παρβοϊός σκύλων ή παρβοϊός σκύλων είναι ένας ιός ασθένειας που επηρεάζει ιδιαίτερα τα κουτάβια, αν και μπορεί να επηρεάσει κάθε τύπο σκύλου, ακόμα κι αν είναι εμβολιασμένοι. Είναι μια πολύ μεταδοτική και θανατηφόρα ασθένεια που προσβάλλει τα έντερα και εκδηλώνεται με αιματηρή διάρροια.
Σε πολλές περιπτώσεις, και λόγω άγνοιας, ορισμένοι ιδιοκτήτες έχουν μπερδέψει τα συμπτώματα του parvo, γεγονός που οδηγεί σε λάθος διάγνωση Για αυτόν τον λόγο, εάν είστε ο ευτυχισμένος ιδιοκτήτης ενός σκύλου, σας συνιστούμε να συνεχίσετε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας και να ενημερωθείτε σε βάθος για τον παρβοϊό του σκύλου, τα συμπτώματά της, θεραπεία λοιμώξεων και πρόληψη.
Τι είναι ο παρβοϊός του σκύλου; Πώς λειτουργεί?
Ο παρβοϊός του σκύλου είναι ένας ιός που αναγνωρίστηκε το 1978. Από τότε, το αρχικό στέλεχος ποικίλλει γενετικά, οδηγώντας σε εκδηλώσεις τον ιό που δυσκολεύει τον εντοπισμό. Είναι μια ασθένεια που επηρεάζει κυρίως τα έντερα, προκαλώντας εντερίτιδα, και όλα τα είδη των μελών της οικογένειας των Canidae, όπως οι σκύλοι, οι λύκοι ή τα κογιότ, είναι ευαίσθητα σε αυτό.
Αυτή η μολυσματική νόσος είναι ανθεκτική τόσο σε φυσικούς όσο και σε χημικούς παράγοντες και έχει πολύ υψηλό ποσοστό επιβίωσης στο περιβάλλον. Έχει μια προδιάθεση για εγκατάσταση σε κύτταρα που αναπαράγονται ταχέως όπως εντερικά κύτταρα, ιστούς του ανοσοποιητικού συστήματος ή εμβρυϊκούς ιστούς. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να επιτεθεί στον καρδιακό μυ, οδηγώντας σε αιφνίδιο θάνατο.
Η παρουσία του ιού στο έντερο του σκύλου τον καθιστά πιο ευαίσθητο σε βακτηριακή μόλυνση. Επίσης, εάν ο επιθηλιακός ιστός υποστεί βλάβη, τα βακτήρια μπορούν να περάσουν στο αίμα, προκαλώντας γενικευμένη λοίμωξη.
Συμπτώματα παρβοϊού σκύλων
Όπως έχουμε σχολιάσει προηγουμένως, ο παρβοϊός του σκύλου έχει μια προδιάθεση για γενετική μετάλλαξη, αλλά ακόμα κι έτσι, η ανίχνευση αυτού του τρομακτικού ιού είναι δυνατή μέσω των πιο κοινών συμπτωμάτων, τα οποία πάντα θα αναπτύσσονται. Πώς όμως ξεκινά ο παρβοϊός στους σκύλους;
Τα συμπτώματα του παρβοϊού του σκύλου είναι:
- Μειωμένη όρεξη
- Πολύ σοβαρός εμετός
- Ο σκύλος φαίνεται νυσταγμένος, αδρανής ή πολύ κουρασμένος
- Άφθονη και αιματηρή διάρροια
- Πυρετός
- Ταχεία αφυδάτωση
- Αδυναμία
- Μπορεί να πάθετε σοκ λόγω απώλειας υγρών
- Η καρδιά σας μπορεί να επηρεαστεί
Γενικά μιλάμε για συμπτώματα παρόμοια με αυτά που προκαλούνται από τη γαστρεντερίτιδα, επομένως συχνά συγχέεται και εντοπίζεται αργά Επίσης, είναι δυνατό να συγχέεται τα συμπτώματα του παρβοϊού του σκύλου με μερικά από τα συμπτώματα της δηλητηρίασης σε σκύλους.
