Αυτή τη στιγμή, όπου μπορούμε να βρούμε περισσότερα πουλερικά είναι στη βιομηχανία κρέατος ή στη βιομηχανία παραγωγής αυγών. Εδώ, οι ασθένειες αποτελούν μείζον πρόβλημα αφού, ζώντας κυρίως με πολύ κόσμο σε μικρά μέρη, τα παθογόνα μπορούν επηρεάζει γρήγορα όλα τα πουλιά. Επιπλέον, ο αριθμός των πτηνών είναι τόσο μεγάλος που όταν εντοπιστεί μια ασθένεια είναι ήδη πολύ αργά.
Ευτυχώς, αυτό έχει αλλάξει και όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν να καταναλώνουν προϊόντα από κοτόπουλα ελευθέρας βοσκής και μάλιστα να έχουν το δικό τους στυλό με χαρούμενα πουλιά. Αν θέλετε να μάθετε τις κύριες ασθένειες των πουλερικών, σας προσκαλούμε να διαβάσετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας.
Μολυσματική βρογχίτιδα των πτηνών
Η
η λοιμώδης βρογχίτιδα είναι μια από τις ασθένειες που πλήττουν περισσότερο τα πουλερικά. Αυτή η πάθηση προκαλείται από έναν ιό της οικογένειας των κοροναϊών.
Τα προσβεβλημένα πτηνά εμφανίζουν ιδιαίτερα αναπνευστική δυσχέρεια, είτε μέσω λαχανιάσματος, φτερνίσματος ή ενός ήχου τριξίματος στους πνεύμονες όταν προσπαθούν να αναπνεύσουν. Παράγουν επίσης πολύ βλέννα που απελευθερώνεται από τα ρινικά ανοίγματα, το στόμα ή τα μάτια. Επιπλέον, το ζώο θα σταματήσει ξαφνικά να τρώει.
Αυτή η ασθένεια είναι πολύ μεταδοτική, μεταδίδεται μέσω του αέρα σε μεγάλες αποστάσεις, αλλά μπορούμε να τη μεταδώσουμε και μόνοι μας μέσω των ρούχων μας ή άλλα αντικείμενα εάν έρθουμε σε επαφή με προσβεβλημένα πτηνά. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι το δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο
Η θνησιμότητα από βρογχίτιδα είναι πολύ χαμηλή στα ενήλικα ζώα, αλλά περισσότερα από τα μισά νεαρά άτομα που μολύνονται μπορεί να πεθάνουν. Για να αποφευχθεί αυτό, είναι καλύτερο να εμβολιαστούν τα πτηνά, καθώς η ασθένεια δεν έχει συγκεκριμένη θεραπεία.
Χολέρα των πτηνών
η χολέρα των πτηνών προκαλείται από ένα βακτήριο της οικογένειας των Pasteurellaceas, που ονομάζεται Pasteurella multocida. Αυτός ο μικροοργανισμός ζει σαπροφυτικά (ανάλογα με άλλο οργανισμό) στη ρινοφαρυγγική περιοχή των πτηνών, αλλά όταν ο πληθυσμός αυτού του βακτηρίου είναι εκτός ελέγχου, μπορεί να προκαλέσει διάφορες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της χολέρας των πτηνών.
Η ασθένεια μεταδίδεται μέσω οποιουδήποτε αντικειμένου ή ζώου που έχει μολυνθεί με περιττώματα από άρρωστο πτηνό. Αυτό το βακτήριο έχει την ικανότητα να επιβιώνει για μεγάλες περιόδους του χρόνου στο μέσο, μεταξύ ενός και τριών μηνών.
Η νόσος μπορεί να εμφανιστεί με πολλές μορφές:
- Οξεία μορφή: εξαπλώνεται γρήγορα σε ολόκληρο το σώμα του πτηνού. Σταματούν να τρώνε και να πίνουν, εμφανίζεται κίτρινη διάρροια και τα άκρα μπορεί να φλεγμονώσουν, προκαλώντας παράλυση. Η θνησιμότητα είναι πολύ υψηλή.
- Υπεροξεία μορφή: Σε αυτή τη μορφή, η ασθένεια εξελίσσεται τόσο γρήγορα που προκαλεί αιφνίδιο θάνατο, χωρίς να αφήνει περιθώρια δράσης.
- Χρόνια μορφή: η ασθένεια εντοπίζεται στο πρόσωπο και στην περιοχή της μπάρας των πτηνών, προκαλώντας σοβαρή φλεγμονή.
Για την καταπολέμηση της χολέρας, διάφοροι τύποι αντιβιοτικών πρέπει να χρησιμοποιούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η χολέρα των πτηνών είναι μια από τις ασθένειες που μεταδίδουν τα πτηνά στον άνθρωπο.
