Χάρη στην ευκολία εκμάθησής του και τη μεγάλη του ικανότητα να προσαρμόζεται σε διαφορετικά περιβάλλοντα, το κανίς, που ονομάζεται επίσης "κανίς" με το αγγλικό του όνομα, θεωρείται α από τα πιο έξυπνες ράτσες σκύλων Για αυτόν τον λόγο είναι εύκολο να βρείτε κανίς ή διασταυρώσεις αυτών (όπως το labradoodle ή το goldendoodle) που ασκούν διαφορετικούς τύπους εργασίας, όπως θεραπευτές σε παρεμβάσεις με τη βοήθεια ζώων ή σκύλων-οδηγών για άτομα με προβλήματα όρασης.
Επιπλέον, το χαρούμενο και κοινωνικό του ταμπεραμέντο, η όμορφη εμφάνισή του και η πίστη του έχουν κάνει το κανίς ένα από τα πιο δημοφιλή σκυλιά για την οικογενειακή ζωή. Εάν μοιράζεστε τη ζωή σας με ένα σκυλί αυτής της ράτσας, μιγάδων ή σκέφτεστε να υιοθετήσετε ένα, σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας σας λέμε όλα τα κλειδιά για το πώς να εκπαιδεύσετε ένα παιχνίδι κανίς, νάνο, μέτρια και εξαιρετική
Τι να λάβετε υπόψη πριν ξεκινήσετε την εκπαίδευση του κανίς;
Η γνώση της ιστορίας της ράτσας του σκύλου που θέλουμε να υιοθετήσουμε είναι ένα σημαντικό βήμα πριν ενσωματώσουμε το νέο μέλος στην οικογένεια. Αυτό συμβαίνει επειδή, ανάλογα με τον στόχο με τον οποίο δημιουργήθηκε αρχικά κάθε φυλή, οι φυσικές και/ή γνωστικές ανάγκες μπορεί να διαφέρουν σε ορισμένες πτυχές και εκπαίδευση που παρέχουμε πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτά.
Το κανίς είναι σκύλος γαλλικής καταγωγής. Στην αρχή της, αυτή η φυλή χρησιμοποιήθηκε για την ανάκτηση θηραμάτων που οι κυνηγοί κατέρριψαν και έπεσαν στο νερό, όπως πάπιες ή χήνες. Για το λόγο αυτό, οι κτηνοτρόφοι επέλεξαν και ενθάρρυναν χαρακτηριστικά όπως η ευελιξία στην πλοήγηση σε διαφορετικά εδάφη, η φυσική αντίσταση και η προδιάθεση για άλμα στο νερό και κολύμπι.
Από τον 16ο αιώνα, τα κανίς σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται ως κυνηγετικά σκυλιά για να γίνουν η αγαπημένη ράτσα των ευγενών και των αριστοκρατών. Η υψηλή κοινωνία εκτιμούσε ιδιαίτερα την κομψή εμφάνιση του κανίς και, σιγά σιγά, η πρακτική του κούρεμα των μαλλιών τους για αισθητικούς λόγους έγινε μόδα.
Σήμερα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε κανίς σε επιδείξεις και εκθέσεις ομορφιάς σκύλων και η ξεχωριστή εμφάνισή τους μπορεί να μας κάνει να πιστεύουμε ότι αυτή η ράτσα είναι εύθραυστη και λεπτή, αλλά τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια! Τα κανίς διατηρούν το ενεργητικό ταμπεραμέντο, το θάρρος και τη δύναμη της εποχής που συνόδευαν τους κυνηγούς και αυτό πρέπει να το λάβουμε υπόψη κατά την εκπαίδευσή τους.
Πώς να εκπαιδεύσετε ένα κουτάβι κανίς;
Η εκπαίδευση του κανίς δεν απαιτεί οδηγίες που είναι πολύ διαφορετικές από αυτές άλλων φυλών. Η ευφυΐα και η προσκόλληση του κανίς με τους κηδεμόνες του το καθιστούν ένα πολύ κατάλληλο σκυλί για όποιον είναι πρόθυμος να του αφιερώσει αρκετό χρόνο και στοργή, ακόμα κι αν δεν έχει μεγάλη εμπειρία στην εκπαίδευση σκύλων a priori.