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι όλα αυτά τα συμπτώματα (έμετος, διάρροια, πυρετός ή αδυναμία, μεταξύ άλλων) προκαλούν μια πολύ γρήγορη αφυδάτωση του ζώο, γι' αυτό η θεραπεία θα πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό. Ακόμα κι έτσι, πρέπει να σημειωθεί ότι αυτά τα κλινικά συμπτώματα δεν εμφανίζονται πάντα στον σκύλο, μερικές φορές περνούν απαρατήρητα σε πολύ μικρά κουτάβια ή ηλικιωμένους σκύλους.
Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, ο παρβοϊός ή ο παρβοϊός μπορεί να προκαλέσει μείωση των λευκών αιμοσφαιρίων. Από την άλλη πλευρά, εάν ο προσβεβλημένος σκύλος είναι κουτάβι κάτω των τριών μηνών, μπορεί να υποφέρει από φλεγμονή της καρδιάς. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει διάρροια και το κουτάβι μπορεί να πεθάνει μέσα σε λίγα λεπτά ή μέρες.
Αν επιβιώσετε, η καρδιακή βλάβη μπορεί να γίνει τόσο σοβαρή που πιθανότατα θα δώσει τέλος στη ζωή σας. Με αυτόν τον τρόπο, σε περίπτωση οποιουδήποτε ή περισσότερων από αυτά τα συμπτώματα του παρβοϊού του σκύλου, σας συνιστούμε να πηγαίνετε στον έμπιστο κτηνίατρό σας για να εξετάσετε το κατοικίδιό σας.
Μετάδοση παρβοϊού από σκύλους
Αυτός ο ιός είναι ιδιαίτερα σταθερός στο περιβάλλον, επομένως η παρουσία του σε δημόσιους χώρους μπορεί να οδηγήσει σε επιδημία, καθώς μπορεί να παραμείνει σε ένα μέρος για μήνες. Είναι σύνηθες φαινόμενο οι σκύλοι να μολυνθούν από παρβοϊό σε καταφύγια, ρείθρα, πάρκα σκύλων ή χώρους αναψυχής.
Αν και υπάρχουν ράτσες που είναι πιο ευάλωτες σε αυτόν τον τύπο ιού, όπως ο Γερμανικός Ποιμενικός, το Ντόμπερμαν, το Πιτ Μπουλ Τεριέ ή το Ροτβάιλερ, υπάρχουν επίσης παράγοντες που μπορούν να προδιαθέσουν το κατοικίδιό σας, όπως π.χ. ως στρες, εντερικά παράσιτα ή υπερπληθυσμό.
Είναι σύνηθες για αυτόν τον ιό να επιτίθεται σε σκύλους κουτάβια ηλικίας κάτω των 6 μηνών, αν και συχνά προσβάλλει μη εμβολιασμένοι ενήλικοι σκύλοι Επομένως, τονίζουμε πάντα τη σημασία των τακτικών επισκέψεων στον κτηνίατρο και την τήρηση του προγράμματος εμβολιασμού του σκύλου.
Αν και υπάρχουν διάφοροι τρόποι επαφής, αυτή η ασθένεια μεταδίδεται συνήθως από το στόμα, όταν ο σκύλος έρχεται σε επαφή με μολυσμένα κόπρανα, μολυσμένη ούρα, φαγητό, μητρικό γάλα, διάφορα αντικείμενα και θα μπορούσαμε να το μεταφέρουμε ακόμα και στα παπούτσια μας χωρίς να το γνωρίζουμε. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ορισμένα έντομα ή τρωκτικά μπορεί να είναι ξενιστές του ιού, επομένως η αποπαρασίτωση του σκύλου μας θα πρέπει επίσης να αποτελεί προτεραιότητα όσον αφορά την πρόληψη της μόλυνσης.
