Αν και δεν είναι φυτοφάγα, τα σκυλιά είναι από τη φύση τους περίεργα ζώα που συχνά τείνουν να καταπίνουν κατά λάθος ορισμένα προϊόντα που μπορεί να είναι τοξικά για το σώμα τους. Μεταξύ των πιθανών αιτιών δηλητηρίασης σε σκύλους είναι διάφορα είδη φυτών που χρησιμοποιούνται συνήθως τόσο έξω όσο και μέσα στο σπίτι μας. Τι είναι όμως τα δηλητηριώδη φυτά για τα σκυλιά; Αν θέλετε να μάθετε, μην χάσετε το επόμενο άρθρο στο site μας, στο οποίο θα μιλήσουμε για τα κύρια τοξικά φυτά για σκύλους
Πικροδάφνη (Nerium oleander)
Η πικροδάφνη είναι ένας θάμνος ιθαγενής της λεκάνης της Μεσογείου που μπορούμε να βρούμε συχνά ως καλλωπιστικό φυτό στα πάρκα και τους κήπους μας. Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι ένα πολύ δηλητηριώδες φυτό για ανθρώπους και ζώα,συμπεριλαμβανομένων των σκύλων.
Η τοξικότητά του οφείλεται στην παρουσία καρδιοτοξικών γλυκοσιδών, που προκαλούν σοβαρές καρδιακές αλλοιώσεις επηρεάζοντας την αντλία νατρίου/καλίου των καρδιακών κυττάρων. Τα συμπτώματα που σχετίζονται με τη δηλητηρίαση από πικροδάφνη, που ονομάζεται επίσης καρδιογλυκοσιδική τοξίκωση, εμφανίζονται εντός σύντομης χρονικής περιόδου (ώρες) μετά την κατάποση. Συγκεκριμένα, μπορείτε να δείτε:
- Έμετος.
- Υπερσιελόρροια.
- Μυϊκές συσπάσεις.
- Ταχυκαρδία και αρρυθμίες.
- Ακανόνιστη αναπνοή.
- Κώμα και θάνατος.
Σε αυτήν την περίπτωση, υπάρχει ένα ειδικό αντίδοτο που ονομάζεται Digibind. Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι σκύλοι που επιβιώνουν 48 ώρες μετά την κατάποση του φυτού έχουν καλή πρόγνωση.
Foxglove (Digitalis purpurea)
Αυτό είναι ένα από τα πιο τοξικά φυτά για τους σκύλους. Όπως και η πικροδάφνη, προκαλεί καρδιογλυκοσιδική τοξίκωση λόγω της περιεκτικότητάς της σε καρδιοτοξικές γλυκοσίδες. Τα συμπτώματα που σχετίζονται με αυτή τη δηλητηρίαση εμφανίζονται μέσα σε λίγες ώρες και περιλαμβάνουν:
- Έμετος.
- Διάρροια.
- Υπερσιελόρροια.
- Μυϊκές συσπάσεις.
- Αδυναμία.
- Ταχυκαρδία και αρρυθμίες.
- Ακανόνιστη αναπνοή.
- Κώμα και θάνατος.
Σε αυτές τις περιπτώσεις το Digibind μπορεί επίσης να χορηγηθεί ως ειδικό αντίδοτο.
Poto (Epipremnum aureum)
Παρόλο που είναι ένα από τα πιο κοινά φυτά στα σπίτια μας, το pothos είναι επίσης στη λίστα με τα τοξικά φυτά για σκύλους. Η υψηλή περιεκτικότητά του σε οξαλικό ασβέστιο μπορεί να προκαλέσει τα ακόλουθα κλινικά συμπτώματα:
- Ερεθισμός, πόνος και πρήξιμο του στόματος, της γλώσσας και των χειλιών.
- Υπερσιελόρροια.
- Έμετος.
- Δυσφαγία: δυσκολία στην κατάποση.