Παρακάτω, αναφέρουμε μερικές από τις πιο σημαντικές πτυχές που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την εκπαίδευση ενός κουταβιού κανίς:
Πρώιμη κοινωνικοποίηση
Μόλις το κουτάβι επιστρέψει στο σπίτι, μία από τις προτεραιότητές μας θα πρέπει να είναι Παρέχουμε καλή κοινωνικοποίηση Τα κανίς τείνουν να είναι πολύ κοινωνικά σκυλιά από τη φύση τους, αλλά Είναι σημαντικό από νεαρή ηλικία να τα εκθέτουμε σιγά σιγά στα διαφορετικά ερεθίσματα που θα συναντήσουν σε όλη τους τη ζωή για να τους εξασφαλίσουμε μια καλή εξοικείωση και να αποτρέψουμε την εμφάνιση φόβων ή φοβιών που με τη σειρά τους μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα συμπεριφοράς.
Η κοινωνικοποίηση δεν περιλαμβάνει μόνο το να φέρουμε το κουτάβι μαζί με άλλα σκυλιά, πρέπει επίσης να το εξοικειώσουμε με άτομα με διαφορετικά χαρακτηριστικά, με ήχους και αντικείμενα, και όλα αυτά να σεβόμαστε πάντα τα δικά του rhythm, αποφεύγοντας τις αναγκαστικές αλληλεπιδράσεις αν δούμε ότι το κουτάβι είναι ανασφαλές ή φοβισμένο και διασφαλίζοντας ότι έχει πάντα θετικές εμπειρίες. Φυσικά, πρέπει να παρέχουμε και έναν ευχάριστο χώρο για ξεκούραση και να μπορούμε να αφομοιώσουμε όλες αυτές τις πληροφορίες.
Αναστολή δαγκώματος
Μια άλλη βασική άσκηση που πρέπει να γίνει με το κουτάβι είναι αυτή που σχετίζεται με την αναστολή του δαγκώματος και το σωστό παιχνίδι. Ο φυσικός τρόπος για να παίζουν τα κουτάβια είναι να «κυνηγούν» και να τσιμπολογούν οτιδήποτε έχουμε πρόσβαση, συμπεριλαμβανομένων των χεριών και των ποδιών μας, και αυτό δεν είναι διαφορετικό για τα κανίς. Συνιστάται να διδάξετε στο κουτάβι να ελέγχει τη δύναμη με την οποία δαγκώνει και να το συνηθίσει να παίζει πάντα μαζί μας χρησιμοποιώντας παιχνίδια όπως σχοινιά ή οδοντοφυΐες. Με αυτόν τον τρόπο, τον εμποδίζουμε να είναι πολύ απότομος ως ενήλικας και να βλάψει εμάς ή άλλους ανθρώπους.
Στο άρθρο μας "Ο σκύλος μου παίζει πολύ σκληρά - γιατί και τι να κάνω;" σας λέμε περισσότερα για την αναστολή δαγκώματος και πώς να την εξασκήσετε με το κουτάβι σας.
Οδηγίες μάθησης υγιεινής
Όλοι εμείς που έχουμε ζήσει με κουτάβια στο σπίτι ξέρουμε ότι, τους πρώτους μήνες, πρέπει να πάμε με τη σφουγγαρίστρα από εδώ και από εκεί. Και είναι ότι τα κουτάβια, μέχρι να γίνουν έξι ή επτά μηνών, δεν μπορούν να αντέξουν χωρίς να ανακουφιστούν για περισσότερες από μερικές συνεχόμενες ώρες, οπότε πρέπει να κάνουμε υπομονή.
Για να αρχίσουμε να διδάσκουμε το κανίς μας να ανακουφίζεται στο δρόμο, πρέπει να περιμένουμε μέχρι να κάνει όλα τα εμβόλια για το κουτάβι του και, από τότε, να αρχίσουμε να το βγάζουμε έξω για μια βόλτα και ευτυχώς ενισχύουμε αυτή τη συμπεριφορά κάθε φορά που συμβαίνει, ενώ σταματάμε να επιβραβεύουμε το κουτάβι όταν ανακουφιστεί σε ένα μούσκεμα μέσα στο σπίτι.