Οι σκύλοι που έχουν ήδη μολυνθεί θα διώξουν τον ιό για τρεις εβδομάδες, ακόμη και πριν εμφανίσουν κλινικά σημάδια ασθένειας, και μόλις αναρρώσουν θα συνεχίσουν να αποβάλλουν τον ιό για κάποιο χρονικό διάστημα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι Ο παρβοϊός δεν είναι μεταδοτικός στον άνθρωπο.
Διαφορική διάγνωση παρβοϊού σκύλου
Ο παρβοϊός του σκύλου μπορεί συνήθως να διαγνωστεί με απλή παρατήρηση των κλινικών συμπτωμάτων που εμφανίζει ο σκύλος, ωστόσο θα πρέπει πάντα να επιβεβαιώνεται με εργαστηριακές εξετάσεις Ο κτηνίατρος θα εξετάσει τα δείγματα κοπράνων για την παρουσία αντιγόνων του παρβοϊού του σκύλου (CPV) χρησιμοποιώντας ένα διαγνωστικό κιτ.
Θεραπεία παρβοϊού σκύλων
Αν ο σκύλος σας έχει σίγουρα μολυνθεί από τον ιό parvo, πηγαίνετε αμέσως στον κτηνίατρο για να αναλύσει την κατάσταση και να διαγνώσει την ασθένεια. Η θεραπεία με τον παρβοϊό του σκύλου θα ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό και οι κύριοι στόχοι της θα είναι η καταπολέμηση συμπτωμάτων όπως αφυδάτωση, διαταραχή ηλεκτρολυτών, έλεγχος του εμέτου και της διάρροιας κ.λπ..
Δεν υπάρχει 100% αποτελεσματική θεραπεία για την καταπολέμηση του παρβοϊού, οι κτηνίατροι ακολουθούν μια σειρά από θεραπείες που σε ορισμένες περιπτώσεις δίνουν καλά αποτελέσματα. Ακολουθούν μερικά από τα βήματα που ακολουθούν:
- Επανυδάτωση του σκύλου με χορήγηση ορού σε δόση. Η χρήση του Ringer-Lactate είναι συνηθισμένη για αυτές τις περιπτώσεις. Συνδυάζεται με κολλοειδή και συνήθως εφαρμόζεται ενδοφλέβια.
- Για καρδιακά ή νεφρικά προβλήματα, οι δόσεις ορού πρέπει να χορηγούνται με μεγάλη προσοχή, καθώς δεν είναι πάντα καλά ανεκτές.
- Μεταγγίσεις αίματος για την ανακούφιση της απώλειας αίματος μέσω της διάρροιας.
- Μόλις ο σκύλος σταθεροποιηθεί, συνεχίζεται μια θεραπεία συντήρησης ρευστοθεραπεία , βασικά που αποτελείται από σάκχαρα, μαζί με χλωριούχο κάλιο.
- Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χορήγηση καλίου μπορεί επίσης να απαιτηθεί για την ανάρρωση.
- Χρήση αντιβιοτικά και αντιεμετικά.
- Χρήση του Tamiflu: η χρήση αυτού του φαρμάκου γίνεται όλο και πιο διαδεδομένη λόγω της επιτυχίας του σε ορισμένες περιπτώσεις. Πρέπει πάντα να συμπληρώνεται με τις προηγούμενες θεραπείες, όπως υποδεικνύει ο κτηνίατρος.
Θεραπεία υποστήριξης για τον παρβοϊό του σκύλου
Η νοσηλεία του σκύλου στο το λοιμωξιολογικό τμήμα του το Κτηνιατρικό Κέντρο συνιστάται ιδιαίτερα για κουτάβια που δεν έχουν λάβει κανένα εμβόλιο κατά του παρβοϊού του σκύλου. Από την άλλη πλευρά, σε κουτάβια που έχουν ήδη κάνει τους 2 ή 3 απαραίτητους εμβολιασμούς (πρωτικός εμβολιασμός, πολυδύναμος και αναμνηστικός) δεν συνιστάται πάντα η νοσηλεία καθώς είναι πιο πιθανό να επιβιώσουν.