Το πλευρό του Αδάμ (Monstera deliciosa)
Πρόκειται για ένα τροπικό αναρριχητικό φυτό που έχει γίνει δημοφιλές τα τελευταία χρόνια στα σπίτια. Είναι όμως και δηλητηριώδες φυτό για σκύλους. Όπως το pothos, περιέχει οξαλικό ασβέστιο που μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση που χαρακτηρίζεται από:
- Ερεθισμός, πόνος και πρήξιμο του στόματος, της γλώσσας και των χειλιών.
- Υπερσιελόρροια.
- Έμετος.
- Δυσφαγία: δυσκολία στην κατάποση.
Cala (Zantedeschia aethiopica)
Τα μοσχάρια ή τα νούφαρα είναι πολύ δημοφιλή φυτά στον εξωραϊσμό λόγω της κομψής τους εμφάνισης και των εντυπωσιακών λουλουδιών τους. Ωστόσο, όπως το potho ή το πλευρό του Adam, το Cala περιέχει υψηλά επίπεδα οξαλικού ασβεστίου, γεγονός που το καθιστά τοξικό φυτό για σκύλους. Είναι καλό να γνωρίζετε ότι όλα τα μέρη της κάλλας είναι τοξικά, ειδικά τα λουλούδια
Τα σημάδια που μπορεί να εμφανιστούν μετά την κατάποση αυτού του φυτού είναι:
- Ερεθισμός, πόνος και πρήξιμο του στόματος, της γλώσσας και των χειλιών.
- Υπερσιελόρροια.
- Έμετος.
- Δυσφαγία: δυσκολία στην κατάποση.
Azalea (Rhododendron ferrugineum)
Γνωστές για τις ανοιξιάτικες ανθοφορίες τους, οι αζαλέες είναι κοινά φυτά σε πολλούς κήπους που είναι εξαιρετικά τοξικά για τους σκύλους. Όλα τα μέρη του φυτού είναι δηλητηριώδη, αν και τα φύλλα είναι ιδιαίτερα επιβλαβή.
Azaleas περιέχουν ανδρομετοξίνη , μια ένωση που παράγει καρδιοτοξικότητα μεταβάλλοντας τις καρδιακές αντλίες νατρίου/καλίου. Τα σημάδια ξεκινούν 6 ώρες μετά την κατάποση και χαρακτηρίζονται από:
- Ναυτία, έμετος.
- Ανορεξία.
- Κατάθλιψη.
- Αδυναμία.
- Ασυντονισμός.
- Παράλυση άκρων.
- Καρδιακή και Κεντρικό Νευρικό Σύστημα κατάθλιψη.
- Κώμα και θάνατος.
Κισσός (Hedera helix)
Ο κισσός είναι ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα αμπέλια στους κήπους λόγω της διακοσμητικής του εμφάνισης και της ευκολίας ανάπτυξης. Αν και είναι λιγότερο επικίνδυνο από άλλα φυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω, είναι επίσης τοξικό για τους σκύλους.
Η τοξικότητά του οφείλεται στην παρουσία hederagenina, μιας τριτερπενοειδής σαπωνίνης ικανή να παράγει:
- Έμετος.
- Διάρροια.
- Κοιλιακό άλγος.
- Υπερσιελόρροια.
Αλόη (Aloe vera)
Μάλλον θα εκπλαγείτε αν βρείτε την αλόη βέρα στη λίστα με τα δηλητηριώδη φυτά για σκύλους, αφού το το ζελέ αλόης είναι μια φυσική θεραπείαΣυνήθως χρησιμοποιείται τόσο στην ανθρώπινη όσο και στην κτηνιατρική, λόγω των ενυδατικών, επουλωτικών και αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων του.
Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι χυμός αλόης (ένα είδος κιτρινωπού λατέξ που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το δέρμα των πένκας)είναι τοξικό Η περιεκτικότητά του σε σαπωνίνες και ανθρακινόνες μπορεί να προκαλέσει εικόνα μέθης που χαρακτηρίζεται από:
- Έμετος.
- Διάρροια.
- Κοιλιακό άλγος.
- Υπερσιελόρροια.
- Λήθαργος.
- Επιπεφυκίτιδα: σε επαφή με τα μάτια.
