Το μανάτο, γνωστό και ως θαλάσσια αγελάδα, είναι η κοινή ονομασία που χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε μια οικογένεια θηλαστικών σειρηνοειδή, δηλαδή υδρόβια πλακούντα θηλαστικά, που είναι το μεγαλύτερο υδρόβιο φυτοφάγο. Βρίσκεται στην οικογένεια των τριχεχιδών (Trichechidae) και το γένος του είναι το Trichechus, επί του παρόντος με τρία είδη που διανέμονται σε όλη την Αμερική και την Αφρική, τόσο στα γλυκά όσο και στα θαλάσσια νερά. Είναι πολύ φιλήσυχα ζώα και, παρόλο που είναι γενικά μοναχικά, οι μανάτες είναι πολύ περίεργες και συχνά πλησιάζουν τις βάρκες. Ο μόνος θηρευτής του είναι ο άνθρωπος και η θνησιμότητα του συνδέεται συχνά με ανθρωπικές δραστηριότητες.
Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας και θα μάθετε εάν το μανάτο κινδυνεύει να εξαφανιστεί ή όχι, καθώς και άλλα χαρακτηριστικά του είδους.
Κατανομή και χαρακτηριστικά των μανιτών
Τα Μανάτια έχουν ατρακτοειδές σώμα (επιμήκη και ελλειψοειδές σχήμα) και δεν έχουν οπίσθια άκρα Η ουρά τους είναι επίπεδη για να χρησιμοποιείται ως κουπί, τα μπροστινά άκρα είναι κοντά και εύκαμπτα και έχουν τρία ή τέσσερα νύχια. Ένα ενήλικο ζώο μπορεί να έχει ύψος έως 4 μέτρα και βάρος έως 500 κιλά. Αυτές οι μετρήσεις καθιστούν τη μανάτη το Μεγαλύτερο ηπειρωτικό θηλαστικό στη Λατινική Αμερική
Οι Manatees κοιμούνται κάτω από το νερό, βγαίνουν στην επιφάνεια κάθε 20 λεπτά περίπου για να αναπνεύσουν και να αναζητήσουν τροφή στα ρηχά. Ο αναπαραγωγικός τους κύκλος είναι αρκετά μεγάλος και συνήθως ζευγαρώνουν μόνο κάθε δύο χρόνια, γεννώντας ένα μόνο μικρό. Αυτά τα ζώα αποτελούν ένα πολύ σημαντικό μέρος των υδάτινων οικοσυστημάτων όπου ζουν, αφού συμβάλλουν στη διατήρηση της ισορροπίας της βλάστησης και, επιπλέον, λειτουργούν ως βιοδείκτης της υγείας και της ποιότητας του περιβάλλοντος τους. Ομοίως, λόγω των διατροφικών τους συνηθειών, τα μανάτια είναι ανακυκλωτές θρεπτικών ουσιών, καθώς μεταμορφώνουν τη φυτική βιομάζα, καθιστώντας τη διαθέσιμη για μια μεγάλη ποικιλία υδρόβιων οργανισμών.
Τύποι μανατίων και πού ζουν
Προς το παρόν, υπάρχουν τρία είδη, τα οποία είναι τα ακόλουθα:
- Trichechus manatus (Καραϊβική ή Φλώριδα): κατοικεί στις Αντίλλες και στα ποτάμια και στις εκβολές ποταμών της λεκάνης της Καραϊβικής, πάνω απ' όλα στην ακτή της Δομινικανής Δημοκρατίας, μια τοποθεσία όπου υπάρχουν σημαντικά καταφύγια και έργα διατήρησης για αυτό το είδος, καθώς και η πρώτη χώρα όπου δημιουργήθηκαν νόμοι προστασίας για αυτό το ζώο. Αυτό το είδος έχει δύο υποείδη, τα οποία είναι η μανάτη της Φλόριντα (Trichechus manatus latirostris) και η δυτική ινδική μανάτι (Trichechus manatus manatus), η οποία κατοικεί στη βορειοανατολική Νότια Αμερική.
- Trichechus senegalensis (Αφρικανική μαγιάτια): αυτό το είδος μανάτης είναι ένα από αυτά για τα οποία οι λιγότερες πληροφορίες υπάρχει, αφού δεν έχουν γίνει πολλές μελέτες για αυτήν. Είναι γνωστό ότι διανέμεται σε παράκτια ενδιαιτήματα και σε εκβολές ποταμών και ποταμούς στη δυτική ακτή της Αφρικής.
- Trichechus inunguis (Αμαζονική μανάτη): κατοικεί στις ακτές της Νότιας Αμερικής και στον ποταμό Αμαζόνιο και στους παραποτάμους του, σε χώρες όπως η Βραζιλία, Περού, Βολιβία, Εκουαδόρ, Κολομβία, Βενεζουέλα και στην περιοχή της Γουιάνας. Από την άλλη, φαίνεται και στη Διώρυγα του Παναμά, ένα μέρος όπου εισήχθη για τον έλεγχο της ανάπτυξης της υδρόβιας βλάστησης στη διαωκεάνια διαδρομή, ενώ πολιτογραφήθηκε. Μάθετε περισσότερα Amazon Animals σε αυτό το άλλο άρθρο.
Γιατί κινδυνεύει να εξαφανιστεί το μανάτι;
Όλα τα είδη κατηγοριοποιούνται ως «ευάλωτα» σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN). Συγκεκριμένα, τα κατονομαζόμενα υποείδη κινδυνεύουν με εξαφάνιση λόγω, ως επί το πλείστον, ανθρωπικών δραστηριοτήτων, δηλαδή εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας Επομένως, υπάρχουν διάφορα κέντρα διάσωσης ή προστατευόμενες περιοχές όπου ζουν αυτά τα ζώα.