Μια άλλη χρήσιμη συμβουλή για να πετύχετε αυτή τη μάθηση είναι να ταιριάξετε τις βόλτες με τις στιγμές στις οποίες το κουτάβι θα θέλει περισσότερο να ανακουφιστεί: όταν ξυπνήσει, λίγα λεπτά μετά το φαγητό και αφού τελειώσει ένα γεύμα. περίοδος παιχνιδιού.
Για περισσότερες λεπτομέρειες, μην χάσετε αυτό το άλλο άρθρο σχετικά με Πώς να διδάξετε ένα κουτάβι να ανακουφίζεται στο δρόμο.
Συνήθεια στη χειραγώγηση
Στη συγκεκριμένη περίπτωση του κανίς, είναι επίσης σημαντικό να συνηθίσει το κουτάβι να χειρίζεται, τόσο από τους κηδεμόνες όσο και από άλλους ανθρώπους. Αυτό συμβαίνει επειδή, λόγω των χαρακτηριστικών του τριχώματος της, αυτή η φυλή πρέπει να βουρτσίζεται συχνά για να αποφευχθεί η δημιουργία κόμπων στο τρίχωμα της, που μπορεί να προκαλέσει πόνο και ακόμη και κυκλοφορικά προβλήματα στις πιο σοβαρές περιπτώσεις. Επιπλέον, τα κανίς έχουν μια ορισμένη τάση να υποφέρουν από ωτίτιδα και δερματολογικές παθολογίες που σχετίζονται με αλλεργίες, προβλήματα των οποίων η λύση απαιτεί επίσης ένα ορισμένο επίπεδο χειραγώγησης.
Για να μάθετε περισσότερα για την υγεία αυτής της ράτσας, σας συνιστούμε να διαβάσετε αυτό το άλλο άρθρο: "Οι πιο συχνές ασθένειες στα σκυλιά κανίς"
Πώς να εκπαιδεύσετε ένα ενήλικο κανίς;
Μόλις ένα κουτάβι φτάσει σε σεξουαλική και κοινωνική ωριμότητα, θεωρείται ενήλικος σκύλος. Σε αυτό το στάδιο της ζωής, το κανίς έχει μια σειρά από σωματικές και γνωστικές ανάγκες που πρέπει να είναι γνωστές και καλυμμένες για να εγγυηθεί την ευημερία του.
Σωματική διέγερση στο κανίς
Είναι σημαντικό να δίνουμε στο κανίς μας αρκετή ποσότητα άσκηση, προσαρμοσμένη στην ηλικία, τις προτιμήσεις και την κατάσταση της υγείας του. Για να ενθαρρύνετε τη σωματική δραστηριότητα, μια καλή ιδέα είναι να αφιερώνετε λίγο χρόνο κάθε μέρα για να παίξετε με το σκύλο, κάτι που θα βελτιώσει επίσης τη σχέση και το δέσιμο μας μαζί του. Επιπλέον, το κανίς είναι ένας δραστήριος και περιπετειώδης σκύλος, επομένως του αρέσει επίσης να κάνει μεγάλες βόλτες και να κάνει πεζοπορία με τους κηδεμόνες του. Φυσικά, αν τον πάμε να πάμε εκδρομές στο βουνό ή στην εξοχή, είναι απαραίτητο να προπονηθεί καλά η άσκηση της κλήσης, αφού είναι εύκολο για τον σκύλο να χαθεί και να απομακρυνθεί, για παράδειγμα, ακολουθώντας ένα ίχνος. Για να το κάνουμε αυτό, μπορούμε να πάμε μια βόλτα χρησιμοποιώντας ένα μακρύ λουρί (3-5 μέτρα) και να τον φωνάζουμε με το όνομά του σε τυχαίες στιγμές, ενώ ενισχύουμε τη συμπεριφορά προσέγγισης με φαγητό, χάδια ή παιχνίδι. Με αυτόν τον τρόπο, ο σκύλος θα συνδέσει το όνομά του με θετικές εμπειρίες και θα είναι πιο πιθανό να έρθει σε εμάς όταν το ζητάμε.