Μπορεί να σας ενδιαφέρει αυτό το άλλο άρθρο στον ιστότοπό μας σχετικά με τις χρήσεις της αλόης βέρα σε σκύλους: τα οφέλη, η εφαρμογή και η διατήρησή της.
Dracena (Dracena marginata)
Αυτό είναι ένα πολύ κοινό καλλωπιστικό φυτό στα σπίτια, επειδή προσαρμόζεται πολύ καλά στην καλλιέργεια σε εσωτερικούς χώρους. Ωστόσο, είναι επίσης στη λίστα με τα τοξικά φυτά για σκύλους.
Η τοξική ένωση της δράκαινας είναι σαπωνίνη, της οποίας η κατάποση προκαλεί σημεία όπως:
- Έμετος, ο οποίος μπορεί να είναι ακόμη και αιματηρός.
- Ανορεξία.
- Υπερσιελόρροια.
- Κατάθλιψη.
- Μυδρίαση: διαστολή της κόρης.
Sago Palm or False Palm (Cycas revoluta)
Αυτοί οι μικροί φοίνικες, που μπορούν να βρεθούν συχνά κατά μήκος της ακτογραμμής της Μεσογείου, έχουν μερικούς σπόρους που είναι εξαιρετικά τοξικοί για τους σκύλους. Στην πραγματικότητα, η κατάποση μόνο ενός ή δύο σπόρων μπορεί να αποβεί μοιραία.
Η φυτοτοξίνη που περιέχεται στο φοίνικα σάγο, γνωστή ως cycasin, είναι ηπατοτοξική. Η κατάποσή του προκαλεί ηπατική ανεπάρκεια, με διαταραχές πήξης και θάνατο του ζώου. Τα κύρια κλινικά σημεία που σχετίζονται με αυτή τη δηλητηρίαση είναι:
- Έμετος, ο οποίος μπορεί να είναι ακόμη και αιματηρός.
- Αιματηρή διάρροια ή σκούρα κόπρανα.
- Ίκτερος: κιτρινωπό χρώμα των βλεννογόνων.
- Πολυδιψία: αυξημένη κατανάλωση νερού.
- Αιματώματα.
- Θάνατος.
Άλλα φυτά τοξικά για τους σκύλους
Σε όλο το άρθρο περιγράψαμε μερικά από τα πιο κοινά φυτά στα σπίτια και τους κήπους μας που μπορεί να προκαλέσουν δηλητηρίαση σε σκύλους. Ωστόσο, υπάρχει ένας μακρύς κατάλογος φυτών που μπορεί επίσης να είναι τοξικά για τα κατοικίδια ζώα μας. Στη συνέχεια, συλλέγουμε μερικά από αυτά:
- Ακονίτης (Aconitum napellus): περιέχει αλκαλοειδή όπως η ακονιτίνη και η ακονίνη που προκαλούν δηλητηρίαση που χαρακτηρίζεται από ερεθισμό του στόματος, έμετο, διάρροια, βραδυκαρδία, αρρυθμίες, υπόταση, μυϊκή αδυναμία και δύσπνοια.
- Ανθούριο (Anthurium scherzeranum): η υψηλή περιεκτικότητά του σε οξαλικό ασβέστιο μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό και πόνο στο στόμα, τη γλώσσα και/ή τα χείλη, υπερσιελόρροια, έμετος και δυσκολία στην κατάποση.
- Βολβοί καλλωπιστικών φυτών: όπως τουλίπες, νάρκισσους ή υάκινθους. Οι βολβοί αυτών των φυτών περιέχουν τοξικές ενώσεις που μπορεί να προκαλέσουν γαστρεντερίτιδα ή δερματίτιδα εξ επαφής.
- Diefenbachia (Dieffenbachia amoena) : περιέχει οξαλικό ασβέστιο και πρωτεολυτικά ένζυμα που μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό και πόνο στο στόμα, τη γλώσσα και/ή τα χείλη, υπερσιελόρροια, έμετος και δυσκολία στην κατάποση.