Εάν ο σκύλος σας δεν πρόκειται να μείνει στο νοσοκομείο, ο κτηνίατρός σας μπορεί να σας εξηγήσει τις κατάλληλες δόσεις και να το κάνετε μόνοι σας χρησιμοποιώντας τις συσκευασίες ορούΝα θυμάστε ότι ο σκύλος σας δεν μπορεί να έρθει σε επαφή με άλλα σκυλιά, καθώς θα μπορούσε να τα μολύνει. Θα πρέπει να πάτε στον κτηνίατρό σας για να ελέγξετε την εξέλιξη και την εξέλιξη της νόσου στον ασθενή.
Για μια ορθή εξάλειψη των ιχνών του ιού στο περιβάλλον, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε χλωρίνη. Στη συνέχεια θα καθαρίσετε με αμμωνία. Αργότερα με χλώριο. Φυσικά, μην αναμιγνύετε ποτέ αυτά τα προϊόντα , πρέπει να χρησιμοποιούνται ξεχωριστά. Η χρήση όλων αυτών πρέπει να γίνεται με τη χρήση γαντιών, μάσκας και προφύλαξη. Μην εκθέτετε τον σκύλο σας ή τους ανθρώπους που ζουν μαζί σας στο σπίτι σε τοξικές αναθυμιάσεις. Απομονώστε τα σε άλλα δωμάτια και αερίστε καλά.
Συνιστούμε να πετάξετε όλα τα σκεύη, συμπεριλαμβανομένου του κρεβατιού, των μπολ και των παιχνιδιών του σκύλου και να τα αντικαταστήσετε με καινούργια. Απολυμάνετε ολόκληρο το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένου του σπιτιού και της βεράντας.
Αν θέλετε υιοθετήστε ένα νέο μέλος σκύλου, περιμένετε τουλάχιστον 6 μήνεςνα τον πάρεις. Ο ιός parvo είναι πολύ ανθεκτικός και μπορεί να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα στο περιβάλλον, ακόμη και μετά τον σχολαστικό καθαρισμό της περιοχής. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου αναμονής, ενημερωθείτε για προϊόντα που εξαλείφουν το ίχνος σε καταστήματα κατοικίδιων ζώων ή στην κτηνιατρική κλινική. Ακούστε τον ειδικό πριν θελήσετε να συμπεριλάβετε έναν άλλο σκύλο στη ζωή σας, η υγεία του διακυβεύεται.
Σπιτικές θεραπείες για τον παρβοϊό σε σκύλους
Όπως σας έχουμε ήδη πει, δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία για τον παρβοϊό των σκύλων, ωστόσο, είναι δυνατή η χρήση ορισμένων οικιακών θεραπειών για τον παρβοϊό των σκύλων, με στόχο την ανακουφίζουν τα συμπτώματα και προσφέρουν καλύτερη ποιότητα ζωής στο άτομο που πάσχει από αυτή τη σοβαρή ασθένεια.
Ωστόσο, σας υπενθυμίζουμε ότι είναι σημαντικό να συμβουλεύεστε πάντα τον κτηνίατρο σχετικά με την εφαρμογή οποιασδήποτε εναλλακτικής θεραπείας ή θεραπείας ώστε να διασφαλίζεται ότι είναι κατάλληλη σύμφωνα με την κλινική εικόνα που παρουσιάζει ο σκύλος.
Ταΐζοντας σκύλο που έχει μολυνθεί από παρβοϊό σκύλου
Αν ο σκύλος μας έχει διαγνωστεί με τον ιό parvo, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ποιο είδος τροφής είναι το καταλληλότερο, ώστε η ανάρρωσή του να είναι ταχύτερη και πιο άνετη. Εκτός από το ακολουθώντας τη συμβουλή του κτηνιάτρου σας, είναι σημαντικό να αναθεωρήσετε αυτές τις βασικές συμβουλές διατροφής:
- Ενυδάτωση: Ένα ουσιαστικό μέρος της θεραπείας με παρβοϊό είναι η χορήγηση ορού για την εξουδετέρωση των επιπτώσεων της διάρροιας και του εμέτου. Η κατανάλωση πολύ νερό θα βοηθήσει σε αυτή τη διαδικασία ενυδάτωσης. Τα ισοτονικά ποτά είναι επίσης μια καλή επιλογή, καθώς παρέχουν τα χαμένα μεταλλικά άλατα. Αλλάζετε το νερό του σκύλου σας τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα, καθαρίζοντας και παρέχοντας νέο.