Σιγά σιγά, θα μπορούμε να εισάγουμε νέες βασικές εντολές που διευκολύνουν τη συνύπαρξη και την επικοινωνία με τον σκύλο μας, όπως το «κάτσε», ιδιαίτερα χρήσιμο στις βόλτες. Σε όλη αυτή τη διαδικασία εκπαίδευσης και εκπαίδευσης του ενήλικου ή κουταβιού κανίς, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείται θετική ενίσχυση, καθώς, μέσω ευχάριστων ερεθισμάτων για το ζώο, θα πολύ πιο εύκολο για αυτόν να μάθει και να εσωτερικεύσει οτιδήποτε.
Νοητική διέγερση στο κανίς
Από την άλλη, και όπως έχουμε ήδη αναφέρει, τα κανίς ξεχωρίζουν για την ευφυΐα τους, που σημαίνει ότι βαριούνται εύκολα και αγχώνονταιεάν δεν βρίσκουν αρκετή διέγερση στο περιβάλλον τους. Για να αποτρέψετε τον σκύλο να αναπτύξει προβλήματα συμπεριφοράς που σχετίζονται με έλλειψη ψυχικής διέγερσης, συνιστάται να πραγματοποιείτε μικρές προπονήσεις σε συχνή βάση, να του μαθαίνετε νέα κόλπα και δεξιότητες μέσω θετικής ενίσχυσης και να του προσφέρετε παιχνίδια που γεμίζουν, διαδραστικά παιχνίδια ή παζλ που κάντε τον να σκεφτεί, προσπαθώντας πάντα να μην τα δυσκολεύετε πολύ, για να μην απογοητεύεστε.
Επιπλέον, εάν υιοθετήσετε ένα ενήλικο κανίς, είναι εξίσου σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι είναι σωστά κοινωνικοποιημένο Αν όχι, ποτέ Δεν είναι πολύ αργά να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία. Σας συνιστούμε να επισκεφτείτε το άρθρο μας «Κοινωνική επαφή με έναν ενήλικο σκύλο» για να μάθετε τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε.
Επηρεάζει το μέγεθος του κανίς την εκπαίδευσή του;
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τέσσερις ποικιλίες κανίς που αναγνωρίζονται από την FCI (Διεθνής Κινολογική Ομοσπονδία) και είναι, από το μικρότερο προς το μεγαλύτερο, το παιχνίδι κανίς, το νάνο, το μεσαίο και το μεγάλο. Σε αυτό το άλλο άρθρο εξηγούμε τα κύρια χαρακτηριστικά του καθενός: Τύποι κανίς - παιχνίδι, νάνος, μεσαίο και μεγάλο.
Παρά αυτή τη μεγάλη ποικιλομορφία, το μέγεθος είναι πρακτικά η μόνη διαφορά μεταξύ των τεσσάρων τύπων κανίς, αφού δεν υπάρχει σχεδόν καμία διάκριση μεταξύ τους σε επίπεδο συμπεριφοράς. Αυτό σημαίνει ότι όλοι έχουν τις ίδιες απαιτήσεις όσον αφορά την εκπαίδευσή τους και δεν πρέπει να θεωρούμε ένα παιχνίδι ή ένα νάνο κανίς ως πιο εύθραυστο ή λιγότερο ικανό άτομο, καθώς η υπερπροστασία που συνήθως δίνεται σε μικρά σκυλιά είναι ακριβώς η αιτία πολλών προβλημάτων συμπεριφοράς.
Έτσι, η επιλογή της μίας ή της άλλης ποικιλίας θα ανταποκρίνεται αποκλειστικά στα προσωπικά γούστα του μελλοντικού δασκάλου, στον τρόπο ζωής του και στην οικονομική επένδυση που μπορεί ή θέλει να κάνει όσον αφορά τη φροντίδα και το φαγητό.