Τώρα, σκάβοντας λίγο βαθύτερα τα αίτια του απειλούμενου μανάτου, επισημαίνουμε τα εξής:
- Συγκρούσεις με τις βάρκες που πλέουν στα νερά όπου ζουν τα διάφορα είδη. Πολλές φορές όσοι δεν σκοτώνονται αμέσως τραυματίζονται σοβαρά. Οι μανάγιες κινούνται αργά καθώς βόσκουν και κολυμπούν σε αστικοποιημένες παράκτιες περιοχές και είναι επιρρεπείς σε χτυπήματα σκαφών καθώς τρέφονται και ζουν σε ρηχές (συχνά 1-2 μέτρα) παράκτιες περιοχές. Περιστασιακά, μια μητέρα μπορεί να τραυματιστεί ή να σκοτωθεί, αφήνοντας πολλά κουτάβια μόνα τους και να μην επιβιώσουν καθώς δεν μπορούν να θηλάσουν.
- Bycatch. Οι κακές αλιευτικές πρακτικές αποτελούν απειλή για τα μανάτια, χρησιμοποιώντας συχνά μεθόδους που αιχμαλωτίζουν κατά λάθος αυτά τα ζώα και τα τραυματίζουν ή τα σκοτώνουν.
- Αυξάνεται η αστικοποίηση στις παράκτιες περιοχές. Αυτό οδηγεί και στην απώλεια του οικοτόπου της ανθρωποειδούς, αφού, όπως αναφέραμε, κατοικεί σε ρηχές παράκτιες περιοχές και συχνά κοντά στον άνθρωπο, όπου έρχεται να βοσκήσει.
- Παράνομο κυνήγι και σύλληψη. Όντας ένα περίεργο, αργό και φιλήσυχο είδος, είναι συχνά εύκολο για πολλούς κυνηγούς να το πιάσουν για το κρέας, το δέρμα και το λάδι τους.
- Ρύπανση με τοξικές ή μεταλλικές ουσίες αναμεμειγμένες με θαλάσσια χόρτα είναι επίσης μια άλλη αιτία της παρακμής των ειδών, καθώς εξαρτώνται από αυτή τη βλάστηση για τροφή και καταφύγιο.
Κατάσταση διατήρησης Manatee
Αυτό το ζώο περιλαμβάνεται στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES). Στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, η διατήρηση του μανάτου έχει πραγματοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια, επομένως υπάρχει το Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης για το Μανάτο της Δυτικής Ινδίας, το οποίο ενημερώθηκε το 2010 (UNEP). Επιπλέον, αρκετές χώρες ανέπτυξαν ένα σχέδιο διαχείρισης και προστασίας για τους αιχμαλώτους σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες των απειλών κατά των αιχμαλώτων σε κάθε χώρα.
Συγκεκριμένα, η Βραζιλία απαγόρευσε το κυνήγι του μανατιού του Αμαζονίου το 1973 και ο ομοσπονδιακός νόμος των ΗΠΑ δεν επιτρέπει το κυνήγι, τη σύλληψη, τη θανάτωση ή την παρενόχληση του μανατιού της Φλόριντα. Στη Φλόριντα, τα αιχμάλωτα προστατεύονται χάρη στο " Αναφύγιο Μανάτης της Φλόριντα". Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν διάφορα καταφύγια και καταφύγια για μανάτες στη φύση, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Μεξικό, όσο και σε άλλες χώρες, όπως η Κόστα Ρίκα, η Γουατεμάλα, ο Παναμάς, η Ονδούρα και η Βενεζουέλα. Με τη σειρά του, από το 2014 το Manatee ανακηρύχθηκε το νέο εθνικό σύμβολο της Κόστα Ρίκα και στο Μεξικό, από το 2019, η Jonuta (στο Ταμπάσκο) ανακηρύχθηκε καταφύγιο για τα μανάτα.
Διεθνώς, όλες οι σειρήνες προστατεύονται από το πρωτόκολλο της Σύμβασης της Καρθαγένης (SPAW), το οποίο απαγορεύει τη σύλληψη, τη θανάτωση, την αγορά ή την πώληση αιχμαλώτων, συμπεριλαμβανομένων εξαρτημάτων ή προϊόντων που κατασκευάζονται από αυτά.
Πώς να βοηθήσετε τον απειλούμενο μανάτι;
Τώρα, αν αναρωτιέστε πώς μπορείτε να αποτρέψετε την εξαφάνιση του είδους, η απάντηση είναι να ενημερώσετε τον εαυτό σας όσο το δυνατόν περισσότερο. Τώρα που γνωρίζετε τις αιτίες που απειλούν την ύπαρξή του, προσπαθήστε να ακολουθήσετε έναν όσο το δυνατόν πιο βιώσιμο τρόπο ζωής, ανακυκλώνοντας και έχοντας επίγνωση κάθε προϊόντος που αγοράζετε. Παρομοίως, μπορείτε πάντα να μάθετε στη χώρα σας για να δείτε αν υπάρχουν οργανώσεις που εργάζονται για τη διατήρηση των ανθρωποειδών για να προσπαθήσουν να γίνουν εθελοντές.
Για περισσότερες πληροφορίες, μη διστάσετε να συμβουλευτείτε το άρθρο μας σχετικά με τον τρόπο προστασίας των ζώων που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