- Ficus: η περιεκτικότητά του σε φικίνη και ψωραλένιο μπορεί να προκαλέσει έμετο, διάρροια ή ερεθισμό του δέρματος. Ωστόσο, αν και το ficus είναι δηλητηριώδες για τους σκύλους, δεν συγκαταλέγεται στα πιο τοξικά φυτά.
- Βατόμουρο (Solanum nigrum): περιέχει σολανίνη, μια τοξίνη που παράγει γαστρεντερικά σημάδια (κοιλιακό άλγος, έμετος, διάρροια, δυσκοιλιότητα, ανορεξία), μυδρίαση (διαστολή της κόρης), κατάθλιψη και ταχυκαρδία. Επιπλέον, περιέχει solasodine, μια τερατογόνο ένωση που προκαλεί σοβαρές αλλοιώσεις στα έμβρυα των εγκύων γυναικών.
- Ορτανσία (Hydrangea arborescens): Τα φύλλα και οι βλαστοί περιέχουν έναν κυανογόνο γλυκοσίδη (υδραγγίνη) και σαπωνίνες. Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης περιλαμβάνουν έμετο, διάρροια, κοιλιακό άλγος, κυάνωση, επιληπτικές κρίσεις, χαλαροί μύες, λήθαργο ή κώμα.
- Μαριχουάνα (Cannabis sativa): η ρητίνη της είναι πλούσια σε ψυχοδραστικές ουσίες (κανναβινοειδή) που προκαλούν ένα πρότυπο μέθης που χαρακτηρίζεται από έμετο, διάρροια, υπερσιελόρροια, αταξία ή ασυντονισμός, εναλλαγή μεταξύ κατάθλιψης και διέγερσης, μυδρίαση (διαστολή της κόρης), αποπροσανατολισμός, υπνηλία, υποθερμία και τρόμος.
- Λευκό γλυκό τριφύλλι (Melilot alba) ή κίτρινο γλυκό τριφύλλι (Melilot afficinalis): περιέχουν δικουμαρόλη, η οποία προκαλεί μια μέθη που ονομάζεται φερουλισμός, χαρακτηρίζεται από ωχρούς βλεννογόνους, υπνηλία, κλιμακωτό βάδισμα, ταχύπνοια και αναιμία.
- Καστορέλαιο (Ricinus communis): οι σπόροι περιέχουν δύο ισχυρά δηλητήρια, τη ρικινίνη και τη ρικίνη. Τα σημεία που σχετίζονται με τη δηλητηρίαση περιλαμβάνουν ναυτία, ανορεξία, μειωμένη όραση, κυάνωση, επιληπτικές κρίσεις, δύσπνοια και οπισθότονο (μυϊκή δυσκαμψία).
- Yew (Taxus baccata): Αυτό είναι ένα εξαιρετικά τοξικό δέντρο που περιέχει ένα αλκαλοειδές που ονομάζεται ταξίνη. Όλα τα μέρη του είναι δηλητηριώδη, εκτός από τον σαρκώδη καρπό. Παράγουν εικόνα μέθης με ασυντονισμό, τρόμο, δύσπνοια, διάρροια, βραδυκαρδία και, τέλος, θάνατο λόγω καρδιακής ανακοπής.
Συμπτώματα ενός σκύλου μεθυσμένου από φυτά
Τα συμπτώματα δηλητηρίασης φυτών σε σκύλους μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τους ακόλουθους παράγοντες:
- Η οδός έκθεσης: από του στόματος, εισπνοή, δέρμα κ.λπ. Το 90% των δηλητηριάσεων σε σκύλους προκαλούνται από κατάποση του δηλητηρίου, γενικά τυχαία.
- Η ποσότητα του φυτού που καταναλώθηκε.
- Η συγκέντρωση της τοξικής ουσίας που υπάρχει στο φυτό.
- Το είδος της τοξικής ουσίας που περιέχει το φυτό.
Αν και τα σημάδια που σχετίζονται με τη δηλητηρίαση από τα φυτά μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά λόγω των παραγόντων που αναφέρθηκαν παραπάνω, τα πιο συχνά στους σκύλους είναι:
- Υπερσιελόρροια.
