταξύ σφηκών και μελισσών
Στην περίπτωση των μελισσών μόνο η βασίλισσα είναι ικανή να γεννήσει αυγά, είναι το μόνο γόνιμο θηλυκό στην αποικία. Όταν οι σφήκες ζουν στην κοινωνία κάτι παρόμοιο συμβαίνει συνήθως, αν και αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Στην περίπτωση των μοναχικών σφηκών, όλα τα θηλυκά είναι γόνιμα.
Οι προνύμφες των μελισσών τρέφονται με νέκταρ ενώ οι προνύμφες της σφήκας είναι σαρκοφάγοι. Στην πραγματικότητα, το πρώτο γεύμα της προνύμφης της σφήκας είναι συνήθως το ίδιο το έντομο στο οποίο η μητέρα σφήκα γέννησε τα αυγά της μέσω του κεντρί της.
Άλλες διαφορές μεταξύ μελισσών και σφηκών
Στις σφήκες, το τσίμπημα εμφανίζεται μόνο στα θηλυκά, καθώς έχει αναπαραγωγική λειτουργία. Οι γόνιμες σφήκες γεννούν τα αυγά των μελλοντικών προνυμφών μέσα από το κεντρί και το γεγονός ότι ο αγωγός χρησιμεύει για την έγχυση δηλητηρίου στη λεία τους δεν είναι πάντα αλήθεια. Οι σφήκες μπορούν να τσιμπήσουν το θήραμά τους επανειλημμένα.
Στις μέλισσες, το κεντρί έχει αμυντική λειτουργία και, ως εκ τούτου, συνδέεται πάντα με τον εμβολιασμό του δηλητηρίου. Γενικά, οι μέλισσες είναι ειρηνικά έντομα που επιτίθενται μόνο εάν αισθάνονται ότι απειλούνται ως άτομα ή ως ομάδα, ενώ οι σφήκες είναι συνήθως επιθετικά έντομα. Εάν συμβαίνει αυτό και σας έχει τσιμπήσει ένας, μην χάσετε το άρθρο μας στο οποίο περιγράφουμε λεπτομερώς τι πρέπει να κάνετε όταν τσιμπηθεί από σφήκα.