- Αποφύγετε το φαγητό: τουλάχιστον στις τις πρώτες 24 - 48 ώρεςπου είναι όταν ο ιός είναι ιδιαίτερα λοιμογόνος. Στην καλύτερη περίπτωση μπορείτε να του δώσετε εντελώς στραγγισμένο σπιτικό ζωμό κότας χωρίς αλάτι, κρεμμύδι ή καρυκεύματα.
- Μαλακή δίαιτα : μετά από 48 ώρες θεωρεί ότι η σκύλος έχει περάσει το πιο σοβαρό μέρος της νόσου, τότε μπορείτε να αρχίσετε να καταναλώνετε μια μαλακή διατροφή. Συνιστούμε να συμπεριλάβετε ρυζόνερο, σπιτικό ζωμό κοτόπουλου, λευκό ρύζι και μαλακές κονσέρβες. Να θυμάστε ότι δεν πρέπει να το καρυκεύετε ή να προσθέσετε αλάτι.
Μόλις ο σκύλος ανακτήσει την υγεία του και υπό την προϋπόθεση ότι σας το πει ο κτηνίατρός σας, μπορείτε να επιστρέψετε στη χορήγηση της συνήθους τροφής.
Πρόληψη της παρβορίωσης του σκύλου
Η αυστηρή τήρηση του προγράμματος εμβολιασμού του σκύλου είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης αυτού του ιού, ο οποίος συχνά μπορεί να είναι θανατηφόρος. Συνήθως χορηγείται για πρώτη φορά όταν ο σκύλος είναι κουτάβι (στις έξι εβδομάδες), αλλά μπορεί να χορηγηθεί νωρίτερα εάν θεωρείται ότι διατρέχει κίνδυνο. Πριν φτάσει στο ενήλικο στάδιο, η χορήγηση επαναλαμβάνεται ξανά, στις 8 και 12 εβδομάδες. Τέλος, χορηγείται ετήσια υπενθύμιση, ώστε ο σκύλος να συνεχίσει να προστατεύεται από τον ιό.
Τα εμβόλια μπορεί να περιέχουν τον εξασθενημένο ιό ή τον ενισχυμένο ζωντανό ιό, σε κάθε περίπτωση μπορούμε πάντα να συμβουλευτούμε τον κτηνίατρό μας ποιο από τα εμβόλια πρόκειται να αποφασίσει να χρησιμοποιήσει.
Αν υποψιάζεστε ότι υπάρχουν σκυλιά μολυσμένα από παρβοϊό σκύλων στην περιοχή όπου ζείτε, σας συνιστούμε να ακολουθήσετε αυτές τις συμβουλές:
- Ακολουθήστε αυστηρά το πρόγραμμα εμβολιασμού και τις οδηγίες του κτηνιάτρου.
- Ακολουθήστε αυστηρά την αποπαρασίτωση του σκύλου και τις οδηγίες του κτηνιάτρου.
- Λούστε τον σκύλο σας με την κατάλληλη συχνότητα και τηρήστε τη σωστή υγιεινή του σώματός του.
- Απολυμάνετε το σπίτι σας χρησιμοποιώντας χλωρίνη και, αργότερα, ένα ενζυματικό προϊόν.
- Κρατήστε την τροφή του σκύλου σας σε ένα καθαρό και απομονωμένο μέρος, απαλλαγμένο από πιθανούς πομπούς.
- Απολυμάνετε τα προϊόντα του σκύλου σας, όπως το κρεβάτι του, το μπολ, τα παιχνίδια…
- Αποτρέπει το μη εμβολιασμένο κουτάβι να έρθει σε επαφή με το περιβάλλον και άλλους σκύλους.