Μολυσματική κόρυζα πτηνών
μολυσματική κόρυζα των πτηνών είναι μια ασθένεια παράγεται από βακτήρια την οικογένεια Pasteurellacea, Haemophilus gallinarum. Μπορεί να μεταδοθεί μέσω διαφόρων οδών, όπως η άμεση επαφή με τα υγρά που εκπέμπουν άρρωστα πτηνά, μέσω του αέρα ή μέσω του πόσιμου νερού.
Τα προσβεβλημένα πτηνά έχουν μια εντυπωσιακή φλεγμονή των ματιών που διώχνει ένα είδος αφρού, μπορεί ακόμη και να τα χάσουν. Τα βλέφαρα και το πηγούνι τους μπορεί επίσης να φλεγμονώσουν, διώχνουν μια πυώδη έκκριση από τη μύτη που μυρίζει πολύ άσχημα και δυσκολεύονται να φάνε, έτσι χάνουν βάρος και γίνονται αδύναμα.
Το ποσοστό θνησιμότητας δεν είναι τόσο σημαντικό όσο το γεγονός ότι η ασθένεια δεν έχει συγκεκριμένη θεραπεία και, ακόμη και αν εμφανιστεί ζώο να έχει θεραπευτεί, θα φέρει το παθογόνο επ' αόριστον.
Εικόνα από: zoovetesmipasion.com
Εγκεφαλομυελίτιδα πτηνών
η εγκεφαλομυελίτιδα των πτηνών προκαλείται από έναν εντεροϊό της ομάδας των πικομαϊών. Μεταδίδεται μέσω των αυγών, επομένως τα νεαρά άτομα θα γεννηθούν με αυτή την ασθένεια.
Οι νεοσσοί θα αρχίσουν να περπατούν με απροσδιόριστο τρόπο, δεν θα συντονιστούν καλά και θα καταλήξουν να προκαλέσουν μερική ή ολική παράλυση των ποδιών. Αυτό συμβαίνει επειδή μέρος του εγκεφάλου είναι νέκρωση (τα κύτταρα πεθαίνουν). Η θνησιμότητα είναι σχετικά χαμηλή. Ο θάνατος δεν προκαλείται από την ίδια την ασθένεια, αλλά από προβλήματα που προέρχονται από αυτήν.
Εγκεφαλομυελίτιδα δεν έχει θεραπεία, επομένως ο εμβολιασμός των γονέων είναι προτεραιότητα. Η γυναίκα θα μεταδώσει ανοσία στους απογόνους της μέσω των αυγών της. Η ευθανασία των προσβεβλημένων νεοσσών συνιστάται στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων.
Νόσος Marek
Το παθογόνο που προκαλεί τη Νόσος του Marek είναι ένας ερπητοϊός. Μεταδίδεται μέσω των φολίδων που ξεκολλούν από τις ρίζες των φτερών που ταξιδεύουν από το ένα μέρος στο άλλο μέσω του αέρα.
Τα κύρια συμπτώματα που παρουσιάζουν τα πουλιά είναι αδυναμία, απώλεια φτερών και απώλεια βάρους Ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά αυτής της ασθένειας είναι η θέση που παίρνει το άρρωστο πουλί, ένα πόδι μπροστά, ένα πίσω και ένα φτερό εκτεταμένο προς το έδαφος.
Με αυτόν τον τρόπο σιγά σιγά ξαπλώνουν μέχρι να πεθάνουν από την πείνα. Από την άλλη πλευρά, τα μάτια υφίστανται αποχρωματισμό και οι κόρες των ματιών δεν αντιδρούν πλέον στο φως. Η θνησιμότητα είναι μεγαλύτερη από πενήντα τοις εκατό. Δεν υπάρχει θεραπεία ή θεραπεία, μπορεί να προληφθεί μόνο με τον εμβολιασμό νεογέννητων νεοσσών.
Εσωτερικά παράσιτα
Υπάρχουν πολλά εσωτερικά παράσιτα που επηρεάζουν τα πτηνά, αλλά μιλάμε κυρίως για κοκκίδια, στρογγυλά σκουλήκια και ταινίες Αυτά τα παράσιτα ζουν στο έντερο των πτηνών, προκαλώντας δυσαπορρόφηση θρεπτικών συστατικών, συχνή διάρροια, ακόμη και θάνατο λόγω υπερπαρασιτισμού (υπερβολική παρουσία παρασίτων στα έντερα που μπορεί να προκαλέσει διατρήσεις). Άλλα παράσιτα μπορεί να εντοπιστούν στο αναπνευστικό σύστημα, οδηγώντας σε θάνατο από ασφυξία εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία.
Εξωτερικά παράσιτα
Εξωτερικά παράσιτα που μολύνουν τα πτηνά τρέφονται κυρίως με λέπια δέρματος ή φτερά, όπως ψείρες Άλλοι τρέφονται με αίμα, όπως τσιμπούρια, ακάρεα ή ψύλλοι Τόσο για την καταπολέμηση εξωτερικών όσο και εσωτερικών παρασίτων, είναι απαραίτητο να αποπαρασιτωμενα πουλια