- Λυχναμμένος.
- Δύσπνοια: Δυσκολία στην αναπνοή.
- Υπερβολική δίψα.
- Μυδρίαση: διαστολή της κόρης.
- Ερεθισμός του δέρματος, του στόματος ή των ματιών.
- Γαστρεντερικά προβλήματα: έμετος, διάρροια, κοιλιακό άλγος.
- Καρδιακά προβλήματα: ταχυκαρδία, βραδυκαρδία, αρρυθμίες κ.λπ.
- Νευρικά προβλήματα: επιληπτικές κρίσεις, παράλυση, αποπροσανατολισμός, κατάθλιψη, λήθαργος, κώμα, κ.λπ.
- Ηπατικά προβλήματα.
- Νεφρικά προβλήματα.
Τι θα συμβεί αν ένας σκύλος φάει ένα τοξικό φυτό;
Όταν ένας σκύλος καταπιεί κατά λάθος ένα φυτό που είναι τοξικό για το σώμα του, δημιουργείται μια εικόνα μέθης που μπορεί να επηρεάσει διαφορετικά όργανα και/ή συστήματα ανάλογα με την τοξική ένωση που υπάρχει στο εν λόγω φυτό. Ανάλογα με την ποσότητα και τη δύναμη του δηλητηρίου που προσλαμβάνεται, τα σημάδια μέθης θα είναι περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά και θα εμφανίζονται λίγο πολύ γρήγορα Στην περίπτωση ισχυρών δηλητηρίων, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μοιραίο.
Επομένως, κάθε φορά που εντοπίζετε ή υποψιάζεστε ότι ο σκύλος σας έχει καταναλώσει ένα δηλητηριώδες φυτό ή όταν παρατηρείτε σημάδια συμβατά με τοξίκωση είναι απαραίτητο να πηγαίνετε στον κτηνίατρό σας / a όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Επίσης, όποτε είναι δυνατόν, προσπαθήστε να φέρετε ένα δείγμα από το φυτό που έχετε καταναλώσει για να διευκολύνετε τη διάγνωση της μέθης.
Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι στο δεν πρέπει ποτέ να προκαλέσετε εμετό ή να χορηγήσετε «σπιτικά αντίδοτα» (όπως γάλα ή διττανθρακικά), δεδομένου ότι θα μπορούσε να επιδεινώσει την κατάσταση.
Θεραπεία ενός σκύλου μεθυσμένου από φυτά
Σε περιπτώσεις δηλητηρίασης φυτών, το θεραπευτικό σχέδιο βασίζεται σε τρεις θεμελιώδεις πυλώνες:
- Αποτρέψτε την απορρόφηση της τοξικής ουσίας: ανάλογα με το χρόνο που έχει περάσει από την κατάποση, μπορεί να προκληθεί έμετος, πλύση στομάχου ή χορήγηση προσροφητικών όπως ως ενεργός άνθρακας.
- Θεραπεία υποστήριξης: η συγκεκριμένη συμπτωματολογία που σχετίζεται με τη δηλητηρίαση πρέπει να αντιμετωπιστεί, καθιερώνοντας μια σωστή θεραπεία υποστήριξης.
- Αντίδοτο: αν και είναι ασυνήθιστο, μερικές φορές υπάρχουν συγκεκριμένα αντίδοτα για το εν λόγω δηλητήριο.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι η ταχύτητα με την οποία ξεκινά η θεραπεία θα καθορίσει την πορεία της μέθης. Σε μεθυσμένους ασθενείς στους οποίους εφαρμόζονται επείγοντα μέτρα για την πρόληψη της απορρόφησης της τοξίνης, θα είναι δυνατό να μειωθεί η απορρόφησή της και, μαζί με αυτήν, η διέλευση της στην κυκλοφορία αίμα, το οποίο θα μειώσει τις αρνητικές συνέπειες της μέθης. Επομένως, θυμηθείτε τη σημασία της δράσης όσο το δυνατόν γρηγορότερα σε περίπτωση υποψίας δηλητηρίασης στο κατοικίδιό σας.